İndirekt hiperbilirubineminin geç preterm bebeklerde nörolojiketkilerinin aEEG, NIRS ve ABR ile değerlendirilmesi
Evaluation of neurological effects of indirect hyperbilirubinemia in late preterm infants with aEEG, nirs and ABR
- Tez No: 860805
- Danışmanlar: PROF. DR. ÖZMERT MUHAMMET ALİ ÖZDEMİR
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
- Anahtar Kelimeler: İndirekt Hiperbilirubinemi, aEEG, NIRS, Indirect Hyperbilirubinemia, aEEG, NIRS
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Pamukkale Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 79
Özet
İndirekt hiperbilirubinemi yenidoğanlarda sık görülen klinik bir durumdur. Bununla birlikte hiperbilirubinemi belirli seviyelerin üzerine çıktığında uygun ve zamanında tedavi edilmezler ise özellikle nörolojik sistemde istenmeyen bazı ciddi yan etkilere yol açabilir, hatta mortalite ile sonuçlanabilir. Bu nedenle hiperbilirubinemi saptanan bebeklerin klinik izlemi, zamanında ve uygun tedavi edilmeleri oldukça önemlidir. Bu çalışmada indirekt hiperbiluribineminin geç preterm bebeklerde beyin kortikal etkilenimi amplitüd elektroensefalografi (aEEG), serebral kan akımı monitorizasyonu yakın kızılötesi spektroskopisi [Near Infrared Spectroscopy (NIRS)], beyin sapı etkilenimi ise otomatik işitsel beyin sapı yanıtı (ABR) testleri ile değerlendirilerek indirekt bilirubinin nörotoksisite üzerine etkileri incelenmiştir. Çalışmaya indirekt hiperbilirubinemi tanısı ve fototerapi tedavisi alan geç preterm (350/7-366/7 gebelik haftası) doğan hastalar (hasta grubu) ve aynı haftalarda doğan ancak indirekt hiperbilirubinemi tedavisi gerekmeyen yenidoğanlar (kontrol grubu) alındı. Hasta grubunda fototerapi başlangıcında, total serum bilirubin düzeyi fototerapi sınırının 2-3 mg/dl altına düşünce aEEG, NIRS ve otomatik ABR yapıldı. Fototerapiden sonraki 8.günde aEEG ve NIRS tekrarlandı, 6.ayda Denver II Gelişimsel Tarama Testi (DGTT II) uygulandı. Kontrol grubunda bir kez aEEG, NIRS ve otomatik ABR testi yapıldı. Hasta ve kontrol gruplarında cinsiyet, anne yaşı, konseptüel yaş, doğum kiloları, boyları ve baş çevreleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı. Hastaların postnatal 4.8±2.2.günlerinde hiperbilirubinemi tanısı aldıkları görüldü. Hasta grubunun ilk aEEG kayıtlarında; %3.8 normal, %69.2 orta ve %27 ağır etkilenme saptandı. İlk NIRS kayıtlarında; doku oksijenasyon indeksi (DOİ) değerleri hastaların %38.4'ünde, fraksiyone oksijen ekstraksiyonu (FOE) değerleri ise hastaların %73'ünde normal değerlerin dışında saptandı. Fototerapi öncesi yapılan otomatik ABR testlerinde; hastaların %77'sinin kaldığı görüldü. Fototerapiden sonraki 8.günde yapılan tüm testlerin tamamen normale döndüğü, 6. ayda yapılan DGTT II'nin de bütün hastalarda normal olarak değerlendirildiği görüldü. Sonuç olarak indirekt hiperbilirubineminin geç preterm bebeklerde akut dönemde beyin fonksiyonlarını etkilediği, ancak zamanında ve uygun tedaviyle etkilenmenin geçici ve tümüyle geri dönüşlü olduğu görüldü.
Özet (Çeviri)
Indirect hyperbilirubinemia is a common clinical condition in newborns. However, when hyperbilirubinemia exceeds certain levels, if it is not treated appropriately and in a timely manner, it can cause serious adverse effects, especially in the neurological system, and even result in mortality. Therefore, clinical follow-up and timely and appropriate treatment of infants with hyperbilirubinemia is very important. In this study, cerebral cortical effects of indirect hyperbilirubinemia in late preterm infants were evaluated by amplitude electroencephalography (aEEG), cerebral blood flow monitoring by near infrared spectroscopy (NIRS), and brainstem effects by automatic auditory brainstem response (ABR) tests and the effects of indirect bilirubin on neurotoxicity were investigated. Patients born late preterm (350/7-366/7 gestational weeks) with indirect hyperbilirubinemia and receiving phototherapy (patient group) and newborns born at the same gestational weeks but whose indirect hyperbilirubinemia did not require treatment (control group) were included in the study. In the patient group, aEEG, NIRS and automatic ABR were performed at the beginning of phototherapy when the total serum bilirubin level was 2-3 mg/dl below the phototherapy limit. aEEG and NIRS were repeated on the 8th day after phototherapy and Denver II Developmental Screening Test (DGTT II) was performed at the 6th month. In the control group, aEEG, NIRS and automatic ABR tests were performed once. There were not statistically significant differences between the patient and control groups in terms of gender, maternal age, conceptual age, birth weight, height and head circumference. Hyperbilirubinemia was diagnosed at postnatal day 4.8±2.2. In the first aEEG recordings of the patient group; it was detected that 3.8% of the patients had normal, 69.2% had moderate, and 27% had severe influenced. In the first NIRS recordings; tissue oxygenation index (DOI) values were found to be outside normal values in 38.4% of the patients and fractionated oxygen extraction (FOE) values were found to be outside normal values in 73% of the patients. In automatic ABR tests performed before phototherapy; it was observed that 77% of the patients failed. All tests performed on the 8th day after phototherapy were completely normalized and DGTT II performed at the 6th month was found to be normal in all patients. In conclusion, indirect hyperbilirubinemia affects brain function in late preterm infants in the acute phase, but the effect is transient and completely reversible with the timely and appropriatly therapy.
Benzer Tezler
- Uzamış sarılıklı bebeklerin idrar yolu enfeksiyonları yönünden değerlendirilmesi
Evaluation of prolonged jaundiced infants due to urinary tract infection
ELCHIN JABIYEV
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2017
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıGazi ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HATİCE KİBRİYA FİDAN
- Yenidoğan döneminde hiperbilirübinemi nedeni ile hastanede yatarak fototerapi alan hastalarda karboksihemoglobin düzeyinin değerlendirilmesi
Başlık çevirisi yok
RABİA ALAY
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FATMA KAYA NARTER
- İndirekt hiperbilirübinemili yenidoğanlarda retikülosit parametrelerinin klinik önemi
Clinical importance of reticulocyte parameters in newborn with indirect hyperbilirubinemia
MEHMET SEMİZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FATMA KAYA NARTER
- İndirekt hiperbilirubinemi nedeni ile hastanede yatırılan yenidoğanların glukoz-6 fosfat düzeyine göre değerlendirilmesi
Due to indirect hyperbilirubinemiahospitalized newbornsaccording to the level of glucose-6 phosphate evaluation
GÖKŞEN DEMİR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FATMA KAYA NARTER
- Yenidoğan hiperbilirubinemisi ölçümünde total serum bilirubin ile transkutan ve bilicam yöntemlerinin karşılaştırılması
Comparison of total serum bilirubin with transcutaneous and bilicam methods in the measurement of newborn hyperbilirubinemia
ZEYNEP KARAN BEYAZIT
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
HemşirelikPamukkale ÜniversitesiHemşirelik Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. BENGÜ ÇETİNKAYA