Geri Dön

Göz yaşı kanalı tıkanıklığı tedavisinde eksternal, lazer yardımlı transkanaliküler ve endonazal dakriyosistorinostomi tekniklerinin, anatomik ve fonksiyonel başarısı ile hastaların yaşam kalitesi üzerine etkilerinin karşılaştırılması

In treatment of tear duct objection external, laser-assisted transcanalicular and endonasal dacryocystorinostomy techniques, patients with anatomical and functional success effects on quality of life comparison

  1. Tez No: 865490
  2. Yazar: ÇAĞLA HAKKANİ ÖZNAY
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. HÜSEYİN FINDIK, DOÇ. DR. FEYZAHAN UZUN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Göz Hastalıkları, Eye Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Dakriyosistorinostomi, epifora, eksternal dakriyosistorinostomi, mekanik endonazal dakriyosistorinostomi, nazolakrimal kanal tıkanıklığı, transkanaliküler lazer, yaşam kalite indeksi, Dacryocystorhinostomy, epiphora, external dacryocystorhinostomy, mechanical endonasal dacryocystorhinostomy, nasolacrimal duct obstruction, transcanalicular laser, quality of life index
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bakanlığı
  10. Enstitü: Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 87

Özet

Amaç: Bu prospektif çalışma, edinsel nazolakrimal kanal (NLK) tıkanıklığı tanısı alan hastalarda, eksternal dakriyosistorinostomi (DSR), mekanik endonazal ve lazer yardımlı transkanaliküler DSR sonuçlarını değerlendirmek ve bu sonuçların hastaların yaşam kalitesindeki değişiklikler ile korele olup olmadığını incelemek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya, kliniğimize epifora şikâyeti ile başvuran ve yapılan testler ile NLK tıkanıklığı tanısı alıp cerrahi tedavi önerilen hastalar dahil edildi. Hastalara eksternal, mekanik endonazal ve lazer yardımlı transkanaliküler DSR teknikleri hakkında bilgi verildi. Hasta tercihi ve nazal anatomik özelliklerine göre birinci gruba eksternal, ikinci gruba endonazal, üçüncü gruba lazer yardımlı transkanaliküler lazer tekniği uygulandı. Hastalar birinci gün, birinci ay ve sonrasında üç ayda bir olmak üzere prospektif olarak takip edildi ve bulgular istatistiksel olarak karşılaştırıldı. Hastalara her kontrolde yaşam kalitesi indekslerindeki değişimi saptamak amacıyla Lacrimal Symptom Questionnaire (LacQ) ve Glasgow Benefit İnventory (GBI) anketleri yapıldı. Bulgular: Primer NLK tıkanıklığı tanısı ile DSR cerrahisi ve bilateral silikon tüp entübasyonu uygulanan 69 hastanın 45'i (%65.2) kadın, 24'ü (%34.8) erkekti. Ve hastaların yaş ortalaması 58.99±14.86 yıl, takip süresi 17.13±4.26 ay ve operasyon sonunda yerleştirilen bikanaliküler silikon tüpün kalma süresi ortalama 4.97±1.04 ay olarak izlendi. Eksternal DSR grubunun postoperatif 1. sabah ağrı skorunun, endonazal ve lazer yardımlı transkanaliküler DSR gruplarına göre daha yüksek olması istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Postoperatif dönemde nazolakrimal lavaj ile pasajın açık olduğu gözlenen olgular anatomik açıdan başarılı, tıkalı olarak gözlenen hastalar ise başarısız olarak kabul edildi. Buna göre anatomik açıdan başarı eksternal DSR'de %92, endonazal DSR'de % 90.5, lazer yardımlı transkanaliküler DSR'de %91.3 olarak saptandı. Çalışmamızda epifora şikayetinin geçmesi (Munk skoru 0 veya 1) fonksiyonel başarı olarak kabul edildi. Fonksiyonel açıdan başarılı hastaların oranı eksternal DSR'de %88, endonazal DSR'de %90.5, lazer yardımlı transkanaliküler DSR'de % 82.7 olarak saptandı. DSR türü ile anatomik ve fonksiyonel başarı arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki bulunmadı (p>0.05). DSR türü ile hastanın yaşam kalitesindeki değişimin ilişkisini incelemek amacıyla yaptığımız Lac -Q ve GBI anketleri postoperatif 1. hafta, 1.ay, 3. ay ve 6. ayda tekrarlanmış ve anket skorlarında üç teknik arasında istatistiksel açıdan anlamlı fark saptanmamış olsa da yaşam kalitesi en olumlu yönde değişen grubun mekanik endonazal teknik olduğu görüldü. Sonuç: Edinsel NLK tıkanıklığının cerrahi tedavisinde anatomik açıdan en başarılı teknik çalışmamızda da bir kez daha gösterildiği gibi klasik eksternal DSR yöntemidir. Ancak gelişen endoskopik enstürmantasyon teknolojisi ve bu alanda artan tecrübenin etkisi ile endoskopik tekniklerin başarı oranları da artmaktadır. Sonuç olarak, üç teknik arasında istatistiksel anlamlı bir fark saptanmasa da anatomik başarı açısından eksternal DSR; fonksiyonel başarı ve yaşam kalitesindeki artış açısından da mekanik endonazal DSR ön plana çıkmaktadır.

Özet (Çeviri)

Purpose: This prospective study aimed to evaluate the results of external dacryocystorhinostomy (DCR), mechanical endonasal, and laser-assisted transcanalicular DCR in patients diagnosed with acquired nasolacrimal duct (NLC) obstruction and examine whether these results correlate with changes in the patients' quality of life. Materials and Methods: Patients presenting with epiphora complaints and diagnosed with NLK obstruction, recommended for surgical treatment, were included. Patients were informed about external, mechanical endonasal, and laserassisted transcanalicular DCR techniques. Based on patient preference and nasal anatomical characteristics, the external laser technique was applied to the first group, endonasal technique to the second group, and laser-assisted transcanalicular laser technique to the third group. Patients were followed prospectively on the first day, in the first month, and every three months thereafter, and findings were statistically compared. Lacrimal Symptom Questionnaire (Lac-Q) and Glasgow Benefit Inventory (GBI) surveys were administered at each follow-up visit to determine changes in quality of life indexes. Results: Out of 69 patients undergoing DCR surgery and bilateral silicone tube intubation for primary NLK occlusion diagnosis, 45 (65.2%) were women, and 24 (34.8%) were men. The average age was 58.99±14.86 years, the follow-up period was 17.13±4.26 months, and the average residence time of the bicanalicular silicone tube placed at the end of the operation was 4.97±1.04 months. It was statistically significant that the pain score of the external DCR group on the first postoperative morning was higher than the endonasal and laser-assisted transcanalicular DCR groups. Anatomical success rates were 92% in external DCR, 90.5% in endonasal DCR, and 91.3% in laser-assisted transcanalicular DCR. Resolution of epiphora complaint (Munk score 0 or 1) was considered functional success, with rates of 88% in external DCR, 90.5% in endonasal DCR, and 82.7% in laser-assisted transcanalicular DCR. No statistically significant relationship was found between DCR type and anatomical and functional success (p>0.05). Lac-Q and GBI surveys conducted to examine the relationship between DCR type and changes in the patient's quality of life were repeated at the 1st week, 1st month, 3rd month, and 6th month postoperatively. Although no statistically significant difference was detected between the three techniques in the survey scores, the quality of life was highest in the group that positively changed, specifically the mechanical endonasal technique. Conclusion: The classical external DCR method remains the most anatomically successful technique for acquired NLK occlusion, as shown once again in our study. However, with the development of endoscopic instrumentation technology and increased experience in this field, the success rates of endoscopic techniques are also increasing. Consequently, although no statistically significant difference was found between the three techniques, external DCR excels in anatomical success. Mechanical endonasal DCR also stands out in terms of functional success and an increase in quality of life.

Benzer Tezler

  1. Bilateral nazolakrimal kanal tıkanıklığı olan vakalarda eksternal dakriyosistorinostomi ile transkanaliküler multidiod laser dakriyosistorinostominin karşılaştırılması

    A comparison of outcomes between transcanalicular dacryocystorhinostomy using a multidiode laser and external dacryocystorhinostomy in patients with bilateral nasolacrimal duct obstruction

    GÜNAY ULUDAĞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Göz Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. LALE KÖZER BİLGİN

  2. Nazolakrimal kanal tıkanıklığı tedavisinde sadece ön flep sütürasyonlu eksternal dakriyosistorinostominin uzun dönem sonuçları

    Long-term results of external dacryocystorhinostomy with only anterior flap suturing in the treatment of nasolacrimal duct obstruction

    SALİH KOÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Göz HastalıklarıKırıkkale Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZAFER ONARAN

  3. Primer kazanılmış nazolakrimal kanal tıkanıklığı olgularında lakrimal kese ve nazal sürüntü örneğinde pcr yöntemi ile viral nükleik asit analizi

    Viral nucleic acid analyses with pcr method in lacrimal tissue and nasal swab samples of primary acquired nasolacrimal duct obstruction cases

    ÖZGE YANIK ODABAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Göz HastalıklarıAnkara Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MELEK BANU HOŞAL

  4. Riskli dakriyosistit olgularında birbiri içine geçmeli çift tüp uygulamasının fonksiyonel prognoza etkisi

    Başlık çevirisi yok

    ATİLA VELİ KUŞÇU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    Göz HastalıklarıSüleyman Demirel Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. MUSTAFA DURMUŞ

  5. Eksternal dakriyosistorinostomi yapılan hastalarda gözyaşı menısküsü ve yaşam kalitesi artışı ilişkisinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the relationship between tear meniscus and quality of life in patients with external dacriocystorinostomy

    MEHMET ALİ DORAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Göz HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. EMRE AYINTAP

    DR. ÖĞR. ÜYESİ HASAN AYTOĞAN