Böbrek nakilli hastalarda ambulatuvar kan basıncı ölçümü ile tespit edilen dipper durumunun sıklığı ve kardiyak fonksiyonlar ve intrarenal ras ile ilişkisi
Relationship between dipper pattern, cardiac functions and intrarenal ras in renal transplant recipients
- Tez No: 860144
- Danışmanlar: PROF. DR. AYDIN ÜNAL
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: İç Hastalıkları, Internal diseases
- Anahtar Kelimeler: Albüminüri, allograft fonksiyonu, böbrek nakli, kan basıncı paterni, proteinüri, sol ventrikül hipertrofisi ve üriner anjiyotensinojen, Albuminuria, allograft function, kidney transplantation, blood pressure pattern, proteinuria, left ventricular hypertrophy and urinary angiotensinogen
- Yıl: 2023
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Medipol Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 53
Özet
Amaç: Bu çalışmanın amacı böbrek nakli hastalarında dipping, non-dipping ve ekstrem dipping paternlerin, ambulatuvar kan basıncı ölçümü (AKBÖ) ile değerlendirilerek; kardiyak fonksiyonlar, intrarenal renal anjiyotensin aldosteron sistemi (RAS) ve graft fonksiyonları ile ilişkisinin araştırılmasıdır. Hastalar ve Yöntem: Bu kesitsel çalışmaya 74 böbrek nakli hastası dahil edilmiştir. Hastaların poliklinik kontrollerinde demografik özellikleri ve vital bulguları bakılıp, rutin kan ve idrar biyokimyasal tetkikleri ve idrarda üriner anjiyotensinojen (AGT) düzeyleri çalışılmıştır. Ekokardiyografi ile sol ventrikül hipertrofisi ve ejeksiyon fraksiyonları değerlendirilmiştir. 24 saatlik AKBÖ yapıldı ve hiçbir hastada ekstrem dipping paterni görülmediği için, hastalar dipping kan basıncı (DKB) ve non-dipping kan basıncı (NDKB) paternine sahip 2 gruba ayrıldı. Bulgular: Yetmiş dört böbrek nakli hastasının 57'sinde (%77) NDKB paterni saptandı. Hastaların 32'sinde (%43.2) HT mevcuttu. Hipertansif hastaların %81,3'ünde, normotansif hastaların ise %73,8'inde NDKB paterni gözlemlendi ve iki grup arasında istatistiksel açıdan anlamlı fark saptanmadı (p: 0,540). Erkek cinsiyet NDKB grubunda DKB grubuna kıyasla daha baskındı (sırasıyla %68,4'ye karşın %41,1; p: 0,041). NDKB paternine sahip hasta grubu, DKB paternine sahip hasta grubundan daha yaşlı (sırasıyla 46,5 ± 12,6 yıla karşın 39,2 ± 15,2 yıl; p: 0,047) ve daha yüksek vücut kitle indeksine (VKİ) (sırasıyla 27,2 ± 4,9 kg/m²'ye karşın 24,2 ± 5,2 kg/m²; p: 0,027) sahipti. Yirmi dört saatlik AKBÖ sonuçlarına göre, NDKB paterni olan grupta gece sistolik KB ve gece diyastolik KB (mm/Hg), DKB paterni olan gruba kıyasla anlamlı olarak daha yüksekti (sırasıyla 138,9 ± 18,6 mmHg'ye karşın 114,4 ± 17,0; p: 0,05). Böbrek nakilli hastalarda allograft fonksiyonları açısından değerlendirme yapıldığında, serum üre ve kreatinin düzeyleri NDKB paternine sahip grupta, diğer gruba göre anlamlı olarak daha yüksekti [sırasıyla 38 (5-121) mg/dL'ye karşın 30 (5-52) mg/dL; p 0,015 ve 1,2 (0,6-6,0) mg/dL'ye karşın1.0 (0,6-1,7) mg/dL; p: 0,039]. Benzer olarak albüminüri ve proteinüri düzeyleri NDKB paternine sahip grupta, diğer gruba kıyasla anlamlı olarak daha yüksekti [sırasıyla 44 (1-1894) mg/g'ye karşın11 (1-78) mg/g; p: 0,015 ve 137 (11-3258) mg/g'ye karşın 67 (31-413) mg/g; p: 0,001]. Ejeksiyon fraksiyonu ve sol ventrikül hipertrofisi (SVH) gibi ekokardiyografik bulgular açısında 2 grup arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (p>0,05) ama SVH, NDKB paternine sahip grupta diğer gruba kıyasla daha sıktı (sırasıyla %73,3'e karşın %58,5). Hastalar üriner anjiyotensinojen (AGT) düzeyi açısından değerlendirildiğinde, 2 grup arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (p: 0,126). Öte yandan üriner AGT düzeyi NDKB paternine sahip grupta diğer gruba kıyasla daha yüksekti [14,7 (4,6-70,6) pg/mL'ye karşın 13,6 (4,5-31,6) pg/mL]. Sonuç: Hem hipertansif hem de normotansif böbrek nakilli hastalarda NDKB paterni sık karşılaşılan bir durumdu ve ileri yaş, artmış VKİ, albüminüri, proteinüri ve daha kötü allograft fonksiyonları ile ilişkiliydi. Her ne kadar istatistiksel olarak anlamlı olmasa da SVH sıklığı ve üriner AGT düzeyleri NDKB paternine sahip hastalarda daha yüksekti.
Özet (Çeviri)
Aim: The aim of this study is to evaluate dipping, non-dipping and extreme dipping patterns in renal transplant recipients by ambulatory blood pressure measurement; to investigate the effect on cardiac functions, intrarenal RAS, graft and patient survival. Patients and Method: 74 renal transplant recipients were included in this crosssectional study with their consent. Demographic characteristics and vital signs of the patients were examined at the outpatient clinic controls, and serum urea, serum creatinine, serum lipid, serum albumin levels, serum sodium concentrations, complete blood counts, albuminuria and proteinuria levels in spot urine, and urinary angiotensinogen levels in urine were studied. Left ventricular hypertrophy and ejection fractions were evaluated by echocardiography. 24-hour ambulatory blood pressure measurements were made and all these data were recorded. Since no patient had an extreme dipping pattern, the patients divided into 2 groups with dipping blood pressure and non-dipping blood pressure patterns. Results: NDKB pattern was detected in 57 (77%) of 74 kidney transplant patients. HT was present in 32 of the patients (43.2%). The NDBP pattern was observed in 81.3% of hypertensive patients and 73.8% of normotensive patients, and no statistically significant difference was detected between the two groups (p: 0.540). Male gender was more dominant in the NDPD group compared to the DPB group (68.4% vs. 41.1%, respectively; p: 0.041). The patient group with the NDKB pattern was older (46.5 ± 12.6 years vs. 39.2 ± 15.2 years, respectively; p: 0.047) and had a higher body mass index (BMI) (27, respectively). 2 ± 4.9 kg/m² versus 24.2 ± 5.2 kg/m²; p: 0.027). According to the 24-hour ABBP results, nocturnal systolic BP and nocturnal diastolic BP (mmHg) in the group with the NBP pattern were significantly higher compared to the group with the DBP pattern (138.9 ± 18.6 mmHg vs. 114.4 ± 114.4 mmHg, respectively). 17.0; p: 0.05). When kidney transplant patients were evaluated in terms of allograft functions, serum urea and creatinine levels were significantly higher in the group with the NDKB pattern than in the other group [38 (5-121) mg/dL versus 30 (5-52) mg/dL, respectively; p 0.015 and 1.2 (0.6- 6.0) mg/dL versus 1.0 (0.6-1.7) mg/dL; p: 0.039]. Similarly, albuminuria and proteinuria levels were significantly higher in the group with the NDKB pattern compared to the other group [44 (1-1894) mg/g versus 11 (1-78) mg/g, respectively; p: 0.015 and 137 (11-3258) mg/g versus 67 (31-413) mg/g; p: 0.001]. There was no statistically significant difference between the 2 groups in terms of echocardiographic findings such as ejection fraction and left ventricular hypertrophy (LVH) (p>0.05), but LVH was more common in the group with the NDBP pattern compared to the other group (73.3% vs. 58.5). When the patients were evaluated in terms of urinary angiotensinogen (AGT) level, there was no statistically significant difference between the 2 groups (p: 0.126). On the other hand, the urinary AGT level was higher in the group with the NDKB pattern compared to the other group [14.7 (4.6-70.6) pg/mL versus 13.6 (4.5-31.6) pg/mL]. Conclusion: The NDKB pattern was common in both hypertensive and normotensive kidney transplant patients and was associated with older age, increased BMI, albuminuria, proteinuria, and worse allograft function. Although not statistically significant, the frequency of LVH and urinary AGT levels were higher in patients with the NDPD pattern.
Benzer Tezler
- Böbrek nakilli hastalarda periferik arter basıncı ile santral aortik basıncın hedef organ hasarı ile ilişkisinin karşılaştırılması
Comprasion of peripheral and central blood pressure with renal and cardiac target organ damages
AHMET FIRAT
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
NefrolojiÇukurova Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MUSTAFA BALAL
- Renal transplantasyon hastalarında ofis ve 24 saat ambulatuvar kan basıncı ölçümleri ile ekokardiyografi bulgularının incelenmesi
Evaluation of office and ambulatory blood pressure and echocardiographic finding in renal transplant recipients
ÖZLEM KENDİRLİNAN DEMİRKOL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2011
Nefrolojiİstanbul Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. NURHAN SEYAHİ
- Böbrek nakilli hastalarda kemik mineral dansitometresi ölçümlerini etkileyen klinik ve laboratuar parametrelerinin değerlendirilmesi
Evaluation of clinical and laboratory parameters affecting measurements of bone mineral densitometry in renal transplantation patients
ZEKERİYA HANNARİCİ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2017
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıYüzüncü Yıl Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. RIFKI ÜÇLER
- Böbrek nakilli hastalarda kronik antikor aracılı rejeksiyon gelişiminin graft ve hasta sağ kalımları üzerine etkileri
The effects of chronic antibody mediated rejection on graft and patient survival in renal transplant patients
OSMAN OZAN YEĞİT
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2017
Nefrolojiİstanbul Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. YAŞAR KEREM ÇALIŞKAN
- Böbrek nakilli hastalarda sitomegalovirus (CMV) infeksiyonu sıklığı, risk faktörlerinin değerlendirilmesi, uzun dönem greft ve hasta sağ kalımı üzerine etkisi
Başlık çevirisi yok
ORHAN KIR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
NefrolojiEge Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HÜSEYİN TÖZ
DOÇ. DR. MÜMTAZ YILMAZ