Geri Dön

Hipoosmolar ortamın immün sistem üzerine olan etkileri

The effects of the hypoosmolar environment on the immune system

  1. Tez No: 789867
  2. Yazar: HALİL İBRAHİM DEMİR
  3. Danışmanlar: PROF. DR. FERAH BUDAK
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Allerji ve İmmünoloji, Allergy and Immunology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Bursa Uludağ Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: İmmünoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 143

Özet

Hiponatremi veya hipotonisite, extrasellüler ortamda rölatif veya mutlak su konsantrasyonunun artması sonucu plazma sodyum konsantrasyonunun 135 mEq/L'den düşük olması ile karakterizedir. Hipoosmolar ortamın özellikle nöronları çevreleyen astrositler üzerine etkileri ve buna bağlı oluşan klinik tablo bilinmesine rağmen hipotonik ortamın immün sistem üzerine etkileri bilinmemektedir. Bu çalışmada hiponatremiye bağlı olarak oluşan hipoosmolar ortamın immün sistem hücreleri üzerine olan etkilerinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Çalışmamızda hiponatremi gelişmiş 20 KBY (Kronik Böbrek Yetmezliği) hastasından tedavi öncesi ve sonrası periferik kan örnekleri alınmıştır. Monoklonal antikorlarla boyama yapıldıktan sonra hazırlanmış olan panellerde AHÖ (Akan Hücre Ölçer) ile lenfosit, monosit ve granülosit alt grupları değerlendirilmiştir. Değerlendirme sonuçlarına göre CD8+ T hücreleri alt gruplarından yüksek düzeyde perforin ve granzim B gibi enflamatuvar molekülleri üretebilen pE2 (pre-Effector memory 2- ön efektör bellek 2) ve E (efektör) hücrelerinin düzeyi artarken, bu molekülleri düşük seviyede üretme yeteneğindeki pE1, EM1 (effector memory 1-efektör bellek 1) ve EM4 hücrelerinin seviyeleri azalmıştır. Bellek CD8+ T hücreleri bakımından hipoosmolar ortamda proenflamatuvar bir profil söz konusudur. Th1 (T helper 1- T yardımcı 1), Tc1(T cytotoxic 1- T sitotoksik) hücrelerinde hiponatremi durumda bir artış gözlenmektedir. Bu durum, diğer bulgularla tutarlı olarak hipoosmolar ortamda proenflamatuvar bir yönelim olduğunu düşündürmektedir. Th17 ve Tc17 hücrelerinde artış eğilimi, enflamasyonu artırıcı yönde patojenik etkilere sahip olabilir. Th22 ve Tc22 hücrelerinde gözlenen artış ise, proenflamatuvar yanıtların meydana getirdiği ve hücrelerin içinde bulunduğu stres durumunun yol açtığı doku hasarına yanıt olabileceği gibi ortamdaki TNF-α artışının bir etkisi olabilir.

Özet (Çeviri)

Hyponatremia or hypotonicity is characterized by a plasma sodium concentration of less than 135 mEq/L as a result of increased relative and absolute water concentration in the extracellular environment. Although the effects of the hypoosmolar environment on the astrocytes surrounding the neurons and the resulting clinical picture are known, the effects of the hypotonic environment on the immune system are not known. In this study, it was aimed to reveal the effects of the hypoosmolar environment due to hyponatremia on immune system cells. In our study, peripheral blood samples were taken from 20 patients with CKD (Chronic Renal Failure) who developed hyponatremia before and after treatment. In the panels prepared after staining with monoclonal antibodies, lymphocyte, monocytes and granulocyte subgroups were evaluated with FC (Flow cytometry). According to the results of the evaluation, the level of pE2 (pre-effector memory 2- pre-effector memory 2) and E (effector) cells, which can produce high levels of inflammatory molecules such as perforin and granzyme B, from subgroups of CD8+ T cells, increases, while pE1, Em1 (effector memory 1) and Em4 cells were decreased. There is a proinflammatory profile in the hypoosmolar environment for memory CD8+ T cells. An increase in hyponatremia is observed in Th1 (T helper 1), Tc1 (T cytotoxic 1) cells. This suggests a proinflammatory trend in the hypoosmolar environment, consistent with other findings. The tendency to increase in Th17 and Tc17 cells may have pathogenic effects that increase inflammation. The increase observed in Th22 and Tc22 cells, on the other hand, may be a response to tissue damage caused by proinflammatory responses and the stress situation in which the cells are located, as well as an effect of the increase in TNF-α in the environment.

Benzer Tezler

  1. Kontrast nefropatisini önlemede remote ischemic preconditioning uygulama yöntemlerinin karşılaştırılması

    Comparison of remote ischemic preconditioning application methods in contrast nephropathy prevention

    ÖZLEM DOĞAN ÖZDİLEK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    KardiyolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SAVAŞ ÖZTÜRK

    UZMAN EGEMEN CEBECİ

  2. Epidimis fonksiyonlarının sperm fonksiyon ve morfolojisine etkileri

    Effects of epididymis function on sperm function and morphology

    ERGİN SOYSAL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    ÜrolojiAnkara Üniversitesi

    Üroloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EROL ÖZDİLER

  3. Deneysel beyin ödeminde ventrikül içi albumin uygulamasının etkisi

    The Effect of intraventricular albumin perfusion in experimental brain edema

    S. ÇAĞATAY ÖNAL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1996

    Nöroşirürjiİstanbul Üniversitesi

    DOÇ.DR. ÖMER FARUK ÜNAL

  4. Hiponatremi prevalansı, etiyoloji ve semptomlarının retrospektif değerlendirilmesi

    Retrospective evaluation of prevalence, etiology and symptoms ofhyponatremia

    AYKUT ŞAHİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    NefrolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    ÖĞR. GÖR. FATİH BORLU

  5. Çocuklarda diyabetik ketoasidoz tedavisi ve sonuçları

    Diabetic ketoacidosis treatment and results in children

    PEMBE DERİN OYGAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAnkara Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. MERİH BERBEROĞLU