Tanah ve Kur'an-ı Kerim'e göre peygamber kıssaları ( Hz. Nuh- Hz. İbrahim- Hz. Musa)
Tales of prophet according to the Tanakh and the Holy Quran (Noah- Abraham- Moses)
- Tez No: 861086
- Danışmanlar: DOÇ. DR. MUHAMMET YEŞİLYURT
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Din, Religion
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Atatürk Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Felsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 131
Özet
İlahi dinlere göre insanoğlu, yaratıldığı ilk dönemden günümüze kadar geçen süre zarfında her zaman aşkın bir varlığa inanma ihtiyacı hissetmiştir. Tanrı insanı yarattıktan sonra başıboş bırakmamış ona eylemlerini organize etmesini sağlayacak yol ve usulleri öğretmiş, vahiy ve peygamberlerle onu desteklemiştir. İlahi dinlere göre Tanrı ile insanlar arasındaki iletişimi sağlayan kişilere“Peygamber”, bu makama da“Peygamberlik”denilmiştir. Peygamberler zekâ, kavrayış, ahlak ve sabır noktasında diğer insanlardan daha üstün kılınmış ve bu görevi yerine getirirken ilahi kitaplar ile desteklenmiştir. İlahi dinler, peygamberler aracılığıyla insanları tevhide daveti amaçlamış aynı zamanda karakter eğitimi ve aşkın ile olan ilişkilerini düzenleme noktasında da topluma öncülük etmeleri hususunda peygamberlerden faydalanmıştır. İlahi kaynaklı bir din olan Yahudilikte peygamberliğin önemli bir yeri vardır. Yahudilikte geleneksel biçimde ifade edilen peygamberlik müessesesi, Tanrı'nın kendi iradesini, seçmiş olduğu bazı kişilere ve bu bazı kişiler aracılığıyla İsrail halkına izhar etmesi şeklinde anlaşılmıştır. İlahi kaynaklı dinlerden bir diğeri olan İslam'da ise peygamberlik, insanların özel bir çabayla ulaşabilecekleri bir makam değildir. Aksine ilahi bir mevhibedir. Allah bu lütfunu kullarından dilediklerine vermiştir. Araştırmamızda Yahudi ve İslam ilahiyatında önemli yere sahip üç peygamberin Tanah ve Kur'an'daki kıssaları ele alınmıştır. Bu peygamberler Hz. Nuh, Hz. İbrahim ve Hz. Musa'dır. Her iki din de bu peygamberler aracılığıyla birtakım ahlaki özellikleri ön plana çıkararak muhataplarını eğitmeyi amaçlamıştır. Kıssalar arasındaki benzerlik ve farklılıklar tespit edilmeye çalışılarak kıssaya yer verilmesindeki genel amaçlara ulaşmak hedeflenmiştir.
Özet (Çeviri)
According to divine religions, human beings have always felt the need to believe in a transcendent being from the first period of their creation to the present day. After creating man, God did not leave him adrift, but taught him ways and procedures to organize his actions and supported him with revelation and prophets. According to divine religions, the people who provide communication between God and human beings are called“Prophets”and this office is called“Prophethood”. Prophets are superior to other human beings in terms of intelligence, comprehension, morality and patience, and are supported by divine books in fulfilling this duty. Divine religions aimed to invite people to monotheism through prophets, and also utilized prophets to lead the society in terms of character education and regulating their relations with love. In Judaism, a religion of divine origin, prophecy has an important place. In Judaism, the institution of prophecy is traditionally understood as God's revelation of His will to some of His chosen ones and through them to the people of Israel. In Islam, another religion of divine origin, prophethood is not an office that people can attain through special effort. Rather, it is a divine gift. Allah has bestowed this favor upon whomever He wills among His servants. In this study, the parables of three prophets, who have an important place in Jewish and Islamic theology, in the Tanakh and the Qur'an are discussed. These prophets are Noah, Abraham and Moses. Both religions aimed to educate their interlocutors by emphasizing certain moral characteristics through these prophets. By trying to determine the similarities and differences between the parables, it is aimed to reach the general purposes of the parables.
Benzer Tezler
- Kutsal kitap'ta ve Kur'an-ı kerim'de 'Nefs' ve 'ruh' sözcüklerinin artsüremli (Diachronic) semantik incelemesi
Diachronic semantic analysis of the roots ''Nefs'' and ''ruh'' in the holy Qur'an and holy testament
YUSUF TOPYAY
- Yahudilikte din adamları müessesesi (Tanah döneminde)
The institution of priesthood in judaism (in the Tanakh period)
HAMZA ÜZÜM
- Vahiy sürecinde E/M/N ve K/F/R kökleri üzerine semantik çalışma
The semantic study of the roots E/M/N and K/F/R in the revelation process
HATİCE NURAY ŞAHİN
Yüksek Lisans
Türkçe
2017
DilbilimAnkara ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MESUT OKUMUŞ
- Vahiy sürecinde hnf kökünün semantik açıdan incelenmesi
Semantic analysis of te hnf root in the revelation tradition
ELİF ARSLAN
Doktora
Türkçe
2012
DilbilimAnkara ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SALİH AKDEMİR