Geri Dön

Dünya Sağlık Örgütü ülkelerinin sağlık çalışanlarına yönelik şiddetle baş etme stratejileri ve hukuksal boyutu

Strategies and legal dimension of countries of the world health organization for overcoming violence against healthcare professiona

PDF İndir

  1. Tez No: 828559
  2. Yazar: SEVDA ÖZKEÇECİ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MİNE ESİN OCAKTAN
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Adli Tıp, Forensic Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: Sağlık çalışanına yönelik şiddette hukuksal boyut, sağlık çalışanına yönelik şiddet, şiddet, Legal dimension in violence against healthcare workers, violence, violence against healthcare workers
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Adli Bilimler Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Sağlık Hukuku Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 417

Özet

ÖZET Dünya Sağlık Örgütü Ülkelerinin Sağlık Çalışanlarına Yönelik Şiddetle Baş Etme Stratejileri ve Hukuksal Boyutu Sağlık çalışanlarının şiddete bağlı zaman kaybı 2006 ile 2016 yılları arasında %66 oranında artmış olup, bu oranın polis ve ceza infaz kurumlarında görevli personelin toplam artış oranından 3 kat daha fazla olduğu bildirilmiştir. 2016'da Ontario'daki sağlık çalışanlarının işyerinde şiddet ve taciz sebebiyle 25.300 gün işe gidemediği bununda 69 yıldan fazla bir zamana tekabül ettiği tespit edilmiştir. Sağlık çalışanlarının güvende olmadığı bir yerde hastaların güvende kalabilmelerinin imkânsızdır. Madencilik, inşaat ve imalat gibi işlerde çalışan mesleklerle karşılaştırıldığında sağlık hizmetlerinin şiddete bağlı yaralanmaların yanı sıra kas-iskelet yaralanmalarının daha fazla ve tehlikeli boyutta olduğu bildirilmiştir. İGE seviyesi yükseldikçe sağlık çalışanına yönelik şiddet suçlarında yasal düzenlemelerle cezalar ağırlaşmakta, çalışanlar için çalışma koşullarında şiddeti önlemeye yönelik önlemler ile desteklenmektedir. Hukuki açıdan şiddetle mücadele edebilmek için şiddete sıfır tolerans noktasında cesurca durabilmek şiddetin sıklığını azaltmada güçlü etki sağlayacaktır. Yasal düzenlemelerin düzgün işleyebilmesi için şiddet bildirimlerinin yapılabilmesi önemlidir. Sağlık çalışanına yönelik şiddet suçları karşısında sorası adli süreç ve ceza bilgi durumunda kişilerin %91,6'sının ceza bilgisinden haberdar olmadığı görülmektedir. İGE kategorisi yüksek olan ülkelerde şiddet sonrası çalışanların olumsuz yönde etkilendiği görülmektedir. Sağlık sistemlerinin düzgün işleyebilmesi açısından profesyonel personele ihtiyaç olunduğundan İGE kategorisi düşük olan ülkeler açısından sağlık çalışanını koruma altına alan yasaların varlığı kaçınılmaz olarak görülmektedir. Şiddet çalışma ortamının ayrılmaz bir parçası değildir. Çalışanların şiddetten uzak, güvenli ve saygılı ortamda çalışma hakkı mevcuttur. Şiddet durdurulmaz bir halde devamlı harlanmakta bir ateş gibi sağlık sisteminde çözülemeyecek bir düğüm gibi durmaktadır. Çalışanları hedef alan şiddetin her türlüsü sağlık tesisleriyle çok sık anılmaktadır. Çalışma ile hedeflenen amaç, sağlık hukuku alanına katkı sağlamak ve çıkan sonuçlar ile sağlık çalışanlarına yönelik şiddet ile mücadelede fikir ve yön vermektir. Bu çalışmada, ülkeler DSÖ'nün altı farklı bölgesinden rastgele seçilmiştir. Ülkelerin seçim aşamasında İnsani gelişmiş endeksinin dört farklı kategorilerinde bulunan ülkeler ile DSÖ'nün altı farklı kategorisindeki ülkeler eşleştirilerek ülkelerin seçimi tamamlanmıştır. Bu seçimler neticesinde, Afrika Bölgesi ülkelerinden; Mauritius, Cezayir, Gana, Mali Amerika Bölgesi ülkelerinden Kanada, Küba, Guyana (düşük insani gelişmişlik düzeyinde ülke yok), Güneydoğu Asya Bölgesi ülkelerinden (çok yüksek insani gelişmişlik düzeyinde ülke yok), Tayland, Hindistan (düşük insani gelişmişlik düzeyinde ülke yok) Avrupa Bölgesi'nden Fransa, Azerbaycan, Kırgızistan (düşük insani gelişmişlik düzeyinde ülke yok), Doğu Akdeniz Bölgesi Ülkelerinden Birleşik Arap Emirlikleri, Tunus, Pakistan, Sudan Batı Pasifik Bölgesi ülkelerinden Singapur ve Çin'in (orta insani gelişmişlik düzeyinde ülke yok, düşük insani gelişmişlik düzeyinde ülke yok) incelenmiştir. Sağlık çalışanına yönelik şiddetin boyutu; İnsani Gelişme Endeksi (İGE), Dünya Sağlık Örgütü ve Birleşmiş Milletlere bağlı diğer kuruluş ve programların çeşitli verilerine (doğumda beklenen yaşam süresi, beklenen öğrenim süresi, ortalama öğrenim süresi, kişi başına düşen milli gelir, kişi başına düşen hemşire, tıp doktoru hastane ve hastane yatakları, 5 yaş altı ölüm hızı, kişi başına alkol tüketimi, sağlık harcamaları, nüfus temelli tahmini depresyon prevalansı, sağlık hizmeti sunumu, nüfus yoğunluğu, şiddet ve yaralanmayı önleme profilleri, küresel barış endeksi, cinayet oranları ve SAGP) göre Türkiye ve diğer ülkeler için karşılaştırılarak ve hukuki düzenlemeleri ile değerlendirilmiştir. İncelenen ülkelerde sağlık çalışanına yönelik şiddeti önleme açısından yasal düzenlemesi olan ülkeler; Kanada (4.kategori), Türkiye (4.kategori), Fransa (4.kategori), Birleşik Arap Emirlikleri (4.kategori), Cezayir (3. kategori), Guyana (3. kategori), Çin (3.kategori), Hindistan (2.kategori), Pakistan (1. kategori) olduğu görülmüştür. Sağlık çalışanına yönelik şiddeti önleme açısından yasal düzenlemesi olmayan ülkeler; Maurutuis (4. kategori), Singapur (4.kategori), Tayland (3.kategori), Tunus (3. kategori), Azerbaycan (3. kategori), Küba (3. kategori), Kırgızistan (2. kategori), Gana (2.kategori), Mali (1.kategori), Sudan (1.kategori) olduğu görülmüştür. Her ülkenin kendi ülkesine özgü suç- ceza kapsamında koruyucu -önleyici cezaları bulunmaktadır. Suçlar karşısında verilen cezaların ülkelerden ülkelere değişkenlik göstermekte olup; para cezası, hapis cezası, kırbaç cezası, ölüme mahkûm edilmesi gibi cezalarla farklılıklar göstermektedir.

Özet (Çeviri)

Strategies and Legal Dimensions of Countries World Health Organization for Overcoming Violence Against Healthcare Professionals Time loss of healthcare professionals due to violence increased by 66% between 2006 and 2016, and this rate was reported to be 3 times higher than the total increase rate of personnel working in police and penitentiary institutions. In 2016, it was determined that healthcare workers in Ontario were absent from work for 25,300 days due to workplace violence and harassment, which corresponds to more than 69 years. It is impossible for patients to stay safe in a place where healthcare workers are not safe. Compared to occupations working in jobs such as mining, construction and manufacturing, it has been reported that health services have more and more dangerous musculoskeletal injuries as well as violence-related injuries. As the HDI level rises, penalties for violent crimes against healthcare workers become heavier with legal regulations, and it is supported by measures to prevent violence in working conditions for employees. Being able to stand boldly at the point of zero tolerance for violence in order to be able to fight against violence legally will have a strong impact on reducing the frequency of violence. It is important to be able to report violence in order for the legal regulations to function properly. It is seen that 91.6% of the individuals are not aware of the criminal information in the case of the subsequent judicial process and punishment information in the face of violent crimes against the healthcare worker. In countries with a high HDI category, post-violence workers are seen to be adversely affected. Since professional personnel are needed for the proper functioning of health systems, it is inevitable for countries with low HDI categories to have laws protecting health workers. Violence is not an integral part of the work environment. Employees have the right to work in a safe and respectful environment free from violence. Violence is constantly burning in an unstoppable state, standing like a fire that cannot be untied in the health system. All forms of violence targeting employees are frequently associated with health facilities. The aim of the study is to contribute to the field of health law and to give ideas and direction in the fight against violence against health workers with the results. In this study, countries were randomly selected from six different regions of WHO. In the selection phase of the countries, the countries in the four different categories of the Human Development Index were matched with the countries in the six different categories of the WHO, and the selection of the countries was completed. As a result of these elections, from African Region countries; Mauritius, Algeria, Ghana, Mali from America Region countries Canada, Cuba, Guyana (no countries with low human development level), from Southeast Asian countries (no countries with very high human development level), Thailand, India (no countries with low human development level), France, Azerbaijan, Kyrgyzstan from European Region (no countries with low human development level), United Arab Emirates from countries with low human development level, United Arab Emirates, Tunisia, Pakistan, low human development countries from developed countries in the Eastern Mediterranean Region, Singapore, Sudan, Western China none) were examined. The extent of violence against healthcare workers; The Human Development Index (HDI) has been compared with various data (life expectancy at birth, expected years of education, average years of education, per capita income, per capita nurses, medical doctors hospital and hospital beds, under-5 mortality rate, per capita alcohol consumption, health expenditures, population-based estimated prevalence of depression, health care delivery, population density, violence and injury prevention rates) for Turkey and other countries, and PAP profiles for homicide, . Countries that have legal regulations in terms of preventing violence against healthcare workers in the countries examined; Canada (4th category), Turkey (4th category), France (4th category), United Arab Emirates (4th category), Algeria (3rd category), Guyana (3rd category), China (3rd category), India (2nd category), Pakistan (1st category). Countries that do not have legal regulations in terms of preventing violence against healthcare workers; Maurutuis (4th category), Singapore (4th category), Thailand (3rd category), Tunisia (3rd category), Azerbaijan (3rd category), Cuba (3rd category), Kyrgyzstan (2nd category), Ghana (2nd category), Mali (1st category), Sudan (1st category). Each country has protective-preventive penalties within the scope of crime-penalty specific to its own country. Penalties for crimes vary from country to country; It differs from penalties such as fines, imprisonment, flogging, and death sentences.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    688618

    COVİD-19 tanısı ile Hacettepe Üniversitesi erişkin hastanesinde izlenen hastaların hastalık ile ilgili risk algıları ve yaşam tarzı değişikliği planlarının değerlendirilmesi

    Evaluation of disease-related risk perceptions and lifestyle change plans of patients followed up at Hacettepe University adult hospital with the diagnosis of COVİD-19

    KAMIL ZARNISHANOV

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    İç HastalıklarıHacettepe Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜLAY SAİN GÜVEN

    DR. ÖĞR. ÜYESİ NURSEL ÇALIK BAŞARAN

  2. Tez No

    783198

    Bursa Uludağ Üniversitesi sağlık çalışanlarının covid-19 pandemisi sürecinde belirsizliğe tahammülsüzlük, psikolojik dayanıklılık ve eşlik eden psikopatolojiler açısından değerlendirilmesi

    Evaluation of Bursa Uludağ University health professionals in terms of intolerance to uncertainty, psychological resilience and accompanying psychopathologies in the covid-19 pandemic process

    MELEK METE

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    PsikiyatriBursa Uludağ Üniversitesi

    Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ASLI SARANDÖL

  3. Tez No

    190832

    Sağlıkta dönüşüm programı bileşenlerinden aile hekimliği uygulamasına dair doktor beklentileri ve bir uygulama

    Physicians expectation from family physician implementation as a component of health transformation program and an application

    METİN DİNÇER

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Sağlık Kurumları YönetimiGazi Üniversitesi

    İşletme Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. NURETTİN PARILTI

  4. Tez No

    519055

    1. basamak sağlık hizmetleri için akılcı ilaç kullanımı ilkeleri doğrultusunda bireysel formüler oluşturma rehberi ve kaynak kitap

    Guidance and resource book for personal formulary in the context of rational drug use for primary health care services

    EMİRE AYŞE ŞAHİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Eczacılık ve FarmakolojiAnkara Üniversitesi

    Tıbbi Farmakoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖZDEN PALAOĞLU

  5. Tez No

    342268

    Türkiye'de çevre sorunları ve sendikal duyarlılık

    Environmental problems and trade union involvement in Turkey

    AYFER OĞUZHAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileriTrakya Üniversitesi

    Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. AYTÜL ÇOLAK

Geri Dön