Geri Dön

Hiperglisemik acil durumlar nedeniyle başvuran hastaların klinik ve labotaruvar özelliklerinin retrosprektif incelemesi

Retrospective review of clinical and laboratory features of patients presenting with hyperglycemic emergencies

PDF İndir

  1. Tez No: 812937
  2. Yazar: BURÇAK KOÇAK
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ESEN AKBAY
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: İç Hastalıkları, Internal diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Diyabetes Mellitus, Diyabetik Ketoasidoz, Hiperozmolar Hiperglisemik Durum, Diabetes Mellitus, Diabetic Ketoacidosis, Hyperosmolar Hyperglycemic State 9 1.GİRİŞ VE AMAÇ
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Mersin Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 86

Özet

Amaç: Diyabetin akut komplikasyonlarından olan diyabetik ketoasidoz (DKA) ve hiperozmolar hiperglisemik durum (HHD) sık görülen ve yaşamı tehdit eden hiperglisemik acil durumlardır. Bu araştırmada amacımız; hiperglisemik acil durumlar nedeniyle kliniğimizde tedavi edilen hastaların öykü, klinik ve laboratuvar özelliklerini tanımlamak, predispozan faktörleri ve hastalık seyirlerini saptamak ve bu acil durumların önlenmesine, morbidite, mortalitesini azaltılmasına yönelik yapılacak planlamalara kaynak oluşturmaktır. Yöntem: Bu çalışmaya 01.01.2019 ve 15.02.2022 tarihleri arasında Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Endokrinoloji Bilim Dalında takip edilen, hiperglisemik acil durumla başvurmuş 113 (%73,9) DKA ve 40 (%26,1) HHD tanısı alan toplam 153 hasta dahil edildi. Hasta bireylerin demografik verileri, hastalık öyküsü, fizik muayene ve laboratuvar bulguları, semptomları, ilaç kullanım öyküsü, hiperglisemik acil durum için presipite edici faktörleri, tedavi düzelme zamanları kaydedildi. Hastalarının ölçümleri teker teker incelenip karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışmamıza dahil olan hastaların yaş ortalaması 52.6/yıldı, kadın ve erkek sayısı eşitti. Hastaların %37,3'ü Tip 1 DM iken, %62,7'si Tip 2 DM hastasıydı. Hastaların %13 ü yeni tanı diyabetli idi. Tip 1 DM hastalarının %96,5'inde DKA, %3,5'inde HHD, Tip 2 DM hastalarının %60,4'ünde DKA, %39,6'sında HHD vardı. Hastaların %30,7 de daha önce geçirilmiş DKA veya HHD öyküsü vardı. Tüm olguların başvuru HBA1c ortalaması (10,88±2,12) yüksekti. Presipite edici faktörler arasında en sık sebepler enfeksiyon (%37,9) ve diyet veya ilaç uyumsuzluğu (%31,4) idi. DKA olgularının çoğu hafif veya orta şiddette idi, ağır DKA yüzdesi düşüktü (%5.3). Diyabet süreleri 5 yıl ve altında olan hastalarda ağır seyirli DKA yüzdesi (%83) 5 yıldan fazla süredir diyabeti olanlara göre yüksekti. En sık görülen enfeksiyonlar sırasıyla üriner sistem enfeksiyonu, pnömoni ve COVID-19 enfeksiyonu idi. Hastalarda en sık görülen komorbiditeler hipertansiyon ve koroner arter hastalığıydı. DKA ve HHD hastalarının enfeksiyon, DM süresi, presipite edici faktörlerinin yönünden karşılaştırılması incelendiğinde istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanmadı. 6 Sonuç: Çalışmamızda hiperglisemik acil durumlara sebep olan en önemli predispozan faktörlerin enfeksiyon, diyet ve tedavi uyumsuzluğu olduğunu saptadık. Ayrıca Hastaların DKA/HHD gelişmeden önceki dönemde kan şekeri regülasyonlarının bozuk ve önemli bir kısmında geçirilmiş DKA veya HHD öyküsü vardı. İnsülin kullanan DKA/HHD hastalarının önemli bir grubunun yoğun insülin tedavisi almalarına rağmen şeker regülasyonları bozuktu. Diyabet tanısı nispeten yeni olan hastalarda ağır ketoasidoz gelişme oranı yüksekti. Sonuçta bulgularımız bize birçok DKA ve HHD vakasının hasta eğitimi, düzenli tıbbi kontrol, bazı enfeksiyonların aşılama yoluyla önlenmesi, diyabetin erken tanı ve uygun tedavisi ile engellenebilir olduğunu göstermektedir. Ayrıca ülkemizde diyabet hakkında daha fazla kamu bilincine ve özellikle diyabet risk faktörlerine sahip bireyler için diyabet tarama ağının güçlendirilmesine ihtiyaç vardır.

Özet (Çeviri)

Objective: Diabetic ketoacidosis (DKA) and hyperosmolar hyperglycemic state (HHS), which are among the acute complications of diabetes, are common and life-threatening hyperglycemic emergencies. Our aim in this research; to define the history, clinical and laboratory characteristics of the patients treated in our clinic due to hyperglycemic emergencies, to determine the predisposing factors and disease course, and to form a resource for the plans to be made to prevent these emergencies and reduce morbidity and mortality. Methods: A total of 153 patients diagnosed with 113 (73.9%) DKA and 40 (26.1%) HHS, who were followed up in the Endocrinology Department of Mersin University Medical Faculty Hospital between 01.01.2019 and 15.02.2022, admitted to this study with a hyperglycemic emergency was included. Demographic data, disease history, physical examination and laboratory findings, symptoms, medicine use history, precipitating factors for a hyperglycemic emergency, and recovery time from treatment were recorded. The measurements of the patients were examined and compared one by one. Results: The mean age of the patients included in our study was 52.6/year, and the number of men and women was equal. While 37.3% of the patients had Type 1 DM, 62.7% had Type 2 DM. 13% of the patients had newly diagnosed diabetes. Type 1 DM patients had DKA in 96.5%, HHS in 3.5%, DKA in 60.4% and HHS in 39.6% of Type 2 DM patients. 30.7% of the patients had a previous history of DKA or HHS. The mean HBA1c (10.88±2.12) at admission was high in all cases. Among the precipitating factors, the most common causes were infection (37.9%) and diet or drug non-compliance (31.4%). Most of the DKA cases were mild or moderate, and the percentage of severe DKA was low (5.3%). The percentage of severe DKA (83%) in patients with diabetes duration of 5 years or less was higher than in those with diabetes for more than 5 years. The most common infections were urinary tract infection, pneumonia and COVID-19 infection, respectively. The most common comorbidities in the patients were hypertension and coronary artery disease. When DKA and HHS patients were compared in terms of infection, DM duration, and precipitating factors, no statistically significant relationship was found. 8 Conclusion: In our study, we found that the most important predisposing factors that cause hyperglycemic emergencies are infection, diet and treatment non-compliance. In addition, the patients had a history of DKA or HHS in the period before the development of DKA/HHS, and a significant part of their blood sugar regulation was impaired. A significant group of DKA/HHS patients using insulin had impaired glucose regulation despite receiving intensive insulin therapy. The rate of development of severe ketoacidosis was high in patients with a relatively recent diagnosis of diabetes. In conclusion, our findings show us that many cases of DKA and HHS can be prevented with patient education, regular medical check-up, prevention of some infections by vaccination, early diagnosis and appropriate treatment of diabetes. In addition, there is a need to strengthen the diabetes screening network for individuals with more public awareness of diabetes and especially for individuals with diabetes risk factors in our country.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    899034

    Endokrinolojik nedenlerle yoğun bakımda takip edilen hastalarda mortalite sıklığı ve ilişkili risk faktörleri

    Mortality rates and associated risk factors in patients in intensive care unit for endocrinological reasons

    DERYA İNSAL SAYGILI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıHarran Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ HÜSEYİN KARAASLAN

  2. Tez No

    452598

    Tip 2 diyabetli bireylerin insülin uygulama hatalarının değerlendirilmesi

    Evaluation of insulin application error of individuals with type 2 diabetes

    SEMRA BAĞRIAÇIK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıCelal Bayar Üniversitesi

    Hemşirelik Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. NURGÜL GÜNGÖR TAVŞANLI

  3. Tez No

    242252

    Diabetes mellitusu olan bireylerin kendi kendine insülin uygulama hatalarının incelenmesi

    The study on the mistakes of individuals with diabetes mellitus related to self-injecting insulin

    HAMDİYE ARDA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    HemşirelikDokuz Eylül Üniversitesi

    İç Hastalıkları Hemşireliği Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. SEVGİ KIZILCI

  4. Tez No

    822517

    Diyabetik ketoasidoz ve hiperglisemik hiperosmolar durum tanısıyla tedavi edilmişhastaların retrospektif değerlendirilmesi

    Retrospective evaluation of patients treated with diabeticketoasidosis and hyperglycemic hyperosmolar state

    HACER TUĞÇE ŞENGÜLEROĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıKütahya Sağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GÜVEN BARIŞ CANSU

  5. Tez No

    440385

    Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Hastanesi acil servisine başvuran diyabetes mellitus tanılı hastaların acil servis başvuru nedenlerinin değerlendirilmesi

    Evaluation of reasons of admissions to emergency department of diabetes mellitus patients who admitted to Eskişehir Osmangazi University Health, Practice and Research Hospital, department of emergency

    MEHMET TEMURTAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    İngilizce

    İngilizce

    2016

    Aile HekimliğiEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İLHAMİ ÜNLÜOĞLU

Geri Dön