Geri Dön

Sinemada şeytan: Lucifer, Karanlıklar Prensi ve diğer şeytan temsillerinin tarihsel dönüşümleri

Satan in cinema: Historical transformations of Lucifer, Prince of Darkness and other satanic representations

  1. Tez No: 865283
  2. Yazar: MUHAMMED TOPRAK
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. RAGIP TARANÇ
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Güzel Sanatlar, Fine Arts
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
  10. Enstitü: Güzel Sanatlar Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Film Tasarımı Ana Sanat Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 163

Özet

Sinematografik tarih boyunca Şeytan figürünün evrimini, özellikle Lucifer ve Karanlıklar Prensi gibi karakterler aracılığıyla incelemektedir. Çalışma, sinema sanatının ilk günlerinden günümüze dek uzanan bir zaman dilimini kapsar ve bu süreçte farklı kültürlerin şeytan temsillerini analiz eder. İlk olarak, sinemanın erken dönemlerinde Şeytan'ın nasıl tasvir edildiği ve bu tasvirlerin dönemin toplumsal, kültürel ve dini normlarına nasıl yansıdığı incelenmiştir. Bu dönemde üretilen filmler, genellikle didaktik yapılara sahip olup, şeytan figürü kötülüğün somut bir temsili olarak ele alınmıştır. Bu tasvirler, ahlaki ve eğitici mesajlar vermeyi amaçlamıştır. Çalışma ayrıca teknolojik ilerlemelerin ve sinematografik tekniklerin gelişimi ile birlikte şeytan figürünün nasıl daha karmaşık ve çeşitlilik gösteren biçimler kazandığını irdeler. Bu dönemde, Lucifer ve Karanlıklar Prensi gibi karakterler, daha derinlemesine psikolojik ve simgesel öğelerle beslenmiş, sadece kötülüğü değil, insan doğasının karanlık yönlerini de temsil etmeye başlamıştır. Çalışma, modern sinemada şeytan temsillerinin artan çeşitliliği ve çok boyutluluğu üzerine de odaklanmaktadır. Bu dönemde, şeytan figürü korku ve fantastik türlerin ötesine geçerek drama, komedi ve hatta romantik türlerde de yer almıştır. Bu genişleyen kullanım, şeytan karakterinin toplumsal ve kültürel algıları üzerindeki etkisini değiştirmiş ve yeni tartışmaları beraberinde getirmiştir. Sonuç bölümünde, şeytan temsillerinin sinemada nasıl bir evrime uğradığı ve bu evrimin toplumsal değerler, inançlar ve sanatsal ifade özgürlüğü ile nasıl iç içe geçtiği üzerine bir değerlendirme yapılmaktadır. Çalışma, şeytan figürünün sinemada sadece bir karakter olmanın ötesinde, zamanın ruhunu ve insanlık durumunun derinliklerini yansıtan bir simge olduğunu vurgulamaktadır.

Özet (Çeviri)

It examines the evolution of the figure of Satan throughout cinematographic history, especially through characters such as Lucifer and the Prince of Darkness. The study covers a time span from the early days of cinema to the present day and analyzes different cultures' representations of Satan in this process. First, it examines how Satan was portrayed in the early days of cinema and how these portrayals were reflected in the social, cultural and religious norms of the period. The films produced in this period are generally didactic in nature, and the figure of Satan is treated as a concrete representation of evil. These depictions aimed to convey moral and educational messages. The study also examines how the figure of the devil took on more complex and varied forms with the development of technological advances and cinematographic techniques. In this period, characters such as Lucifer and the Prince of Darkness became more deeply psychological and symbolic, representing not only evil but also the darker aspects of human nature. The study also focuses on the increasing diversity and multidimensionality of representations of the devil in modern cinema. In this period, the figure of the devil has expanded beyond horror and fantasy genres to include drama, comedy and even romance. This expanded use has changed the impact of the devil on social and cultural perceptions of the devil character and brought about new debates. In the conclusion, an assessment is made on how representations of the devil have evolved in cinema and how this evolution is intertwined with social values, beliefs and freedom of artistic expression. The study emphasizes that the figure of the devil is not just a character in cinema, but a symbol that reflects the spirit of the times and the depths of the human condition.

Benzer Tezler

  1. 2000 sonrası Türk korku sinemasında efekt makyaj

    Special effects makeup in Turkish horror cinema in 2000s

    NESLİ ÖZALP

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Sahne ve Görüntü SanatlarıDokuz Eylül Üniversitesi

    Film Tasarımı Ana Sanat Dalı

    YRD. DOÇ. DR. FAİK KARTELLİ

  2. Analyzing the correlation between the use of music and color in cinema

    Sinemada müzik ve renk kullanımı arasındaki ilişkinin incelenmesi

    AYŞEGÜL BEGÜM KUNTMAN

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2018

    Müzikİstanbul Teknik Üniversitesi

    Müzik Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ERAY ALTINBÜKEN

  3. Sinemada 'Öteki'

    The other in cinema

    MURAT DEMİR

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Radyo-TelevizyonMarmara Üniversitesi

    İletişim Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ESRA BİRYILDIZ

  4. Gerçekçi kuram bağlamında Bela Tarr sineması

    Bela Tarr cinema in the context of realistic theory

    OSMAN ÇAKIR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Sahne ve Görüntü SanatlarıErciyes Üniversitesi

    Radyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BURAK MEDİN

  5. İslamiyetteki kötülük anlayışı bağlamında 2000 sonrası Türk korku sinemasının örnek filmler üzerinden incelenmesi

    The review of Turkish horror films after 2000 in the context of evil understanding in İslam through film examples

    SEHER DUT

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Radyo-TelevizyonDokuz Eylül Üniversitesi

    Film Tasarımı Ana Sanat Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ SABİRE SOYTOK