Türkiye'de radyo ve televizyon yayıncılığının hukuksal düzeni
Turkish broadcasting law
- Tez No: 81227
- Danışmanlar: PROF. DR. METİN GÜNDAY
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Kamu Yönetimi, Radyo-Televizyon, Public Administration, Radio and Television
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1999
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Kamu Hukuku Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 233
Özet
ÖZET Radyo ve televizyon kitle haberleşme alanının en önemli ve yaygın aracı konumundadır. Radyo ve televizyon yayıncılığı ülkenden ülkeye farklılıklar gösteren sistemler içinde yürütülmektedir. Geleneksel olarak, Ticarî yayıncılık ve kamu hizmeti yayıncılığı iki temel sistem olarak karşımıza çıkmaktadır. Ticarî yayıncılık modelinin en seçkin örneği Amerika Birleşik Devletleri'nde görülür. Avrupa'da egemen olan kamu hizmeti yayıncılığı devlet tekelinde yürütülen bir faaliyetti. Ancak yaşanan deregülasyon sürecinde devlet tekeli kalkmış ve sistem tamamen değişmiştir. Türkiye'de radyo ve televizyon yayıncılığı 1990'h yılların başına kadar kamu hizmeti yayıncılığı modeli çerçevesinde devlet tekelinde yürütülen bir faaliyetti. Avrupa'da yaşanan deregülasyon sürecinin paralelinde Türkiye'de de devlet tekeli sona ermiş ve sistem tamamen değişmiştir. Radyo ve televizyon bir kitle haberleşme aracı olarak basından farklı özellikler göstermektedir. Bu farklılıklar radyo ve televizyon yayıncılığının hukuksal düzeni konusunda da kendini gösterir. Radyo ve televizyon özgürlüğü basın özgürlüğünden ayrı bir rejimi zorunlu kılmaktadır. Bu rejimin ana özelliği radyo ve televizyon yayıncılık faaliyetinin izine bağlı olmasıdır. Türkiye'de de radyo ve televizyon yayıncılığına yönelik hukuksal düzenlemeler basına ilişkin düzenlemelerden farklıdır. Türkiye'de radyo ve televizyon yayıncılığı bir kamu hizmeti olarak kabul edilmiştir. Türkiye radyo ve televizyon yayıncılık düzeninde Anayasal düzeni korumaya, yayınlarda nesnelliğe, çoğulculuğa, reklâm düzeninine, çocukların ve gençlerin yayınların zararlı etkilerine karşı korunmasına, ulusal kültürün korunmasına, düzeltme ve cevap hakkına yönelik kurallar düzenin temel taşlarıdır. Bütün dünyada olduğu gibi, Türkiye'de de radyo ve televizyon yayıncılığı alanında görevli ve yetkili yönetsel bir otorite kurulmuştur. Bu otoritenin adı Radyo ve Televizyon Üst Kurulu'dur. Radyo ve Televizyon Üst Kurulu özerk bir yönetsel otorite olarak kurulmuştur. Ancak Kurulun oluşum biçimi özerkliği tartışmalı bir hale getirmiştir. Radyo ve Televizyon Üst 230Kurulu'nun görev ve yetkileri lisans vermek, düzenlemeler yapmak, kurallara uyulmasını sağlamak, kurallara uymayan yayıncılara yaptırımlar uygulamaktır. Türkiye radyo ve televizyon yayıncılığı düzeni bünyesinde pek çok sorunu barındırmaya devam etmektedir. Genel olarak bakıldığında, Türkiye radyo ve televizyon yayıncılığı düzeninin Batılı ölçütler çerçevesinde kurulmaya çalışıldığı gözlenmektedir. 231
Özet (Çeviri)
SUMMARY Radio and television, today, are the most important and common means of mass communication. Systems of broadcasting vary with the countries. However, this variation has been between two main formal structure; the commercial model and the public service model. Commercial model is prevalent in the United States, and is aiming to maximize the profit. The public service model, prevalent in Europe, had been executed as a monopoly of state, based on the public interest standard. After the mid-80's, in the process of deregulation, the state monopoly ended and the system has totally changed. As the means of mass communication, radio and television shows different specialities than press. These differences show itself also at the legal order of radio and television broadcasting. Broadcasting freedom requires a different legal order from press freedom. The reason of the different legal order is that broadcasting needs a licence. Broadcasting in Turkey was a public service executed by means of state monopoly and public interest standard, until the early 1990's. In a similar process of deregulation, in 1993, a constitutional amendment terminated the state monopoly on radio and television broadcasting and opened channels for private stations and provided that those stations will be subject to conditions and requirements regulated by special law. The special law provided in Article 133 of Constitution has been passed in 1 994 (Law on Establishment and Broadcasting of Radio and Television Stations). In Turkey, broadcasting is accepted as a public service. At broadcasting order of Turkey; protection of constitutional values; protection of juveniles; protection of national culture; independence of the broadcasters; the rules for the peoples defending themselves against the attacks which will be made by broadcasting, are the head stones of the broadcasting order. In Turkey, the reform of the system of broadcasting took place under the Law on Establishment and Broadcasting of Radio and Television Stations was designed to deregulate the provision of broadcast services while 232providing an adequate regulatory framework within which quality of service could be maintained. In order to archive this end, the Law created a regulatory bodies, The Supreme Board of Radio and Television. Law on Establishment and Broadcasting of Radio and Television Stations provides that: The Supreme Board of Radio and Television is an autonomous and impartial public corporate body, authorized to regulate radio and television activities; to licence stations; to allocate frequency channels; to control and supervise stations; first to notify and then suspend or revoke licenses of private stations in case of violation rules, license requirements, duties and broadcasting principles. The board is composed of nine members elected by the Turkish Grand National Assembly, five of which among candidates nominated by the majority and another four among candidates nominated by the opposition parties. J 233
Benzer Tezler
- 'Türkiye'de yayın özgürlüğünü sınırlandıran hukuksal düzenlemeler üzerine bir değerlendirme'
'an evaluation on the legal regulations restricting freedom of broadcasting in Turkey'
ÖZGE GÜVEN
Yüksek Lisans
Türkçe
2007
Radyo-TelevizyonGazi ÜniversitesiRadyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı
PROF.DR. SACİDE VURAL
- Televizyon yayıncılığında yabancı eserlerin telif hakları üzerine örnek uygulamalar
Case studies on copyrights for foreign works on the turkish television broadcasting
MUSTAFA AYDEMİR
Yüksek Lisans
Türkçe
2010
Radyo-TelevizyonEge ÜniversitesiRadyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ALEV FATOŞ PARSA
- Hukuksal düzenlemelerin Türk görsel işitsel medya sahipliğine yansımaları üzerine bir analiz
An analysis of the reflections of legal regulati̇ons on the turkish audio-visual media ownership
AHMET AKALIN
- Günümüz radyo yayıncılığında yeni arayışlar 'Fransa'da alternatif radyo yayıncılığı'
New perspectives in today's broadcasting: Alternative radio broadcasting in France
MELDA DENİZCİ SUNAR
Yüksek Lisans
Türkçe
2002
Radyo-TelevizyonMarmara ÜniversitesiRadyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı
PROF.DR. ÖZDEN CANKAYA