Şeyh Sediduddîn Mahmud Bin Ali el-Hasan el-Hımsî'nin kelâmî görüşleri
The theological views of Sheikh Sediduddîn Mahmud bin Ali al-Hasan al-Himsî
- Tez No: 877153
- Danışmanlar: DOÇ. DR. AHMET BARDAK
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Din, Religion
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 122
Özet
Hımsî, Şiî İmamiyye'ye mensup bir otorite olarak tanınmış ve Suriye'nin Rey beldesine nispetle Hımsî veya Homsî olarak bilinmiştir. Hayatının son dönemlerinde Tahran'da yaşamış ve bir medrese inşa ettirmiştir. Hımsî, cismin sonradan oluştuğunu ve değişen halleriyle yeni özellikler kazandığını, bu değişimlerin bir fail tarafından gerçekleştirildiğini savunmuştur. Allah'ın varlığını kanıtlamak için hudûs kavramını kullanmış ve varlıkların zorunlu veya mümkün olma durumlarına göre değerlendirmiştir. Hımsî, cismin sonradan oluştuğunu ve değişen halleriyle yeni özellikler kazandığını, bu değişimlerin bir fail tarafından gerçekleştiğini savunmuştur. Hımsî, cisimlerin oluşumunun rastlantısal veya bilinçli olduğunu belirtmiştir. Özellikle, insan vücudundaki organların özel amaçlar için tasarlandığını vurgulamıştır. Hımsî, cisimler arasındaki farklılıkların varlığını ve bu farklılıkları açıklayacak bir nedenin gerekliliğini tartışmıştır. Zorunlu bir nedenin, cisimlerin farklılıklarını açıklamakta zorluklar yarattığını belirtmiş ve bu nedenle iradeli bir varlığın varlığını savunmuştur. Allah'ın iradesi ve insan eylemleri üzerindeki etkisini tartışırken, insanların iradeleri doğrultusunda hareket etmelerinin zorunlu olduğunu ancak bu iradenin engelleyiciler veya hoşnutsuzluklar nedeniyle baskı altında olmadığını belirtmiştir. Hımsî, peygamberlerin doğruluğunun mucizelerle kanıtlanabileceğini savunmuş ve peygamberliği toplumsal fayda temelinde değerlendiren filozofları eleştirmiştir. Peygamberlerin masumiyetinin önemini vurgulamış, küçük günahların bile kabul edilemez olduğunu belirtmiştir. Kadınların ve çocukların peygamber olamayacağını söylemiştir. Peygamberlerin mucizelerinin doğal olaylardan ve hilelerden ayrıldığını, olağanüstü ve açıklanamaz olduklarını ifade etmiştir. İmametin, dini liderlik ve genel başkanlık anlamına geldiğini ve imamın seçiminin yalnızca ilahi vahiy veya mucizeyle doğrulanması gerektiğini açıklamıştır. İmamın masumiyetinin, liderlik pozisyonundaki hata yapma olasılığını azaltarak toplumda dürüstlük ve adaleti güvence altına aldığını belirtmiştir.
Özet (Çeviri)
Hımsî is recognized as an authority in the Shia Imamiya and is known as Hımsî or Homsî, attributed to the town of Rey in Syria. In his later years, he lived in Tehran, where he built a madrasa. Hımsî argued that the body is created and gains new features through changing states, and these changes are brought about by an agent. He used the concept of hudûs to prove the existence of God, evaluating beings based on whether they are necessary or contingent. Hımsî asserted that the body's formation could be random or deliberate, emphasizing that the organs of the human body are designed for specific purposes. He discussed the necessity of a cause to explain the differences among bodies, stating that a compulsory cause struggles to explain these differences, hence advocating for the existence of a willing entity. This willing entity, he argued, is not a body because it can determine and explain differences among bodies. When discussing God's will and its influence on human actions, Hımsî noted that it is necessary for people to act according to their will, but this will is not constrained by obstacles or displeasures. He also argued that God's power is eternal and infinite, but this power does not point to an attribute. Hımsî believed that the truth of prophets could be proven through miracles and criticized philosophers who evaluated prophethood based on social benefits. He emphasized the importance of the infallibility of prophets, stating that even minor sins are unacceptable. He declared that women and children could not be prophets. Hımsî noted that the miracles of prophets are extraordinary and inexplicable, distinguishing them from natural events and deceptions. He defined Imamate as religious leadership and general authority, explaining that the selection of an Imam must be confirmed solely through divine revelation or a miracle. He asserted that the infallibility of the Imam ensures honesty and justice in society by reducing the possibility of error in the leadership position.
Benzer Tezler
- Şeyh Nureddin Cerrahi (K. S. ) ve Cerrahiye Tarikatı
Başlık çevirisi yok
MEHMET CEMAL ÖZTÜRK
Yüksek Lisans
Türkçe
1999
DinMarmara ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MUSTAFA TAHRALI
- Şeyh Sadreddin Konevi'nin hadisçiliği ve 'Şerhu'l Erbaine Hadisen' adlı eseri
Shekh Sadreddin Konevi and his book called 'Commentary of Forty Hadith'
AYŞE ÖZKÜRKÇÜLER
Yüksek Lisans
Türkçe
1998
DinSelçuk ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ZEKERİYA GÜLER
- İkinci Grup ve Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası Muhalefeti
Opposition of the second group and progressive republican party
MEHMET LORTOĞLU
Yüksek Lisans
Türkçe
1998
Türk İnkılap TarihiAnkara ÜniversitesiTarih Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. İZZET ÖZTOPRAK
- Şeyh mürid ilişkileriyle belirlenmiş dini cemaat şekli olarak tarikat; zümreleri Şanlıurfa-Kadiri-Şeyh ve müridleri üzerine yapılan bir din sosyolojisi araştırması
Tarigah groups as religious types of determined congragations by Shaykh-mürid relationship
SALİH AYDEMİR
Doktora
Türkçe
1998
DinAnkara ÜniversitesiFelsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MÜNİR KOŞTAŞ
- Şeyh Arslan Risâlesi ve Abdülganî en-Nâblusî'nin şerhi: Kavramsal bir inceleme
Sheikh Arslan's Epistle of Unity and the commentary of Abd al-Ghani an-Nabulusi: A conceptual study
VESİLE GÜRLEYEN
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
DinMarmara ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MUHAMMET NEDİM TAN