Geri Dön

Otozomal dominant polikistik böbrek hastalarında hastalık evresi ile serum endotrophin düzeyleri arasındaki ilişki

The relationship between disease stage and serum endotrophin levels in autosomal dominant polycystic kidney patients

PDF İndir

  1. Tez No: 861536
  2. Yazar: ZEYNEP ŞAHİN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. İBRAHİM DOĞAN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: İç Hastalıkları, Internal diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Endotrophin, Endotel disfonksiyonu, Total Böbrek Volümü, Otozomal Dominant Polikistik Böbrek Hastalığı, Endotrophin, Endothelial Dysfunction, Total Kidney Volume, Autosomal Dominant Polycystic Kidney Disease
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Hitit Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 99

Özet

Amaç: Otozomal dominant polikistik böbrek hastalığı (ODPBH) en sık görülen kalıtsal böbrek hastalığıdır. Renal kistlerin parankimal basısı sonucu, endotel disfonksiyonu, inflamasyon ve renal hasar gelişmektedir. Endotrophin, kollagen tip VI'nın α3 zincirinin C-terminalinden çıkan bir parça olup, renal fibrozis ve kronik böbrek hasarı gelişimi için bir risk faktörü olduğu gösterilmiştir. Çalışmamızda ODPBH'de serum endotrophin düzeyleri ile total böbrek volümü (TBV), endotel disfonksiyonu, inflamasyon ve kardiyak morfoloji arasındaki ilişkiyi değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 38'i kadın 70 kişilik ODPBH hastası (yaş ortalaması 45,27±11,4 yıl) ve 31'i kadın 55 kişilik sağlıklı kontrol (yaş ortalaması 43,1±7,1 yıl) grubu alındı. ODPBH grubu renal fonksiyonu korunmuş (Grup1) ve renal fonksiyonu bozulmuş (Grup 2) olarak iki gruba ayrıldı. Çalışma grubunun karotis arter intimamedia kalınlığı (KİMK), flow-mediated vasodilatation (FMD) ölçümü ve ekokardiyografi değerlendirilmesi yapıldı. TBV, MRG'de manuel izleme yöntemi ile hesaplandı. Endotrophin düzeyi ELİSA yöntemi ile ölçüldü. Endotrophin, TBV, FMD'nin renal fonksiyonlar, ekokardiyografik parametreler ve inflamatuar markerler ile ilişkisi korelasyon analizi ile değerlendirildi. Bulgular: Endotrophin düzeyi, hasta grubunda (16,4 (14,3-21,2) ng/ml) kontrol grubuna (18,2 (13,0-48,9) ng/ml) göre istatistiksel olarak farklı saptanmadı (P= 0,524). Hasta grubunda FMD [%6,3 (3,1-10,1)] kontrol grubuna [%9.4 (6,1-17,9)] göre düşüktü (P= 0,001). KİMK düzeyi hasta grubunda (0,65±0,11 mm) kontrol grubuna göre (0,53±0,06 mm) istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek saptandı (P< 0,001). Sol ventrikül kitle (LVM) ve sol ventrikül kitle indeksi (LVMI) hasta grubunda kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek saptandı (sırasıyla, P< 0,001, P= 0,013).V Grup 1 ile Grup 2 hastalar arasında serum endotrophin düzeyleri açısından istatistiksel olarak anlamlı düzeyde farklılık saptanmadı [sırasıyla, 17,3 (14,9-22,5) ng/ml, 16,0 (14,1-19,9) ng/ml, P= 0,472]. KİMK, Grup 2 hastalarda (0,71±0,12 mm), Grup 1 hastalara (0,64±0,10 mm) göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek, (P= 0,043) FMD ise farklı değildi (P= 0,736). TBV'nin Grup 2 hastalarda [1299,0 (1124,0- 2986,0) mm3], Grup 1 hastalara [933,0 (526,5-1653,0)mm3] göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek olduğu saptandı (P= 0,044). İki grup arasında LVM ve LVMI değerleri açısından istatistiksel olarak anlamlı düzeyde farklılık saptanmadı. Serum endotrophin düzeyleri ile CRP düzeyleri arasında pozitif anlamlı korelasyon olduğu saptandı (P= 0,038). TBV ile yaş ve proteinüri arasında pozitif (sırasıyla P= 0,017, P= 0,013), eGFH arasında negatif (P= 0,002) korelasyon saptandı. Sonuçlar: ODPBH'de serum endotrophin düzeyi erken evre hastalıktan itibaren yükselmektedir. Serum endotrophin düzeyi ile inflmasyon arasında pozitif anlamlı korelasyon varken; TBV, kardiyak morfoloji ve endotel disfonksiyonu ile subklinik aterosklerozis arasında anlamlı korelasyon saptanmadı.

Özet (Çeviri)

Aim: Autosomal dominant polycystic kidney disease (ADPKD) is the most common inherited kidney disease. Due to the pressure of renal cysts, endothelial dysfunction, inflammation, and renal damage develop. Endotrophin, a fragment derived from the C-terminal of the α3 chain of collagen type VI, has been shown to be a risk factor for renal fibrosis and the development of chronic kidney damage. In our study, we aimed to evaluate the relationship between serum endotrophin levels in ADPKD patients and total kidney volume (TKV), endothelial dysfunction, inflammation, and cardiac morphology. Material and Method: A total of 70 ADPKD patients (38 female, mean age 45,27±11,4 years) and 55 healthy controls (31 female, mean age 43,1±7,1 years) were included in the study. The ADPKD group was divided into two groups: preserved renal functions (Group 1) and impaired renal functions (Group 2). Carotid artery intimamedia thickness (CIMT), flow-mediated vasodilation (FMD) measurements, and echocardiographic evaluation were performed. TKV of patients were calculated using the manual tracing method on MR images. Endotrophin levels were measured by ELISA. The correlation analysis between endotrophin, TKV, FMD, renal function, echocardiographic parameters, and inflammatory markers was evaluated. Results: Endotrophin levels did not differ statistically significantly between the patients [16,4(14,3-21,2) ng/mL] and the controls [18,2(13,0-48,9) ng/mL] (P= 0,524). FMD was lower in the patient group [6,3% (3,1-10,1)] compared to the control group [9,4% (6,1-17,9)] (P= 0,001). CIMT was statistically significantly higher in the patients (0,65±0,11 mm) compared to the controls (0,53±0,06 mm) (P< 0,001). Left ventricular mass (LVM) and left ventricular mass index (LVMI) were statistically significantly higher in the patients compared to the controls (P< 0,001, P= 0,013 respectively). There was no statistically significant difference in terms of serum endotrophin levels between Group 1 and Group 2 [respectively, 17,3(14,9-22,5) ng/ml, 16,0 (14,1-19,9) ng/ml, P= 0,472]. CIMT was statistically significantly higher inVII Group 2 (0,71±0,12 mm) compared to Group 1 (0,64±0,10 mm) (P= 0,043). There were no differences between two groups according to FMD levels (P= 0,736). TKV was statistically significantly higher in Group 2 [1299,0 (1124,0-2986,0) mm3] compared to Group 1 [933,0 (526,5-1653,0)mm3] (P= 0,044). There were no statistically significantly differences in LVM and LVMI values between the two groups. There was a positive statistically significant correlation between serum endotrophin and CRP (P= 0,038). There was a positive statistically significant correlation between TKV and age and proteinuria (P= 0,017, P= 0,013 respectively), and a negative correlation with glomerular filtration rate (P= 0,002). Conclusion: Serum endotrophin levels increase from the early stages of ADPKD. While there is a positive significant correlation between serum endotrophin levels and inflammation, there is no significant correlation between TKV, cardiac morphology, endothelial dysfunction, and subclinical atherosclerosis.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    613578

    Otozomal dominant geçişli polikistik böbrek hastalarında, hastalık bilinç düzeyi ve farkındalığı ile böbrek hastalığı şiddeti arasındaki ilişki

    Relationship between disease awareness and severity of kidney disease in autosomal dominant polycystic kidney disease patients

    EGE KARAMANCI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    NefrolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ERHAN TATAR

  2. Tez No

    884958

    Otozomal dominant polikistik böbrek hastalarında (ODPBH) manyetik rezonans (MR) ile ölçülen böbrek volümü ile böbrek fonksiyonları arasındaki ilişki

    The relationship between renal volume measured by magnetic resonance (MR) and renal functions in patients with autosomal dominant polycystic kidney disease (ODPBH)

    SEDEF ATEŞ YILMAZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    İç HastalıklarıEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GARİP ŞAHİN

  3. Tez No

    491795

    Otozomal dominant polikistik böbrek hastalarında idrar nötrofil jelatinaz ilişkili lipokalin düzeyinin hastalık progresyonunu öngörmedeki yeri

    The position of the illness progression of urinary neutrophil gelatinase related lipocaline in autozomal dominant polycistic renal disease

    EMRE AKSU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    NefrolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    UZMAN EGEMEN CEBECİ

    DOÇ. DR. SAVAŞ ÖZTÜRK

  4. Tez No

    779880

    Otozomal dominant polikistik böbrek hastalarında kalp-ayak bileği vasküler indeksi ile ölçülen arteriyel sertliğin inflamatuvar ve aterosklerotik parametreler ile ilişkisi

    Association of arterial stiffness measured by heart-ankle vascular index with inflammatory and atherosclerotic parameters in autosomal dominant polycystic kidney disease patients

    UĞUR DİNÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    İç HastalıklarıPamukkale Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEVLÜT ÇERİ

  5. Tez No

    663577

    Otozomal dominant polikistik böbrek hastalarında lösinden zengin alfa-2 glikoprotein'in VEGF-A ile ilişkisinin incelenmesi ve patogenezdeki rolünün araştırılması

    The relationship of leucine-rich-alpha-2-glycoprotein 1 with VEGF-A in autosomal dominant polycystic kidney patients and its role in the pathogenesis of disease

    HAZAL FATMA ERDOĞAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    BiyokimyaHatay Mustafa Kemal Üniversitesi

    Tıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. OĞUZHAN ÖZCAN

Geri Dön