Geri Dön

İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Pediatrik Endokrinoloji Polikliniği'nde 1976-1986 yılları arasında takip edilen 180 kongenital hipotiroidili olgunun klinik, bioşimik, radyolojik bulgularının değerlendirilmesi

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 8064
  2. Yazar: HİDAYET UÇAR
  3. Danışmanlar: PROF. DR. SEZER HATEMİ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1990
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Cerrahpaşa Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 53

Özet

Ö Z E T Kliniğimiz endokrin polikliniğinde, 1976-1986 yılları arasında takip edilen kongenital hipotiroidizm olgularının mental, somatik gelişim, serum hormon düzeyleri (TSH, T., T,), tedaviden önceki şikayet ve fizik muayene bulguları retrospektif olarak incelendi. Olguların tedaviden önce tespit edilen kemik yaşı, boy, ağırlık ve hormon değerlerinde, tedaviden sonra anlamlı derecede bir düzelme görülmektedir: Tedaviden önce tüm olguların %96,2'sinde kemik yaşı normalden geri kalmış iken, tedaviden 4 yıl sonra bu oran %30,43'e inmiştir. bu iki oran arasında istatistik açıdan p{0,001 düzeyinde anlamlı bir fark vardır. ( £=8,25) Tedaviden önce tüm olguların %74,68'inde boy 3.persentilin altında kalmış iken, tedaviden 4 yıl sonra bu oran %20'ye inmiştir. Bu iki oran arasında istatistik yönden p K 0,001 düzeyinde anlamlı bir fark mevcuttur. ( £s6,88) Tedaviden önce tüm olguların %53,17'sinde ağırlık 3.persentilin altında kalmış iken, tedaviden 4 yıl sonra bu oran %12,31'e inmiştir. Bu iki oran arasında istatistik açıdan p ^ 0,001 düzeyinde anlamlı bir fark vardır. (£s5,19) Tedaviden 4 yıl sonra 0-1 yaş grubunun %19,23'ünde kemik yaşı normalden geri olduğu görülmüştür. Boy ve ağırlık bakımından 3.persentilin altında kalan hasta yoktur. Tedaviden 4 yıl sonra 3 yaş üstü grubunun %50'sinde kemik yaşı normalden geri, %57,14'ünde boy 3. persentilin altında, %33,33'ünde ağırlık 3.persentilin altında kalmıştır. Bu bulgular, erken dönemde başlanan hormon tedavisinin kongenital hipotiroidizm olgularında kemik olgunlaşmasını, boyu ve ağırlığı olumlu yönde etkilediğini, aksine geç gelen olgularda somatik.gelişmede geriliğin devam edebileceğini göster mektedir. Hastaların tedaviden önce TSH değerleri normalden çok yüksek,T4 ve T- değerleri ise normalden çok düşük olarak bulunmuştur. Tedaviden sonraki kontrolde bu hormon düzeylerinin normale döndüğü ve bu değerler arasında istatistik açıdan p< 0,001 düzeyinde anlamlı bir fark olduğu gösterilmiştir. Olgularımızda mental geriliğin, tedaviye erken başlanması ile ilgisi araştırılmıştır. 3 aylıktan önce kliniğe başvuran ve tedavisine başlananlarda IQ ortalaması 89,16, 3-6 aylık arasında tedaviye alınanlarda IQ ortalaması 71,71, 6 aylıktan sonra tedavisine başlananlarda ise IQ ortalaması 62,68 bulunmuştur. Bu olguların %8,45'inin 3 aylıktan önce, %29,58'inin 3-6 aylık arasında, %61,97'sinin 6 aylıktan sonra tanı ve tedavisinin yapıldığı tespit edilmiştir.1Q < 69 (geri zekalı) olan olgularımızda tedaviye başlama yaşı ortalaması ve standart sapması 3,59-3,51 yıldır. IQ=90 ve üstü (normal zekalı) olan olgularımızda tedaviye başlama yaşı ortalaması ve standart sapması 0,62 - 0,56 yıldır. Bu değerler arasında istatistik açıdan p < 0,01 düzeyinde anlamlı bir fark vardır, (t = 2,77) IQ = 80 - 89 arasında (düşük normal) olan olgularımızda tedaviye başlama yaşı ortalaması ve standart sapması 0,84 - 1,24 yıldır. bu grup ile IQ < (»V olan grubun tedaviye başlama yaşları arasında istatistik yöndün p ^ 0,05 düzeyinde anlamlı bir fark vardır, (t = 2,39) IQ = 70-79 arasında (borderline) olan olgularımızda tedaviye başlama yaşı ve standart sapması 1,24 - 2,08 yıldır. Olgularımızın %15,49'unda IQ = 90 ve üstünde, %14,09'unda IQ = 80-89 arasında, %18,31'inde IQ = 70-79 arasında, %52,11'inde IQ < 69 olduğu saptanmıştır.

Özet (Çeviri)

Özet çevirisi mevcut değil.

Benzer Tezler

  1. İdiyopatik boy kısalığında IGF jenerasyon testine verilen yanıt ile büyüme hormonu tedavisine bir yılda verilen büyüme yanıtı arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the relationship between IGF-1 generation test and growth response to the one year growth hormone therapy

    MOHAMMAD AJMAL MASOOM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. OLCAY EVLİYAOĞLU

  2. Obezite-osmotik frajilite-oksidatif stres ilişkisi

    Relationship between obesity-osmotic fragility-oxidative stress

    HASAN ÖNAL

    Tıpta Yan Dal Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. OYA ERCAN

  3. Püberte öncesi kısa boylu çocuklarda, endojen büyüme hormonu değerlerinin sekiz saatlik gece uykusu sırasındaki periyodisitesinin, Fourier çözümleme yöntemiyle incelenmesi

    Investigation by fourier analysis of the endogenous growth hormone periodicity in prepuberty short children during night sleep of eight hours

    NURTEN TURAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1998

    Tıbbi Biyolojiİstanbul Üniversitesi

    Biyoistatistik ve Demografi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. RİAN DİŞÇİ

  4. Fenotip ve genotip ilişkisinin 21-hidroksilaz eksikliği olan olgularda değerlendirilmesi

    Evaluation genotype and phenotype relationship in 21-hydroxsylase deficiency

    ASMAR AGHAYEVA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. OYA ERCAN

  5. İnsüline bağımlı diyabetik Türk çocuklarında çölyak hastalığı prevalansı

    Prevalence of coeliac disease in Turkish diabetic children and adolescents

    HÜLYA ÖZDEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2001

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TUFAN KUTLU