Febril konvülziyon geçiren çocuk hastalarda SCN1A gen mutasyonu değerlendirilmesi
Evaluation of SCN1A gene mutation in children with febrile convulsion
- Tez No: 871296
- Danışmanlar: DOÇ. DR. MUTLU YÜKSEK
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 80
Özet
Giriş ve Amaç: Febril konvülziyonlar, çocukluk çağı konvülziyonlarının en sık nedenidir. Febril nöbetler, genellikle selim karakterde olup bazı olgularda nöbetlerin tekrarlama özelliği göstermesi ve nadir de olsa epileptik nöbete dönüşme riskleri taşıması nedeniyle, önem ve güncelliğini korumaktadır. Febril konvülziyon nedenleri hala tam olarak bilinmesede genetik predispozisyonun önemli rol oynadığı yapılan çalışmalarla gösterilmiştir. Literatürde febril konvülziyon ile ilgili yayınlara bakıldığında, çok büyük bir kısmının risk faktörleri, kalıtım özellikleri, epilepsi gelişimi ve tekrarlama riski üzerine olduğu görülmektedir. Bu nedenle rutin değerlendirmeler sırasında, dikkatli aile öyküsü ve aile ağacının çıkarılması bize febril konvülziyonla gelen hastanın ilerde epilepsi riski taşıyıp taşımadığı konusunda yardımcı olabileceği gibi ayrıca tanı, tedavi ve prognoz kararında da katkıda bulunabilecektir. Bu çalışmanın amacı; febril konvülziyon geçiren çocuklar ile febril konvülziyon geçirmemiş sağlıklı bireylerde SCN1A gen mutasyonunu saptayarak; febril konvülziyon ile SCN1A gen mutasyonu birlikteliğinin anlamlılığını araştırmaktır. Febril konvülziyon geçiren hastalarda ilgili gen mutasyonu olan hastaları teşhis ederek, hiç geçirmemiş olanlarda gen taraması yapılarak geçirebilme, tekrarlama ihtimalini belirleyerek gerekli önlemleri önceden alabilme olanağı sağlanabilir. Materyal-Metod: Kasım 2018 ile Kasım 2021 tarihleri arası Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi Tıp Fakültesi Uygulama ve Araştırma Hastanesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları poliklinikleri ve Çocuk Acil Polikliniğine başvuran hastalardan 6 ay-5 yaş arasında febril konvülziyon geçiren veya daha önce geçirmiş olan 36 çocuk hasta çalışmaya alındı. Toplumdan fk yaş grubunu içermeyen, herhangi bir ek hastalığı olmayan, konvülziyon öyküsü olmayan, nörolojik semptomu olmayan 34 yetişkin kontrol grubu olarak belirlendi. Hastalardan genetik analiz için 1 tüp mor (EDTAlı) tüpe en az 2 ml olacak şekilde kan alındı. SCN1A gen tetkiki INTERGEN Genetik ve Nadir Hastalıklar Tanı Araştırma ve Uygulama Merkezi'nde çalışıldı. Bulgular: Çalışma grubundaki 36 hastanın ilk FK geçirme yaşı 10 ay ile 57 ay arasında olup yaş ortalaması 22,3±11,55 idi. Çalışma grubunun çoğu (%69,4) erkek cinsiyetteydi. 10 hastanın (%27,8) ailesinde FK öyküsü mevcuttu. 2 hastanın (%5,6) ailesinde epilepsi öyküsü mevcuttu. Hastaların ebeveynlerinde akrabalık öyküsü yoktu. Febril konvülziyon geçiren hastaların ilk FK geçirdiklerindeki ateş ortalaması 38,35±0,61 0C olduğu saptandı. Basit FK geçiren olgular 25 kişi (%69,4) iken, komplike FK geçirenler 10 kişi (%27,8) ve febril status geçirenler 1 kişi (%2,8) olarak tespit edildi. Çalışmamızda FK rekürrens oranı %33,3 olarak saptandı. Ortalama nöbet süresi 2,97±4,12 dk olup minimum 1dk, maksimum 20 dk olarak belirlendi. 7 hastaya (%19,4) konvulsiyon sırasında antiepileptik uygulanma öyküsü mevcuttu. Antiepileptik uygulananların %100'ünde FK rekürrensi gözlendi. Nöbet sırasında antiepileptik uygulanması ve rekürrens arasında istatistiksel açıdan anlamlı ilişki saptandı (p=0,040). SCN1A mutasyonu sadece 1 hastada (%2,7) saptandı. Hastada rekürrens gözlenmedi. Gen analizi sonucu; yüksek olasılıkla patojenik bir değişiklik c.3734G>A (p.R1245Q) (p.Arg1245Gln) (Heterozigot) olarak sonuçlandı. Ek olarak rs2298771 heterozigot polimorfizm (benign) tespit edildi. SCN1A rs2298771 polimorfizmi açısından FK geçiren 36 hastanın 8 tanesinde (%22,2) değişiklik tespit edilmediği, 1 tanesinde (%2,8) mutasyona ek heterozigot polimorfizm olduğu, 11 tanesinde (%30,6) homozigot polimorfizm olduğu, 14 tanesinde (%38,9) heterozigot polimorfizm olduğu ve 2 kişide (%5,6) de homozigot polimorfizme ek heterozigot benign değişiklik olduğu tespit edildi. Kontrol grubundaki 34 kişinin hiçbirinde SCN1A patojenik mutasyonu tespit edilmedi. 26 kişide bu gende (%76,4) herhangi bir polimorfizm saptanmazken, 2 kişide (%5,8) rs2298771 heterozigot polimorfizmi, 1 kişide rs2298771 homozigot polimorfizmi ve 5 kişide (%14,7) SCN1A geninde farklı polimorfizmler (rs6432860, rs7580482, rs3812719, rs10198801, rs67636132) tespit edildi. Gruplar arasında SCN1A rs2298771 polimorfizmi açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptandı (p
Özet (Çeviri)
Introduction and Aim: Febrile convulsions are the most common cause of childhood convulsions. Febrile seizures, generally benign, may exhibit a recurrence feature in some cases and, albeit rarely, carry the risk of developing epileptic seizures, maintaining its importance and relevance. Although the exact causes of febrile convulsions are not fully known, studies have shown the significant role of genetic predisposition. A large portion of the literature on febrile convulsions focuses on risk factors, hereditary characteristics, epilepsy development, and recurrence risk. Therefore, during routine evaluations, careful consideration of family history and pedigree analysis may not only help determine whether a patient with febrile convulsions is at risk of developing epilepsy in the future but also contribute to the diagnosis, treatment, and prognosis decisions. The aim of this study is to investigate the significance of the association between febrile convulsions and SCN1A gene mutation by detecting SCN1A gene mutation in children with febrile convulsions and healthy individuals who have not experienced febrile convulsions. Identifying patients with relevant gene mutations in children with febrile convulsions and performing genetic screening in those who have never experienced them may provide an opportunity to determine the likelihood of experiencing and recurring febrile convulsions and take necessary precautions in advance. Material-Methods: Thirty-six pediatric patients aged 6 months to 5 years who experienced febrile convulsions or had previously experienced them and presented to the Pediatric Clinics and Pediatric Emergency Clinic of Zonguldak Bülent Ecevit University Faculty of Medicine Training and Research Hospital between November 2018 and November 2021 were included in the study. As a control group, 34 adult patients without febrile convulsion history, neurological symptoms, or any other accompanying diseases were selected from the community. Blood samples for genetic analysis were collected in 1 tube containing EDTA from the patients. SCN1A gene analysis was performed on the blood samples at the INTERGEN Genetic and Rare Diseases Diagnosis Research and Application Center. Findings: The mean age at the first febrile convulsion episode in the study group of 36 patients ranged from 10 months to 57 months, with a mean age of 22.3±11.55 months. The majority of the study group (69.4%) were male. Ten patients (27.8%) had a family history of febrile convulsions, and two patients (5.6%) had a family history of epilepsy. There was no consanguinity history in the parents of the patients. The mean fever at the onset of the first febrile convulsion episode was 38.35±0.61°C. Twenty-five patients (69.4%) had simple febrile convulsions, ten patients (27.8%) had complex febrile convulsions, and one patient (2.8%) had febrile status. The recurrence rate of febrile convulsions in our study was 33.3%. The mean duration of seizures was 2.97±4.12 minutes, with a minimum of 1 minute and a maximum of 20 minutes. Seven patients (19.4%) had a history of antiepileptic drug administration during seizures, and 100% of those who received antiepileptic drugs experienced recurrence. A statistically significant relationship was found between the administration of antiepileptic drugs during seizures and recurrence (p=0.040). SCN1A mutation was detected in only one patient (2.7%) in the study. Recurrence was not observed in this patient. The genetic analysis resulted in a likely pathogenic change c.3734G>A (p.R1245Q) (p.Arg1245Gln) (Heterozygous) in this patient. Additionally, rs2298771 Heterozygous polymorphism (benign) was detected. Regarding SCN1A rs2298771 polymorphism, no changes were detected in 8 out of 36 patients with febrile convulsions (22.2%), an additional heterozygous polymorphism was observed in 1 patient (2.8%), homozygous polymorphism was found in 11 patients (30.6%), heterozygous polymorphism was observed in 14 patients (38.9%), and two patients (5.6%) had heterozygous benign changes in addition to homozygous polymorphism. No pathogenic mutations were detected in the control group, and no changes were observed in 26 out of 34 individuals (76.4%). Different polymorphism types were detected in 5 patients (14.7%), and heterozygous polymorphism was observed in 2 patients (5.8%) and homozygous polymorphism in 1 patient (2.9%) in the control group. While polymorphism was detected in 77.8% of patients with febrile convulsions, it was observed in only 10.7% of the control group. A statistically significant difference was found between the groups in terms of SCN1A rs2298771 polymorphism (p
Benzer Tezler
- İstanbul bağcılar sağlık uygulama ve araştırma hastanesine başvuran febril konvülziyon tanılı hastalarda nötrofil/lenfosit oranı, mpv düzeyi ve crp; Prokalsitonin değerlerinin retrospektif olarak incelenmesi
Başlık çevirisi yok
MEHMETCAN SEZER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MELTEM EROL
- Febril ve afebril konvülziyon ile başvuran çocuk hastalarda nöronal hasarın belirlenmesinde serum tau protein düzeyinin yeri ve risk belirlemede önemi
The significance of serum tau protein levels to determine neuronal damage and its importance for determining risks in children with febril and afebril seizures
AYTEN MUTLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2011
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıTrakya ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. SERAP KARASALİHOĞLU
- 2006 ? 2010 yılları arasında konvülziyon tanısı ile yatırılan hastaların demografik özellikleri
Demographic characteristics of patients hospitalized with a diagnosis of convulsion between 2006-2010
OZAN KOÇAK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2011
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıCumhuriyet ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. F. DİLARA İÇAĞASIOĞLU
- Febril konvülziyon geçiren hastalarda Il-1β (-511) ve Il-10 (-1082) gen polimorfizmlerinin, periferal kanda Il-1β ve Il-10 salınımına ve hastalığın oluşumuna etkisi
The effect of interleukin-1beta(-511) and interleukin-10 (-1082) genes polymorphism to interleukin-1beta and interleukin-10 secretion in febrile seizures
BANU NUR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2007
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAkdeniz ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ŞENAY HASPOLAT
- Febril konvülziyon geçiren hastalarda IL 2, IL 6 ve IL10 sitokin genlerinin yeni nesil dizi analizi ile araştırılması
Investigation of IL 2, IL 6 and IL 10 cytokine genes in patients with febrile convulsions by next generation sequence analysis
FATİH KAYA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDüzce ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ÖNDER KILIÇASLAN