Geri Dön

Sığla (Liquidambar orientalis) yağının farklı polimerlerle nanoenkapsülasyonu

Nanoencapsulation of styrax liquidus (Liquidambar orientalis) with different polymers

PDF İndir

  1. Tez No: 857920
  2. Yazar: EDA ÜLKERYILDIZ BALÇIK
  3. Danışmanlar: PROF. DR. HİLAL ŞAHİN NADEEM
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Gıda Mühendisliği, Food Engineering
  6. Anahtar Kelimeler: Basit/flaş nanoçöktürme, Sığla yağı, Nanopartikül, Antiülserojenik- antikarsinojenik etki, Simple/flash nanoprecipitation, Styrax liquidus, Nanoparticles, Antiulcerogenic-anticarcinogenic effect
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Aydın Adnan Menderes Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Gıda Mühendisliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 191

Özet

Amaç: Bu tez çalışması kapsamında, sığla yağının enkapsüle edildiği zein ve poli-ε-kaprolakton (PCL) nanopartiküllerinin sentezlenmesi, karakterize edilmesi, biyoyararlanımın incelenmesi ve nanopartiküllerin anti-ülserojenik etkileri değerlendirilerek duyusal olarak tüketilebilirliğinin araştırılması amaçlanmıştır. Materyal ve Yöntem: Tez çalışması, ham sığla balsamının önişlemden geçirilerek nanoenkapsülasyon çalışmalarına uygun hale getirildikten sonra, basit ve flaş nanoçöktürme yöntemleri ile sığla yağı dolgulu zein ve PCL nanopartiküllerinin uygun üretim koşullarının belirlenmesi (I), zein nanopartiküllerinin proses koşullarının optimizasyonu (II), optimum noktada üretilen zein ve PCL nanopartiküllerinin morfolojik, fiziksel, kimyasal karakterizasyonları ve statik in vitro sindirim ortamlarında analizleri (III), optimum noktada üretilen zein ve PCL nanopartiküllerinin anti-ülser etkilerinin belirlenmesi (IV) ve optimum zein nanopartiküllerinin duyusal olarak incelenmesi (V) olmak üzere beş aşamada gerçekleştirilmiştir. Sığla yağı dolgulu zein ve PCL nanopartikülleri basit nanoçöktürme ve flaş nanoçöktürme yöntemleri kullanılarak sentezlenmiştir. Zein nanopartiküllerinin partikül boyutu, geçirgenlik, polidispersite indeksi, zeta potansiyeli değerleri, enkapsülasyon etkinliği ve in vitro sindirim ortamında salınım oranları analiz edilmiş ve optimum nanopartikül üretim koşulları belirlenmiştir. PCL nanopartikülleri üretiminde farklı sığla yağı oranları çalışılmış ve her bir yöntem için ayrı üretim koşulları belirlenerek uygun sığla yağı oranlarında optimum üretimler gerçekleştirilmiştir. Optimum zein ve PCL nanopartiküllerinin fiziksel (renk, nem, su aktivitesi, suda çözünürlük, yığın-sıkıştırılmış yoğunluk, akabilirlik), kimyasal (toplam fenolik madde miktarı, antioksidan kapasitesi, trans-sinnamik asit miktarı), in vitro sindirim ortamında sığla yağı salınımı (ağız, mide ve bağırsak ortamı) ve biyolojik aktivite (anti-ülseratif etki) analizleri yapılmıştır. Ham sığla yağının anti-kanser etkisi insan prostat kanser hücreleri (PC3 ve LNCaP) üzerinde incelenmiştir. Optimum koşullarda üretilen sığla yağı yüklü zein nanopartikülleri duyusal olarak incelenmiştir. Bulgular: Basit nanoçöktürme (BN) ve flaş nanoçöktürme (FN) yöntemleri kullanılarak elde edilen sığla yağı dolgulu zein nanopartiküllerinin partikül boyutları sırasıyla 140,31 ile 427,40 nm ve 151,00 ile 233,95 nm olarak ölçülmüş ve dar bir boyut aralığında (PDI: %0,1-0,2) dağılım göstermiştir. Zein nanopartikül üretiminde en yüksek enkapsülasyon etkinliği ve ürün verimi sırasıyla %95,81 ve %98,90 olarak flaş nanoçöktürme yöntemiyle elde edilmiştir. Zein nanopartiküllerinin statik in vitro ağız ortamı sığla yağı salınım yüzdeleri BN yöntemi ile üretilen örneklerde (ortalama % 7,41 ve en düşük %1,22), FN yöntemi ile üretilen örneklere (ortalama %11 ve en düşük %2,65) göre daha düşük oranda tespit edilmiştir. Zein nanopartiküllerinin statik in vitro mide ortamı sığla yağı salınım yüzdeleri FN yöntemi ile üretilen örneklerde (ortalama %69 ve en yüksek %90,58) BN yöntemi ile üretilen örneklere (ortalama %50 ve en yüksek %94,77) göre daha yüksek bulunmuştur. Kolloidal zein nanopartiküllerinin stabilitelerini korudukları ve FN yöntemi ile üretilen nanopartiküllerin BN yöntemi ile üretilenlere göre daha kararlı oldukları tespit edilmiştir. Duyusal analizlerde FN yöntemi ile üretilen optimum tozların renk, topaklanma ve sığla yağı lezzet yoğunluğu açısından daha tüketilebilir bulunduğu görülmüştür. Sığla yağı dolgulu stabil zein nanopartiküllerinin üretimi için FN yöntemi daha uygun bulunmuştur. Sığla yağı dolgulu PCL nanopartikülleri üretiminde BN ve FN yöntemleri için farklı üretim koşullarında sırasıyla maksimum %2 ve %3 oranlarında sığla yağı dolgulu nanopartikül tozları üretilmiştir. Yüksek sığla yağı oranlarında her iki yöntem için de enkapsülasyon etkinliği ve ürün verimi dramatik olarak düşmüştür. BN yöntemi ile üretilen PCL nanopartiküllerinin boyutları 258,67 nm ile 510,00 nm aralığında değişim gösterirken, FN yöntemi ile üretilen PCL nanopartiküllerinin boyutları 225,88 nm ile 389,98 nm aralığında değişim göstermiştir. BN yöntemi ile üretilen PCL nanopartiküllerinin statik in vitro sindirim ortamları analizinde sığla yağı salınımları ağız ortamında minimum %1,59 ve mide ortamında maksimum %69,03 aralığında iken FN yöntemi ile üretilen nanopartiküllerin salınımları ağız ortamında minimum %2,88 ve mide ortamında maksimum %75,00 aralığında daha yüksek bulunmuştur. FN yöntemi sığla yağı dolgulu PCL nanopartikül üretimi için de daha avantajlı bulunmuştur. Sığla yağı nanoenkapsülasyonu için uygun olan materyal ve yöntem seçimi için optimum zein ve PCL nanopartiküllerinin in vitro gastrik salınım profili zamana bağlı olarak incelenmiş, ilk 15 dk'da %20 olarak en düşük patlama salınımı ve uzun süreli yavaş salınım profili gösteren materyal PCL, yöntem ise flaş nanoçöktürme olarak belirlenmiştir. FN yöntemi ile üretilen sığla yağı dolgulu zein ve PCL nanopartikülleri birbirleriyle benzer fiziksel özellikler göstermiş, kimyasal özellikler ve in vitro sindirim ortamları salınım özellikleri ise yöntem ve materyal türünden etkilenerek farklı bulunmuştur. Sığla yağı ve elde edilen optimum nanopartiküllerin anti-ülseratif etkileri incelenmiş ve BN-PCL nanopartikülleri en yüksek üreaz enzim inhibisyonu göstermiştir. Ham sığla yağının anti-karsinojenik etkisi PC3 ve LNCaP insan prostat kanseri hücre hatları üzerinde farklı dozlarda incelenmiş ve IC50 değerleri 48 saatlik muamele sonunda sırasıyla 198,79 μg/mL ve 59,89 μg/mL olarak tespit edilmiştir. Sonuç: Tez çalışması kapsamında, yüksek biyoaktif özelliklere sahip sığla yağının zein ve PCL materyalleri kullanılarak BN ve FN yöntemleri ile nanoenkapsülasyonu başarıyla gerçekleştirilmiştir. Sığla yağının zein ve PCL taşıyıcı nanopartiküllerine yüklenmesi ve kararlı nanopartiküllerin eldesi düşük maliyetli basit ve flaş nanoçöktürme yöntemleri ile tek adımda ve hızlı bir şekilde gerçekleşmiştir. Optimum noktada elde edilen sığla yağı yüklü toz nanopartiküllerinin in vitro sindirim analizinde ağız ortamında düşük, mide ve bağırsak ortamlarında ise yüksek salınım özellikleri göstermeleri, düşük boyutları sayesinde hücre içine kolaylıkla geçmelerinin öngörülmesi ile birlikte sığla yağının biyoyararlanımını arttırıcı etki göstermesi beklenmektedir. Böylece anti-ülser ve anti-kanser etkileri bulunan sığla yağının sağlık etkilerini arttıracağı öngörülmüştür. Oral tüketimi zor olan sığla yağının, toz zein nanopartiküllerine dönüştürülerek tüketici tarafından duyusal olarak kabul edilebilir özellik kazandırılması ile doğrudan tüketilebilir olabileceği sonucuna varılmıştır.

Özet (Çeviri)

Objective: The aim of this thesis was to synthesize and characterize zein and poly-ε-caprolactone (PCL) nanoparticles encapsulated with styrax liquidus, examine their bioavailability, assess their anti-ulcerogenic effect, and evaluate their sensory consumability. Material and Methods: After the preprocessing of raw styrax liquidus balsam to make it suitable for nanoencapsulation studies, the thesis work was conducted in five stages: (I) determination of suitable production conditions for styrax liquidus-loaded zein and PCL nanoparticles using simple and flash nano-precipitation methods, (II) optimization of process conditions for zein nanoparticles, (III) morphological, physical, and chemical characterizations, as well as analyses in static in vitro digestion environments, for zein and PCL nanoparticles produced at the optimum point, (IV) determination of the anti-ulcer effects of zein and PCL nanoparticles produced at the optimum point, and (V) sensory evaluation of the optimum zein nanoparticles. Styrax liquidus-loaded zein and PCL nanoparticles were synthesized using simple nano-precipitation and flash nano-precipitation methods. The particle size, transmittance, polydispersity index (PDI), zeta potential values, encapsulation efficiency, and release rates in the static in vitro digestion environments (oral and gastric) of zein nanoparticles were analyzed and the optimum production conditions were determined. Different ratios of styrax liquidus were studied in the production of PCL nanoparticles and optimum productions were identified at appropriate styrax liquidus ratio for each methods. Physical (color, moisture, water activity, water solubility, bulk-tapped density, flowability), chemical (total phenolic content, antioxidant capacity, trans-cinnamic acid content), in vitro digestion release of styrax liquidus (oral, gastric, and intestinal environments), and biological activity (anti-ulcerative effect) analyses were performed for optimum zein and PCL nanoparticles. The anti-cancer effect of raw styrax liquidus was investigated on human prostate cancer cells (PC3 and LNCaP). Styrax liquidus -loaded zein nanoparticles produced under optimum conditions were also evaluated for sensory characteristics. Results: The particle sizes of styrax liquidus-loaded zein nanoparticles obtained using the simple nano-precipitation (SN) and flash nano-precipitation (FN) methods were measured as 140.31 to 427.40 nm and 151.00 to 233.95 nm, respectively, showing a narrow size distribution (PDI: 0.1-0.2%). The highest encapsulation efficiency and product yield in the production of zein nanoparticles were achieved with the FN method, with values of 95.81% and 98.90%, respectively. The release percentages of styrax liquidus in the static in vitro oral environment for zein nanoparticles produced by the SN method (average 7.41% and lowest 1.22%) were lower than those produced by the FN method (average 11% and lowest 2.65%). The release percentages in the static in vitro gastric environment for zein nanoparticles produced by the FN method (average 69% and highest 90.58%) were higher than those produced by the SN method (average 50% and highest 94.77%). It was observed that colloidal zein nanoparticles maintained their stability, and those produced by the FN method were more stable compared to those produced by the SN method. Sensory analysis indicated that the optimum powders produced by the FN method were found to be more consumable in terms of color, agglomeration, and styrax liquidus flavor intensity. The FN method was deemed more suitable for the production of stable styrax liquidus-loaded zein nanoparticles. Styrax liquidus-loaded PCL nanoparticles were produced using the simple nano-precipitation (SN) and flash nano-precipitation (FN) methods under different production conditions, resulting in maximum styrax liquidus-loaded nanoparticle powders at rates of 2% and 3%, respectively. At high styrax liquidus ratios, both methods experienced a dramatic decrease in encapsulation efficiency and product yield. The sizes of PCL nanoparticles produced by the SN method varied between 258.67 nm and 510.00 nm, while those produced by the FN method ranged from 225.88 nm to 389.98 nm. In the static in vitro digestion analysis of PCL nanoparticles produced by the SN method, styrax liquidus releases ranged from a minimum of 1.59% in the oral environment to a maximum of 69.03% in the gastric environment. In contrast, the releases of nanoparticles produced by the FN method were higher, ranging from a minimum of 2.88% in the oral environment to a maximum of 75.00% in the gastric environment. The FN method was found to be more advantageous for the production of styrax liquidus-loaded PCL nanoparticles. The in vitro gastric release profiles over time were investigated for optimum zein and PCL nanoparticles to select the suitable material and method for styrax liquidus nanoencapsulation. The lowest burst release of 20% in the first 15 min and a long-term sustained release profile was obtained from PCL carrier material by FN method. styrax liquidus-loaded zein and PCL nanoparticles produced by the FN method showed similar physical properties, while their chemical characteristics and in vitro digestion release profiles were influenced by the method and material type, resulting in variations. The anti-ulcerative effects of styrax liquidus and the obtained optimum nanoparticles were examined, and SN-PCL nanoparticles exhibited the highest urease enzyme inhibition. The anti-carcinogenic effect of raw styrax liquidus was studied on PC3 and LNCaP human prostate cancer cell lines at different doses. The IC50 values were determined to be 198.79 μg/mL and 59.89 μg/mL after 48 hours of treatment, respectively. Conclusion: Within the scope of the thesis study, the nanoencapsulation of styrax liquidus, possessing high bioactive properties, was successfully achieved using zein and PCL materials through the BN and FN methods. Loading styrax liquidus into zein and PCL carrier nanoparticles and obtaining stable nanoparticles were accomplished in a single step and rapidly using low-cost simple and flash nano-precipitation methods. The in vitro digestion analysis of the powdered nanoparticles loaded with styrax liquidus obtained at the optimal point revealed low release properties in the oral environment and high release properties in the stomach and intestinal environments. This, coupled with the anticipation that their small sizes would facilitate easy cellular uptake, is expected to enhance the bioavailability of styrax liquidus. Consequently, it is predicted that this will enhance the health effects of styrax liquidus, which has anti-ulcer and anti-cancer effects. The conversion of styrax liquidus, which is challenging for oral consumption, into powdered zein nanoparticles was concluded to make it sensorially acceptable for direct consumption.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    714555

    Sığla (Liquidambar orientalis Mill.) yağının Tetranychus urticae Koch (Acari: Tetranychidae) üzerine kontakt ve repellent etkisinin belirlenmesi

    Determination of contact and repellent effect of sığla tree (Liquidambar orientalis Mill.) storax on Tetranychus urticae Koch (Acari: Tetranychidae)

    MEHMET YALVAÇLI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    ZiraatÇanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi

    Bitki Koruma Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İSMAİL KASAP

  2. Tez No

    842136

    The effect of different wall materials on the microencapsulation of sweetgum (Liquidambar orientalis) oil

    Farklı duvar malzemelerinin sığla (Liquidambar orientalis) yağının mikroenkapsülasyonu üzerindeki etkisi

    AYATULLA IMAM HARUN

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2023

    Gıda MühendisliğiAydın Adnan Menderes Üniversitesi

    Gıda Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HİLAL ŞAHİN NADEEM

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ASLI ZUNGUR BASTIOĞLU

  3. Tez No

    714562

    Sığla (Liquidambar orientalis Mill.) yağının avcı akar, Phytoseiulus persimilis Athias-Henriot (Acari: Phytoseiidae) üzerine kontakt ve repellent etkilerinin belirlenmesi

    Determination of contact and repellent effect of oriental sweetgum (Liquidambar orientalis Mill.) oil on predator mite, Phytoseiulus persimilis Athias-Henriot (Acari: Phytoseiidae)

    TUNCAY YARDIM

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    ZiraatÇanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi

    Bitki Koruma Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İSMAİL KASAP

  4. Tez No

    661671

    Endemik anadolu sığla ağacı (Liquidambar orientalis mill.) ekstraktlarının ve yağının antikanser, dna koruma ve antimikrobiyal aktivitelerinin incelenmesi

    Investigation of anti-cancer, dna protection and antimicrobial activities of extracts and oils of endemic anatolia sweetgum tree (Liquidambar orientalis mill.)

    BUKET USTAOĞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    BiyoteknolojiKastamonu Üniversitesi

    Genetik ve Biyomühendislik Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MEHMET CENGİZ BALOĞLU

  5. Tez No

    635481

    Kozmetikte kullanılan bazı koruyucuların bitki ekstraktları ve uçucu yağlar ile tek başına ve kombinasyon halinde antimikrobiyal ve antioksidan etkilerinin araştırılması

    Investigation of antimicrobial and antioxidant effects of some preservatives used in cosmetics alone and in combination with plant extracts and essential oils

    YILDIZ ASLAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    MikrobiyolojiMarmara Üniversitesi

    Farmasötik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÜMRAN SOYOĞUL GÜRER

Geri Dön