Madde kullanım bozukluğu tanısıyla gönüllüveya zorunlu olarak yatarak tedaviuygulanan bireylerde klinik özellikler,tedavi motivasyonu, damgalanma, algılanansosyal destek ve baş etme stratejilerininkarşılaştırılması
A comparison of clinical characteristics, treatmentmotivation, stigma, perceived social support and copingstrategies in people admitted voluntarily orinvoluntarily to inpatient treatment with a diagnosisof substance use disorder
- Tez No: 866455
- Danışmanlar: DOÇ. DR. ÖZLEM DEVRİM BALABAN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Psikiyatri, Psychiatry
- Anahtar Kelimeler: Madde Kullanım Bozukluğu, Gönüllü Tedavi, Zorunlu Tedavi, Motivasyon, Damgalanma, Substance Use Disorder, Voluntary Hospitalisation, Compulsory Hospitalisation, Motivation, Stigma, Social Support, Readiness to Change, Coping Attitudes Contact: [email protected]
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: İstanbul Bakırköy Prof. Dr. Mazhar Osman Ruh Sağlığı ve Sinir Has. Eğt. ve Arş. Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 119
Özet
MADDE KULLANIM BOZUKLUĞU TANISIYLA GÖNÜLLÜ VEYA ZORUNLU OLARAK YATARAK TEDAVİ UYGULANAN BİREYLERDE KLİNİK ÖZELLİKLER, TEDAVİ MOTİVASYONU, DAMGALANMA, ALGILANAN SOSYAL DESTEK VE BAŞ ETME STRATEJİLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI Dr. Vesile ÇELİK AMAÇ: Bu çalışma, alkol dışı madde kullanım bozukluğu tanısıyla gönüllü ve mahkeme kararı ile zorunlu yatarak tedavi uygulanan kişilerde; hastalık şiddeti, tedavi motivasyonu, damgalanma, değişime hazır olma, eşlik eden depresyon ve anksiyete bulguları, algılanan sosyal destek ve başa çıkma tutumları arasındaki farkların incelenmesini amaçlamaktadır. GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmamıza Bakırköy Prof. Dr. Mazhar Osman Ruh Sağlığı ve Sinir Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde DSM-5-TR'ye göre alkol dışı madde kullanım bozukluğu tanısı ile TMK'nin 432. maddesine istinaden kapalı psikiyatri servislerine yatırılarak tedavi gören 60 hasta ve gönüllü olarak Alkol ve Madde Tedavi Merkezi'nde (AMATEM) yatırılarak tedavi gören 60 hasta olmak üzere toplamda 120 hasta ardışık olarak dahil edildi. Hastalara sosyodemografik ve klinik veri formu ve Bağımlılık Profil İndeksi Kısa Formu (BAPİ-kısa), Tedavi Motivasyon Anketi (TMA), Değişime Hazır Olma ve Tedavi İsteği Ölçeği (SOCRATES), Madde Kullanımı Damgalanma Mekanizması Ölçeği (MKDMÖ), Algılanan Sosyal Destek Ölçeği (Multidimensional Scale of Perceived Social Support-MSPSS), COPE Başa Çıkma Tutumlarını Değerlendirme Ölçeği (BÇTDÖ), Beck Anksiyete Ölçeği (BAÖ), Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ) uygulandı. BULGULAR: Gönüllü olarak tedavi alan gruptaki hastaların yaşı ve çalışma süresi ortalamaları diğer gruba göre daha yüksekti. Zorunlu yatarak tedavi alan hastalarda intihar öyküsü oranı daha yüksek saptandı. Zorunlu gruptaki hastaların geçmişte psikoz spektrum tanı oranları daha yüksek saptanırken, gönüllü grupta depresyon tanı oranları anlamlı derecede daha yüksek bulundu. Zorunlu grupta amfetamin ve türevlerinin, gönüllü grupta ise opioid ve türevlerinin daha yüksek oranda tercih edildiği saptandı. İndeks yatışta, zorunlu grupta psikoz spektrumunda, gönüllü grupta ise depresyon ve anksiyete spektrumunda tanı oranları anlamlı derecede daha yüksekti. Zorunlu yatan grupta cana yönelik suçlar işleyenlerin, gönüllü yatan grupta ise madde ile ilişkili suçlar işleyenlerin oranı daha yüksekti. BAPİ ve TMA toplam puanları gönüllü grupta daha yüksekti. SOCRATES 'ikilem (İK)', 'farkına varma (FV)' ve 'adım atma (AA)' alt ölçek puanları gönüllü grupta daha yüksek saptandı. Gönüllü grupta içselleştirilmiş damgalanma (İD) düzeyi daha yüksekti. MSPSS 'arkadaş' alt ölçek puanları ise zorunlu grupta daha yüksek bulundu. TMA toplam ve 'içsel motivasyon (İM)' alt ölçeği puanı ile BAPİ toplam puanı arasında pozitif ilişki bulundu. TMA toplam puanı ve SOCRATES 'İK', 'FV', 'AA' alt ölçek puanları arasında pozitif ilişki bulunurken, TMA 'dışsal motivasyon (DM)' alt ölçeği ile SOCRATES alt ölçekleri arasında anlamlı ilişki saptanmadı. TMA toplam ve İM alt ölçek puanları ile MKDMÖ“içsel damgalanma (İD)”alt ölçek puanı arasında pozitif ilişki bulundu. COPE 'işlevsel olmayan başa çıkma tutumları (İOBÇT)' alt ölçeği ile TMA DM alt ölçeği pozitif ilişki gösterirken, TMA TG alt ölçeği negatif ilişki gösterdi. Yaş, MKDMÖ İD alt ölçeği ve SOCRATES FV ve AA alt ölçeklerinin tedavi motivasyonunu yordadığı saptandı. MKDMÖ İD alt ölçek puanı ile BAPİ MBM alt ölçek ve toplam puanları arasında pozitif ilişki bulundu. İD alt ölçeği ile SOCRATES İK, FV ve AA alt ölçekleri arasında pozitif ilişki saptandı. MSPSS 'aile' alt ölçeği ile MKDMÖ 'beklenen damgalanma' ve 'onaylanmış damgalanma' alt ölçekleri negatif ilişkiliydi. MKDMÖ toplam puanı ile COPE İOBÇT alt ölçeği, BAÖ ve BDÖ toplam puanları arasında pozitif ilişki saptandı. SONUÇ: Zorunlu tedavi grubu daha genç, bağımlılık şiddeti daha düşük ancak daha çok psikoz spektrumu tanısına sahip, tedavi motivasyonu daha düşük hastalardan oluşmaktadır. Değişim basamaklarının ikilem döneminde olma oranı daha yüksek olan zorunlu grupta içselleştirilmiş damgalanma düzeyi daha düşüktür. Zorunlu yatarak tedavi gören hastalar için psikotik bozukluk spektrumunun da yönetilebileceği ve buna ek olarak motivasyonu artırmaya ve değişim basamaklarında ilerlemeye dönük motivasyonel tekniklerin de tedaviye dahil edilebileceği özel kliniklerin düzenlenmesi faydalı olacaktır.
Özet (Çeviri)
A COMPARISON OF CLINICAL CHARACTERISTICS, TREATMENT MOTIVATION, STIGMA, PERCEIVED SOCIAL SUPPORT AND COPING STRATEGIES IN PEOPLE ADMITTED VOLUNTARILY OR INVOLUNTARILY TO INPATIENT TREATMENT WITH A DIAGNOSIS OF SUBSTANCE USE DISORDER Dr. Vesile ÇELİK AIM: The objective of this study is to examine the differences between the severity of illness, treatment motivation, stigmatisation, readiness for change, accompanying depression and anxiety symptoms, perceived social support and coping attitudes in individuals who were voluntarily hospitalised with a diagnosis of nonalcohol substance use disorder and those who were court-ordered to be hospitalised. METHOD: A total of 120 consecutive patients were included in the study, comprising 60 patients who were hospitalised in closed psychiatric wards at Bakırköy Prof. Dr. Mazhar Osman Mental Health and Neurological Diseases Training and Research Hospital with a diagnosis of non-alcohol substance use disorder according to DSM-5-TR and 60 patients who were voluntarily hospitalised in the Alcohol and Drug Treatment Centre (AMATEM). The sociodemographic and clinical data of the patients were collected using the following instruments: the Sociodemographic and Clinical Data Form, the Addiction Profile Index Short Form (API-S), the Treatment Motivation Questionnaire (TMQ), the Readiness for Change and Treatment Desire Scale (SOCRATES), the Substance Use Stigma Mechanism Scale (SU-SMS), the Perceived Social Support Scale (MSPSS), the COPE Coping Attitudes Evaluation Scale, the Beck Anxiety Scale (BAS) and the Beck Depression Scale (BDS). RESULTS:The age and duration of study of the patients in the volunteer group were higher. The rate of suicide history was higher in compulsory inpatients. When considering the additional psychiatric diagnoses in the past, the rate of psychosis spectrum diagnosis was higher in the compulsory group, while the rate of depression diagnosis was significantly higher in the voluntary group. Amphetamine and its derivatives were more preferred in the compulsory group, while opioids and their derivatives were more preferred in the voluntary group. In the index hospitalisation, the rate of diagnosis in the psychosis spectrum was higher in the compulsory group, while the rate of diagnosis in the depression and anxiety spectrum was higher in the voluntary group. Furthermore, the rate of crimes against life was higher in the compulsory group, while the rate of substance-related crimes was higher in the voluntary group. API-S and TMQ total scores were found to be higher in the volunteer group. The subscale scores for the SOCRATES 'ambivalence', 'recognition' and 'taking steps' domains were found to be higher in the volunteer group. The level of internalised stigma was found to be higher in the volunteer group. MSPSS scores for the“friend”subscale were higher in the compulsory group. A positive correlation was identified between the total score of TMQ and the 'intrinsic motivation (IM)' subscale score and the total score of API-S. There was a positive correlation between TMQ total score and SOCRATES 'ambivalence', 'recognition', 'taking steps' subscale scores, while no significant correlation was observed between TMQ 'extrinsic motivation (EM)' subscale and SOCRATES subscales. A positive correlation was observed between the total score and the 'IM' subscale scores of TMQ and the 'intrinsic stigma (IS)' subscale score of SU-SMS. While the COPE 'dysfunctional coping attitudes' subscale and TMQ 'IM' subscale demonstrated a positive relationship, TMQ 'Confidence in Treatment (CT)' subscale exhibited a negative relationship. The results indicated that age, SU-SMS 'IS' subscale, and the SOCRATES“recognition”and“taking steps”subscales were predictive of motivation. A positive correlation was identified between the 'IS' subscale score of the SUSMS and the API-S 'Motivation for Substance Withdrawal' subscale, as well as total scores. Similarly, a positive correlation was observed between the 'IS' subscale and the SOCRATES 'ambivalence', 'recognition' and 'taking steps' subscales. Conversely, a negative correlation was evident between the MSPSS 'family' subscale and the SU-SMS 'expected stigmatisation' and 'confirmed stigmatisation' subscales. A positive correlation was observed between the SU-SMS total score and the COPE 'dysfunctional coping attitudes' subscale, BAS and BDS total scores. CONCLUSION: The compulsory treatment group is comprised of patients who are younger, have a lower severity of addiction, and have a diagnosis of psychosis spectrum. However, they exhibit lower treatment motivation. The level of internalised stigma is lower in the compulsory group, which has a higher rate of being in the ambivalence period of the stages of change. It would be beneficial to establish dedicated clinics where psychotic disorders can be managed alongside compulsory inpatient treatment. Furthermore, motivational techniques to enhance motivation and facilitate progress on the stages of change could be incorporated into the treatment plan.
Benzer Tezler
- Madde kullanım bozukluğu tanısı almış bireylerde bağımlılık şiddeti ile bağlanma biçimleri ve algılanan sosyal destek arasındaki ilişki: Elazığ örneklemi
The relationship between severity of dependence, attachment styles and perceived social support in individuals with the diagnosis of substance–use disorder: In the case of Elazığ
FATMA BETÜL DEMİR
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Adli Tıpİstanbul Üniversitesi-CerrahpaşaSosyal Bilimler Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ERDİNÇ ÖZTÜRK
- Madde kullanım bozukluğu olan bireylerde tedavi sürecinde damgalanma ile başa çıkmanın fenomenolojik olarak incelenmesi
A phenomenological investigation of coping with stigmatization in the treatment proccess in the individuals with substance use disorder
DİLEK AKSOY
- Madde kullanım bozukluğu olan yatarak tedavi gören erkek ve kadın ergenlerde sosyodemografik, klinik özelliklerin, travmatik yaşantı öyküsü ve travma ile ilişkili psikopatolojilerin tedaviyi tamamlama üzerine olan etkileri
The effects of sociodemographic and clinical characteristics, childhood trauma and trauma-related psychopathologies on retention of inpatient substance abuse treatment
DENİZ YILDIZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
PsikiyatriSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Psikiyatrisi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÖZHAN YALÇIN
- Opiyat kullanım bozukluğu tanısıyla naltrekson implant veya buprenorfin/ nalokson tedavisi alan hastaların sosyodemografik verilerinin karşılaştırılması ve nüksü öngördürücü faktörler: Retrospektif bir değerlendirme
Comparison of sociodemographic data of patients receiving naltrexone implant or buprenorphine / naloxone treatment with a diagnosis of opiate use disorder and relapse predictive factors: A retrospective evaluation
MUSTAFA ÇAĞRI YILDIZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
PsikiyatriSağlık Bilimleri ÜniversitesiPsikiyatri Ana Bilim Dalı
UZMAN ALİ METEHAN ÇALIŞKAN
- Madde kullanım bozuklukları için çok aileli grup psikoeğitimi: Türkiye'de randomize olmayan kontrollü bir çalışma
Multi-Family Group Psychoeducation for Substance Use Disorders: A Non-randomized Controlled Study in Turkey
BEYZA NUR KAYTAZ YILMAZ