Geri Dön

İnterlökin – 1 reseptör antagonisti ve RNA polimeraz inhibitörünün hipokampal hücre hattında nörodejenerasyon üzerine etkilerinin araştırılması

Evaluation of the effects of interleukin – 1 receptor antagonist and RNA polimerase inbitor on neurodegenaration in hippocampal cell line

PDF İndir

  1. Tez No: 857122
  2. Yazar: MEHTAP ŞAHİN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. AHMET KEMAL FİLİZ
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Fizyoloji, Physiology
  6. Anahtar Kelimeler: Neurodegeneration, Hippocampal cell line, interleukin-1 receptor antagonist, RNA polimerase inhibitor
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sivas Cumhuriyet Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Fizyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 59

Özet

Glutamat, çeşitli nörofizyolojik fonksiyonlarda yer alan merkezi sinir sisteminin (CNS) ana uyarıcı nörotransmitteridir. Hem enfeksiyöz hem de enfeksiyöz olmayan durumlarda, aşırı hücre dışı serebral glutamat tarafından indüklenen eksitotoksisitenin tetiklendiği bilinmektedir. Homeostazın bozulması nöronlara zarar verebilir ve bu da sonunda hücre ölümüne yol açabilir. Eksitotoksisite olarak adlandırılan bu patolojik süreç, spesifik iyonotropik reseptörleri üzerinde glutamatın aşırı uyarılmasını takiben nöral hücrelerin dejenerasyonunu indükleyebilir. Bu reseptörlerin aktivasyonu, serbest radikal üretimi, mitokondriyal disfonksiyon ve normal hücre gelişimi ve fonksiyonunda yer alan çeşitli enzimlerin aktivasyonunu içeren bir dizi olay aracılığıyla eksitotoksisiteye aracılık edebilen nöral Ca2 akışı ile sonuçlanır ve hücrede zar, hücre iskeleti ve DNA da hasara neden olur. Glutamata olan aşırı duyarlılığı nedeniyle hipokampal HT22 hücre hattı nörodejeneratif hastalıkları modelleme de kullanılmaktadır. Glutamatla çeşitli hücre hatlarında daha önce sitotoksiteyle ilgili çalışmalar yapılmıştır. İnterlökin-1 reseptör antagonisti (anakinra); birçok otoinflamatuvar hastalıkta inflamasyonun önlenmesinde kullanılmaktadır. Çalışmamızın amacı bir RNA polimeraz inhibitörü; favipravirin ve İnterlökin-1 reseptörü anakinranın, anti-nörodejeneratif etkilerini hipokampal hücrelerde glutamatla oluşturulacak sitotoksisite yanı sıra hücre canlılığı (viabilite) araştırılması amaçlandı. Bu açıdan da glutamata olan aşırı duyarlılığı nedeniyle HT22 hücre hattı kullanıldı. Hücreler %10'luk fetal sığır serumu, %1'lik penisilin- streptomisin ve %1'lik L-glutamin içeren DMEM'de kültüre edildi. 37 C de % 5 CO2 ile nemlendirilmiş inkübatörde çoğalması sağlandı. Hücreler % 80-90 yoğunluğa ulaşınca 3 kez pasajlama yapılıp 96'lık platelere her bir kuyucukta 1x104 hücre olacak şekilde ekim yapıldı. Kontrol, glutamat (10 mM), anakinra (1, 10, 25, 50 ve 100 µg), favipravir (1, 10, 25, 50 ve 100 µg) ve anakinra+favipravir hücre grupları oluşturuldu Kontrol grubuna herhangi bir tedavi uygulanmadı. Glutamat ile indüklenen grubun hücrelerine 24 saat boyunca 10 mM glutamat verildi. Anakinra grubundaki hücrelere 24 saat boyunca çeşitli konsantrasyonlarda (1,10, 25, 50 ve 100 µg) anakinra verildi. Favipravir grubundaki hücrelere 24 saat boyunca çeşitli konsantrasyonlarda (1, 10, 25, 50 ve 100 µg) favipravir verildi. Anakinra+glutamat grubundaki hücreler, 1 saat boyunca farklı konsantrasyonlarda (1, 10, 25, 50 ve 100 µg) anakinra ile ön işleme tabi tutuldu ve ardından 24 saat boyunca 10 mM glutamat uygulandı. Favipiravir+glutamat grubundaki hücreler, 1 saat boyunca farklı konsantrasyonlarda (1, 10, 25, 50 ve 100 µg) favipiravir ile ön işleme tabi tutuldu ve ardından 24 saat boyunca 10 mM glutamat uygulandı. Ardından etkili dozlar belirlenerek anakinra+favipiavir+glutamattan oluşan kombinasyonları uygulandı. Hücre canlılığı XTT testi kullanılarak değerlendirildi. Favipravirin HT22 hücre hattında glutamat uygulaması sonrası hücre canlılığı yani viabilite üzerine etkinliğinin olmadığı gözlendi. Yani yalnızca favipravirin farklı dozlarının uygulanmasınında viabilite üzerinde herhangi bir etkisi gözlenmedi (p< 0.01 kontrole göre). Anakinranın HT22 hücre hattında glutamat uygulaması sonrası hücre canlılığı yani viabilite üzerine etkisine baktığımızda ise 100 µg anakinra uygulanan grupta hücre canlılığının diğer gruplara göre daha fazla olduğu gözlendi (p

Özet (Çeviri)

Glutamate is the principal excitatory neurotransmitter in the central nervous system (CNS) involved in various neurophysiological functions. Both in infectious and non-infectious conditions, excessive extracellular cerebral glutamate-induced excitotoxicity is known to be triggered. Disruption of its homeostasis can be detrimental to neurons and ultimately lead to cell death. This pathological process, known as excitotoxicity, can induce neuronal cell degeneration following the overstimulation of glutamate on specific ionotropic receptors. Activation of these receptors results in neural calcium influx, which can mediate excitotoxicity through a cascade of events, including free radical production, mitochondrial dysfunction, and activation of various enzymes involved in normal cell development and function, leading to damage to the cell membrane, cytoskeleton, and DNA. Due to their heightened sensitivity to glutamate, the hippocampal HT22 cell line is utilized for modeling neurodegenarative diseases. Previous studies have explored cytotoxicity related to glutamate in various cell lines. Interleukin-1 receptor antagonist (anakinra) is used for preventing inflammation in many autoinflammatory diseases. The aim of our study is to investigate the anti-inflammatory and/or anti-neurodegenerative effects of a RNA polymerase inhibitor, favipiravir, and anakinra. For this purpose, the HT22 cell line was employed, and cell cultures were maintained under appropriate conditions. Five groups of cells were established to examine the effect of anakinra and favipiravir on glutamate-induced cytotoxicity. The control group received no treatment. The group induced with glutamate received 10 mM of glutamate for 24 hours. The anakinra group was exposed to different concentrations (1, 10, 25, 50, and 100 µg) of anakinra for 24 hours. The favipiravir group was exposed to different concentrations (1, 10, 25, 50, and 100 µg) of favipiravir for 24 hours. The anakinra+glutamate group was pre-treated with anakinra at various concentrations (1, 10, 25, 50, and 100 µg) for 1 hour and then exposed to 10 mM of glutamate for 24 hours. The favipiravir+glutamate group was pre-treated with favipiravir at various concentrations (1, 10, 25, 50, and 100 µg) for 1 hour and then exposed to 10 mM of glutamate for 24 hours. Effective doses were subsequently determined, and combinations of anakinra+favipiravir+glutamate were applied. Cell viability was assessed using the XTT test. The results indicate that favipiravir did not have any effect on cell viability after glutamate application in the HT22 cell line. Viability was not affected by the application of different doses of favipiravir alone (p < 0.01 compared to the control group). When examining the effect of anakinra on cell viability after glutamate application in the HT22 cell line, it was observed that the group treated with 100 µg anakinra showed higher viability compared to other groups (p < 0.01 compared to glutamate). Viability was not affected by the application of different doses of anakinra alone (p< 0.01 compared to the control group). However, anakinra was observed to prevent the cytotoxicity induced by glutamate in the HT22 cell line when applied at 100 µg, exhibiting a protective effect on neurodegeneration at this dose. In the group where anakinra and favipiravir were combined and applied with glutamate, anakinra showed a protective effect against glutamate toxicity, but the combination of anakinra and favipiravir did not alter this effect. However, for the clinical implications of these findings, more extensive animal models and human studies are required.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    520305

    Molecular genetic characterization of nod-like receptor 11 (NLRP11) in the regulation of adaptive immune responses

    Edinsel bağışıklık cevabının düzenlenmesinde nod-benzeri reseptör 11 (NLRP11)'in moleküler genetik karakterizasyonu

    İREM ÖZEL

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2018

    Biyolojiİstanbul Teknik Üniversitesi

    Moleküler Biyokimya ve Genetik Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. CEREN ÇIRACI

  2. Tez No

    592611

    Mekanik olarak oluşturulan deneysel gonartroz modelinde interlökin-1 reseptör antagonisti ile kortikosteroid etki düzeyinin karşılaştırması:Tavşan modeli

    Comparison of the effect of interleukin-1 receptor antagonist with the effect of corticosteroids at the mechanically induced experimental gonarthrosis: Rabbit model

    HÜSEYİN EMRE TEPEDELENLİOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Ortopedi ve TravmatolojiGazi Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EMİN ERTUĞRUL ŞENER

  3. Tez No

    311146

    Küçük hücreli dışı akciğer kanserli hastalarda serum tnf-alfa,interlökin-6, interlökin-1 reseptör antagonisti düzeyleri ve ctla-4 49a>g gen polimorfizmi

    Serum levels of tnf-alpha, interleukin-6,interleukin-1 receptor antagonist and ctla-4 gene polymorphism in advanced non-small cell lung cancer patients

    MURAT YİĞİT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    OnkolojiPamukkale Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ARZU YAREN

  4. Tez No

    365857

    MEFV geni̇nde farkli mutasyonlari ve genoti̇pleri̇ olan ai̇lesel akdeni̇z ateşi̇ hastalarinda i̇nterlöki̇n-1(IL-1) ve i̇nterlöki̇n-1 reseptör antagoni̇sti̇ (ILRN1) gen poli̇morfi̇zmleri̇ni̇n kli̇ni̇k seyi̇r ve tedavi̇ i̇le i̇li̇şki̇si̇

    the analysis of interleukin-1 reseptor antagonist and i̇nterleukin - IL-1Β gene polymorphisims in fmf patients who have different mefv mutations and different genotypes : Do they associated with colchicine resistance and disease severity

    EMİNE ÖZLEM ÇAM DELEBE

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıEge Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı Bölümü

    PROF. DR. AFİG BERDELİ

  5. Tez No

    439578

    A genetic analysis of autoinflammatory diseases

    Otoenflamatuar hastalıklarda genetik analiz

    AYŞE BALAMİR

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2016

    Biyolojiİstanbul Teknik Üniversitesi

    Moleküler Biyoloji-Genetik ve Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EDA TAHİR TURANLI

Geri Dön