Gestasyonel diyabetin trimetilamin-N-oksit ve ayrıştırıcı protein-1 ile ilişkisi
Relationship of gestational diabetes with trimethylamine-N-oxide and uncoupling protein-1
- Tez No: 778092
- Danışmanlar: PROF. DR. HÜSAMETTİN VATANSEV
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Biyokimya, Biochemistry
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2023
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Selçuk Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Tıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 77
Özet
Gestasyonel Diabetes Mellitus (GDM); gebelik esnasında başlayan veya ilk kez gebelikte tespit edilen, anne ve bebekte ciddi komplikasyonlara yol açan ve prevalansı oldukça yüksek olan herhangi bir düzeydeki glukoz tolerans bozukluğudur. GDM patogenezinde genetik ve çevresel faktörlerin yer aldığı bilinse de altta yatan mekanizmalar henüz tam olarak aydınlatılabilmiş değildir. Trimetilamin-N-oksit (TMAO); diyetle hazır olarak alınabildiği gibi başta kolin olmak üzere çeşitli diyet öncüllerinden bağırsak mikrobiyotasının etkisi ile sentezlenen Trimetilamin'in (TMA) karaciğerde okside edilmesi ile elde edilen kısa zincirli bir amindir. Yüksek TMAO seviyeleri ile başta kardiyovasküler hastalıklar ve diyabet olmak üzere birçok hastalık gelişim riski arasında pozitif bir ilişki olduğu bildirilse de bu ilişkinin neden-sonuç ilişkisi olup olmadığı belirsizliğini korumaktadır. Ayrıştırıcı Protein-1 (UCP-1), kahverengi ve bej yağ dokularının termojenik aktiviteleri için işaret olarak kabul edilen bir proteindir. Kahverengi adipositlerin aktivasyonu ile UCP-1 miktarı artar ve kahverengi yağ dokusuna glukoz alımı uyarılır. Böylece insülin duyarlılığında artış, kan glukozunda ise azalma meydana gelir. İnsanlarda kahverengi yağ dokusunun aktifliği ile GDM riski arasındaki ilişki ortaya konmalıdır. Bu bilgiler doğrultusunda çalışmamız, TMAO ve UCP-1 ile GDM gelişimi arasında bir ilişki olup olmadığını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Buna göre Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Polikliniği'ne başvuran ve gönüllü olmayı kabul eden 6-12 haftalık gebeler, 24-28. haftalarda yapılan oral glukoz tolerans testine (OGTT) kadar takip edilmiş ve bu iki aşamadaki serumlarından TMAO ve UCP-1 analizleri yapılmış, elde edilen değerler karşılaştırılmıştır. 30 GDM'li birey ve benzer yaş ve beden kitle indeksine (BKİ) sahip 30 sağlıklı gebe kontrol olarak seçilmiştir. Gruplar kendi aralarında ve kendi içlerinde gebelik dönemine göre kıyaslanmıştır. Serum TMAO düzeyleri bakımından hem gruplar arasında hem de grup içlerinde anlamlı farklılıklar gözlenmiştir. GDM grubu hem 6-12. haftalarda hem de 24-28. haftalarda kontrol grubuna göre daha yüksek serum TMAO düzeyleri göstermiştir. 24-28. haftalarda GDM grubunda kontrol grubuna göre daha düşük serum UCP-1 düzeyleri bulunmuştur. Hem hasta hem de kontrol grubunda 24-28. haftalarda, 6-12. haftalara göre daha yüksek UCP-1 seviyeleri gözlenmiştir. Yapılan analizlerde ilk trimesterde serum TMAO ölçümünün ilerde GDM geliştirme riski için bir biyobelirteç olarak kullanılabileceği ancak UCP-1'in bu amaçla kullanılamayacağı sonucuna varılmıştır. GDM ile TMAO ve UCP-1 ilişkisinin aydınlatılabilmesi için daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır.
Özet (Çeviri)
Gestational Diabetes Mellitus (GDM) is characterized as any level of glucose tolerance disorder that starts during pregnancy or is detected for the first-time during pregnancy, causes serious complications in the mother and baby, and has a very high prevalence. Although it is known that genetic and environmental factors are involved in the pathogenesis of GDM, the underlying mechanisms have not yet been fully elucidated. Trimethylamine-N-oxide (TMAO); is a short-chain amine obtained by oxidizing Trimethylamine (TMA), which is synthesized by the effect of intestinal microbiota from various dietary precursors, especially choline, as it can be supplied with the diet. Although it has been reported that there exists a positive relationship between high TMAO levels and the risk of developing many diseases, especially cardiovascular diseases and diabetes, it remains unclear whether this relationship is a cause-effect relationship. Uncoupling Protein-1 (UCP-1) is a protein accepted as a marker for thermogenic activities of brown and beige adipose tissues. Activation of brown adipocytes increases the amount of UCP-1 and stimulates glucose uptake into brown adipose tissue in addition an increase in insulin sensitivity and a decrease in blood glucose occurs. The relationship between the activity of brown adipose tissue and the risk of GDM in humans should be clarified. In line with this information, our study was conducted to determine whether there is a relationship between TMAO and GDM and between UCP-1 and GDM. For this purpose, 6-12 weeks pregnant women who applied to Selcuk University Medical Faculty Hospital Gynecology and Obstetrics Polyclinic and agreed to volunteer were followed up to the oral glucose tolerance test (OGTT) performed at 24-28 weeks and TMAO and UCP-1 analysis were examined in the serum and the obtained values were compared. 30 individuals with GDM and 30 healthy pregnant women with similar age and body mass index (BMI) values were selected as controls. The groups were compared among themselves, and each group was compared according to their gestational period. Significant differences were observed in serum TMAO levels both between groups and by gestational age within the groups. GDM group showed both weeks 6-12 and 24-28 higher serum TMAO levels compared to the control group. In weeks 24-28, lower serum UCP-1 levels were found-observed in the GDM group compared to the control group. Higher UCP-1 levels were observed in both the patient and control groups, at weeks 24-28 compared to weeks 6-12. According to analyzes, it was concluded that serum TMAO measurement in the first trimester can be used as a prediagnostic biomarker for the determination of the risk of developing GDM in the future, but UCP-1 cannot be used for this purpose. More studies are needed to elucidate the relationship between TMAO and GDM and UCP-1 and GDM.
Benzer Tezler
- Gestasyonel diyabetin gebelik ve doğum sonrası dönemde depresyon ve emzirme öz-yeterliliğine etkisi
The effect of gestational diabetes on depression and breastfeeding self-efficacy in pregnancy and postpartum period
GÜLŞEN IŞIK
Yüksek Lisans
Türkçe
2017
Hemşirelikİzmir Katip Çelebi ÜniversitesiHemşirelik Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. NURAY EGELİOĞLU CETİŞLİ
- Gestasyonel diyabetin fetal kardiyak morfoloji ve fonksiyonlar üzerine etkisi
The effects of gestational diabetes on cardiac structure and functions
FATİH ATİK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2011
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıUfuk ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ENVER EKİCİ
- Gestasyonel diyabetin anne-bebek sağlığı ile ilişkisi
The relation of gestational diabetes with mother-baby health
RAZİYE KAYA
Yüksek Lisans
Türkçe
2016
HemşirelikAdnan Menderes ÜniversitesiDoğum ve Kadın Hastalıkları Hemşireliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ZEKİYE KARAÇAM
- Gestasyonel diyabetin anne-bebek bağlanma ve postpartum depresyon üzerine etkisi
The effect of gestational diabetes on mother-infant attachment and postpartum depression
AKMAYA GURBANOVA
- Gestasyonel diyabetin 5 ile 12 yaş aralığındaki çocuklarda obezite ve obezite ilişkili sorunlara katkısı
The contribution of gestational diabetes to obesity and obesity-related problems in children aged 5 to 12
EZGİ ALPTEKİN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıTokat Gaziosmanpaşa ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ALİ GÜL