Geri Dön

Çocukluk çağı tip 1 diyabetes mellituslu hastalarda serum asimetrik dimetil arjinin (ADMA) düzeyi ile erken endotel hasarı arasındaki ilişkinin saptanması

An assessment of the correlation between serum asymmetric dimethylarginine and early endothelial dysfunction in patients with type 1 diabetes mellitus

  1. Tez No: 819334
  2. Yazar: ŞEHRİBANU IŞIK
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. NESİBE ANDIRAN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2012
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Ankara Keçiören Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Çocuk Endokrinolojisi Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 103

Özet

Amaç: Asimetrik dimetil arginin (ADMA), metilenmiş arginin, endotelyal nitric oksit (NO) sentaz inhibitörüdür. NO daha önceden Endothelium-Derived Relaxing Faktörü olarak bilinen, vasküler endotelyumdan sentezlenen önemli vazoaktif mediatördür. ADMA, endotel fonksiyon bozukluğunun yeni bir belirteci ve endotelyal fonksiyon bozukluğu için yeni risk faktörüdür. ADMA'nın insülin direnci, hipertansiyon, diyabetes mellitus, hiperlipidemi gibi birçok kronik hastalıkta arttığı gösterilmiştir. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya T.C. Sağlık Bakanlığı Keçiören Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Endokrinoloji polikliniğinde 2011- 2013 yılları arasında takip edilen Tip 1 Diyabetes Mellitus tanılı 39 hasta ve aynı yaş grubunda 31 kontrol alındı. Cinsiyet, yaş, ağırlık, boy, vücut kitle indeksi, sistolik ve diastolik kan basıncı, açlık kan şekeri düzeyleri ve diyabet süreleri hastaların dosyalarından kaydedildi. Total kolesterol, HDL kolesterol, trigliserid, ADMA düzeyleri, folat ve homosistein düzeyleri açısından her iki grup karşılaştırıldı. Bulgular: Hasta grubu ve kontrol grubunda boy, kilo ve VKİ, yaş ve cinsiyet, sistolik ve diastolik kan basıncı arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı (p>0.05). Tip 1 DM grubunda ADMA düzeyi (0.7±0.4 μmol/L) kontrol gru- bundan (0.6±0.1 μmol/L) anlamlı yüksek saptandı (p=0,004). Hasta ve kontrol grubu arasında ortalama homosistein ve folat düzeyleri benzer olup aralarında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (p=0.368 ve 0.0887, sırasıyla). Sonuç: Endotelyal hasar ile ADMA arasındaki ilişki tip 1 DM'da ADMA ölçümlerinin vasküler hasarlanmada bir ön be- lirteç olarak kullanılmasını sağlayacak ve vasküler komplikasyonların önlenmesine yardımcı olabilecektir.

Özet (Çeviri)

Objective: Asymmetric dimethylarginine (ADMA), a methylated L-arginine analog, is a major endogenous competitive inhibitor of Nitric oxide (NO). NO is an important critical vasoactive mediator synthesized by the vascular endothelium, previously referred to as endothelium-derived relaxing factor. ADMA is a novel risk factor and a novel statement of endothelial dysfunction. ADMA levels are clinically increased in several clinical conditions such as diabetes mellitus (DM), hypertension, insulin resistance syndrome, dyslipidemia. Material and Methods: Thirty-one healthy children and 39 patients with Type 1 DM diagnosis, routinely followed by Keçiören Training and Research Hospital Pediatric Endocrinology Clinic between 2011 and 2013 were included in the study. Gender, age, weight, height, body mass index (BMI), systolic and diastolic blood pressure, fasting blood sugar values and diabetes duration were obtained from patient files. Total cholesterol, HDL cholesterol, triglyceride, ADMA, HbA1c, folate and homocysteine levels were compared between the two groups. Results: There were no significant differences between the Type 1 DM group and the control group with respect to age, gender, body mass index (BMI), systolic and diastolic blood pressure. Average ADMA level in the Type 1 DM patient group (0.7±0.4 μmol/L) was significantly higher than the control group (0.6±0.1 μmol/L) (p=0.004). The homocysteine and folate levels for the two groups were similar and the differences were not significant (p=0.368 and 0.887, respectively). Conclusion: The relation between endothelium damage and ADMA may lead to follow up ADMA measurement values being used as a pre marker for vascular damage in type 1 diabetes, and in turn help in preventing vascular complications.

Benzer Tezler

  1. Tip 1 diyabetes mellitus tanısı ile takip edilen adölesan kızlarda AMH, inhibin-b, insulin like faktör-3 ve transabdominal 3d USG kullanılarak over rezervinin değerlendirilmesi

    Evaluation of ovarian reserve in adolescent girls with type 1 diabetes mellitus using AMH, inhibin-B, insulin like factor-3 and transabdominal 3d USG

    EZGİ ÖZGÜVEN ÖRCAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıManisa Celal Bayar Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BETÜL ERSOY

  2. Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi hastanesi çocuk endokrinoloji bilim dalında izlenen tip-1 diyabet olgularında diyabete özgü otoantikorların retrospektif incelenmesi

    Retrospective investigation of diabetes-specific autoantibodies in type-1 diabetes cases followed in Dokuz Eylül University Faculty of Medicine Hospital, department of pediatric endocrinology

    MUSTAFA MERSİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDokuz Eylül Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ECE BÖBER

  3. Çocukluk çağı çölyak hastalığı olgularının retrospektif değerlendirilmesi

    Başlık çevirisi yok

    ERDAL ATALAY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYHAN GAZİ KALAYCI

  4. Hastanemizde tip 1 diyabetes mellitus tanısıylaizlenen hastaların retrospektif olarakincelenmesi

    Başlık çevirisi yok

    ÖZLEM ARMAN BİLİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bakanlığı

    Pediatri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MEHMET SADİ VİDİNLİSAN

  5. Lösemi tedavisinde kemoradyoterapinin endokrin komplikasyonları

    Endocrine late effects of chemoradiotherapy in pediatric patients with leukemia

    HACİ MEHMET KEZER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıErciyes Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. TÜRKAN PATIROĞLU