Zingeronun diyabetik ratlarda Testikular Apoptozis, SIRT1/Nrf2/HO-1 sinyal yolu ve spermatolojik parametreler üzerine etkilerinin araştırılması
Investigation of the effects of zingerone on Testikular Apoptozis, SIRT1/Nrf2/HO-1 signaling pathway and spermatological parameters in diabetic rats
- Tez No: 878686
- Danışmanlar: PROF. DR. MEHMET ÇAY
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Fizyoloji, Physiology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Fırat Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Fizyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 166
Özet
Dünya çapında yaygın olarak görülen ve tüm vücut sistemlerini etkileyen diyabetes mellitus, erkek infertilitesinde önemli rol oynamaktadır. Diyabetin erkek üreme sistemi üzerindeki etkilerini hafifletmek için bitkisel antioksidanların kullanımı son yıllarda büyük ilgi görmüştür. Bu çalışmada; diyabetik erkek ratlarda zingeronun doza bağlı olarak üreme sistemi üzerindeki etkinliğinin araştırılması amaçlandı. Bu amaç doğrultusunda çalışmada; 250-300 g ağırlığında 10-12 haftalık 75 adet Sprague Dawley ırkı erkek rat kullanıldı. Ratlar, diyabetik gruplarda 15 adet, diyabetik olmayan gruplarda 10 adet rat olacak şekilde 6 gruba ayrıldı. Gruplar; 1. Grup: Kontrol Grubu (serum fizyolojik), 2. Grup: Zingeron 50 Grubu (Zingeron 50 mg/kg), 3. Grup: Zingeron 100 Grubu (Zingeron 100 mg/kg), 4. Grup: Diyabet Grubu (STZ 55 mg/kg), 5. Grup: Diyabet+Zingeron 50 Grubu (STZ 55 mg/kg + Zingeron 50 mg/kg), 6. Grup: Diyabet+Zingeron 100 Grubu (STZ 55 mg/kg + Zingeron 100 mg/kg) olacak şekilde düzenlendi. Diyabet modeli, 55 mg/kg streptozotosin intraperitoneal tek doz uygulanarak oluşturuldu. Zingeron serum fizyolojikte çözdürülerek gavaj uygulaması şeklinde 8 hafta süreyle her gün verildi. Sekizinci hafta sonunda, anestezi altında dekapitasyonla sıçanlardan alınan kan örneklerinden serum glikoz ve testosteron düzeyleri belirlendi. Testis dokusundan; Malondialdehit (MDA) ve Glutatyon (GSH) düzeyleri, Glutatyon Peroksidaz (GSH.Px) ve Katalaz (CAT) enzim aktiviteleri, Sirt1, Nrf2, HO-1, Bax, Bcl-2 protein ekspresyon düzeyleri, spermatolojik parametreler (spermatozoon motilitesi, anormal spermatozoon oranı, spermatozoon yoğunluğu) ve üreme organ ağırlıkları (testis, epididimis, vezikula seminalis, ventral prostat) belirlendi. Ayrıca testis dokusu histopatolojisi ve Johnsen skoru belirlendi. Çalışmada elde edilen bulgulara göre, Kontrol grubuna kıyasla DM grubunda, canlı ağırlık ve testosteron düzeyi azalmasına rağmen (p˂0.001), glikoz düzeyinin arttığı (p˂0.001) belirlendi. DM grubu testis dokusunda GSH (p˂0.001), GSH.Px (p˂0.001), CAT düzeyinde önemli bir azalma ile birlikte Sirt1, Nrf2, HO-1 protein ekspresyon düzeyleri (p˂0.001), Bcl-2 protein ekspresyon düzeyi azaldı (p˂0.01). MDA düzeyi (p˂0.001), Bax protein ekspresyon düzeyi (p˂0.05) ve Bax/Bcl-2 oranında önemli bir artış (p˂0.01) olduğu görüldü. Spermatozoon motilitesi, epididimal spermatozoon yoğunluğu ve üreme organ ağırlıklarında azalma (p˂0.001), anormal spermatozoon oranında (baş, kuyruk, toplam) artış (p˂0.001) saptandı. DM grubuna kıyasla, DM+Zin50 ve DM+Zin100 grupları canlı ağırlık değerleri ve testosteron düzeyinin arttığı (p˂0.001), doza bağlı olarak DM+Zin50 grubu glikoz düzeyinde bir fark görülmemesine rağmen (p˃0.05), DM+Zin100 grubu glikoz düzeyinin azaldığı görüldü (p˂0.001). DM+Zin50 ve DM+Zin100 grupları MDA düzeyleri azalırken (p˂0.001), GSH, GSH.Px ve CAT aktivitesinde önemli bir artış (p˂0.001) görüldü. Doza bağlı olarak DM+Zin50 grubu Sirt1, Nrf2, HO-1 protein ekspresyon düzeylerinde bir fark görülmezken (p˃0.05), DM+Zin100 grubunda önemli bir artış (p˂0.001) belirlendi. DM+Zin50 ve DM+Zin100 grupları Bax ve Bcl-2 protein ekspresyon düzeylerinde bir fark görülmezken (p˃0.05), Bax/Bcl-2 oranı azaldı (p˂0.01). DM+Zin50 grubu spermatozoon motilitesi, yoğunluğu ve veziküla seminalis ağırlığında bir fark görülmemesine rağmen (p˃0.05), toplam anormal spermatozoon oranında azalma (p˂0.001), testis, epididimis ve ventral prostat ağırlıklarında artış (p˂0.001) tespit edildi. DM+Zin100 grubu spermatozoon yoğunluğunda bir fark görülmemesine rağmen (p˃0.05), toplam anormal spermatozoon oranı azaldı (p˂0.001), motilite ve üreme organ ağırlıkları arttı (p˂0.001). Ayrıca histopatolojik değerlendirmede DM grubuna kıyasla DM+Zin50 grubu germinal hücre kalınlığında bir fark görülmemesine rağmen (p˃0.05), tubulus seminiferus kontortus çapı ve Johnsen testiküler skor değeri arttı (p˂0.001). DM+Zin100 grubu tubulus seminiferus kontortus çapı, germinal hücre kalınlığı ve Johnsen testiküler skor değerlerinin arttığı (p˂0.001) tespit edildi. Histopatolojik olarak diyabetik ratlarda lezyonlar gözlemlenmesine rağmen, zingeron uygulanan diyabetik ratlarda lezyonların şiddeti ve sıklığı doza bağlı olarak azaldı. Sonuç olarak bu çalışma, hem sağlıklı ratlar hem de diyabetikler üzerine olduğundan sonuçlarımız birbirini destekler niteliktedir. Bu nokta koruyucu hekimlikte de zingeronun tavsiye edilebilirliğini gösterir. Zingeronun deneysel diyabet oluşturulmuş erkek ratlarda oluşabilecek üreme bozuklukları üzerine doza bağlı olarak iyileştirici bir rol oynadığı ilk kez ortaya konuldu. Bu çalışma, diyabet ile ilişkili üreme fonksiyon bozukluklarını doza bağlı olarak hafiflettiğini doğrulayarak, diyabete bağlı erkek infertilitesi tedavisinde zingeron kullanımına ilişkin güçlü kanıtlar sağladı. Böylece hem sağlıklı ratlarda koruyucu olarak hem de terapötik prosedürde zingeron kullanımına yer verilmesi önerilebilir. Ayrıca zingeron ile birlikte yapılan kombinasyon ilaç tedavileri, kullanılan ilaçların toksik etkilerinin azaltılması ve diyabete bağlı infertilite ile mücadelede umut verici bir strateji olabilir.
Özet (Çeviri)
Diabetes mellitus, a prevalent condition worldwide that affects multiple body systems, plays a significant role in male infertility. The use of herbal antioxidants to ameliorate the effects of diabetes on the male reproductive system has attracted much interest in recent years. The aim of this study was to investigate the dose-dependent effect of zingerone on the reproductive system in diabetic male rats. For this purpose, 75 male Sprague Dawley rats weighing 250-300 g and 10-12 weeks old were used. They were divided into 6 groups as 15 rats in diabetic groups and 10 rats in non-diabetic groups. Groups; 1st Group: Control Group (saline), 2nd Group: Zingeron 50 Group (Zingeron 50 mg/kg), 3rd Group: Zingeron 100 Group (Zingeron 100 mg/kg), 4th Group: Diabetes Group (STZ 55 mg/kg), 5. Group: Diabetes+Zingeron 50 Group (STZ 55 mg/kg + Zingeron 50 mg/kg), 6th Group: Diabetes+Zingeron 100 Group (STZ 55 mg/kg + Zingeron 100 mg/kg). The diabetes model was induced by the intraperitoneal administration of a single dose of streptozotocin at a dose of 55 mg/kg. Zingerone was prepared as a solution in saline and administered by gavage on a daily basis for a period of eight weeks. At the conclusion of the eighth week, serum glucose and testosterone levels were quantified from blood samples obtained from rats via decapitation under anaesthesia. The levels of malondialdehyde (MDA) and glutathione (GSH) were determined, as well as the activity of glutathione peroxidase (GSH. Px) and Catalase (CAT) enzyme activities, Sirt1, Nrf2, HO-1, Bax, Bcl-2 protein expression levels, spermatological parameters (spermatozoon motility, abnormal spermatozoon ratio, spermatozoon density) and reproductive organ weights (testis, epididymis, vesicula seminalis, ventral prostate) were determined. Additionally, testicular tissue histopathology and the Johnsen score were evaluated. The findings of the study indicate that, despite a reduction in body weight and testosterone levels in the DM group compared to the control group (p0.05), there was a decrease in glucose levels in the DM+Zin100 group (p0.05), a significant increase was observed in the DM+Zin100 group (p0.05). However, the Bax/Bcl-2 ratio was found to be significantly lower in the DM+Zin50 group (p0.05), the total abnormal spermatozoon ratio decreased (p0.05), the total abnormal spermatozoon ratio decreased (p0.05), the tubulus seminiferus contortus diameter and Johnsen testicular score value increased (p
Benzer Tezler
- Diyabetik ratlarda deneysel oluşturulan yara modelinde zingeron'un yara iyileşmesi üzerine etkilerinin araştırılması
Investigation of the effects of zingerone on wound healing in experimentally created wound model in diabetic rats
BEHZAD MOKHTARE
Doktora
Türkçe
2022
Sağlık EğitimiAtatürk ÜniversitesiPatoloji (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
PROF. DR. YAVUZ SELİM SAĞLAM
- Ratlarda deneysel olarak oluşturulan diyabetik kardiomyopatiye karşı zingeronun koruyucu etkilerinin araştırılması
Investigation of the protective effects of zingerone against experimentally induced diabetic cardiomyopathy in rats
EMİNE ÖZTÜRK
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
PatolojiAtatürk ÜniversitesiVeterinerlik Patolojisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. YAVUZ SELİM SAĞLAM
- Ratlarda deneysel olarak oluşturulan diyabetik nöropatide; oksidatif stres, apoptoz, DNA ve RNA hasarı üzerine zingeronun etkilerinin araştırılması
Experimentally induced diabetic neuropathy in rats; investigation of the effects of zingerone on oxidative stress, apoptosis, DNA and RNA damage
FERİT KANSU ÖRNEK
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Veteriner HekimliğiAtatürk ÜniversitesiVeterinerlik Patolojisi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SERKAN YILDIRIM
- Zingeronun H2452 mezotelyoma hücre hattı üzerine etkisinin ve bu etkide TRPV1 reseptörünün rolünün incelenmesi
Investigation of the effect of zingeron on cell line of H2452mesothelioma and the role of TRPV1 receptor in this effect
ABDULMECİT GÜL
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
Moleküler TıpKahramanmaraş Sütçü İmam ÜniversitesiTarımsal Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ SABAHATTİN CÖMERTPAY
- Zingeronun antibakteriyel, antifungal, antibiyofilm, antioksidan özelliklerinin incelenmesi ve MCF-7 ile HUVEC hücre hatları üzerindeki sitotoksisitesinin karşılaştırılması
Analysing of antibacterial, antifungal, antibiyofilm, antioxidan characteristics of zingeron and comparison of citotoxity on MCF-7 and HUVEC cell lines
HAZAL ÇOBUR
Yüksek Lisans
Türkçe
2020
BiyolojiKahramanmaraş Sütçü İmam ÜniversitesiBiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ALİ SAVAŞ BÜLBÜL