Geri Dön

Distal radius kırıklarının tedavisinde median sinir tuzak nöropatisi sık karşılaşılan bir komplikasyon mudur? Prospektif takip çalışması

Is median nerve entrapment neuropathy a common complication in the treatment of distal radius fractures? Prospective follow-up study

  1. Tez No: 800637
  2. Yazar: TAHSİN AYDIN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. ERMAN CEYHAN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 101

Özet

Amaç: Distal radius kırıkları ortopedik cerrahların en sık tedavi ettiği kırıklardır. İster cerrahi ister konservatif yöntemle tedavi edilmiş olsun, distal radius kırığı tedavisi sonrası karpal tünel sendromu sık görülen bir komplikasyondur. Çalışmanın amacı distal radius kırığı tedavisi sonrası median sinir tuzak nöropatisinin konservatif ve cerrahi tedavi sonrası görülme sıklığını, etiyolojisini ve takip sonuçlarındaki farklılıkların araştırılmasıdır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya distal radius kırığı nedeniyle cerrahi veya konservatif yöntemle tedavi edilen 109 hasta dahil edilmiştir. Hastalar prospektif olarak izlenmiştir. Hastaların demografik verilerine ek olarak, redüksiyon zamanı, tedavi zamanı, cerrahi tedavi uygulanan hastalarda PVR (Plak Volar Rim Mesafesi), PCL (Plak Kritik Çizgi Mesafesi), kullanılan implantlar, konservatif tedavi uygulanan hastalarda ise three point index değerleri dökümante edilmiştir. Bunun yanı sıra Hastaların tamamının volar tilt, radial kısalık, radial inklinasyon, eklem içi basamaklanma değerleri ölçülmüş, DASH skoru, Gartland ve Werley skorları not edilmiştir. Hastaların tamamına tedavi öncesi, altıncı hafta ve 12.haftada EMG yapılmıştır. Yukarıdaki parametrelerle EMG sonuçları karşılaştırılmıştır. Bulgular: Araştırmada 57 hasta cerrahi, 52 hasta konservatif yöntemle tedavi edilmiştir. Cerrahi tedavi uygulanan hastalarda konservatif tedavi uygulanan hastalara göre birinci EMG de istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha fazla karpal tünel sendromu görülmüştür. Birinci EMG'de karpal tünel sendromu tespit edilen hastalarda DASH ve Gartland ve Werley Skoru belirgin olarak daha kötü bulunmuştur. AO-OTA sınıflandırmasına göre A'dan C'ye gittikçe karpal tünel sendromu görülme oranı anlamlı şekilde artmaktadır. Cerrahi tedavi uygulanan hastalarda PVR, PCL mesafeleri, konservatif tedavi uygulana hastalarda Three Point İndex değerlerinin EMG sonuçlarıyla bir ilişkisi gösterilememiştir. Plak seçiminin de karpal tünel sendromu ile ilişkisi vardır. viii Sonuç: Radius distal uç kırığı tedavisi sonrası median sinir tuzak nöropatisi, tedavi metodu, kırık sınıflandırması, redüksiyon ve tedavi zamanlaması, kullanılan implant çeşidi ile ilişkilidir. Bu ilişki klinik skorları da etkilediğinden tedavinin sonucunu etkileyecektir. Bu parametrelerden değiştirilebilir olanlar redüksiyon ve tedavi zamanlamalarıdır. Mümkün olan en kısa sürede redüksiyonun ve ardından tedavinin yapılması radius distal uç kırıkları sonrası karpal tünel sendromu gelişimini engelleyebilecektir.

Özet (Çeviri)

Introduction: Distal radius fractures are the most commonly treated fractures by orthopedic surgeons. Carpal tunnel syndrome is a common complication after distal radius fracture treatment, whether treated surgically or conservatively. The aim of the study is to investigate the incidance, etiology and difference in follow-up results of median nerve entrapment neuropathy after conservative and surgical treatment after distal radius fracture treatment. Materials and Methods: 109 patients who were treated surgically or conservatively for distal radius fractures were included in the study. The patients were followed prospectively. In addition to the demographic data of the patients, reduction time, treatment time, PVR, PCL distances in patients who underwent surgical treatment, implants used, and tree point index values in patients who underwent conservative treatment were documented. In addition, volar tilt, radial shortness, radial inclination, intra-articular stepping values were measured in all patients, and DASH score, Gartland and Werley scores were noted. EMG was performed on all patients before the treatment, at the sixth week and at the 12th week. EMG results were compared with the above parameters. Results: In the study, 57 patients were treated surgically and 52 patients were treated conservatively. Carpal tunnel syndrome was seen statistically significantly more in the first EMG in patients who underwent surgical treatment compared to patients who underwent conservative treatment. DASH and Gartland and Werley Score were significantly worse in patients with carpal tunnel syndrome detected in the first EMG. According to the AO-OTA classification, the incidence of carpal tunnel syndrome increases significantly as you go from A to C. PVR, PCL distances in surgically treated patients, and Tree Point Index values in conservatively treated patients could not be correlated with EMG results. Plaque selection is also associated with carpal tunnel syndrome. x Conclusions: Median nerve entrapment neuropathy, treatment method, fracture classification, reduction and treatment timing, after the treatment of a radius distal end fracture are related to the type of implant used. Since this relationship also affects clinical scores, it will affect the outcome of the treatment. Among these parameters that can be changed are the timing of reduction and treatment. Reduction and subsequent treatment as soon as possible will prevent the development of carpal tunnel syndrome after radius distal end fractures.

Benzer Tezler

  1. Radius distal uç kırığı nedeniyle ameliyat edilen hastalardaki karpal tünel sıkışmasının araştırılması

    Investigation of carpal tunnel syndrome following surgical treatment of distal radius fractures through volar approach

    ONUR KAYMAKÇI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Ortopedi ve TravmatolojiBülent Ecevit Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SELÇUK KESER

  2. Erişkinlerde eklemi ilgilendiren instabil radius distal uç kırıklarının cerrahi tedavi sonuçları: Volar kilitsiz ve kilitli anatomik plakla tespit yöntemlerinin karşılaştırılması

    Results of surgical treatment for unstable distal end radius fractures with articular involvement in adults: Comparing with unlocked and locked anatomic plate fixation method

    ENGİN KESGİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Ortopedi ve TravmatolojiÇukurova Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HÜSEYİN BAYRAM

  3. Erişkin radius distal uç kırıklarının konservatif tedavi sonuçlarının karşı taraf el bileği ile karşılaştırarak; radyolojik ve fonksiyonel olarak değerlendirilmesi

    The outcome of conservative treatment of adult distal radius fractures compared with the other wrist: Radiological and functional evaluation

    MEHMET ARICAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Ortopedi ve TravmatolojiDüzce Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. MUSTAFA USLU

  4. İnstabil distal radius kırıklı erişkin hastaların volar yerleşimli kilitli plakla tedavisi

    Treatment of adult patients with unstable distal radius fractures with volar locking plate

    MURAT TOSUN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Ortopedi ve TravmatolojiUludağ Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TUFAN KALELİ

  5. Eklem içi distal radius kırıklarının tedavisinde sabit açılı kilitli kompresyon plakları ile diğer tedavi yöntemlerinin karşılaştırılması

    Comparement of fixed angled locked compression plate with other treatment methods for intra-articular distal radius fractures

    BARIŞ GÜLTEKİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    Ortopedi ve TravmatolojiDokuz Eylül Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AHMET EKİN