1876 Kanun-i Esasisinin düşünsel kaynakları ve Türk Anayasa tarihindeki yeri
Intellectual sources of the 1876 Law and its place in Turkish Constitutional history
- Tez No: 857704
- Danışmanlar: PROF. DR. İLYAS DOĞAN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Hukuk, Law
- Anahtar Kelimeler: Anayasa Hukuku, II. Abdülhamid, Anayasa, Savaş, Politika
- Yıl: 2023
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi
- Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Kamu Hukuku Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Anayasa Hukuku Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 329
Özet
1876 Kanun-i Esasisi, 1789 Fransız İhtilalinden bu yana gelen bir sürecin, Osmanlı Devleti'ndeki hukuki yansımasıydı. Osmanlı Devleti 1789 yılından itibaren Üçüncü Selim önderliğinde bir modernleşme hareketine başlamış, bu hareket 1839 yılında Tanzimat Fermanı'nı, sonrasında ise 1856 yılında Islahat Fermanı'nı doğurmuştur. Söz konusu fermanlar Osmanlı Devleti'nde toprak kayıplarını engelleyemeyince Osmanlı Devleti'nde ıslahatların eksik olduğunu düşünen muhalif Yeni Osmanlılar Cemiyeti kurulmuştur. Yeni Osmanlılar Cemiyeti'nin ıslahatların devamı olarak gördüğü ve Sultan'ın mutlak iktidarını kısıtlamayı amaçlayan Kanun-i Esasisi, kısa bir süre içerisinde Sultan II. Abdülhamid tarafından rafa kaldırılmıştır. Kanun-i Esasisi'nin yeniden yürürlüğe konulması 1908 yılında İttihat ve Terakki Cemiyeti tarafından gerçekleştirilmiştir. 1909 değişiklikleriyle Osmanlı Devleti'nde gerçek anlamda meşruti monarşinin uygulanmasını sağlayan Kanun-i Esasisi, sonrasında üzerinde yapılan değişiklikler sonucu bu niteliğini nispeten kaybetmiştir. Modern anayasa niteliğini ise taşımaya devam eden Kanun-i Esasisi, Osmanlı Devleti'nden sonra kurulan Türkiye Cumhuriyeti'nin yapılmış 1921, 1924, 1961 ve 1982 anayasalarını gerek içerik gerek nitelik olarak etkilediğinden Türk Anayasa Tarihi'nin en önemli noktası olmuştur.
Özet (Çeviri)
1876 Kanun-i Esasisi was the legal reflection of a process in the Ottoman Empire that had occurred since the 1789 French Revolution. The Ottoman Empire started a modernization movement under the leadership of Selim III, and this movement created the 1839 Tanzimat Fermanı and 1856 Islahat Fermanı. When the edicts in question could not prevent the territorial losses in the Ottoman Empire, Yeni Osmanlılar Cemiyeti, which thought that reforms were lacking in the Ottoman Empire, was founded. Kanun-i Esasisi, which the Yeni Osmanlılar Cemiyeti saw as a continuation of reforms and aimed to restrict the absolute power of the Sultan, was shelved by Sultan Abdulhamid II. The re-enactment of the Kanun-i Esasisi was carried out by İttihat ve Terakki Cemiyeti in 1908. Kanun-i Esasisi, which ensured the implementation of a constitutional monarchy in Ottoman Empire with the 1909 amendments, has relatively lost this quality as a result of changes made thereafter. Kanun-i Esasisi, which continues to have the characteristics of a modern constitution, has become the most important building block of Turkish Constitutional History as it influenced the 1921, 1924, 1961 and 1982 constitutions of the Türkiye Cumhuriyeti, both in terms of content and character. Key Words : Constitution Law, II. Abdülhamid, Constitution, War, Politics
Benzer Tezler
- Hükümet sistemi cihetinden 1909 Kanun-ı Esasî tadilleri
1909 Kanun-i Esasi amendments in terms of goverment system
MUHAMMED ALİ TORUNOĞULLARI
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
HukukMarmara ÜniversitesiKamu Hukuku Ana Bilim Dalı
PROF. DR. EKREM BUĞRA EKİNCİ
- Osmanlı Devleti'nde anayasa düşüncesinin gelişimi ve Kanun-ı Esasi tartışmaları
Development of constitution thought in the Ottoman State and debates on Kanun-i Esasî (Ottoman consti̇tution of 1876)
HAKAN TÜRKKAN
- II. Abdülhamit döneminde İttihat ve Terakki Cemiyeti'nin faaliyetleri
II. The Activites of Terakki and İttihad in Abdülhamit Period
ŞENOL KARADANA
Yüksek Lisans
Türkçe
2017
TarihKahramanmaraş Sütçü İmam ÜniversitesiTarih Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AHMET EYİCİL
- Devlet ve siyaset adamı olarak Ahmed Şefik Mithat Paşa (1822-1884)
Ahmed Şefik Mithat Pasha as a statesman and politicion (1822-1884)
ZEHRA KAMİLE BENLİ
