Design studio learning for developing creative skills in children: Insights from Arkki Türkiye
Çocuklarda yaratıcı becerilerin geliştirilmesi için tasarım stüdyosu modeli: Arkki Türkiye'den içgörüler
- Tez No: 845875
- Danışmanlar: DOÇ. DR. DENİZ LEBLEBİCİ BAŞAR
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Endüstri Ürünleri Tasarımı, Industrial Design
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2023
- Dil: İngilizce
- Üniversite: İstanbul Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Endüstriyel Tasarım Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Endüstriyel Tasarım Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 123
Özet
Yaratıcılık her insanda varolan ve geliştirilebilir bir özelliktir. Son zamanlarda tasarlama odaklı meslekler dışında da önemi gittikçe artan,“21.yy becerileri”arasında olan ve ilgili alanlarda sıklıkla çalışılan araştırma alanıdır. Tasarım stüdyosu pedagojisi ile öğrenilen yaratıcı problem çözme becerilerinin, çocuklara küçük yaşta öğretilmesinin faydası çeşitli araştırmalara konu olmuştur. Bu çalışma, geleneksel eğitim yöntemlerinden farklı bir yaklaşım sergileyen tasarım stüdyolarının kazandırdığı yaratıcı becerilerin, çocuklara benzer bir eğitim modeli ile kazandırılması üzerine yapılan bir uygulamayı incelemektedir. Tasarım stüdyosu odaklı bir eğitim modeli uygulayan Arkki Türkiye'de eğitmen olan araştırmacının, çocuklarla tasarım atölyeleri sırasında yaptığı gözlemler ve devamındaki analizlere dayanmaktadır. Çocuklar ve Gençler için Mimarlık Okulu Arkki, 1993 yılından bu yana 4-19 yaş arası çocuklar için mimarlık ve tasarım atölyeleri düzenleyen Finlandiya merkezli bir kuruluştur. Proje tabanlı bir eğitim kullanan Arkki'nin temel amacı, çocuklara bugünün ve yarının becerilerini öğretmektir. Oyunsallık ve pratik uygulamalar aracılığıyla çocuklara, karmaşık problemleri çözme, eleştirel düşünme, yaratıcılık, işbirliği ve iletişim gibi 21. yüzyılın 5C'leri olarak bilinen inovatif becerilerini kazanabilecekleri bir ortam sunulmaktadır. Bu süreçte, çocuklar analiz etme, değerlendirme ve yaratma gibi üst düzey düşünme becerilerini (HOT Skills) geliştirme fırsatı elde etmektedir. Arkki, 2021 yılından bu yana Arkki Türkiye adında ve Türkiye Tasarım Vakfı'nın altında Türkiye'de faaliyet göstermektedir. Bu çalışmanın teorik çerçevesi, Arkki Türkiye'nin yürüttüğü atölye çalışmaları ile tasarım stüdyosu pedagojisi arasındaki benzerlikleri ortaya koymayı amaçlamaktadır. Çalışmaya teorik bir çerçeve oluşturmak için yaratıcılık, yaratıcı problem çözme, tasarım süreci, tasarım stüdyosunda öğrenme, oyunun yaratıcılık ve tasarım eğitimi ile ilişkisi üzerine bir literatür taraması yapılmıştır. Ayrıca Arkki'nin eğitim modeli, tasarım stüdyosu ile olan benzerlikleri, atölyelerinde oyunun nasıl yer aldığı ve Arkki Türkiye tarafından yapılan beceri değerlendirmesi dahil olmak üzere ilgili literatür taranarak açıklanmıştır. Orijinal ve değerli fikirlerin bulunmasıyla ilişkilendirilen yaratıcılık bağlamında, yaratıcı problem çözme ve tasarım literatürü incelenmiştir. Yaratıcılık, esneklik, açıklık, risk toleransı, problemlere hassasiyet göstermek, bilişsel esneklik, ve kavramları yeniden tanımlama becerisi gibi kişisel özellikleri içermektedir. Yaratıcılık çokça ıraksak düşünce ile bağdaştırılmıştır. Iraksak düşünce, bir tek“doğru”cevabı olmadan birçok olası çözümü göz önünde bulunduran açık uçlu bir yaklaşımdır. Bu tür düşünce, belirsiz problemlerle ilişkilendirilir ve çözüm sürecine bağlı olarak birden fazla cevaba izin verir. Bu belirsiz problemlerin tek bir cevabı olmamakla birlikte, çözmek için de yaratıcı problem çözme yöntemleri kullanılır. Benzer şekilde, tasarım süreci, çeşitli araştırmacılar tarafından yaratıcı problem çözme süreci olarak tanımlanmaktadır.“Tasarım odaklı düşünce”olarak da adlandırılan yaratıcı problem çözme becerileri, tasarım sürecinin önemli bir parçasını oluşturmaktadır ve analog düşünce, imgeleme, ıraksak düşünce ve üstbiliş gibi beceriler içermektedir. 21. yüzyıl becerileri arasında yer alan yaratıcılığın öğrenilebilir olduğu, hatta günlük hayatta kullanıldığı konusunda çalışmalar bulunmaktadır. Geleceğin becerileri arasında yer alan bu beceri, günlük hayatta kullanılan yaratıcılık olan küçük-c yaratıcılığı ile büyük etkileri olan ve daha nadir rastlanan büyük-c yaratıcılığı olarak incelenmektedir. Çocuklardaki yaratıcılığın 21. Yüzyıl becerisi kapsamında incelenmesi, bu iki yaratıcılık türünün tetiklenmesi için önemli olabilir. Yaratıcılığın arttırılması üzerine yapılan çalışmalar, istikrarlı bir şekilde yaratıcı aktiviteler yapmanın faydasını vurgulamaktadır. Bunun yanı sıra, yaratıcılık çalışmalarının orijinallik, akıcılık, esneklik ve detaylara özen gösterme gibi bilişsel süreçler üzerinde etkili olduğu gözlemlenmiştir. Ayrıca yaratıcılık, çocukların üst düzey oyunlara katılımını teşvik eden aktiviteler aracılığıyla çağrışımsal akıcılık, hayal gücü, merak, problem bulma, mecazi üretim ve seçici dikkat dağıtımı gibi boyutlarda da geliştirilebilir. Oyun temelli öğrenme yöntemi, yaratıcılığın öğrenilmesinde önemli bir rol oynayan ve akran öğrenmesi gibi yöntemler kullanarak oyun oynamaya odaklanan bir yaklaşımdır. Yaratıcılığın öğrenilmesi konusu beraberinde yaratıcılığın ölçülmesi konusu getirmiştir. Bu bağlamda, Arkki'nin çocuklardaki yaratıcı becerileri ölçen değerlendirme ölçeğinin temel aldığı, OECD'nin Beş Boyutlu Yaratıcılık Modeli Değerlendirmesi incelenmiştir. Bu değerlendirme ölçeği, çocukların yaratıcı alışkanlıklarını ölçerek sorgulayıcılık, hayalperestlik, ısrarcılık, işbirlikçilik ve disiplin gibi boyutları içermektedir. OECD'nin bu değerlendirme ölçeği, kolay kullanılabilir olması ve yaratıcılığın öğrenilebilir bir beceri olduğunu vurgulayarak farkındalık yaratması açısından öne çıkmaktadır. Yaratıcılık literatürüne ek olarak, geleneksel eğitim modellerinden farklı bir yaklaşım sergileyen tasarım stüdyosu pedagojisinin yaparak öğrenme, stüdyolarda oyunun kullanımı ve tasarım temelli öğrenmenin farklı alanlardaki kullanımları gibi ilişkilerini incelenmiştir. Tasarım stüdyoları, ders anlatımı temelli bir eğitimden farklı olarak, öğrencilerin yaparak öğrenme yöntemiyle belirsiz sonuçlu problemleri yaratıcı şekillerde çözmelerine imkan tanır. Bu eğitim modeli proje ve problem odaklıdır ve öğrencilerin problemleri tanımlayarak çözmelerine olanak sağlar. Tasarım stüdyosu ortamı, öğrencilerin akran öğrenmesi sayesinde işbirliği gibi becerileri edinmelerini sağlar. Aynı zamanda, konstrüktivist bir yapısı olduğu için yaparak öğrenmeye ek olarak öğrenmeyi öğretir. Bu süreçte yansıtıcı uygulama aracılığıyla üstbilişsel beceriler, analojik düşünme, görsel-zihinsel imgeleme gibi yetenekler kazandırılır. Aynı zamanda tasarım stüdyosunda oyunun rolü ve sihirli çember veya geçişken mekan ile benzerlikleri de incelenmiştir. Bu kapsamda oyunun tasarım stüdyosundaki değerlendirme süreçleri, öğrenciler arası veya öğrenci eğitmen arasındaki iletişim, hata yapmaya yer açarak güvenli bir ortam oluşturması gibi faydaları gösterilmiştir. Bu çalışma, tasarım pedagojisinin farklı eğitim alanlarıyla entegre edilerek öğrencilerin problem çözme becerilerini geliştirebileceğini savunduğu için Arkki gibi örnek kurumların yaklaşımını incelemek önemlidir. Bu teorik çerçeve doğrultusunda, belirlenen ilişkilerin ardından Arkki atölyelerinin sonuçları ve süreçleri değerlendirilmiş ve çocukların tasarım stüdyosu başarıları ve yaratıcı becerileri açısından yetenek kazanımları ölçülmüştür. Araştırmanın temel amacı, çocukların yaratıcı becerilerinin gelişiminde tasarım stüdyosuna odaklanan bir eğitimin elde ettiği kazanımları vurgulamaktır. Yapılan literatür taraması ile, çocukların yaratıcı yeteneklerini ve sürecin çıktılarını ölçmek için Yaratıcı Gelişim Ölçeği adlı bir değerlendirme aracı oluşturulmuştur. Bu ölçek, Arkki Türkiye'nin değerlendirme modeli perspektifinde, Arkki Türkiye Gelişim Haritası'nın OECD tarafından oluşturulan beş boyutlu yaratıcılık modeli değerlendirmesi üzerinden rafine edilerek oluşturulmuştur. Ölçek ATDM ve OECD'nin değerlendirmesine ek olarak, yaratıcılık ve tasarım stüdyosu çıktılarını içeren literatür taraması ve Arkki Türkiye eğitimenleri ile gerçekleştirilen bir odak grup çalışması ile yapılmıştır. Atölye çalışmalarından elde edilen veriler, Yaratıcı Gelişim Ölçeği kullanılarak analiz edilmiştir. Bulgular, atölyelere katılan çocukların yaratıcı becerilerinin önemli ölçüde geliştiğini göstermektedir. Birden fazla modüle katılan çocuklar ile sadece bir modüle katılan çocukların beceri gelişimleri arasındaki farkları incelemek amacıyla karşılaştırmalı analizler yapılmıştır. Sonuçlar, beceri gelişiminin süreklilik açısından anlamlı olduğunu göstermektedir. Ayrıca, aynı analiz beceri bazında incelendiğinde, devam modüllerine katılan çocukların her becerisinin, sadece tek modüle katılan çocuklardan daha yüksek olduğu görülmüştür. Yaş gruplarına göre tasarlanmış atölye çalışmalarına katılan iki farklı yaş grubu arasında yapılan karşılaştırmalarda ise anlamlı bir fark tespit edilmemiştir. Bu bulgular, farklı yaşlarda paralel gelişim için yaş yeteneklerine göre bir eğitim modeli tasarlamanın önemini vurgulamaktadır. Araştırmanın ikinci aşamasında, Arkki atölyelerinde oyunun etkisini keşfetmek için Arkki Türkiye eğitmenleri ile yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılarak değerli içgörüler elde edilmiştir. Bu görüşmelerden elde edilen bulgular, oyunun çocuklar için tasarım stüdyosu pedagojilerine dahil edilmesinin önemini vurgulamaktadır. Görüşmeler, oyunun çocukların öğrenme deneyimleri, yaratıcılıkları ve problem çözme becerilerine nasıl katkı sağladığını açıklayıcı veriler içermektedir. Çocukların oyunu keşfetme, hayal kurma, öğrenme, anlama ve eleştirel düşünme için kullandıkları gözlemlenmiştir. Görüşme sonuçlarının analizine göre, oyunun kullanımı tasarım pedagojisi, akran öğrenimi, yaparak öğrenme ve yaratıcı problem çözme gibi yöntemlerle paralellik göstermektedir. Bu çalışma, Arkki gibi tasarım stüdyosu benzeri modellerin çocukların yaratıcı problem çözme becerilerine katkı sağlayabileceğini tartışmaktadır. Ayrıca çocuklara oyun yoluyla tasarım stüdyosu pedagojisi sağlamanın avantajları ve örnekleri sunulmuş, oyunun çocuklar için tasarım stüdyosu çıktılarını geliştirebileceği vurgulanmıştır. 21. yüzyıl becerisi olan yaratıcılığının gelişimi eğitim alanlarında ve geleceğin becerilerinde yüksek talep gördüğü için, tasarım stüdyosu içgörülerinin çocuklarda yaratıcılığı geliştirmeye nasıl katkıda bulunabileceğini araştırmak önemlidir. Sonuç olarak, oyunla ile desteklenmiş tasarım stüdyosu merkezli eğitim modelleri, 21. yüzyılda ihtiyaç duyulan temel yaratıcı beceri ve yeteneklerinin çocuklarda gelişmesini destekleyebilir. Çalışmada Arkki Türkiye modelleri ile tasarım stüdyosu arasındaki farklar, katılımcıların demografik çeşitliliğinin düşük olması gibi kısıtlar bulunmaktadır. Gelecekteki çalışmalar için bu çalışma Türkiye ilkokul müfredatındaki“Teknoloji ve Tasarım”dersi kapsamında incelenebilir, öz değerlendirme yöntemleri eklenebilir, tez için tasarlanan yaratıcı beceri değerlendirme yöntemi kullanılabilir ve geliştirilebilir, daha kapsamlı ve uzun soluklu bir araştırma yapılabilir.
Özet (Çeviri)
Engaging in creative problem-solving anticipated through design studio pedagogy for design students is considered beneficial for early ages to gain 21st-century skills. This study aims to explore the outcomes of design studios in terms of creative skills and abilities and to analyze how children can acquire those skills through a design studio- based adopted educational model called Arkki. The study is based on the observations made by the researcher, an Arkki Türkiye facilitator, during design workshops with children. Arkki, School of Architecture for Children and Youth, is a Finnish-based affiliation that organizes architecture and design workshops for children aged 4-19 since 1993. Using a project based education, Arkki's main aim is to teach children the skills of 21st-century involving creativity, with a hands-on approach and using play, where children can learn by doing. Since 2021, Arkki has been operating in Türkiye under the name Arkki Türkiye partnering with Türkiye Design Council. The study's theoretical framework starts by establishing similarities between the workshops conducted by Arkki and design studio pedagogy. To establish a theoretical framework for the study, a literature review was conducted on the design process, design studio learning, creativity, creative problem-solving, and the relation of play with creativity and design education. Additionally, the educational model of Arkki was explained by reviewing related literature, including the similarities with the design studio, how play was included in its workshops, and the skill evaluation made by Arkki Türkiye. After establishing these relationships within the theoretical framework, the aim was to assess the outcomes and processes of the identified Arkki workshops, measuring children's ability outcomes regarding design studio achievements and creative skills. The goal was to highlight the gains of a design studio-focused education in children's creative skills development. The literature review enabled the designing of an assessment tool named the Creative Development Measurement Scale, an outcome of the thesis, to measure children's creative abilities. The five-dimensional creativity model assessment created by the OECD, which was the source of Arkki Turkey's assessment model, was re-designed by refining the Arkki Türkiye Development Map (ATDM) Arkki Türkiye uses. The re-designing process was made in light of the literature review involving creativity and design studio outcomes and the help of a focus-group study conducted with Arkki Türkiye facilitators. The data gathered through workshops were analyzed through the Creative Development Measurement Scale. The findings suggested that the creative skills of children participating in the workshops improved significantly. Furthermore, comparative analyses were conducted to examine the differences between the skill development of children who attended multiple modules of the workshops and those who attended only one module. It was found that skill development in terms of continuity was generally significant. However, when comparing the skill development of two different age groups who received different workshops, no significant difference was observed as expected. This finding indicated that designing an educational model according to age abilities was essential for parallel development in different ages. Secondly, valuable insights were obtained through semi-structured interviews with Arkki Turkey facilitators to explore the impact of play in Arkki-inspired design studio workshops. The findings from these interviews highlighted the importance of incorporating play elements into design studio pedagogies for children, showcasing the positive effects of play on various subjects. The interviews shed light on how play contributes to children's learning experience, creativity, and problem-solving skills. It was revealed that children used play for exploration, imagination, learning, understanding, and critical thinking. The use of play was compatible with design pedagogy and parallel to methods such as peer learning, learning by doing, and creative problem-solving. As a result of this study, it is discussed that design studio models like Arkki may contribute to children's creative problem-solving skills. Additionally, the advantages and examples of providing design studio pedagogy to children through play were presented, emphasizing that play can effectively enhance design studio outcomes for children. As the development of 21st-century skill creativity is considered in high demand across educational fields and the skills of the future, it is essential to investigate further how the design studio insights can contribute to enhancing creativity for children. In conclusion, design learning, supported with play, can support children in developing essential creative skills and abilities needed in the 21st century.
Benzer Tezler
- Mimari tasarım eğitiminde stüdyo kültürü araştırması: Öğrenen-merkezli ortamın yansımaları
Studio culture in architectural design education: Reflections of learner-centered environment
CEMİLE SANEM ERSİNE MASATLIOĞLU
Doktora
Türkçe
2018
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. NURBİN PAKER KAHVECİOĞLU
- Somuttan soyuta: Temel tasarım stüdyosunda bir başlangıç pratiği olarak yaparak tasarlama
From concrete to abstract: Designing by doing as an initial practice in basic design studio
BERİL GÖK
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Eğitim ve Öğretimİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
PROF. DR. YÜKSEL DEMİR
- Temel tasarım eğitiminde bilgisayar oyunu tabanlı bir model
Computer game based model in basic design education
EMİRHAN COŞKUN
- Aptitudes and attitudes: Human-centred pedagogies in foundation design studios
Yetenekler ve tutumlar: Temel tasarım stüdyosunda, insan-merkezli eğitim
DESANTILA HYSA
Doktora
İngilizce
2021
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MİNE ÖZKAR KABAKÇIOĞLU