Geri Dön

Yukarı Dicle-Fırat nehir sisteminde bulunan garra hamılton, 1822 türlerinin dağılım alanlarının belirlenmesi

Determination of distribution ranges of garra hamilton, 1822 species inhabit the upper tigris-euphrates river system

  1. Tez No: 858820
  2. Yazar: HAYDAR BİROL İMRE
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. CÜNEYT KAYA, DR. IRMAK KURTUL
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Su Ürünleri, Aquatic Products
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi
  10. Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Su Ürünleri Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 39

Özet

Bu tezde, Dicle-Fırat nehir sisteminin Türkiye sınırları içerisinde kalan kısmında yaşayan ve aynı zamanda iki büyük balık koleksiyonunda muhafaza edilen 96 örnek serisinden 3 Garra türüne ait 1658 bireyin literatürde belirlenen kritik diagnostik karakterleri incelenmiş ve mevcut dağılım alanları irdelenmiştir. İncelenen diagnostik karakterlerin taksonomide uygulanabilirliği ve bu karakterlerin aralık değerlerinin doğruluğu irdelenmiştir. Çalışma alanında yayılış gösteren üç türden morfolojik olarak en kolay ayrılan tür olan G. variabilis, diğer iki türden kolaylıkla ayırt edilebildiği için çalışmanın ana temasını G. rufa ve G. rezai oluşturmuştur. Garra rezai, yakın zamanda Dicle drenajında coğrafi olarak birbirinden uzak iki bölgeden tanımlanmıştır: Bunlar yukarı Yanarsu Çayı (Doğu Anadolu) ve Bouein-Sofla Deresi (İran)'dir. G. rezai'nin tanımlanmasından sonra yayılış alanındaki dikkat çeken durumun incelenmesi ihtiyacı doğmuştur. Bu nedenle, iki geniş balık koleksiyonunda 1957-2023 yılları arasında toplanan örnekler incelenerek G. rezai ve morfolojik olarak en yakın olduğu tür olan G. rufa'nın Türkiye'deki dağılım sahasının belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda, bu iki türü morfolojik olarak ayırt eden kritik diagnostik karakterlere odaklanılmış olup bunlar dorsal yüzgeç orijini ve ense arasındaki predorsal orta hattaki pullar ve dorsal yüzgeç dallanmış ışın sayılarıdır. Sonuçlar, G. rufa'nın Dicle-Fırat havzasında yaygın olarak dağılım gösteren bir tür olduğunu, G. rezai'nin ise bölgesel olarak yaygın olduğunu ve Dicle havzasında en az altı farklı bölgede popülasyonlar olduğunu ortaya çıkardı. Ayrıca, G. rezai'nin yukarı Fırat Nehri'nden ilk kez bu çalışmada tespit edildi. Bunun yanı sıra, G. rezai'nin G. rufa ile bir arada bulunduğu akarsularda tespit edilmiştir.

Özet (Çeviri)

In this thesis, the critical diagnostic characters of 1658 individuals belonging to 3 Garra species, inhabit Turkish part of the Tigris-Euphrates river system, and deposited in two large fish collections within 96 lots, were analysed and their current distribution ranges were examined. The applicability of the examined diagnostic characters in taxonomy and the accuracy of the range values of these characters were examined. The main subject of the study was G. rufa and G. rezai rather than G. variabilis, since it is the most easily distinguished morphologically from the other two species. Garra rezai was recently described from two geographically distant areas in the Tigris drainage: upper Yanarsu River (eastern Türkiye) and Bouein-Sofla Creek (Iran). After the description of G. rezai, there was a need to reveal the interesting situation in the distribution range of this species. Therefore, it was aimed to determine the distribution ranges of morphologically closest G. rezai and G. rufa in Türkiye by analysing specimens collected between 1957 and 2023 in two large fish collections. To achieve this, we focused on the most important morphologically diagnostic characters that distinguish these two species: scales on predorsal midline between dorsal-fin origin and nape, and branched dorsal-fin rays. The results revealed that G. rufa remains a widely distributed species in the Tigris-Euphrates catchment, while G. rezai is regionally widespread, with populations identified in at least six different regions within the Tigris catchment. Additionally, G. rezai was documented for the first time in the upper Euphrates. Furthermore, we identified the streams where G. rezai coexists with G. rufa.

Benzer Tezler

  1. Jeomorfolojik veriler ışığında Diyarbakır Havzası'nın (Diyarbakır) holosen jeoarkeolojisi

    The holosen geoarchaeology of the Diyarbakır basin (Diyarbakır) in the light of geomorphological data

    ALADDİN AL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    ArkeolojiBatman Üniversitesi

    Arkeoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜLRİZ KOZBE

  2. Çivi yazılı kaynaklara göre MÖ. 14-12. yüzyıllar arasında Suriye'nin tarihi coğrafyası

    Historical geography of Syria according to cuneighborhood sources between the 14th and 12th centuries BC

    CANSU ALTUN YILDIRIM

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    TarihAnkara Üniversitesi

    Tarih Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TURGUT YİĞİT

  3. Dicle nehri kirliliğinin kaynaklar ve kirliliğinin değişimi yönünden matematiksel modellerle belirlenmesi

    The Determination of the Dicle river pollution based on pollution sources and variation of the pollution with mathematical models

    NİZAMETTİN HAMİDİ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1994

    Çevre MühendisliğiFırat Üniversitesi

    İnşaat Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SÜCAATTİN KIRIMHAN

  4. Le probleme de partage de l'eau de l'euphrate et du tigre entre la syrie, l'irak et la Turquie :Entre le conflit et cooperation

    Surı̇ye, Irak ve Türkı̇ye arasında Fırat ve Dı̇cle nehı̇r sularının paylaşımı problemi: Çatışma ve ı̇şbı̇rlı̇ğı̇ arasında

    ÖZGE TÜRK

    Yüksek Lisans

    Fransızca

    Fransızca

    2018

    HukukUniversité de Genève

    Hukuk Ana Bilim Dalı

    DR. MARA TIGNINO

  5. GAP'ın Türkiye'de tarımsal yapı üzerindeki etkileri: 1993-2013 yılları arası

    Southeastern Anatoli̇a project impacts on agri̇cultural structure in Turkey: 1993-2013 between the years

    DİLAN DAYANAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    EkonomiNevşehir Üniversitesi

    İktisat Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SERDAR ÖZTÜRK