Geri Dön

Miyelodisplastik sendrom tanılı hastaların klinik, laboratuvar bulguları, tedavi yanıtları ile sağkalım durumları

Clinical, laboratory findings, treatment response and survival status of patients diagnosed with myelodysplastic syndrome

PDF İndir

  1. Tez No: 791802
  2. Yazar: MURAT TOZMAN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. ŞERİFE SOLMAZ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Hematoloji, Hematology
  6. Anahtar Kelimeler: Miyelodisplastik Sendrom, Sağkalım, Tedavi, Myelodysplastic Syndrome, Survival, Treatment
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İzmir Katip Çelebi Üniversitesi
  10. Enstitü: İzmir Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 111

Özet

Araştırmanın gerekçesi/ amacı: Hastanemizde son 14 yılda (Ocak 2008-Mart 2022) başvurarak Myelodisplastik Sendrom tanısı almış hastaların; klinik, laboratuvar bulguları ve tedavi yanıtları ile sağkalım durumlarını etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Materyel Metod: Son 14 yılda hastanemiz hematoloji kliniğine başvurmuş ayaktan ve yatarak tedavi almış, tedavi ve takip süreci hastanemizde devam etmiş olan hastalar çalışmaya dahil edilecektir. Hastaların tedavi ve takip sürecindeki klinik, laboratuvar bulguları, tedavi yanıtları ile sağkalım durumlarını etkileyen faktörler arasındaki ilişki değerlendirilecektir. Bulgular :MDS tanısı alan142 hastanın median yaş 70 olup (min 36 - max 91), 77'si (%54) erkek, 65'i (%46) kadındı. 65 yaş altı 68 hasta (%48) olup, 65 yaş üstü 74 hasta (%52) olduğu görüldü. 11 (%8) hastanın 50 yaş altı olduğu bulundu. WHO 2016 MDS sınıflamasına göre değerlendirildiğinde 46 hastanın MDS Tek sıra displaziye sahip (%32.4), 19 hasta Ring sideroblastik MDS (%13.4), 11 hasta MDS çok sıra displazili (%7.7), 24 hasta MDS EB-1 (%17), 24 hasta MDS-EB2 (%17), "11 hasta CMML-1 (%7.7) ve 7 hasta MDS 5q (%4.8) di. Bu veriler ışığında, 83 hastanın (%58.5) düşük riskli MDS ve 59 hastanın (%41.5) ise yüksek riskli MDS grubunda olduğu görüldü. Düşük ve yüksek risk gruplarına göre sağkalım analizi yapıldığında, düşük riskli MDS alt grupta istatistiksel anlamlı şekilde (p=0.002) sağkalım daha uzundu. 65 yaş altı , sitogenetik iyi risk grubu , blast yüzdesi düşük , tanı anı hb 10gr/dl üstünde , lökosit sayısı normal olanlar, trombosit sayısı 50. 000/ mm3 üstünde olan hastalar ; 65 yaş üstü , sitogenetik kötü risk grubu, blast yüzdesi yüksek, hb değeri 10 gr/dl'nin altında olanlar, lökopeni veya lökositozu olanlar, trombosit sayısı 50. 000/ mm3 altında olan hastalara göre istatistiki anlamlı şekilde ortlama genel sağkalımı daha uzun bulundu. Literatür verileri göz önüne alınarak yeniden gruplandırma yapıldığında yani RLD'ye göre 3 grup oluşturulduğunda; RLD 2 ve 3 bir gruba alındığında ise, RLD 2-3 olan grubun sağkalımı 487 ay (34-63 ay) olup RLD 0 ve 1 hasta grubundan belirgin daha kısaydı. Hastalarımızın aldığı tedavilere bakıldığında; 73 hastanın eritroid stimülan ajan tedavisi aldığı görüldü. EPO tedavileri incelendiğinde; 33 hastanın (%23.2) darbopoetin, 14 hastanın (%9.9) EPO-, 12 hastanın (%8.5) EPO- ve 14 hastada (%9.9) en az iki EPO tedavi seçeneği kullanılmıştı. 7 hastada (%5) destek kan ürünü (ERT, Trombosit) ve G-CSF tedavisi kullanılmıştı. Yüksek riske sahip 45 hastada (%31.6) hıpometilize edici ajan ile tedavi uygulanmıştı. 22 hasta (%15.5) Azasitidin, 9 hasta (%6.3) Desitabin tedavisi almış ve 14 hastada (%9.8) AZA-Desitabin sıra ile kullanmıştı. 5Q pozitif 3 hasta (%2.1) lenalidomid tedavisi almış, 1 hastada (%0.7) eltrombopag tedavisi kullanılmıştı. 13 hasta (%9.1)ise tedavisiz izlemdeydi. 142 hastadan 92' si ölmüş (%65) ve 50 hasta (%35) sağdı. 5 yıllık OS %40 olup, median sağkalım mean 635 ay ( min 53, max 73 ay) olarak bulundu Sonuç: Düşük riskli MDS hastaları destek transfüzyonlar, demir şelasyon tedavileri ve eritroid stimulan ajanlar ( epoetin alfa,beta veya darbopoetin ) ile hastaların transfüzyon ihtiyacı azalmakta, hayat kalitesi iyileşmekte ve sağkalım süreleri uzamaktadır. Yine literatür ve bizim verilerimizde de, EPO tedavilerinin birbirine üstünlüğü olmayıp tedavi yanıtları benzerdir. Yüksek riskli hastalarımızda tedavi hedeflerimiz sağkalımı uzatmak, lösemik dönüşümü azaltmak ve hayat kalitesini arttırmaktır. Bu amaçla kullanılan temel tedavi hipometilize edici ajanlar olan azasitidin ve desitabin tedavileridir. Bizim yüksek riskli MDS hastalarımızın da temel tedavi seçeneği HMA' lar olup hastalarımızda literatür verilerini destekler sağkalım avantajı sağlamıştır.

Özet (Çeviri)

Objectives: Patients diagnosed with Myelodysplastic Syndrome in the last 14 years (January 2008-March 2022) in our hospital; The aim of this study was to evaluate the factors affecting the clinical and laboratory findings and treatment responses and survival. Material and Method: Patients who have applied to the hematology clinic of our hospital in the last 14 years, have received outpatient and inpatient treatment, and whose treatment and follow-up process has continued in our hospital will be included in the study. The relationship between the clinical, laboratory findings, treatment responses of the patients in the treatment and follow-up process, and the factors affecting their survival will be evaluated. Results: Median age of 142 patients diagnosed with MDS was 70 (min 36 - max 91), 77 (54%) were male and 65 (46%) were female. There were 68 patients (48%) under the age of 65, and 74 patients (52%) over the age of 65. It was found that 11 (8%) patients were under 50 years of age. When evaluated according to WHO 2016 MDS classification, 46 patients had MDS single-row dysplasia (32.4%), 19 patients had Ring sideroblastic MDS (13.4%), 11 patients had MDS multilineage dysplasia (7.7%), 24 patients had MDS EB-1 (17%), 24 patients were MDS-EB2 (17%), "11 patients were CMML-1 (7.7%) and 7 patients were MDS 5q (4.8%). were found in the high-risk MDS group. When survival analysis was performed according to low and high risk groups, survival was statistically significantly (p=0.002) longer in the low risk MDS subgroup. Patients under 65 years of age, in the good cytogenetic risk group, low blast percentage, hb above 10gr/dl at the time of diagnosis, normal leukocyte count, and platelet count above 50,000/mm3; The mean overall survival was found to be statistically significantly longer than the patients over 65 years of age, in the cytogenetic poor risk group, with high blast percentage, with an HB value below 10 g/dl, with leukopenia or leukocytosis, and with a platelet count below 50,000/mm3. When regrouping is done considering the literature data, that is, when 3 groups are created according to RLD; When RLD 2 and 3 were included in a group, the survival of the RLD 2-3 group was 487 months (34-63 months), which was significantly shorter than the RLD 0 and 1 patient group. Considering the treatments received by our patients; It was observed that 73 patients received erythroid stimulating agent treatment. When EPO treatments are examined; Darbopoetin was used in 33 patients (23.2%), EPO- in 14 patients (9.9%), EPO- in 12 patients (8.5%), and at least two EPO treatment options in 14 patients (9.9%). Supplementary blood product (ERT, Platelet) and G-CSF treatment were used in 7 patients (5%). Forty-five (31.6%) high-risk patients were treated with a hypomethylating agent. 22 patients (15.5%) received Azacitidine, 9 patients (6.3%) decitabine, and 14 patients (9.8%) used AZA-Decitabine, respectively. 5Q positive 3 patients (2.1%) were treated with lenalidomide, and 1 patient (0.7%) was treated with eltrombopag. 13 patients (9.1%) were followed up without treatment. Of 142 patients, 92 (65%) died and 50 (35%) survived. The 5-year OS was 40%, and the median survival was found to be 635 months (min 53, max 73 months) Conclusion: Supportive transfusions, iron chelation treatments and erythroid stimulating agents (epoetin alfa, beta or darbopoetin) reduce the need for transfusions, improve quality of life and prolong survival in low-risk MDS patients. Again, in the literature and our data, EPO treatments are not superior to each other, and treatment responses are similar. Our treatment goals in our high-risk patients are to prolong survival, reduce leukemic conversion, and improve quality of life. The main treatment used for this purpose is azacitidine and decitabine treatments, which are hypomethylating agents. The main treatment option for our high-risk MDS patients is HMAs, and literature data supports our patients, providing a survival advantage.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    844094

    Erişkin AML'de tek merkez gerçek yaşam verileri: Tanı, tedavi ve prognoz

    Single center real life data in adult AML: Diagnosis, treatment and prognosis

    GAMZE AKTÜRK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Hematolojiİzmir Katip Çelebi Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ HATİCE DEMET KİPER ÜNAL

    PROF. DR. KADRİYE BAHRİYE PAYZIN

  2. Tez No

    654524

    Yüksek doz tedavi almayan miyelodisplastik sendrom ve akut miyeloid lösemi hastalarının değerlendirilmesi

    Evaluation of patients with myelodysplastic syndrome and acute myeloid leukemia not receiving high-dose therapy

    TUGAY AVCI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    HematolojiEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EREN GÜNDÜZ

  3. Tez No

    719906

    Miyelodisplastik sendrom ve kronik miyelomonositer lösemi tanılı hastalarda sistemik inflamatuvar ve otoimmün manifestasyonlar ve bu manifestasyonların tedavi yanıtları, komplikasyonları ve sağkalım üzerine olan etkilerinin geriye dönük olarak incelenmesi

    Systemic inflammatory and autoimmune manifestations in patients with diagnosed myelodysplastic syndrome and chronic myelomonocytic leukemia and retrospective evaluation of the impact of these manifestations on treatmentresponses, complications, and survival

    SELİN CEBECİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Hematolojiİstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AHMET EMRE EŞKAZAN

  4. Tez No

    769382

    2010-2020 yılları arasında KTU Tıp Fakültesi hematoloji polikliğine başvuran polisitemia vera tanılı hastaların klinik özellikleri ve tedavi sonuçları

    Clinical characteristics and treatment results of patients diagnosed with polycythemia vera, WHO applied to the hematology polyclinic of Karadeniz Technical University Faculty of Medicine between 2010-2020

    ÖZLEM GÜLER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    HematolojiKaradeniz Teknik Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. NERGİZ ERKUT

  5. Tez No

    819226

    Miyelodisplastik sendrom tanılı hasta grubunda azasitidin veya desitabin tedavileri ile başarısızlık durumunda diğer hipometile edici ajan ile tedavi etkinliğinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the efficacy of treatment with azacitidine or decitabine treatments in myelodysplastic syndrome diagnosed with other hypomethylating agents in the case of failure

    TUĞBA SEVİL TÜNCER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    HematolojiMarmara Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. IŞIK ATAGÜNDÜZ

Geri Dön