Sosyal turizmi geliştirmeye yönelik talep yönlü bir teşvik modeli önerisi
Proposal of a demand-sided incentive model to develop social tourism -English
- Tez No: 796198
- Danışmanlar: PROF. DR. AYDIN YILMAZER
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Turizm, Tourism
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2022
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sakarya Uygulamalı Bilimler Üniversitesi
- Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Turizm İşletmeciliği Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 129
Özet
Turizm, birçok ülkede önemli bir ekonomik dinamik durumuna gelmiştir. İstatistiksel verilerde görüldüğü gibi dünyada turizm endüstrisi, belirli dönemlerde ortaya çıkan şoklara karşın neredeyse kesintisiz olarak büyümesini sürdürmüştür. Günümüz dünyasında tatiller bir lüks olarak değil, bir bireysel gereksinimlere karşılık verecek; kişisel gelişim, iletişim kurma ve sosyal bütünleşme için fırsat olarak görülmektedir. Hemen hemen bütün uzmanlar eğlenme, dinlenme ve tatil amaçlı gezilerin, insanların fiziksel ve ruhsal sağlıklarına katkı sağladığı noktasında hemfikirdirler. Turizmin bütün bu olumlu etkilerine karşın, dünya genelinde turizm hareketlerine katılamayan ciddi bir nüfus söz konusudur. Ekonomik anlamda en geniş imkânlara sahip olduğu kabul edilen Avrupa Birliği ülkeleri dâhil toplam nüfusunun üçte ikisinin turizm hareketlerine katılmıyor oluşu bu gerçeği açıkça gözler önüne sermektedir. İnsanların turizm hareketlerine katılamamalarının çeşitli sebepleri vardır. Bu sebeplerin başında maddi imkânsızlıklar gelmektedir. Bilindiği üzere turizme katılım için olmazsa olmaz üç bileşen vardır: (i) boş zaman, (ii) istek ve (iii) maddi yeterliliktir. Maddi imkânsızlıklar temel bileşenlerden birinin eksikliği anlamına gelmektedir. Maddi yetersizlik, insanların turizm hareketlerine katılamamalarının en büyük sebebi olsa da tek sebebi değildir. Zihinsel ve fiziksel engeller gibi sağlık problemleri ve yaşlılık gibi refakate muhtaç olmayı gerektiren bazı haller de tatile gitme isteğini baltalayan bazı sebeplerdir. Sosyal turizmin en geniş haliyle“toplumda ekonomik olarak zayıf veya dezavantajlı olanların seyahate katılımından kaynaklanan turizm alanındaki ilişkiler ve olgulardır”şeklinde tanımlanmaktadır. Bu araştırmada sosyal turizm olgusu ele alınmış ve Dünya genelindeki sosyal turizm uygulamaları değerlendirilmiştir. Bu değerlendirmenin akabinde Türkiye'deki sosyal turizm uygulamaları irdelenmiştir. Çalışmanın araştırma kısmında Türkiye'nin yeni bir sosyal turizm politikasına ihtiyacı olup olmadığı araştırılmış, bu kapsamda 81 ilinin İl Kültür ve Turizm müdüründen 24'ü ile mülakat yöntemiyle görüşülmüştür. Yapılan görüşmelerde öncelikle sosyal turizm algısı anlaşılmaya çalışılmış daha sonrasında da sosyal turizm politikası olarak nitelendirilebilecek bir sosyal turizm teşvik modelinin gerekliliği tartışılmıştır. Elde edilen veriler Maxqda programı ile analiz edilmiş ve sonuçlar değerlendirilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre; (i) yerelde turizm otoritesi sayılabilecek olan İl Kültür ve Turizm müdürleri dâhil sosyal turizmle ilgili yeterli bilgiye sahip değildir, (ii) sosyal turizm alanında en aktif rolün sosyal devlet anlayışı kapsamında devlete ait olması gerektiği düşünülmektedir, (iii) hiçbir kişi, zümre ve işletmeyi ötekileştirmeden uygulanabilecek sürdürülebilir bir sosyal turizm politikasına ihtiyaç vardır. Çalışmanın son bölümünde bu araştırma sonuçları ve literatür taramasından elde edilen veriler derlenerek uygulanabilir bir sosyal turizm teşvik modeli geliştirilmiştir.
Özet (Çeviri)
Tourism has become an important economic dynamic in many countries. As seen in the statistical data, the tourism industry in the world has continued to grow almost uninterruptedly despite the shocks that occurred in certain periods. In today's world, holidays are seen not a luxury, but it will respond to an individual's needs; an opportunity for personal development, communication and social integration. Almost all experts agree that trips for entertainment, relaxation and vacation contribute to people's physical and mental health. Despite all these positive effects of tourism, there is a serious population that cannot participate in tourism activities all around the world. The fact that two-thirds of the total population, including the European Union countries, which are considered to have the widest economic opportunities, do not participate in tourism activities clearly reveals this fact. There are various reasons why people cannot participate in tourism activities. One of these reasons is financial difficulties. As it is known, there are three essential components for participation in tourism: (i) leisure time, (ii) desire and (iii) financial sufficiency. Financial impossibilities mean the lack of one of the basic components. Although financial inadequacy is the biggest reason why people cannot participate in tourism activities, it is not the only reason. Health problems such as mental and physical disabilities and some conditions that require companionship, such as old age, are some of the reasons that undermine the desire to go on vacation. In the broadest terms, social tourism is defined as“the relations and phenomena in the field of tourism resulting from the participation of the economically weak or disadvantaged in the society on travel”. In this research, the phenomenon of social tourism has been discussed and social tourism practices around the world are evaluated. Following this evaluation, social tourism practices in Turkiye are examined. In the research part of the study, it has been investigated whether Turkiye need a new social tourism policy, and in this context, 24 of the 81 Provincial Culture and Tourism Directors have been interviewed. In the interviews, firstly the perception of social tourism is tried to be understood and then the necessity of a social tourism incentive model, which can be described as a social tourism policy, is discussed. The obtained data were analyzed with the Maxqda program and the results were evaluated. According to the results obtained; (i) Provincial Culture and Tourism Directors, who can be considered as local tourism authorities, do not have sufficient information about social tourism, (ii) it is thought that the most active role in the field of social tourism should belong to the state within the scope of the social state understanding, (iii) there is a need for a sustainable social tourism policy that can be implemented without marginalization to no person, group or enterprise. In the last part of the study, a viable social tourism incentive model is developed by compiling the results of this research and the data obtained from the literature review.
Benzer Tezler
- Gilan İlinde rekreasyonel alan kullanımların fiziksel planlaması üzerinde bir araştırma
A Research on the physical planning of recreational land uses in Gilan province of Iran
ALİ REZA MİKAEİLİ TABRİZİ
Doktora
Türkçe
1996
Radyoloji ve Nükleer TıpÇukurova ÜniversitesiPeyzaj Mimarlığı Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÜNGÖR UZUN
- Die wirkung der pragmalinguistik auf den daf unterricht
Edimbilimin Almanca yabancı dil dersine etkisi
HATİCE KOÇ
Yüksek Lisans
Almanca
2022
Alman Dili ve EdebiyatıNecmettin Erbakan ÜniversitesiYabancı Diller Eğitimi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HASAN YILMAZ
- Türkiye'de özelleştirme ve özelleştirmenin Türk çalışma hayatına etkileri
Privatization in Turkey and its effects on Turkish labor life
YALÇIN RAMAZAN ERYILMAZ
Yüksek Lisans
Türkçe
1998
EkonomiCumhuriyet ÜniversitesiÇalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. FATİH DOĞANOĞLU