The development of monumentality narrative in Islamic architecture:A case study of the Islamic early modern empires
İslam mimarisinde anıtsallık
- Tez No: 833400
- Danışmanlar: DOÇ. DR. SUNA ÇAĞAPTAY
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Mimarlık, Architecture
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2023
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Bahçeşehir Üniversitesi
- Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Mimarlık Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 151
Özet
Anıtlar, kentsel yaşamın araçları olarak, imparatorluk himayesinin ve ulusal kimliğin sembolleri olarak derin bir öneme sahiptir. Üç büyük erken modern imparatorluğun doğuşu, Akdeniz'de Osmanlılar (1299-1923), İran'da Safeviler (1501-1736) ve Hindistan'da Babürler (1526-1857), İslam sanatı ve mimarisinde dönüştürücü bir döneme işaret etti. Bu imparatorluklar, paylaşılan mirası yerel nüanslarla ustaca harmanlayarak, benzersiz jeopolitik ifadelerini gururla kutlayan büyük, iddialı mimari ve kentsel projelerle sonuçlandı. Bu tez, erken modern İslam imparatorluklarının anıtsallığının ve anıtsallığın saraysal ve dini mimari tasvirler yoluyla inşa edilme şeklinin incelenmesidir. Bu örneklerin kentin toplumsal yaşamında işleyiş biçimi ve diğer imparatorluklarla etkileşimde bulunduğu diyalog. Dahası, bu tez, erken modern İslam imparatorluklarının anıtlarının, ilerleyen gelenekten kopuk yeni bağımsız yaratımlar olduğu varsayımına meydan okuyor, daha ziyade kültürel mirası inkar etmeden geçmişe meydan okudular. haykıran anıtsal güçlü bir anlatıydı; 'çağdaş'ın 'geleneksel'den daha gelişmiş olduğunu. İbn Haldun,“Beşitli bir hanedanın anıtları, orijinal gücüyle orantılıdır”der. Çalışma öncelikle anıtsallığı İslam mimarisiyle ilgili olarak tanımlamaktadır. Ayrıca, her imparatorluğun anıtlarında tasvir edilen mimari dilin Anıtsal ifadesini ve ve motivasyonunu, İbn Haldun'un felsefesiyle ilgili olarak araştırır. Tez, erken modern dönem boyunca İslam mimarisindeki anıtsallık anlatısını kapsayan inceliklerin anlayışını derinleştirerek Osmanlı, Safevi ve Babür krallıklarının mimari başarılarının daha geniş tartışmasını geliştirir. Aynı zamanda İslami erken modern imparatorlukların kültürel ve tarihsel bağlamı hakkında önemli bilgiler sağlar.
Özet (Çeviri)
Monuments, as instruments of urban life, hold profound significance as symbols of empire patronage and national identity. The birth of three great early modern empires, the Ottomans in the Mediterranean (1299–1923), the Safavids in Iran (1501–1736), and the Mughals in India (1526–1857) marked a transformative era in Islamic art and architecture. These empires skilfully blended shared heritage with local nuances, resulting in grand, ambitious architectural and urban projects that proudly celebrated their unique geopolitical expressions. This thesis is an examination of the monumentality of the early modern Islamic empires, and the way in which monumentality is constructed through palatial and religious architectural portrays. The way in which these examples functioned in the social life of the city, and the dialogue it interacted in with other empires. Moreover, this thesis challenges the assumption that the monuments of the early modern Islamic empires were novel independent creations disconnected from proceeding tradition, rather they challenged the past without denying the cultural heritage. it was a monumental powerful narrative that exclaims; that the 'contemporary' is more advanced than the 'traditional'. Ibn Haldun states 'The monuments of a given dynasty are proportionate to its original power.' The study primarily defines monumentality in relevance to Islamic architecture. Moreover, it explores the monumental expression and motivation of the architectural language depicted in the monuments of each empire, in relation to the philosophy of Ibn Khaldun. The thesis enhances the larger discussion of the architectural accomplishments of the Ottoman, Safavid, and Mughal realms by deepening understanding of the intricacies encompassing the monumentality narrative in Islamic architecture through the early modern period. It also provides significant insights into the cultural and historical context of Islamic early modern empires.
Benzer Tezler
- Türkiye'de sanat/mimarlık tarihi disiplininin kuruluşunda Ernst Diez ve 'Türk sanatı'
Ernst Diez and his 'Turkish art' in the establishment of the art/architecture history discipline in Turkey
CEREN VERBOWSKI
Yüksek Lisans
Türkçe
2015
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. VESİLE GÜL CEPHANECİGİL
- Rönesanstan 20. yüzyıla kadar resim sanatında anıtsal görünümler
Monumental images in the art painting 20th centy in renaissance
MEHMET ALP DOĞAN ERCİŞ
Yüksek Lisans
Türkçe
2015
Güzel SanatlarAtatürk ÜniversitesiResim Ana Sanat Dalı
PROF. MUSTAFA KÜÇÜKÖNER
- Courtyard culture: A comparative analysis of the Seljukid courtyards
Başlık çevirisi yok
ONUR ŞİMŞEK
Doktora
İngilizce
2014
Halk Bilimi (Folklor)Technische Universität WienDR. ERICH LEHNER
PROF. DR. PHILL. SABINE PLAKOLM
- Kadırga Sokullu Camii'nin Sinan'ın altı destekli camileri arasındaki yeri
Başlık çevirisi yok
AHMET EMRE MANGALOĞLU
- Tunç ve Demir çağında Anadolu'nun güneyinde Orthostatin mimaride kullanımı ve işlevi
Use and function of Orthostat in architecture in the south of Anatolia in Bronze and Iron age
ALİ ILGAZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
ArkeolojiBurdur Mehmet Akif Ersoy ÜniversitesiArkeoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. RALF HEİNRİCH BECKS