Geri Dön

The impact of design and non-design elements on the restorative potential of home environments

Tasarım ve tasarım dışı unsurların ev ortamlarının onarıcı potansiyeli üzerindeki etkisi

  1. Tez No: 844935
  2. Yazar: ELİF AKSEL
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ ÇAĞRI İMAMOĞLU
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Mimarlık, İç Mimari ve Dekorasyon, Architecture, Interior Design and Decoration
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi
  10. Enstitü: Ekonomi ve Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: İç Mimarlık ve Çevre Tasarımı Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 174

Özet

Onarıcı ortamlar üzerine yapılan araştırmalar, doğal ortamların stresi düzenlemede ve olumlu deneyimleri teşvik etmede faydalı etkileri olduğunu göstermesine rağmen, özellikle konut bağlamında iç mekan ortamlarının onarıcı potansiyeli mevcut literatürde kapsamlı bir şekilde araştırılmamıştır. Bu araştırma, onarıcı ortamların kuramsal temeline ve refahı etkileyen mimari unsurlara dayanarak ev ortamlarının onarıcı potansiyelini anlamayı amaçlamıştır. Çalışma iki aşamada gerçekleştirilmiştir. İlk olarak, kadınların deneyimlerini baz alarak ev iç mekanlarında onarım (restorasyon) sürecini belirlemede rol oynayan unsurları kapsamlı bir şekilde ortaya çıkarmak için, fotografik uyarım yöntemiyle 11 yetişkin kadınla görüşmeler gerçekleştirilmiştir. İkinci olarak, görsel uyaranlar aracılığıyla, ilk aşamada ortaya çıkan seçilmiş unsurların restorasyondaki rollerini doğrulamak için, algılanan onarıcılık, karmaşıklık ve aşinalık arasındaki ilişkiler 72 katılımcı ile değerlendirilmiştir. İlk aşamada toplanan verilerin tematik analizi, mekanların mimari özelliklerinin restorasyon sürecini kolaylaştırmada önemli olduğunu ortaya koymuştur. Mimari özelliklerin yanı sıra aile ve yakınlarla etkileşimde bulunmanın ve sevilen faaliyetler ile ilgi alanlarını gerçekleştirmenin de onarıma (restorasyon) katkıda bulunabileceği keşfedilmiştir. Ayrıca, çalışmanın keşifsel niteliği, evin onarıcı potansiyelini belirlemede bireysel özelliklerin ve kişisel anlamların da değerini ortaya koymuştur. Bununla birlikte, algılanan onarıcılık, karmaşıklık ve aşinalık ile tasarıma ilişkin unsurlar arasındaki ilişkileri araştırmak için istatistiksel testler de yapılmıştır. Analizler, algılanan onarıcılık, karmaşıklık ve aşinalık arasında orta düzeyde pozitif bir ilişki olduğunu göstermiştir. Yakın çevreyle görsel bağlantısı olan mekanlar daha onarıcı olarak tanımlanırken, doğal bileşenler içeren mekanlar daha yüksek karmaşıklıkla ilişkilendirilmiştir. Ayrıca, görsel erişim veya doğal unsurların bulunduğu ortamlar aşinalık algısı daha yüksek olarak rapor edilmiştir. Bu çalışmanın sonuçları, mimari ve iç tasarım uygulamalarında onarıcı deneyimler yaratmaya yönelik bir yaklaşım önermek üzere tartışılmıştır.

Özet (Çeviri)

The restorative potential of indoor settings, particularly in the residential context, has not been extensively investigated in the existing literature, despite research on restorative environments indicating that natural environments have beneficial effects in regulating stress and encouraging pleasant experiences. The present research sought to comprehend the restorative potential of home environments based on the theoretical basis of restorative environments and architectural elements affecting well-being. The study was carried out in two stages. First, the interviews were conducted with 11 adult women, employing the photo-elicitation method to thoroughly reveal the elements that have a role in determining the restoration process in home interiors regarding women's experiences. Second, through visual stimuli, the effects of selected elements that emerged from the first stage were assessed with 72 respondents regarding their relationships between perceived restorativeness, complexity, and familiarity to validate their role in restoration. A thematic analysis of the data gathered in the first stage suggested that places' architectural characteristics may be essential in facilitating the restoration process. It was discovered that in addition to architectural features, interacting with family and intimates and performing favorite activities and interests can contribute torestoration. Moreover, the exploratory character of the study identified the value of individual characteristics and personal meanings in determining the restorative potential of the home. The statistical tests were also conducted to explore the relationships between design-related elements regarding perceived restorativeness, complexity, and familiarity. The analyses showed a moderate positive association between perceived restorativeness, complexity, and familiarity. While the spaces with a visual connection to the nearby environment were identified as more restorative, those including natural components were associated with higher complexity. Moreover, the presence of visual access or natural elements contributed to improving the perception of familiarity with the settings. The implications of this study were discussed to propose an approach to creating restorative experiences within architecture and interior design practices.

Benzer Tezler

  1. Tool as design variant

    Tasarım değişkeni olarak gereçler

    BETÜL ORBEY

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2016

    Mimarlıkİstanbul Teknik Üniversitesi

    Bilişim Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SİNAN MERT ŞENER

  2. Impact of parametric design on designing performative facades

    Parametrik tasarımın performatif cephe tasarımı üzerine etkisi

    DELARA RAZZAGHMANESH

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2015

    Mimarlıkİstanbul Teknik Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MELTEM AKSOY

  3. Kentsel tasarımda toplum katılımına yönelik dijital araçların kullanımı

    Use of digital tools for public participation in urban design

    ARAF ÖYKÜ TÜRKEN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Şehircilik ve Bölge Planlamaİstanbul Teknik Üniversitesi

    Kentsel Tasarım Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ENGİN EYÜP EYUBOĞLU

  4. A3 türü düzensizliğine sahip yapılarda yerel zemin sınıfının yapıasal davranışı üzerindeki etkisi

    The effect of local soil class on structural behavior in buildings with A3 type irregularity

    EMİR DEMİR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    İnşaat MühendisliğiSakarya Üniversitesi

    İnşaat Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MUHAMMET ZEKİ ÖZYURT

  5. Assessment of compliant and non-compliant behavior of piles using morison equation

    Kazıkların uyumlu ve uyumlu olmayan davranışlarının morıson denklemi kullanılarak değerlendirilmesi

    GHAİTH İBRAHİM

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2020

    İnşaat Mühendisliğiİstanbul Teknik Üniversitesi

    İnşaat Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ÖMER TUĞRUL TURAN