Diyabet hastalarında eş uyumunun HbA1c variabilitesine etkisi
The effect of spousal concordance on HbA1c variability in diabetic patients
- Tez No: 867778
- Danışmanlar: DOÇ. DR. MİRAÇ VURAL KESKİNLER
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Aile Hekimliği, İç Hastalıkları, Family Medicine, Internal diseases
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2022
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Medeniyet Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 76
Özet
Giriş ve Amaç: Diyabet tedavisinde eş uyumu yaşam tarzı değişikliklerini kolaylaştıran veya karmaşık hale getiren bir faktör olabilir. Bu çalışmada Tip 2 diyabeti olan evli bireylerin evlilikteki uyumlarıyla HbA1c variabiliteleri arasındaki ilişki incelendi. Aynı zamanda eş uyumunun bireylerin sosyodemografik özellikleri ile ilişkisi de araştırıldı. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 20.05.2022-20.10.2022 tarihleri arasında T.C. Sağlık Bakanlığı Göztepe Prof. Dr. Süleyman Yalçın Şehir Hastanesi Endokrinoloji Bölümü Diyabet Obezite Polikliniği ve Genel Dahiliye Polikliniklerinde tedavi almakta olan, çalışmaya katılmayı kabul eden, en az iki yıldır Tip 2 Diyabet hastalığı olan ve evliliği iki yıldan uzun süredir devam eden 500 hasta dahil edildi. Çalışmaya katılan tüm hastalara sosyodemografik bilgileri içeren 14 soruluk Kişisel Bilgi Formu dolduruldu ve 32 soruluk Çiftler Uyum Ölçeği (DAS) yapıldı. Hasta dosyaları taranarak HbA1c seviyeleri ve BKİ'leri kaydedildi. Son 2 yılda en az 4 HbA1c ölçüm sonucu olan 422 hasta çalışmaya alındı. Çalışmamızda variabilite hesabı için iki farklı model belirlendi. Ardışık HbA1c ölçümleri arasındaki %0.5'lik artış ya da azalış HbA1c de anlamlı değişkenliğin varlığı olarak tanımlandı. Birinci modelde HbA1c ölçümlerindeki variabilite sayıları hesaplandı ve gruplandırıldı. Kişinin tüm ölçümleri arasında değişkenlik yok, 1 değişkenlik, 2 değişkenlik, >2 değişkenliği olan şeklinde gruplar oluşturuldu. İkinci modelde ise HbA1c değerleri kullanılarak bir HbA1c variabilite skoru (HVS) hesaplandı. Ardışık ölçümler arası variabilite sayısı (artış ya da azalış) ölçüm sayısına bölündü ve sonra 100 ile çarpıldı. Analiz edebilmek için puanlar dört kategoriye ayrıldı. Model-2 ye göre hesaplanan HbA1c variabilite skoru (HVS) ile ölçek puanı arasındaki korelasyona bakıldı. Bulgular: Çalışmaya 328 (%65.6) kadın ve 172 (%34.4) erkek alındı. Hastaların ortalama yaşı 55.1 (±8.8) yıl, ortalama diyabet süresi 10.9 (±7.33) yıldı. Çalışmada Çiftler Uyum Ölçeği ile variabilite skoru arasındaki korelasyona bakılmıştır. Spearman korelasyon analizine göre Çiftler Uyum Ölçeği ile variabilite oranı arasında anlamlı doğrusal ilişki saptanmamıştır (r=0.005, p=0.92). Model 1 ve Model 2'de ölçek puanı ortancasına göre; ortalamanın altında (118) hastalar karşılaştırılmış olup gruplar arasında anlamlı fark görülmedi (sırasıyla p=0.11, p=0.30). Model-1 ve Model-2'ye göre ölçek puanları ve variabilite arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (sırasıyla; p=0.15, p=0.29). Model 1'e göre dört grup arasında BKİ açısından anlamlı fark görüldü (p=0.04). Post-hoc karşılaştırmalarda BKİ; variabiltesi ikiden fazla olan grupta variabilite olmayan gruba kıyasla daha düşük bulundu. Model 2'ye göre HVS skoru 0-25 arasında olanların çoğu kadındı (p=0.02). Yaş, eğitim, çalışma şekli ve gelirde anlamlı fark saptanmadı. Eş uyum puanı ve sosyodemografik bilgiler karşılaştırmasına göre ölçeği yanıtlayan erkeklerin DAS puanı kadınlardan yüksek bulundu (p
Özet (Çeviri)
Introduction and Objective: Spousal concordance in diabetes treatment may be a factor that facilitates or complicates lifestyle changes. In this study, the relationship between spousal concordance and HbA1c variability of married individuals with Type 2 diabetes was examined. At the same time, the relationship between spousal concordance and sociodemographic characteristics of individuals was also investigated. Tools and Methods Used: 500 patients who had Type 2 Diabetes for at least two years and whose marriage has been ongoing for more than two years and who were receiving treatment in Ministry of Health Göztepe Prof. Dr. Süleyman Yalçın City Hospital Endocrinology Department Diabetes Obesity Polyclinic and General Internal Medicine Polyclinics between 20.05.2022 and 20.10.2022 participated in the study. All patients participating in the study completed a 14-question Personal Information Form containing sociodemographic information, and a 32-item DAS (Dyadic Adjustment Scale) scale was administered. Patient files were scanned and HbA1c levels and BMIs were recorded. 422 patients with at least 4 HbA1c measurement results in the last 2 years were included in the study. In our study, two different models were determined for variability calculation. A 0.5% increase or decrease between consecutive HbA1c measurements was defined as the presence of significant variability in HbA1c. In the first model, variability numbers in HbA1c measurements were calculated and grouped. Groups were formed as“no variability among all measurements of the individual”,“1 variability”,“2 variability”,“>2 variability”. In the second model, an HbA1c variability score (HVS) was calculated using the HbA1c values. The number of variabilities between consecutive measurements (increase or decrease) was divided by the number of measurements and then multiplied by 100. For analysis, scores were divided into four categories. The correlation between the HbA1c variability score (HVS) calculated according to Model-2 and the scale score was examined. Results: 328 (65.6%) women and 172 (34.4%) men were included in the study. The mean age of the patients was 55.1 (±8.8) years, and the mean diabetes duration was 10.9 (±7.33) years. In the study, the correlation between the Dyadic Adjustment Scale and the variability score was examined (n=422). According to the Spearman correlation analysis, no significant linear relationship was found between the Dyadic Adjustment Scale and the variability ratio (r=0.005, p=0.92). According to the median of the scale score in Model 1 and Model 2; The patients below (118) were compared and no significant difference was observed between the groups (p=0.11, p=0.30, respectively). No statistically significant difference was found between scale scores and variability according to Model-1 and Model-2 (p=0.15, p=0.29, respectively). According to Model 1, there was a significant difference between the four groups in terms of BMI (p=0.04). It was found from the post-hoc comparisons that BMI is lower in the group with more than two variability compared to the group without variability. According to Model 2, most of those with HVS scores between 0-25 were women (p=0.02). There was no significant difference in age, education, working type and income. According to the comparison of spouse adjustment score and sociodemographic information, the DAS scores of the men who answered the scale was found to be higher than the women (p
Benzer Tezler
- Bölgemizdeki tip 2 diyabet hastalarının diyabet bilinci ve tedavi uyumlarının hastalık seyri ile ilişkisinin araştırılması
The research on the relationship between the awareness of type 2 diabetes patients in our region as well as their disease compliance and the course of the disease
ELİFNUR AVCI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
İç HastalıklarıSağlık Bakanlığıİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. TESLİME AYAZ
- Gestasyonel diyabet hastalarında santral retinal arter resistive indeksinin hedef organ hasarıyla ilişkisi
Başlık çevirisi yok
GÖKÇE NAS
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Kadın Hastalıkları ve DoğumSağlık Bilimleri Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İHSAN ATEŞ
- Tip 2 diyabet hastalarında çok boyutlu diyabet, yalnızlık ve algılanan sosyal destek ilişkisi
The relationship between multi-dimensional diabetes, loneliness and perceived social support in TYPE 2 diabetes
GİZEM SOYSAL
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
İç Hastalıklarıİstanbul Okan ÜniversitesiHemşirelik Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ÖZLEM YAZICI
- Öz düzenleyici model kapsamında transdiagnostik yapıların hipertansiyon ve diyabet hastalarında değerlendirilmesi: Başa çıkma ve duygu düzenlemenin aracı rolü
The assessment of the transdiagnostic factors within the self-regulatory model in hypertensive and diabetic patients: The mediating role of coping and emotion regulation
MERVE ERBAY ERŞEN
- Tip 2 diabetes mellitus hastalarında egzersizin HbA1c, insülin direnci, koroner akım rezervi üzerine etkileri
The impact of exercise on HbA1c, insulin resistance, coronary flow reserve in the patients with type 2 diabetes mellitus
GÖKSEL GÜZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
Kardiyolojiİstanbul ÜniversitesiKardiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HÜSEYİN OFLAZ