Diyabetik nefropatide podosit epitelyal-mezenkimal geçiş sürecinde tgf-β/smad yolağının rolü
The role of tgf-β/smad pathway in podocyte epithelial-mesenchymal transition in diabetic nephropathy
- Tez No: 806231
- Danışmanlar: PROF. DR. SADIKA HALİDE AKBAŞ
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Biyokimya, Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Nefroloji, Biochemistry, Endocrinology and Metabolic Diseases, Nephrology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2023
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Akdeniz Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Tıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 92
Özet
Amaç: Diyabetik nefropati (DN), Diabetes Mellitus'un yaygın bir mikrovasküler komplikasyonudur. Epitelyal mezenkimal geçiş (EMT) ile ilişkili podosit hasarı DN'ye neden olabilir. Bu çalışmada, podositlerde EMT sürecinde rol alan TGF-β/Smad yolağı ile ilişkili proteinlerin idrar düzeylerinin, DN tanısında erken biyobelirteç olarak potansiyel rollerinin araştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: Tip 2 Diabetes Mellitus (T2DM) tanısı almış 60 hasta ve 20 sağlıklı gönüllü çalışmaya dahil edildi. Hastalar albüminüri düzeylerine göre üç gruba ayrıldı. Kan örneklerinde kreatinin, glukoz ve hemoglobin A1c (HbA1c), idrar örneklerinde albümin ve kreatinin düzeyleri ölçüldü. Tahmini Glomerüler Filtrasyon Hızı (eGFH) hesaplandı. İdrarda nefrin, podosin, podokaliksin, podoplanin, smad2, smad7 ve TGF-β1 ELISA ile analiz edildi. Sonuçlar idrar kreatinine oranlanarak değerlendirildi. Alıcı İşlem Karakteristikleri (ROC) analizleri ile bu belirteçlerin DN tanısındaki duyarlılık ve özgüllükleri hesaplandı. Bulgular: İdrar nefrin, podosin, podokaliksin, podoplanin, TGF-β1, smad2 ve smad7 düzeyleri mikro ve makroalbüminürik T2DM gruplarında kontrol grubuna göre anlamlı derecede yüksekti. Bu proteinlerin tümü eGFH ile negatif korelasyon, diyabet süresi, HbA1c ve idrar albümin kreatinin oranı ile pozitif korelasyon gösterdi. DN tanısında podosin, nefrin ve smad2'nin hem duyarlılık hem de özgüllüğünün mikroalbüminüriden daha yüksek olduğu gözlendi. Sonuç: Bu çalışma, DN'de podosit EMT sürecinde TGF-β/Smad sinyal yolu ile ilişkili proteinlerin arttığını ve DN tanısında mikroalbüminüriye göre duyarlılık ve özgüllük açısından üstünlüklerini göstermektedir.
Özet (Çeviri)
Objective: Diabetic nephropathy (DN) is a common microvascular complication of Diabetes Mellitus. Podocyte damage associated with epithelial mesenchymal transition (EMT) can cause DN. It was aimed to investigate the potential roles of urinary levels of TGF-β/Smad pathway-related proteins, which are involved in the podocyte EMT, as an early biomarker in the diagnosis of DN in this study. Methods: 60 patients diagnosed with Type 2 Diabetes Mellitus (T2DM) and 20 healthy volunteers were included in the study. The patients were divided into three groups according to their albuminuria levels. Creatinine, glucose and hemoglobin A1c (HbA1c) were measured in blood samples, albumin and creatinine levels were measured in urine samples. The estimated Glomerular Filtration Rate (eGFR) was calculated. Nephrin, podocin, podocalyxin, podoplanin, smad2, smad7 and TGF-β1 in urine were analyzed by ELISA. The results were evaluated with urine creatinine ratio. Sensitivity and specificity of these markers for the diagnosis of DN were calculated by Receiver Operating Characteristic (ROC) analyses. Results: Urine nephrin, podocin, podocalyxin, podoplanin, TGF-β1, smad2 and smad7 levels were significantly higher in the micro and macroalbuminuric T2DM groups compared to the control group. All of these proteins were negatively correlated with eGFR and positively correlated with diabetes duration, HbA1c, and urinary albumin creatinine ratio. It was observed that both sensitivity and specificity of podocin, nephrine and smad2 were higher than microalbuminuria in the diagnosis of DN. Conclusion: This study shows that TGF-β/Smad signaling pathway-related proteins are increased during podocyte EMT in DN and their superiority over microalbuminuria in terms of sensitivity and specificity in the diagnosis of DN.
Benzer Tezler
- Farklı kaynaklı Skualen'in in vivo podosit hasarı üzerine etkisi
Effect of different source of Squalene on in vivo podocyte damage
RESMİYE IRMAK YÜZÜGÜLDÜ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
PatolojiDokuz Eylül ÜniversitesiPatoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SÜLEN SARIOĞLU
- Deneysel diyabet oluşturulmuş sıçanlarda b-blokerlerin böbrek dokusuna etkilerinin yapısal düzeyde incelenmesi
The structural analysis of the effects of b-blockers on the renal tissues of rats with experimental diabetes mellitus
HİLAL GÖKTÜRK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2012
Histoloji ve EmbriyolojiAnkara ÜniversitesiHistoloji ve Embriyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BELGİN CAN
- The relationship between urinary exosomal miRNA levels and renal outcome in type 2 diabetic nephropathy patients
Tip 2 diyabetik nefropati hastalarında üriner eksozomal miRNA düzeylerinin renal outcome ile ilişkisi
MEHMET SEYİT ZOR
Yüksek Lisans
İngilizce
2021
Genetikİstanbul Teknik ÜniversitesiMoleküler Biyoloji-Genetik ve Biyomühendislik Ana Bilim Dalı
PROF. DR. EDA TAHİR TURANLI
- Mezenkimal kök hücrelerin deferoksamin ile muamelesi sonrasında elde edilen şartlandırılmış medyumun diyabetik nefropati modelindeki etkileri
Evaluation of effects of conditioned medium obtained from mesenchymal stem cells which are pre-conditioned with deferoxamine on diabetic nephropathy model
SERBAY ÖZKAN
Doktora
Türkçe
2022
Histoloji ve Embriyolojiİstanbul Üniversitesi-CerrahpaşaHistoloji ve Embriyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MERAL KOYUTÜRK
- Pinealektomize edilmiş ve streptozotosin ile diyabet oluşturulmuş ratlarda nefropati üzerine krosinin koruyucu etkilerinin araştırılması
Investigation of the protective effects of crocin on nephropathy in pinealactomized and streptozotocin induced diabetic rats
RIHAB MUDHAFAR ALI HAMMOOD KEELO
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
BiyokimyaKarabük ÜniversitesiTıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. EYÜP ALTINÖZ