Bir üniversite hastanesi çalışanlarında meslek gruplarına göre aşıkarşıtlık düzeyinin incelenmesi
Investigation of the level of vaccine opposition according to occupational groups in workers of a university hospital
- Tez No: 854589
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ HASAN HÜSEYİN AVCI
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Aile Hekimliği, Family Medicine
- Anahtar Kelimeler: Aşı, aşı karşıtlığı, aşı reddi, aşı tereddütü, sağlık çalışanı, Vaccine, anti-vaccination, vaccine opposition, vaccine hesitancy, health worker
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Akdeniz Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 113
Özet
Amaç: Çalışmamızda bir üniversite hastanesi çalışanlarında meslek gruplarına göre aşı karşıtlık düzeylerinin incelenmesi, konuyla ilgili literatürdeki verilere katkı sağlanması ve böylelikle sağlık çalışanlarının aşılanma oranını artırmada yeni stratejiler geliştirilmesine yardımcı olunması amaçlanmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel nitelikte olan araştırmamızda, çalışmaya katılmayı kabul eden katılımcılara“Sosyodemografik Veriler, Aşı Karşıtlık Ölçeği ve Aşı Tutumunu Ölçmeye Yönelik Sorular”kısımlarından oluşan üç bölümlük araştırma anketi yüz yüze görüşme tekniği ile uygulanmıştır. Veriler IBM SPSS Statistics 18 © Copyright SPSS Inc. 1989, 2010 yazılımı kullanılarak analiz edilmiştir. Çalışmada istatistiksel anlamlılık düzeyi 0,05 olarak kabul edilmiştir. Bulgular: Çalışmaya katılan 400 katılımcıdan %71,2'si kadın; %54,5'i evli; %85'inin eğitim durumu üniversite ve üzeri; %47,2'si 18-29 yaş aralığında; %46,5'inin meslekteki yılı 5 veya daha kısa süreliydi. Katılımcıların %47,5'ini doktor grubu, %26,8'ini hemşire/ebe/ATT/paramedik grubu, %10'unu hasta bakıcı/temizlik personeli grubu, %15,8'ini hasta bakım dışı diğer meslek grupları oluşturdu. Aşı karşıtlık ölçeği puanı doktor grubunda 28(24-35), hemşire/ebe/ATT/ paramedik grubunda 42(34-50), hasta bakıcı/temizlik personeli grubunda 56(42-67), hasta bakım dışı meslek grubunda 50(40-63) olarak hesaplandı ve doktor grubunun diğer tüm gruplardan anlamlı olarak daha düşük puan aldığı görüldü. Çalışmamızda kendisini aşı karşıtı olarak tanımlayan katılımcı oranı %2 (n=8), kararsız olduğunu belirtenlerin oranı %5,5 (n=22), cevap vermek istemeyenlerin oranı %2 (n=8) bulundu. Kendisini aşı karşıtı olarak tanımlayanların %62,5'i hasta bakıcı/temizlik personeli, %37,5'i hasta bakım dışı diğer meslek gruplarından olduğu tespit edildi. Doktor ve hemşire/ebe/ATT/paramedik grubunda kendisini aşı karşıtı olarak tanımlayan kimse olmadığı tespit edildi. Erişkin dönemde aşı yaptırma oranı %96,5'ti. En çok yaptırılan erişkin aşıları COVID-19 (%88,3), Tetanos-Difteri (%67,1), İnfluenza (grip) (%43,8) ve Hepatit B (%43,8) olarak tespit edildi. Sonuç ve Öneriler: Çalışmamızda kendisini aşı karşıtı olarak tanımlayanların tamamının hasta bakıcı/temizlik personeli ve hasta bakım dışı diğer meslek gruplarından olması dikkat çekmiştir. Bu durum tıp eğitimi almamış ancak sağlık kuruluşlarında çalışan diğer personellerin aşı konusunda yeterli bilgiye sahip olmadığını düşündürmektedir. Aşı karşıtlığı ile mücadelenin daha etkin ve başarılı olması için eğitimler planlanması, gerekli hukuki düzenlemeler yapılması, sağlık okuryazarlığının arttırılması faydalı olabilir. Güncel çalışmalar ile pandeminin etkisinin azalmasıyla aşılanma oranlarında meydana gelebilecek değişikliklerin tespit edilmesi önerilir.
Özet (Çeviri)
Objective: In this presented study, we aimed to examine the levels of vaccine opposition among workers of a university hospital according to occupational groups and contribute to the data in the literature and thus to help develop new strategies to increase the vaccination rate of healthcare workers. Method: In this descriptive and cross-sectional study, a three-part questionnaire consisting of“Sociodemographic Data, Vaccine Opposition Scale and Questions to Measure Vaccine ATTitudes”was administered to the participants who agreed to participate in the study by face-to-face interview technique. The data were analyzed using IBM SPSS Statistics 18 © Copyright SPSS Inc. 1989, 2010 software. The statistical significance level was accepted as 0.05. Results: Of the 400 participants, 71.2% were female, 54.5% were married, 85% had a university degree or higher, 47.2% were between the ages of 18-29, and 46.5% had 5 or less years of experience. Of the participants, 47.5% were physicians, 26.8% were nurses/midwives/midwives/ATT/paramedics, 10% were caregivers/cleaning personnel, and 15.8% were non-patient care professionals. The anti-vaccination scale score was calculated as 28 (24-35) in the physician group, 42 (34-50) in the nurse/midwife/ATT/paramedic group, 56 (42-67) in the patient caregiver/cleaning personnel group, and 50 (40-63) in the non-patient care occupational group, and the physician group scored significantly lower than all other groups. In our study, the rate of participants who identified themselves as anti-vaccine was 2% (n=8), 5.5% (n=22) were undecided, and 2% (n=8) did not want to answer. Among those who identified themselves as anti-vaccine, 62.5% were from patient care/cleaning staff and 37.5% were from other occupational groups other than patient care. No one in the physician and nurse/midwife/ATT/paramedic groups identified themselves as anti-vaccine. The rate of vaccination in adulthood was 96.5%. The most common adult vaccines were COVID-19 (88.3%), Tetanus-Diphtheria (67.1%), Influenza (flu) (43.8%) and Hepatitis B (43.8%). Conclusions and Recommendations: In this study, it was noteworthy that all of those who identified themselves as anti-vaccine were from patient care/cleaning staff and other non-patient care occupational groups. This suggests that other personnel who have not received medical education but work in health institutions do not have sufficient knowledge about vaccination. In order for the fight against anti-vaccination to be more effective and successfully, it may be useful to plan trainings, make necessary legal arrangements, and increase health literacy. It is recommended to determine the changes that may occur in vaccination rates as the effect of the pandemic decreases with current studies.
Benzer Tezler
- Sağlık çalışanlarının şiddet ile baş etme yöntemleri: Bir üniversite hastanesi örneği
Health employees coping methods for dealing with violence: An example of a university hospital
GÜLAY KARABOĞA
- Dokuz Eylül Üniversitesi hastanesi sağlık çalışanlarında motivasyon düzeyi ve ilişkili faktörler
Motivation level and related factors in Dokuz Eylul University Hospital employees
İBRAHİM CEM AYDEMİR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Halk SağlığıDokuz Eylül ÜniversitesiHalk Sağlığı Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BÜLENT KILIÇ
- Dokuz Eylül Üniversitesi hastanesi sağlık çalışanlarının influenza aşısı yaptırma durumlarını etkileyen faktörlerin ve aşı etkililiğinin değerlendirilmesi
Evaluation of the factors affecting the influenza vaccination of the health care workers of dokuz Eylul University Hospital and the effecti̇veness of the vacci̇ne
ABİDİN DEMİRBAĞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
Halk SağlığıDokuz Eylül ÜniversitesiHalk Sağlığı Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÜL ERGÖR
- Sağlık çalışanlarında iş doyumu ile genel ruhsal durum ilişkisi
Job satisfaction and overall mental health relationship in health professionals
ESMA UYSAL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Aile HekimliğiSağlık Bilimleri ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. YASEMİN KILIÇ ÖZTÜRK
- Dozimetre taşıyan sağlık çalışanlarında iş yükünün iyonlaştırıcı radyasyon risk algısına etkisi
The effect of workload on risk perception in healthcare workers carrying dosimetre
HALİL TÜRKTEMİZ
Yüksek Lisans
İngilizce
2016
Sağlık Kurumları YönetimiSelçuk ÜniversitesiSağlık Yönetimi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. YUNUS EMRE ÖZTÜRK