Geri Dön

Posterior restorasyonlar için önerilen materyallerin aşınmalarının in vitro olarak incelenmesi

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 86427
  2. Yazar: H. ELVAN YERCAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. B. OĞUZ AKTENER
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Diş Hekimliği, Dentistry
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1999
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ege Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Diş Hastalıkları ve Tedavisi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 113

Özet

6 ÖZET Estetik diş hekimliliğinin gelişmesi ve amalgama karşı olumsuz görüşler, posterior dişlerin restorasyonunda kompozitlerin kullanımına karşı artan bir ilgiye neden olmuştur. Kompozitlerin posterior bölgede klinik kullanımını sınırlandıran en büyük etmenlerden biri aşınmadır. Bu çalışmada posterior bölgede kullanım için önerilen altı kompozit materyalin ( Prisma TPH, Valux-Plus, Clearfil AP-X, Synergy, Ecusit, Quadrant Universal LC) amalgam ( Standalloy) ile aşınmalarının karşılaştırılması, yüzey sertliğinin komposit dolguların aşınma oranlarını belirlemede etkili bir parametre olup olmadığı saptanmaya çalışılmıştır. Bu amaçla her maddeden hazırlanan örneklerin ağırlık, boy ve serlik değerleri ölçülüp, örnekler iki farklı ortamda ( saf su, %75'lik alkol ) 37°'de yedi gün bekletilmiştir. Ortamlardan çıkartıldıktan sonra örneklerin ağırlık, boy, sertlik ölçümlerini takiben örnekler Montasupal aşındırma cihazında 30 sn'lik 4 periodda aşındırma işlemine tabi tutulmuştur. Her bir period sonunda, ağırlık, boy, sertlik değerlerinde oluşan değişimler kaydedilmiştir. Tüm maddeler içinde amalgamın en az, Ecusit' in ise en fazla aşındığı tespit edilmiştir. Valux-Plus ve Clearfil AP-X kompozitler içinde en az aşınanlar olmuştur. Amalgamın Vikers sertlik değerinin ortamlardan etkilenmediği bulunmuştur. Kompositlerin ortamlardan çıkartıldıktan sonra yüzeyel tabakalarının aşındırılmasıyia sertliklerinde anlamlı bir artış tespit edilmiştir. Kompozitlerin sertliklerinin ortamlar ve periodlar arasında değişim göstermekle birlikte, aşınma83 oranlarının ortamlardan etkilenmediği, maddelerin aşınmasının her periodda aynı miktarda olduğu saptanmıştır. Kompozitlerin sertlik değişimleri ile aşınma oranları arasında anlamlı ilişki bulunamamıştır. Sonuç olarak amalgam, en az aşınma gösteren maddedir. Eğer posterior bölgede diş restorasyonlarında kompozit uygulanımı düşünülüyorsa, Clearfil AP-X ve Valux-Plus seçilecek kompozit materyaller olmalıdır. Tüm bu verilerin, klinik çalışmalarla desteklenmesinde yarar vardır.

Özet (Çeviri)

7 SUMMARY Both the development of aesthetic dentistry and an favorable approach towards amalgam resulted in an increasing interest in using the composites in restoration of posterior teeth. One of the most important factors for the clinical restriction of the using of composites in the posterior area has been wear. In this study that the wear of six composite materials ( Prisma TPH, Valux-Plus, Clearfil AP-X, Synergy, Ecusit, Quadrant Universal LC) proposed for use in the posterior area were compared with amalgam (Standalloy F) and it was tried to assess whether surface hardness was an effective paremetre in determining the degree of wear of composite fillings. For this purpose, the weigth, length and hardness value of the prepared samples of each material were measured and these samples were kept in two different mediums (distilated water and %75 alcohol) for 7 days taken out of these mediums and their weigth, length and hardness were measured, those samples were put into the Montasupal wearing machine in order to become weared for four consequitive 30 second periods. At the end of each period the changes in weigth, length and hardness were recorded. As a result, we found that from amoung ail materials amalgam was the least, Ecusit was the most worn. Amoung the composites, Valux-Plus and Clearfil AP-X were the least worn. We found that Vickers hardness number of amalgam was not affected by the medium. Again,, we found that after the composites were taken out the medium, the wear of their surface area resulted in the increasing of their hardness.35 Although the hardness of the composites varied between periods and mediums, the degree of their wear never changed because of the medium, and the wear of materials remained the same in each period. Therefore, no significant relationship was found between the hardness variance and wear amount of composites. As a result, amalgam is the least worn material. If the use of the composite in posterior area is being considered, Clearfil AP-X and Valux-Plus should be the materials to be elected. Still, it would be beneficial if all these data could be supported through clinical studies.

Benzer Tezler

  1. Posterior restorasyonlar için önerilen kompozit materyallerin aşınma, sertlik ve basma dayanıklılığı yönünden in-vitro olarak incelenmesi

    Wear, hardness and compressive strength of composites used for posterior restorations

    GÖNÜL KAYA

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    Diş HekimliğiEge Üniversitesi

    Diş Hastalıkları ve Tedavisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALİ LEBLEBİCİOĞLU

  2. Bilgisayar destekli oklüzal tasarımın hassasiyetinin geleneksel yöntemlerle karşılaştırılması

    Comparing the precision of computer aided occlusal design to conventional methods

    ALMINA MURIC

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Diş Hekimliğiİstanbul Üniversitesi

    Protetik Diş Tedavisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BİLGE GÖKÇEN RÖHLİG

  3. Slip cast cam infiltre zirconia tekniği ile hazırlanan üç üyeli maksiller posterior bölge tam porselen restorasyonlarının ve alt yapılarının mukavemetlerinin in vitro olarak değerlendirilmesi

    The fracture strength of maxillary three unit posterior all porcelain restorations and sub structures made with the slip cast glass infiltration zirconia technique: An in-vitro study

    ÇAĞDAŞ KIŞLAOĞLU

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    Diş HekimliğiMarmara Üniversitesi

    Protetik Diş Tedavisi Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. HASAN NECDET ALKUMRU

  4. Farklı CAD/CAM materyalleriyle üretilen onley restorasyonların kırılma dayanımlarının in-vitro olarak karşılaştırılması

    In-vitro comparison of the fracture strength of onlay restorations produced with different CAD/CAM materials

    MERVE NUR TÜLÜ

    Diş Hekimliği Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Diş HekimliğiKaradeniz Teknik Üniversitesi

    Protetik Diş Tedavisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ELİF AYDOĞAN AYAZ

  5. Bruksizmi olan hastalarda implant üstü sabit protezler için farklı üst yapı materyalleri ve implant sayısının implant ve çevre dokuda oluşturduğu stresin sonlu elemanlar analizi yöntemi ile değerlendirilmesi

    Evaluation of stress caused by different superstructure materials and number of implants for implant-supported fixed prosthesis in patients with bruxism by finite element analysis method

    DERYA ASLAN

    Diş Hekimliği Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Diş HekimliğiAtatürk Üniversitesi

    Protetik Diş Tedavisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NURAN YANIKOĞLU