Geri Dön

Leylâ Erbil'in eserlerinde tahkiye yapısı: Anlatı, söylem ve hermenötik

The narrative poetics in Leylâ Erbil's works: Narrative, discourse and hermeneutics

  1. Tez No: 865788
  2. Yazar: HÜSEYİN SOYLU
  3. Danışmanlar: PROF. DR. SELMA BAŞ
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Türk Dili ve Edebiyatı, Turkish Language and Literature
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Yeni Türk Edebiyatı Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 337

Özet

Anlatı, söylem ve hermenötik edebi metni hem içsel hem de dışsal nitelikleri itibariyle kurmaca ilişkileri üzerinden sistematik biçimde açıklamaya ve yorumlamaya odaklı üç temel eleştirel perspektiftir. Edebi metin, kurmaca yapısı ve kompozisyonel özgüllüğü gereğince karmaşık ve çok boyutlu bir ilişkiler yumağını ihtiva eder. Klasik anlamıyla tahkiye, potansiyel bir eylem akışını en temel mantık prensipleri içerisinde belirli bir kronolojiyle yansıtmak anlamına gelir. Fakat ruhsal ve bedensel kodların, toplumsal hafızanın ve kültürel yerleşikliğin sorgulanmasıyla birlikte indirgemeci ve normatif olarak değerlendirilen bu anlatısal çerçeve, tedricen çözülür. Bu çözülmeyle birlikte yazınsal üretim kültürel, dilsel ve kompozisyonel sıra dışılıkların bir sahnesine dönüşür. Bununla koşut biçimde tahkiye poetikasını çevreleyen yazınsal eleştiri terminolojisi de çözümleyici çeperini olabildiğince genişletmeye çalışır. Böylelikle çağdaş tahkiye poetikası hem karmaşık ve örgütleyici dilsel, kültürel materyallerin, deneyimlerin imkânlarıyla sunumsal yelpazesini genişletir hem de eleştirel araçları itibariyle altın çağını yaşar. Türk Edebiyatının çağdaş tahkiye poetikası hem sunumsal hem de eleştirel sınırları itibariyle Leylâ Erbil'le birlikte anlatı, söylem ve hermenötik üçgeninde stratejik bir derinlik kazanır. Konvansiyonel tahkiye şablonları dönüşüme uğrar, anlatısal söylem morfolojik iç düzenini, gramatikal formasyonunu cesurca öne sürer; anlamın doğası, imkânları ve temsil kabiliyeti yeni ufukları deneyimler. Doktora tez çalışmasının amacı Leylâ Erbil'in eserlerinde yer alan tahkiye yapısını bir başka deyişle, öyküleme edimini ve yazınsal üretimi anlatı, söylem ve hermenötik olmak üzere üç temel metodolojik perspektifle ortaya koymaktır.

Özet (Çeviri)

Narrative, discourse and hermeneutics are the three main critical perspectives focused on systematically explaining and interpreting literary texts through their fictional relationships, internal and external qualities. The literary text which is comprised of intricate web of affairs, compositional singularity and multidimensional threads of fictional worlds designates an organic and enigmatic entity. In the classical sense, narrative means to reflect a potential course of action with a certain chronology within the most basic principles of logic. This narrative frame, which is evaluated as reductionist and normative, gradually breaks down through interrogations of cultural and bodily codes. Through the agency of this breakdown, literary production turns into an arena of cultural, linguistic and compositional irregularities and the analytical surveys encircling the narrative poetics also begins to proliferate. In this way, contemporary narrative poetics both broadens its presentational spectrum with the possibilities of complex linguistic, cultural materials, and also experiences its golden age with strategic repertoire. Contemporary Turkish narrative as a privileged literary authenticity thrives on the productive wheels of this golden age. Through the medium of Leylâ Erbil's literary works, Turkish récit acquires a strategical depth in the triangle of narrative, discourse and hermeneutics. The compositional boundaries are crossed and new generation of literary production which is hybrid and mobile emerges as disruptive and disjunctive. Conventional narrative routines are renounced. Narrative discourse boldly asserts its morphological contexture, grammatical autonomy; The performative and representative nature of literary meaning set sail for tacit and negative horizons. The aim of this doctoral dissertation is to analyze the narrative poetics in Leylâ Erbil's works, with three methodological perspectives: narrative, discourse and hermeneutics.

Benzer Tezler

  1. Leylâ Erbil'in eserlerinde mitolojik unsurlar

    The mythological components in the works of Leyla Erbil

    EDA NİLAY ÇİLSALAR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Türk Dili ve EdebiyatıKastamonu Üniversitesi

    Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MEHMET ONUR HASDEDEOĞLU

  2. Leylâ Erbil'in eserlerinde yersizyurtsuzlaşma

    Deterritorialization in Leylâ Erbil's literature

    ELVAN YILDIZ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Türk Dili ve EdebiyatıAnkara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi

    Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    PROF. MÜNİRE KEVSER BAŞ

  3. Leyla Erbil'in romanlarının psikanalitik açıdan incelenmesi

    An analysis of Leyla Erbil's novels from psychoanalytic perspective

    MEHMET ŞAHİN YAVUZER

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Türk Dili ve EdebiyatıYüzüncü Yıl Üniversitesi

    Türk Dili ve Edebiyatı Eğitimi Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. SELMA BAŞ

  4. Leylâ Erbil'in Kalan ve Tuhaf Bir Erkek romanlarında postmodernizmin yansımaları

    The reflections of postmodernism in the novels Kalan and Tuhaf Bir Erkek by Leyla Erbil

    YASEMİN ERKAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Türk Dili ve EdebiyatıÇağ Üniversitesi

    Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ELMAS ŞAHİN

  5. Tanzimat'tan Cumhuriyet'e ?ressentiment?ın dönüşümü: Nezihe Muhiddin ve Leylâ Erbil

    The transformation of ressentiment from Tanzimat to Republic: Nezihe Muhiddin and Leylâ Erbil

    TUBA DİK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Türk Dili ve Edebiyatıİhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi

    Türk Edebiyatı Bölümü

    PROF. DR. TALAT HALMAN