Aile hekimlerinin insülin başlama engelleri, bir nitel çalışma
Barriers to ınsulin treatment ınitiation of family physicians, a qualitative study
- Tez No: 860147
- Danışmanlar: DOÇ. DR. ELİF ATEŞ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Aile Hekimliği, Family Medicine
- Anahtar Kelimeler: Birinci basamak, aile hekimliği, insülin, diyabet yönetimi, Primary care, family medicine, insülin, diabetes management
- Yıl: 2023
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Karadeniz Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 67
Özet
Giriş ve Amaç: 2021 yılında 537 milyon kişinin diyabet hastası olduğu tahmin edilmektedir ve bu sayının 2030 yılında 643 milyona, 2045 yılında ise 783 milyona ulaşacağı tahmin edilmektedir. Birinci basamak sağlık hizmetlerinin tip 2 diyabetin teşhis ve tedavisindeki stratejik rolünü kabul eden Amerikan Diyabet Derneği (ADA), birinci basamağa özel olarak uyarlanmış diyabet yönetimi için yıllık kılavuzlar yayınlamıştır. Uygun tedavi birinci basamak hekimi, hastanın kendisi ve diyabet uzmanıyla işbirliğini gerektirmektedir. Bu çalışmanın amacı aile hekimlerinin birinci basamakta insülin başlama engellerini bireysel görüşme yoluyla sorgulamak ve ortaya çıkan sonuçlar ışığında birinci basamakta çok önemli bir yer tutan diyabet ve insülin yönetimi hakkında birinci basamağı daha aktif hale getirmek, sorunlar için çözüm önerileri sunmaya çalışmaktır. Yöntem: Bu araştırma nitel desende tasarlanmıştır. Çalışma grubunu Trabzon'da en az 1 yıldır birinci basamakta aktif olarak çalışan aile hekimleri oluşturmuştur. Derinlemesine yarı yapılandırılmış bireysel görüşmeler 15 Ocak-Mart 2023 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Anket formu, araştırmacılar tarafından hazırlanmıştır. Görüşmeler veriler doygunluğa ulaşana kadar yapılmıştır. Görüşmeler hatasız bir şekilde yazıya dökülebilmesi için ses kaydına alınmıştır. Tartışma ve Sonuçlar: Araştırmanın amacı doğrultusunda 3 pratisyen hekim, 1 aile hekimi olarak çalışan halk sağlığı uzmanı, 4 sözleşmeli aile hekimliği uzmanlık eğitimi (SAHU) alan ve 8 aile hekimliği uzmanı olmak üzere toplam 16 hekim ile görüşülmüştür. Tüm görüşmelerimizde hekimlerimizin birinci basamakta hastalarına insülin başlamadıkları, sadece bir aile hekimliği uzmanının tedaviye uyum sağlayabileceğini düşündüğü gebelere insülin reçete ettiği bilgisine ulaşılmıştır. Bazı doktorlarımız geri ödeme kapsamında hangi insülinlerin olduğunu bilmiyordu. Aile hekimlerinin geri ödeme kapsamında hangi insülinleri yazabileceğini bilen hekimler, bu insülinleri kullanmak istemediklerini ve hastanın insülin ihtiyacı olduğunda bir üst basamağa yönlendirdiklerini söylediler. Nitel araştırmamızda üç ana tema ortaya çıkmıştır: 1-“Hastanın Diyabet Yönetimine İlişkin Algısı”, 2-“Doktorun Diyabet Yönetimine İlişkin Algısı”ve 3-“Sağlık Sisteminin Yapısı”. Yurtdışında yapılan bir çalışmada; ADA(American Diabetes Association)/EASD(European Association for the Study of Diabetes) ve NICE(National Institute for Health and Care Excellence) kılavuzlarında belirtildiği gibi çok çeşitli yeni tedavilerin mevcudiyetine rağmen, diyabette insülin başlanması ve tedavinin yoğunlaştırılması konusundaki klinik atalet küresel olarak kronik bir sorundur. Ülkemizdeki aile hekimlerinin insülin başlama engellerini araştıran kantitatif çok merkezli kesitsel bir çalışmada, birinci basamak hekimlerinin insülin başlama durumlarının yetersiz olduğu ve insülin başlama engellerinin hekim, hasta ve sistem kaynaklı olduğu saptanmıştır. Bu sonuçlar bizim çalışmamızla da benzerdir. Sonuç olarak ülkemizde birinci basamakta aile hekimleri insülinin yanında birçok oral antidiyabetiği de hastalarına reçete etmemektedir. Bu da aslında kronik hasta yönetiminde çok önemli bir yeri olan birinci basamağın bu işlevini yerine getiremediğini göstermekte bu durum ekonomik anlamda da ciddi bir yüke yol açmaktadır. Birinci basamak hekimlerinin diyabet yönetimi ve insülin hakkında düzenli eğitimi, hastalara diyabet özyönetimine yönelik eğitimler verilmesi, analog insülinlerin birinci basamakta geri ödeme kapsamında yazılabilmesi, aile hekimliğinin kapı tutucu işlevini yerine getirmek adına sevk zincirinin gelmesi sorunların çözümüne yönelik adımlar olabilir. Hasta kronik rahatsızlıklarını daha kolay ulaşabildiği, bilgi birikimi ve tecrübe açısından yeterli donanımda olan birinci basamak hekimiyle yürütürse komplikasyon gelişimi ötelenebilir, diyabete bağlı ölüm ve sakatlık riski ülke genelinde azaltılabilir.
Özet (Çeviri)
Introduction and Aim: It is estimated that 537 million people have diabetes in 2021 and this number is estimated to reach 643 million in 2030 and 783 million in 2045. Recognizing the strategic role of primary care in the diagnosis and treatment of type 2 diabetes, the American Diabetes Association (ADA) has published annual guidelines for diabetes management tailored specifically to primary care. Appropriate treatment requires the cooperation of the primary care physician, the patient himself, and the diabetes specialist. The aim of this study is to question family physicians' barriers to starting insulin in primary care through individual interviews and to make primary care more active about diabetes and insulin management, which has a very important place in primary care, and to offer solutions for problems in the light of the results. Method: This research was designed in a qualitative design. The study group consisted of family physicians who have been actively working in primary ort he at least 1 year in Trabzon. In-depth semi-structured individual interviews were conducted between January 15 and March 2023. The questionnaire form was prepared by the researchers. Interviews were conducted until the data reached saturation. The interviews were audio recorded so that they could be transcribed without errors. Discussion and Results: ort he purpose of the study, a total of 16 physicians, including 3 general practitioners, 1 public health specialist working as a family physician, 4 contracted family medicine specialist training (SAHU) and 8 family medicine specialists, were interviewed. In all our interviews, it was learned that our physicians did not start insulin for their patients in primary care, and only prescribed insulin to pregnant women whom a family medicine specialist thought could adapt to the treatment. Some of our doctors did not know which insulins were covered by the reimbursement. Physicians, who knew which insulins family physicians could prescribe for reimbursement, said that they did not want to use these insulins and directed them to a higher level when the patient needed insulin. Three main themes emerged in our qualitative research: 1-“Patient's Perception of Diabetes Management”, 2-“Physician's Perception of Diabetes Management”and 3-“Structure of the Health System”. In a study conducted abroad; Despite the availability of a wide variety of new therapies, as outlined in the ADA/EASD and NICE guidelines, clinical inertia in initiating insulin and intensifying therapy in diabetes is a chronic problem globally. In a quantitative multicenter cross-sectional study investigating the insulin initiation barriers of family physicians in our country, it was determined that the insulin initiation status of primary care physicians was insufficient and that insulin initiation barriers were caused by physicians, patients, and the system. These results are similar to our study. As a result, family physicians in primary care in our country do not prescribe many oral antidiabetic drugs to their patients besides insulin. This shows that the primary care, which has a very important place in chronic patient management, cannot fulfill this function, and this situation leads to a serious economic burden. Regular education of primary care physicians about diabetes management and insulin, providing training to patients on diabetes self-management, prescribing analogue insulins within the scope of reimbursement in primary care, and the arrival of the referral chain to fulfill the door-keeper function of family medicine can be steps towards solving the problems. If the patient manages his chronic diseases with a primary care physician who is more easily accessible and equipped with sufficient knowledge and experience, the development of complications can be postponed and the risk of death and disability due to diabetes can be reduced throughout the country.
Benzer Tezler
- Birinci basamakta çalışan aile hekimleri tip 2 diyabetes mellitus hastalarında oral antidiyabetiklerden insüline geçişe nasıl karar veriyorlar?
How do family physicians working in primary care decide to switch insulin treatment from oral antidiabetics for their TYPE 2 diabetes mellitus patients?
SEVAL YAPRAK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
Aile HekimliğiDokuz Eylül ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AZİZE DİLEK GÜLDAL
DOÇ. DR. TOLGA GÜNVAR
- COVID-19 geçiren sağlık çalışanlarının COVİD-19 sonrası devam eden yakınma ve semptomları
Post-COVID-19 complaints and symptoms of health workers who have had COVID-19
MUHAMMET BURAK ÖZKAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Aile HekimliğiPamukkale ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AYSUN ÖZŞAHİN
- Diyabet polikliniğine başvuran hastaların başvuru sebeplerinin birinci basamakta yönetilebilirliğinin incelenmesi
Investigation the manageability of patients applied to the diabetes clinic at the primary care level based on their reasons for application
AHMET TALHA TÜRKMEN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Aile HekimliğiSakarya ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ABDÜLKADİR AYDIN
- Birinci basamakta diyabetik hasta bakım kalitesinin belirlenmesi
Evaluation of diabetic patient care quality in primary care
ÜLKÜ ELİF DEMİR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2014
Aile HekimliğiErciyes ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SELÇUK MISTIK
- Tip 2 diabetes mellitus hastalarının yaşam kalitesi düzeyi
Quality of life of Type 2 diabetics
TURGAY TOZLAMA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Aile HekimliğiSağlık Bilimleri ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SADIK SAMİ HATİPOĞLU