Tıp fakültesi öğrencilerinde manken üzerinde yapılan direkt ve video laringoskopi eğitimi sonrası endotrakeal entübasyon becerilerinin karşılaştırılması: Randomize kontrollü çalışma
Comparison of endotracheal intubation skills of medical faculty students after direct and video laryngoscopy training on manikin: A randomized controlled study
- Tez No: 785193
- Danışmanlar: PROF. DR. MÜGE GÜNALP ENEYLİ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Acil Tıp, Emergency Medicine
- Anahtar Kelimeler: direct laryngoscopy, endotracheal intubation, simulation in medical education, video laryngoscopy
- Yıl: 2022
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Acil Tıp Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 92
Özet
Amaç: Endotrakeal entübasyon (ETE) hayat kurtarıcı bir müdahale olup, havayolu ve solunumun kontrol edilebilmesi için en etkin yöntemdir. Laringoskopi ve ETE becerilerinin öğrenilmesi ve öğrenilen becerilerin sürdürülmesi özellikle bu işlemi daha az sıklıkta yapan kullanıcılar için oldukça zordur. Acil servislerde ETE uygulaması için yaygın olarak direkt laringoskopi (DL) ve video laringoskopi (VL) yöntemleri kullanılmaktadır. Çalışmamızda, yakın zamanda VL veya DL teknikleri ile kazanılan temel ETE becerilerinin zaman içinde ne ölçüde sürdürüldüğünü değerlendirmeyi ve katılımcılara başlangıç aşamasında pratik eğitimi verilen entübasyon tekniği (VL veya DL) ve pratik eğitimi verilmeyen diğer teknik ile katılımcıların ETE başarılarını karşılaştırmayı amaçladık. Gereç ve yöntem: Gönüllü olan ve onam formunu imzalayan ETE konusunda deneyimsiz 64 tıp fakültesi son sınıf öğrencisi çalışmaya dahil edildi. Öğrencilere temel ETE eğitimi teorik olarak verildi. Sonrasında öğrenciler, tabakalı randomizasyon yapılarak DL grubu ve VL grubu olmak üzere iki gruba ayrıldı. DL grubuna temel ETE eğitiminin pratiği DL ile, VL grubuna ise VL ile verildi. İki aylık bir süreçten sonra her iki gruptaki öğrencilerin temel ETE becerileri hem DL hem de VL ile farklı zorlukta dört senaryoda karşılaştırıldı. Her öğrenci 5 farklı parametre açısından değerlendirildi (başarı, süre, girişim sayısı, özofagus entübasyonu ve dental hasar). Çoklu karşılaştırmalar için Bonferroni düzeltmesi kullanıldı. Bulgular: Çalışmamızda, katılımcıların eğitimi verilen teknik ile (DL veya VL) yaptıkları ETE işlemlerinde başarı ve becerileri karşılaştırıldığında iki grup arasında bonferroni düzeltmesi uygulandığında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı. Grup DL'nin Grup VL'ye göre pratik eğitimi verilmeyen yöntem ile olan tüm senaryolarda daha fazla işlem komplikasyonu, daha uzun ETE başarı süresi ve daha az ETE başarı oranı gösterdiği bulundu. DL ile eğitim verilen katılımcıların aynı senaryoda VL kullanarak yaptıkları ETE işlemlerinde daha düşük başarı oranı ve daha fazla dental hasar ile ilişkili olduğu bulundu ve istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı, ayrıca ETE başarı süresi daha uzundu, daha fazla girişim sayısı ile ilişkili olduğu görüldü ancak istatiksel olarak anlamlı fark olmadığı saptandı. VL ile eğitim verilen katılımcıların her iki teknikle de aynı senaryoda benzer ve yüksek başarı oranlarına ve benzer ETE başarı sürelerine sahip olduğu ve aynı öğrencilerin (Grup VL) DL ile yaptıkları ETE'lerde girişim sayısı, özofagus entübasyonu ve dental hasar sayısının VL'ye göre sayısal olarak daha fazla olduğu tespit edildi ancak istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı. Sonuç: Sonuç olarak, tek başına VL ile eğitim verilen grubun DL ile eğitim verilen gruba göre sayısal veriler olarak daha yüksek ETE başarı oranına, daha kısa ETE sürelerine ve daha az komplikasyona neden olduğu görüldü ancak istatistiksel olarak fark sadece VL ile yapılan ETE işlemlerinde ETE başarısı ve dental hasar için saptandı. Her iki grubun da pratik eğitimi verilen teknik ile başarılı sonuçlar elde etmesi ile başlangıç ETE pratik eğitiminde simülasyon eğitiminin önemini tekrardan vurgulamış olduk. Çalışmamızdaki bulgularla ETE eğitiminde simülasyon pratik eğitiminin klasik eğitim yöntemi olan DL yerine VL ile de verilebileceği sonucuna vardık. Ancak sonrasında teknik farklılıklardan dolayı DL ile pratik eğitimin de eğitime eklenmesi gerektiğini önermekteyiz. Bu konu ile ilgili olarak daha fazla katılımcı ile çalışmalar yapılmasının istatistiksel olarak daha güçlü sonuçlar çıkarabileceğini düşünmekteyiz. Anahtar Kelimeler; direkt laringoskopi, endotrakeal entübasyon, tıp eğitiminde simülasyon, video laringoskopi
Özet (Çeviri)
Aim: Endotracheal intubation (ETI) is a life-saving intervention and is the most effective method for controlling airway and breathing. Laryngoscopy is a difficult skill to acquire and, maintain and, even more so by less frequent users. Direct laryngoscopy (DL) and video laryngoscopy (VL) techniques are commonly used for ETI application in emergency services. In our study, we aimed to evaluate the extent and maintenance of newly acquired basic ETI skills, based on DL or VL, over time. Second, we compared the performance of ETI in students who learned the skill with DL with those who learned it with VL. Materials and Methods: Sixty-four last-year medical students, who were inexperienced in ETI, were included in the study. The students first underwent basic ETI lecture theoretically. Afterwards, the students were divided into two groups as Group DL and Group VL by stratified randomization. The practice of basic ETI training was given to the DL group with DL, and to the VL group with VL. After a two-month period, we compared the core ETI skills of students in both groups with both DL and VL in four scenarios of varying difficulty. Each student was evaluated in terms of 5 different parameters (success, duration, number of attempts, esophageal intubation, and dental damage). Bonferroni correction was used for multiple comparisons. Results: When participants'performances during ETI procedures were considered according to the learned techniques (DL or VL), no significant difference was found between the two groups in line with the Bonferroni correction. Students in the Group DL appeared to display more procedural complications, longer ETI success time, and less ETI success rate in all scenarios with the untrained method compared to Group VL. Participants trained with DL were significantly associated with a lower success rate, and higher dental damage during ETI when they performed the same scenario with VL. Moreover, even if the results were not significant, the DL group students demonstrated longer ETI time and higher number of attempts. Also, ETI success time was longer, and a higher number of attempts was found, but these results were not statistically significant. Participants trained with VL had similar and high success rates and similar ETI success times in the same scenario with both techniques. The same students (Group VL) demonstrated higher number of attempts, higher esophageal intubation rates and higher dental damage in ETI with DL compared to VL, even though the rseults were not statistically significant. Conclusion: As a result, it was seen that the group trained with VL alone showed higher ETI success rate, shorter ETI times and fewer complications compared to the group trained with DL, however statistically significant difference was found only for ETI success and dental damage in ETI procedures with VL. We have emphasized the importance of simulation training in the initial ETI skills practice, with both groups achieving successful results with the technique given practical training. With the findings in our study, we concluded that simulation practical training in ETI education can also be given with VL instead of the classical DL training method, DL. However, practice with DL should be added to the basic ETI training due to technical differences. We think that conducting studies with more participants on this subject may lead to statistically stronger results.
Benzer Tezler
- Tıp eğitiminde simülasyonun önemi ve simülasyon eğitimi ile acil tıp ekibinin kardiyopulmoner resüsitasyon uygulamasında takım performansının artırılması
The importance of simulation in medical education and improving the emergency team performance on cardiopulmonary resuscitation by using simulation based education
DEMET ARI YILMAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2014
İlk ve Acil YardımGaziantep ÜniversitesiAcil Tıp Ana Bilim Dalı
PROF. DR. CUMA YILDIRIM
- Kişisel koruyucu ekipman varlığında direkt laringoskopi, videolaringoskopi ve gum elastik buji ile entübasyon etkinliğinin karşılaştırılması
Başlık çevirisi yok
KEVSER ALTAŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Acil TıpSakarya ÜniversitesiAcil Tıp Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ MURAT ÖZSARAÇ
- Tıp fakültesi intörn öğrencilerinin fizyolojik parametrelerine göre kardiyopulmoner resusitasyon (CPR) etkinlik ve yeterliliğinin CPR mankeni üzerinde değerlendirilmesi
Evaluation of cardiopulmonary resuscitation (CPR) efficiency and adequacy on CPR manikin according to physiological parameters of medical faculty intern students
İBRAHİM HALİL YETER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Acil TıpGaziantep ÜniversitesiAcil Tıp Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ MUSTAFA SABAK
- Tıp fakültesi dönem 6 öğrencilerinin aldığı pratik eğitime dayalı acil tıp stajının kardiyopulmoner resüsitasyon kalitesine etkisi
The effect of emergency medicine internship based on practical training on the quality of cardiopulmonary resuscitation in 6th year medical students
TUNAHAN ÖZEN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Acil TıpNecmettin Erbakan ÜniversitesiAcil Tıp Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. KADİR KÜÇÜKCERAN
- Hastane öncesi personelin hareketli ve hareketsiz ambulans simülasyonunda havayolu açma becerilerinin karşılaştırılması (Randomize kontrollü çalışma)
Compari̇son of ai̇rway ski̇lls of prehospi̇tal personel at mobi̇le and i̇mmobi̇le ambulance si̇mulati̇on (Randomi̇zed controlled tri̇al)
ONUR KARACA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2014
İlk ve Acil YardımDokuz Eylül ÜniversitesiAcil Tıp Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. BAŞAK BAYRAM