Gemilerin ihtiyati haczi
Arrest of ships
- Tez No: 781126
- Danışmanlar: PROF. DR. HAKAN PEKCANITEZ
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Hukuk, Law
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2023
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Galatasaray Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Özel Hukuk Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 647
Özet
Çalışmamızda gemilerin ihtiyati haczi kurumu, TTK'da yer alan bu özel düzenlemeler çerçevesinde, gerektiği ölçüde milletlerarası sözleşme hükümleri, karşılaştırmalı hukuk ve bu alanda karşılaşılan sorunlar da göz önünde bulundurularak detaylı olarak ele alınmaktadır. 6102 sayılı Kanun ile“Cebrî İcraya İlişkin Özel Hükümler”i düzenleyen TTK'nın Beşinci Kitabının Sekizinci Kısmında yer alan gemilerin ihtiyati haczine ilişkin hükümler, büyük oranda, 1999 Cenevre Konvansiyonu düzenlemeleri esas alınmak suretiyle kabul edilmiştir. Bu çerçevede TTK m. 1352/1 hükmünde zikredilen ve deniz alacakları (“maritime claims”) olarak ifade edilen belli alacak grupları bakımından geminin ihtiyati haczine imkân tanınmış, TTK m. 1353/2 hükmünde de deniz alacakları için geminin ihtiyati haczinden başka, gemi üzerine ihtiyati tedbir konulması veya başka surette geminin seferden menedilmesinin istenemeyeceği ifade edilmiştir. Deniz alacaklarının ispatında ispat konusu olarak TTK m. 1362 hükmü çerçevesinde, alacağın deniz alacaklarından olduğunun ve bu alacağın parasal değerinin ispatı aranmıştır. Burada alacağın deniz alacağı kategorisinde yer aldığının ispatı yeterli görülmeyip, bizatihi alacağın kendisinin var olduğu yaklaşık olarak ispat edilmelidir. Deniz alacağı kanunî ya da sözleşmesel rehinle teminat altına alınmış olsa dahi, ihtiyati haciz talep edebilmesinde herhangi bir engel bulunmamaktadır. Bununla birlikte, kanaatimizce hapis hakkı sahibi alacaklının, bu hakkı kullanması halinde gemi üzerinde ihtiyati haciz talep edebilmesi mümkün değildir. Gemilerin ihtiyati sebepleri bakımından genel icra hukukundaki esaslar benimsenir. Buna göre deniz alacağının vadesi gelmiş ve alacak borçlu tarafından ifa edilmemişse, başkaca hiçbir sebep aranmaksızın gemi üzerinde ihtiyati haciz talep edilebilir. Vadesi gelmemiş deniz alacakları bakımından ise, TTK m. 1353/5 çerçevesinde İİK m. 257/2 hükmündeki şartların gerçekleşmesi halinde ihtiyati haciz talep edilebilmesine imkân tanınmıştır. Esas hakkında takip ya da dava açılmadan önce gemilerin ihtiyati haczi, TTK m. 5/2, c. 2 hükmü çerçevesinde belirlenen görevli mahkemeden talep edilmelidir. Esas hakkında dava açıldıktan sonra ise bu konuda görevli mahkeme davayı gören mahkemedir (TTK m. 1357). Gemilerin ihtiyati haczi bakımından yetkili mahkeme, geminin bayrağı göz önünde bulundurularak TTK m. 1354 vd. hükümlerinde düzenlenmiştir. Buradaki yetki kuralı münhasır yetkidir. Türk Mahkemelerinin boğazlardan geçen yabancı gemiler üzerindeki ihtiyati haciz yetkisinin olup olmadığı konusunu yetkiye ilişkin TTK m. 1354 vd. hükümleri çerçevesinde tespit edilecektir. Gemilerin ihtiyati haczinin icrası bakımından TTK m. 1369 hükmünde getirilen sınırlama borçlu ile gemi arasındaki hukuki ilişkinin tespitini zorunlu kılmaktadır. TTK m. 1369/1(a)'ya göre kiracının borcu için geminin ihtiyati haczi mümkün değildir. Bununla birlikte gemi maliki ile aynı iktisadi birlik içerisinde yer alıyorsa ve tüzel kişilik yapısı kötüye kullanılıyorsa tüzel kişilik perdesinin aralanması yoluna başvurulabilir. Münhasıran kamu hizmetine tayin edilmiş gemiler dışında devlet gemilerinin ihtiyati haczi mümkündür. Gemilerin ihtiyati haczi bakımından özel düzenleme yapan TTK'nın Beşinci Kitabının Sekizinci Kısmında, özel bir yargılama usulü öngörülmemiştir. Bununla birlikte TTK m. 1363 hükmü çerçevesinde alacaklının 10.000 ÖÇH tutarında teminat yatırması zorunludur. Talep üzerine ihtiyati haciz talep dilekçesi ile eklerinin borçluya tebliğ edilip edilmeyeceğine ve duruşma yapılıp yapılmayacağına karar verilecektir. Bu nedenle özellikle Alman hukukunda“önleyici koruma tedbiri”olarak ifade edilebilecek bir yolla, kendisine karşı ihtiyati haciz kararı alınacağını düşünen bir kimse, henüz kendisine karşı ihtiyati haciz talebinde bulunulmadan, ihtiyati haciz için yetkili olan mahkemeye başvurarak, sunacağı belgeler ve yapacağı açıklamalarla ihtiyati hacze engel olabilmektedir. Benzer durum Ortak hukuk sistemini benimsemiş ülkelerde de, davalar bakımından,“anti-suit injunctions”olarak bilinen tedbir bakımından da söz konusudur. Dolayısıyla gemilerin ihtiyati haczinde borçlunun hukuki dinlenilme hakkının temini açısından, gemi üzerinde ihtiyati haciz kararı verilmesini engelleyici eda amaçlı ihtiyati tedbir kararı verilebilmesine hukuki bir engel bulunmamaktadır. Gemilerin ihtiyati haczi kararının icrası, kararın verildiği tarihten itibaren üç iş günü içerisinde,“kararı veren mahkemenin yargı çevresindeki icra dairesi”ve“geminin bulunduğu yer icra dairesi”nden istenebilir. İhtiyati haczin icrası bakımından seferden men tedbiri yanında, TTK m. 1366 hükmü çerçevesinde ilgili makamlara bildirimde bulunulması ve haciz tutanağının düzenlenmesi gerekir. Gemilerin ihtiyati haczinde geminin muhafaza masraflarından kimin sorumlu olduğu konusunda TTK'da özel düzenleme bulunmamaktadır. Kanaatimizce geminin muhafazasına ilişkin masraflarda İİK m. 88/2 hükmü dikkate alınmalıdır. Gemilerin ihtiyati haczinde ihtiyati haczin kapsamına gemi, geminin eklentileri ve bütünleyici parçaları ile geminin işletilmesinden elde edilen gelir ve menfaatler girmektedir. TTK m. 1369/2 hükmü çerçevesinde ihtiyati haczin kardeş gemi üzerinde icrası mümkündür. Bunun için kardeş geminin maliki olan kişinin, üzerinde deniz alacağı doğmuş olan geminin maliki veya kiracısı veya tahsis olunanı ya da taşıtanı olması ve ayrıca deniz alacağından sorumlu kişinin, ihtiyati haczin icrası sırasında kardeş geminin maliki olması gerekir. Tüzel kişiliğin sırf alacaklıya zarar vermek ve ihtiyati hacze engel olmak amacıyla kullanması halinde, mahkemece tüzel kişilik perdesinin aralanmasına karar verilebilir. Bununla birlikte hiçbir durumda mülkiyet ya da zilyetlikten doğan uyuşmazlıklar bakımından kardeş gemilerin ihtiyati haczi mümkün değildir. İhtiyati haciz kararının hükmü; geçici olarak gemiye el konulması, alacağın muaccel hale gelmesi ve deniz alacağının esasına ilişkin olarak yapılmış bir yetki veya tahkim sözleşmesi yoksa, ihtiyati haczi tamamlamak üzere yapılacak işlemlerde yargı makamlarının yetki kazanmasıdır. Bir geminin ya da kardeş geminin aynı alacak için veya yeniden haczi mümkün değildir. Bununla birlikte TTK m. 1375 hükmünde toplam teminat miktarının, geminin değerini aşmaması şartıyla, ilk teminatın tür veya miktarı yetersiz olması ya da ilk teminatı vermiş olan kişinin, kendi borçlarını kısmen veya tamamen yerine getirmez veya yerine getirmekten âciz olması veya ihtiyaten haczedilen gemi veya ilk teminatın; makul sebeplere dayanarak hareket eden alacaklının istemiyle veya onayıyla yahut alacaklının serbest bırakılmayı engelleyecek makul önlemleri alamaması sebebiyle serbest bırakılmış olması hallerinde üzerinde deniz alacağı doğan geminin yeniden ihtiyati haczi mümkün kılınmıştır. Bunun gibi aynı deniz alacağı için ihtiyati hacze konu olabilecek başka bir gemi, daha önce verilmiş olan teminatın tür veya miktarı yetersizse veya TTK m. 1375/1(a) veya (c) bentleri uygulama alanı buluyorsa ihtiyaten haczedilebilir. Bunun gibi geminin hukuka aykırı yollarla serbest bırakılması halinde, yeniden ihtiyati haczi yoluna başvurulabilmesine engel yoktur. Borçlunun hukuki dinlenilme hakkının temini için, kanunda, verilen ihtiyati haciz kararına karşı itiraz; durum ve şartların değişmesi ihtiyati haczin icrasının devamını haksız hale getiriyorsa, borçlu ile menfaati ihlal edilen üçüncü kişilerin ihtiyati haciz kararının değiştirilmesi veya kaldırılmasını talep edebilmesi ve nihayet teminat karşılığı geminin serbest bırakılması gibi ihtiyati hacze karşı koyma yolları tanınmıştır. Gemilerin ihtiyati haczinde yetki, kesin yetki olarak düzenlendiği için, borçlu ve menfaati ihlal edilen üçüncü kişi mahkemenin yetkisine itiraz edebilir. TTK m. 1369 hükmündeki şartların gerçekleşmediği hususu da itiraz sebebi olarak ileri sürülebilir. Tarafların itirazı üzerine mahkemece takdir edilecek (artırılan, azaltılan, türü değiştirilen veya iptal edilen) teminata karşı itiraz mümkündür. Yokluğunda ihtiyati haciz kararı verilmiş olan kişilerin itirazları hakkında karar vermeye, esas hakkında dava açılmadan önce, ihtiyati haciz kararını vermiş olan mahkeme, esas hakkında Türkiye'de dava açılmışsa, bu mahkeme, esas hakkında hakem önünde veya yurt dışındaki bir mahkemede dava açılmışsa, ihtiyati haciz kararını veren mahkeme yetkilidir. Gemilerin ihtiyati haczinde itiraz süresi, usulü ve itirazın incelenmesi bakımından İİK m. 265 hükmü uygulama alanı bulur. Bununla birlikte TTK m. 1363/2 ve 4 hükmü çerçevesinde teminata her zaman itiraz edilebilir. Yine burada ihtiyati haciz şartlarının ne zaman mevcut olması gerektiği konusunda TTK m. 1369 hükmü esas alınmalıdır. Her ne kadar kanunda açıklık olmasa da, durum ve şartların değişikliği nedeniyle de ihtiyati hacze itiraz imkânı tanınmalıdır. Diğer yandan teminat karşılığı geminin serbest bırakılması da mümkündür. Kanun koyucu geminin teminat üzerine serbest bırakılmasını iki ihtimalde düzenlemiştir. Bunlardan birincisi, gemi değerinin depo edilmesi yoluyla geminin serbest bırakılmasıdır (TTK m. 1370). Esasen burada gemi üzerindeki ihtiyati haciz teknik anlamda kaldırılmamakta, gemi değeri üzerinden yatırılan teminat dikkate alınarak, gemi üzerinde ihtiyati haciz devam etmesine rağmen (TTK m. 1370/2), gemi serbest bırakılmaktadır. İkincisi ise, teminat karşılığında gemi üzerinde ihtiyati haczin kaldırılmasıdır (TTK m. 1371). Bu ihtimalde gemi üzerindeki geçici hukuki koruma tümüyle sona ermekte, ihtiyati haczin teminat üzerine konulmasına karar verilmektedir. Gemilerin ihtiyati haczinde de genel ihtiyati hacze paralel olarak verilen ihtiyati haciz kararının kısa süre içerisinde tamamlanması öngörülmüştür. İhtiyati haciz kararının tamamlanmasında, ihtiyati haciz kararının verildiği aşamaya göre farklı ihtimaller gündeme gelir. Bu ihtimallerin, dava ve takipten önce, sonra ve ilamlı icra aşamasında ihtiyati haciz kararı verilmesine göre ayrı başlıklar altında ele alınması mümkündür. Burada da genel ihtiyati haciz hukukuna ilişkin esaslar uygulanacaksa da, TTK 1354 ve 1355 inci maddeleri uyarınca deniz alacakları hakkında verilen ihtiyati haczi uygulayan icra dairesi, ihtiyati haczi tamamlayan işlem olarak başlatılan icra takibi hakkında yetkilidir. Aynı husus ihtiyati haciz kararı veren mahkeme bakımından da geçerlidir. Ancak bunun için taraflar arasında, deniz alacağının esasına ilişkin olarak yapılmış bir yetki veya tahkim sözleşmesi yapılmamış olması gerekir. Burada öngörülen yetki kuralı seçimlik yetki kuralıdır. Öte yandan TTK m. 1376 hükmü ile özel düzenleme yapılarak, İİK m. 264/1 ve 2'de öngörülen süreler, gemilerin ihtiyati haczinde bir ay olarak belirlenmiştir. Alacaklı bu süre içerisinde deniz alacağının niteliğine bağlı olarak genel haciz yoluyla takip, rehnin paraya çevrilmesi yoluyla takip, iflas yoluyla takip ya da kambiyo senetlerine mahsus haciz veya iflas yoluyla takip yoluyla takip yapabilir. Dolayısıyla genel haciz yolundan farklı olarak alacaklının rehinli takipli ile ihtiyati haczi tamamlayabilmesine herhangi bir engel bulunmamaktadır (İİK m. 153/a; TTK m. 1381). İhtiyati haczin dava yoluyla tamamlanması halinde, görevli mahkeme kural olarak TTK m. 5/2, c. 2'de öngörülen mahkemedir. Bununla birlikte kanaatimizce kaptan dışındaki diğer gemi adamlarıyla bunların işveren veya işveren vekilleri arasında DİK'ten veya hizmet sözleşmesinden doğan davalar bakımından görevli mahkeme iş mahkemeleri olmalıdır. Bunun gibi TKHK'nın 83/2 hükmü çerçevesinde taraflardan birinin tüketici olduğu hallerde açılacak davalar bakımından tüketici mahkemeleri görevli olmalıdır. Deniz alacağının esasına ilişkin dava açılmadan önce ya da dava sırasında gemi üzerinde ihtiyati haciz kararı verilmişse, o dava sonucunda verilecek kararın icrası bakımından İİK m. 264/3 hükmündeki bir aylık süreye uyulması zorunludur.
Özet (Çeviri)
In this study, the institution of the arrest of ships is addressed in detail within the scope of special regulations set under the Turkish Commercial Code (“TCC”), taking into account the provisions of international conventions, comparative law, and the problems encountered in this field, to the extent necessary. The provisions regarding the arrest of ships stipulated under the Eighth Chapter of the Fifth Book of the TCC numbered 6102, which regulate the“Special Provisions Regarding Compulsory Enforcement”, were substantially adopted from the 1999 Geneva Convention regulations. Accordingly, as per art. 1352 para. 1 of the TCC, the groups of claims referred to as“maritime claims”allowing a ship to be arrested are listed and as per art. 1353 para. 2 of the TCC it is indicated that the arrest of ships is only permitted in respect of claims of a maritime nature and that an interim injunction cannot be imposed on the ship and that the ships cannot be prevented from sailing in any other manner in respect of such claims. Pursuant to art. 1362 of the TCC, it is sufficient for the claimant to furnish evidence that its claim is in the nature of maritime claims and that will enable the court to form an opinion as to its monetary value. Here, the proof that the claim is in the nature of marine claims is not considered adequate, and it should be approximately proven that the claim itself exists. Even if the maritime claim is secured by a legal or contractual lien, there is no obstacle for the claimant to request a preliminary injunction order. This being said, in our opinion, it shall not be possible for the claimant holding the right of lien who exercised this right to request a preliminary injunction to be granted on the ship. The principles of general enforcement law are adopted as to the reasons of arrest of ships. Accordingly, if the maritime claim has become due and the claim has not been fulfilled by the debtor, it may be requested that an arrest order to be awarded over the ship without seeking any other reason. In terms of the maritime claims that have not fallen due, a request may be made for the arrest of ships as per art. 1353 para. 5 of the TCC, provided that the conditions set out under art. 257 para. 2 of the Code of Enforcement and Bankruptcy (“CEB”) are fulfilled. Prior to bringing an action or initiating an enforcement proceeding on merits, the arrest of ships should be requested from the competent court to be determined as per the second sentence of art. 5 para. 2 of the TCC. Once the proceedings on the merits have been brought, the arrest order may only be requested from the court that is hearing the case. The competent court for the arrest of ships depending on the flag of the vessel is regulated under the provisions following art. 1354 of the TCC. The rule of jurisdiction to be applied here, is an exclusive jurisdiction. The issue of whether the Turkish Courts have the authority to arrest the foreign ships passing through the bosphorus is subject to the provisions following art. 1354 of the TCC. The limitation set out under art. 1369 of the TCC obliges the identification of the legal relationship between the debtor and the ship. Pursuant to art. 1369 para. 1 subpara. (a) of the TCC a ship cannot be arrested for the charterer's debt. This being said, if the ship is in the same economic union with the owner and if the structure of the legal entity is being abused, the corporate veil may be pierced. The ships owned by a governmental entity may be arrested, except for the ships exclusively designated for governmental service. In the Eighth Chapter of the Fifth Book of the TCC, which sets forth special regulations as to the arrest of ships, a special rule of procedure is not determined. However, as per art. 1363 of the TCC, it is obligatory for the claimant to deposit security amounting to 10.000 SDR. Upon request, it will be decided whether the petition and its attachments will be served on the debtor and whether a hearing will be held. For this reason, a person who thinks that an application of preliminary injunction order will be made against him can prevent the preliminary injunction order to be awarded by applying together with the documents and explanations to the court authorized for the preliminary injunction prior to the application being made against him in a manner that can be defined as“preventive protection measure”under German law. A similar method is also implemented in the countries that have adopted the common law system, in terms of measures known as“anti-suit injunctions”. Therefore, in terms of ensuring the debtor's right to be heard in the arrest of ships, there is no legal obstacle to imposing a precautionary measure against an arrest order which may be awarded over the ship. For the enforcement of the arrest, an application must be made before“the enforcement office in the territory of the court awarding the order”or to“the enforcement office in the place where the vessel is located”within three working days as of the date on which the arrest order is awarded. As to the enforcement of the arrest, in addition to the measure of prevention from the sailing, as per article 1366 of the TCC, the relevant authorities must be informed and the minutes of arrest must be issued. There is no special regulation under the TCC regarding the liable party for the maintenance costs of the arrested ships. In our opinion, art. 88 para. 2 of the CEB should be taken into account. In the arrest of ships, the scope of arrest includes the ship, its attachments and integral parts, and the income and benefits derived from the operation of the ship. As per art. 1369 para. 2 of the TCC, the arrest can be enforced on the sister ship. For this, the person is who the owner of the sister ship shall be the owner, the demise charterer, time charterer or voyage charterer of the ship in respect of which the maritime claim arose when the claim arose, and also the party liable for the maritime claim shall be the owner of the sister ship when the arrest order is enforced. In the event that the legal entity is being used only for the purpose of harming the claimant and preventing the arrest order, the court may decide to pierce the corporate veil. This being said, it is not possible to arrest the sister ships due to the disputes arising from ownership or possession. The effect of the arrest order is the ship to be temporarily seized, the claim to become due, and the judicial authorities to gain authority for the actions to be taken for the completion of the arrest order provided that there is an agreement concerning jurisdiction or arbitration made regarding the merits of the maritime claim is not made. A ship or a sister ship cannot be re-arrested for the same claim. However, as per art. 1375 of the TCC, provided that the total quantum of security does not exceed the value of the ship, the particular ship in respect of which the maritime claim arose may be re-arrested in the event that the type or amount of the initial security is insufficient, or that the party who has provided the initial security fails or is incapable of fulfilling its debts partially or completely, or that the arrested ship or the deposited first security; is released at the request or approval of the claimant acting on reasonable grounds, or because the claimant failed to take reasonable measures to f the release of the ship or the security. Similarly, another ship that may be subject to arrest for the same maritime claim may be arrested if the type or amount of the previously deposited security is insufficient, or if the provisions of art. 1375 para. 1 subpara. (a) or subpara. (c) shall apply. Likewise, if the ship is released by unlawful means, there is no obstacle to re-apply for an arrest order. In order to ensure the debtor's right to be heard, there are legal ways to oppose the arrest order, such as the objection to be made against the arrest order, the request to be made by the debtor, and the third parties whose interests have been violated for the amendment or lifting of the arrest order in case the circumstances and conditions make the continuation of the enforcement of the arrest unfair, and finally, the release of the ship upon depositing security. Since the jurisdiction as to the arrest of ships is regulated as an exclusive jurisdiction, the debtor and the third party whose interests are violated can raise an objection against the competence of the court. The fact that the conditions set out under art. 1369 of the TCC are not being fulfilled can also be asserted as a reason for the objection. The parties can raise an objection against the security (increase, decrease, type change, or cancellation) which will be determined by the court. In terms of the objections to be raised by the parties in whose absence an arrest order was awarded; prior to the action being filed, the competent court is the court that awarded the arrest; if the action is brought in Turkey, the competent court is the court that will review this file, if the action is brought before the arbitration or in a court abroad, the competent court is the court that awarded the arrest order. In terms of the period and procedure for the objection against the arrest of ships and the review of the objection, art. 265 of the CEB shall apply. However, pursuant to art. 1363 para. 2 and para. 4 of the TCC, an objection can always be made against the security. Also, art. 1369 of the TCC should be taken as a basis for determining when the conditions of arrest should exist. Although there is no clarity in the law, it should be possible to raise an objection against the arrest order due to the change in the circumstances and conditions. On the other hand, it is also possible that the ship to be released upon security being furnished. It is regulated by the lawmaker that the release of the ship upon security is possible in two possibilities. The first of these is the release of the ship by depositing the value of the ship (TCC art. 1370). In fact, the arrest order awarded on the ship is not being technically lifted here, taking into account that security is deposited for an amount equal to the value of the ship, the ship will be physically released despite the fact that the arrest on the ship continues (TCC art. 1370/2). The second possibility is to lift the arrest order on the ship by depositing security (TCC art. 1371). In this case, the temporary legal protection on the ship is completely terminated and the arrest order is shifted to security. It is stipulated that the arrest orders awarded in parallel with the general preliminary injunction orders must be completed within a short period of time. As to the completion of the arrest orders, different possibilities come into question depending on the stage at which the arrest order is awarded. These possibilities can be addressed under separate headings depending on the arrest order being awarded before and after the action and enforcement proceedings and during the enforcement proceeding with judgement. Although the principles regarding the general preliminary injunction order will be applied for the arrest orders as well, the enforcement office that executes the arrest order which was awarded based on a maritime claim pursuant to art. 1354 and art. 1355 of the TCC is competent for the enforcement proceeding initiated as a process that completes the arrest order. The same is valid for the court that granted the arrest application. However, for this, the parties must not have agreed upon a jurisdiction clause or arbitration clause in any relevant contract as to the merits xxxi of the maritime claim. The rule of jurisdiction set forth here is the optional jurisdiction rule. On the other hand, by the special provision set forth under art. 1376 of the TCC, the periods stipulated under art. 264 para. 1 and para. 2 of the CEB, shall be applied as one month for the arrest of ships. Depending on the nature of the maritime claim, the claimant may initiate ordinary enforcement proceedings, foreclosure proceedings, bankruptcy proceedings, or execution or bankruptcy proceedings involving a receivable based on negotiable instruments. Therefore, unlike the ordinary enforcement proceedings, there is no obstacle for the claimant to complete the arrest procedure with the foreclosure proceedings (art. 153 para. (a) of the CEB; art. 1381 of the TCC). In the event that the arrest order is completed through litigation, the competent court, as a rule, is the court prescribed in the second sentence of art. 5 para. 2 of the TCC. However, in our opinion, labor courts should be the competent court for actions arising from the Code of Maritime Labor or contract of services between the seafarers other than the master and their employers or employers' representatives. Likewise, consumer courts should be the competent court for the actions to be brought in cases where one of the parties is a consumer pursuant to art. 83 para. 2 of the Law on the Protection of the Consumer. If an arrest order is awarded over the ship before or during the action regarding the merits of the maritime claim, in terms of the enforcement of the judgement to be given as a result of that action, it is obligatory to comply with the one-month period stipulated in art. 264 para. 3 of the CEB.
Benzer Tezler
- 1999 Cenevre Sözleşmesinde ve TTK Tasarısında gemilerin ihtiyati haczi
Arrest of ships in The 1999 Geneva Convention and Draft Turkish Commercial Code
ÖMER FARUK ALP
- Gemilerin ihtiyati haczinde borçlunun korunması
Debtor protection under arrest of the ships
DOĞUŞ TAYLAN TÜRKEL
- Türk Hukukunda gemilerin ihtiyati haczi
Arrest of ships in Turkish Law
HAN TOLGA TAŞ
Yüksek Lisans
Türkçe
1999
HukukDokuz Eylül ÜniversitesiDeniz İşletmeciliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HURİYE KUBİLAY
- Türk Hukukunda gemilerin ihtiyati haczi
Arrest of ships in Turkish Law
BARIŞ PEKER
Yüksek Lisans
Türkçe
2010
HukukKadir Has ÜniversitesiÖzel Hukuk (Ticaret Hukuku) Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. TEKİN MEMİŞ
- Milletlerarası özel hukukta gemilerin ihtiyati haczi
The Arrest of ships in private international law
SİNAN CAN KONYALI