Geriatrik yaş grubunda kemik mineral dansitometri ve kemik korteks kalınlığının proksimal femur kırık riski üzerine etkisinin değerlendirilmesi
Assessment of the effect of bone mineral densitometry and bone cortex thickness on proximal femur fracture risk in geriatric age group
- Tez No: 868768
- Danışmanlar: PROF. DR. AHMET ÖZMERİÇ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 59
Özet
Amaç: Geriatrik hasta grubunda proksimal femur kırığı mortalite ve morbiditesi yüksek bir hastalıktır. Proksimal femur kırığı risk faktörleri ile ilgili literatürde birçok çalışma yapılmıştır. Düşük vertebra ve femur T skorları, azalmış kemik korteks kalınlığının proksimal femur kırıklarını tespit etmedeki gücünü değerlendirmek ve proksimal femur kırığı riski için eşik değerler elde etmek, profilaktik tedbirler ile oluşabilecek mortalite ve morbiditeyi azaltmak amaçlanmıştır. Hastalar ve Yöntem: Hasta ve kontrol grubu Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi hasta bilgi sisteminden 01/01/2018 ile 01/06/2023 tarihleri arasında retrospektif olarak toplanmıştır. 872 hastanın %18,9' unun (n=165) KMD' si mevcuttu. 165 hastanın %25,4' ünün (n=42) DXA ölçümlerine ulaşıldı. Hasta grubu olarak acil servis veya polikliniğe proksimal femur kırığı ile başvuran 65 yaş ve üzeri 42 (28 kadın, 14 erkek) hasta seçilmiştir. Kontrol grubu olarak polikliniğe kalça ağrısı ile başvuran 65 yaş ve üzeri 42 (28 kadın, 14 erkek) hasta seçilmiştir. Tüm hastaların hastane bilgi sisteminden toplam vertebra T skoru, toplam femur T skoru sonucuna bakılmıştır. Tüm hastaların Kortikal kalınlık indeksi (KKİ) ölçümleri hastane görüntüleme sistemi üzerinden araştırmacı tarafından yapılmıştır. Verilerin analizi IBM SPSS 25 paket programında yapılmıştır. Bulgular: Hasta ve kontrol grubunun %66,6' sı (n=28) kadın, %33,3' ü (n=14) erkek idi. Çalışmamızda hasta grubunda vertebra T skoru -2,39±1,58 iken kontrol grubunda -1,62±1,23 idi. Hasta grubunda vertebra T skoru istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düşük saptandı (p=0,014). Hasta grubunda femur T skoru -2,45±1,17 iken kontrol grubunda -1,48±0,99 idi. Hasta grubunda femur T skoru istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düşük saptandı (p
Özet (Çeviri)
Aim: Proximal femur fracture is a disease with high mortality and morbidity rate in geriatric patients. There is a substantial body of literature on risk factors for proximal femur fracture. The objective of this study was to assess the efficacy of low vertebral and femoral T scores and decreased bone cortex thickness in identifying proximal femur fractures and to determine the optimal cut-off values for the risk of proximal femur fracture. This would facilitate the implementation of prophylactic measures to reduce the mortality and morbidity associated with such fractures. Patients and Methods: The patient and control groups were retrospectively collected from the patient information system of Ankara Training and Research Hospital between 01/01/2018 and 01/06/2023. A total of 872 patients were included in the study, with 18.9% (n=165) having BMD and 25.4% (n=42) having DXA measurements. Forty-two patients (28 females, 14 males) aged 65 years and older who presented to the emergency department or outpatient clinic with a proximal femur fracture were selected as the patient group. Forty-two patients (28 females, 14 males) aged 65 years and older who presented to the outpatient clinic with hip pain were selected as the control group. The total vertebral T score and total femur T score results were obtained from the hospital information system for all patients. The researcher conducted cortical thickness index (CTI) measurements for all patients through the hospital imaging system. The data were analyzed using the IBM SPSS 25 package programme. Results: The patient and control groups were composed of 66.6% (n=28) females and 33.3% (n=14) males. In our study, the mean T-score for the vertebral bone mineral density (BMD) was -2.39±1.58 in the patient group and -1.62±1.23 in the control group. A statistically significant difference was observed in the vertebral T score between the patient and control groups (p=0.014). The mean femoral T score for the patient group was -2.45±1.17, while that for the control group was -1.48±0.99. The femoral T score was found to be statistically significantly lower in the patient group (p
Benzer Tezler
- 60 yaş ve üstü erkeklerde kemik mineral yoğunluğu azalmasını etkileyen faktörler ve alfa klotho protein ilişkisi
Relationship between ALPHA klotho protein and factors affecting bone mineral density reduction in men 60 YEARS and over
BÜŞRA YILDIZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
İç HastalıklarıAnkara Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AHMET YALÇIN
- Polikliniğe başvuran postmenopozal hastalarda sarkopeninin değerlendirilmesi
Başlık çevirisi yok
AYLİN YILMAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
GeriatriMarmara Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ASLI TUFAN ÇİNÇİN
- Geriatrik yaş grubunda D vitamini düzeyinin kemik mineral yoğunluğu, kırık riski ve kas gücü ile ilişkisinin değerlendirilmesi
Başlık çevirisi yok
ONUR NURLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
İç HastalıklarıAnkara Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MURAT VARLI
- Konya ilinde geriatrik yaş grubunda sarkopeni sıklığı çalışması
Sarcopenia prevalence study in geriatric age group in Konya province
BÜŞRA GÖKÇE KUMRU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
İç HastalıklarıNecmettin Erbakan Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ HİLAL AKAY ÇİZMECİOĞLU
- Postmenopozal kadınlarda osteoporoz tedavisinde kullanılan antirezorptif ilaçların, kemik mineral yoğunluğu üzerine etkileri
The effect of antiresoptive drugs on bone mineralisation in postmenopausal women
VECDET TEZCAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2004
Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıklarıİstanbul Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF.DR. TANJU BEĞER