Basra Körfezi'nde üs siyaseti
Base politics in the Persian Gulf
- Tez No: 879230
- Danışmanlar: PROF. DR. MUZAFFER KOÇ
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Uluslararası İlişkiler, International Relations
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2022
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Marmara Üniversitesi
- Enstitü: Orta Doğu ve İslam Ülkeleri Araştırmaları Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Ortadoğu Siyasi Tarihi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 393
Özet
Üs kavramı birçok farklı alanda kullanılmakta olan, askeri kökenli bir terimdir. Bu terim, onlarca farklı türevi kapsamakla birlikte günümüzde hala sınırları kesin olarak çizilmiş bir tanım yapabilmek zordur. Askeri boyutuyla tarihin ilk dönemlerinden günümüze dek hem savaşlar ve hem de savaşlardan kaçınabilmek için bir araç olarak tercih edilmektedir. Coğrafi keşiflerin ardından stratejik geçiş noktalarındaki karakol ve lojistik destek noktası niteliğindeki üsler, imparatorluklar için küresel egemenliğin anahtarı olmuştur. Teknolojik imkanların genişlemesine paralel şekilde, üslere yönelik teknik gereksinimler azalma eğilimine girse de Soğuk Savaş dönemiyle birlikte siyasi misyonları dolayısıyla bu varlıklara olan talep yeniden artış göstermiştir. Bu bağlamda askeri üslerle ilgili çalışmaların öncü isimlerinden Robert E. Harkavy denizaşırı askeri üsleri,“küresel güçlerin hegemonik bir meydan okuma aracı”olarak ifade etmektedir. Çalışmanın teorik kısmını oluşturan üs siyaseti,“denizaşırı askeri varlıkların edinimi, kullanımı ve sonlandırılması sürecinde, taraf aktörler arasında oluşan etkileşimler bütünü”şeklinde tanımlanabilir. Bu doğrultuda askeri üslerin teknik ve siyasi amaçları, zaman içerisinde amaçların ne yönde değişim gösterdiği, taraflar arasında sorunsuz bir üs kullanımının nasıl mümkün olabileceği ve üslerin taraf aktörlerin stratejilerinde nerede konumlandığı Basra Körfezi'ndeki üç monarşi özelinde (Suudi Arabistan, Bahreyn, Katar) incelenmektedir. Üs siyaseti teorisinin genel hatları belirtilmiş ve denizaşırı askeri üslerin yarattığı siyasi etkileşimlere dair altı farklı hipotez bölge özelinde test edilerek, teorinin inşasına katkı sunulmaya çalışılmıştır. Daha önceki çalışmalardan farklı olarak otoriter yönetimlerde üs siyasetinin nasıl şekillendiği ve taraf aktörler arasında nasıl bir etkileşim meydana getirdiği, vaka analizleri ile ortaya koyulmaktadır. Üs siyaseti teorisinin ağırlıklı şekilde ana aktörler arası gelişmelere odaklandığı, dolaylı aktörlerin etkilerini yeteri kadar hesaba katmadığı öne sürülmektedir.
Özet (Çeviri)
The concept of base is a term that has a military origin and is employed in a vast array of areas. Although the concept encompasses lots of meanings or uses, there is still not a precise definition available. Thanks to its military dimension, a base has been preferred as a means to wage wars or to refrain from wars since the very beginning periods of history of conflicts. After the geographical discoveries, considered as police stations and logistical support points at strategic crossing points, bases became the key to global sovereignty for the empires. Although the technical needs for bases have decreased as a result of the expansion of technological possibilities, the demands for bases have increased again due to their political missions with the Cold War period. In this context, Robert E. Harkavy, one of the pioneers of studies on military bases, describes overseas military bases as“a hegemonic challenge tool of global powers”. Base politics, the theoretical part of the study, can be defined as“the whole of interactions among the parties during the acquisition, use and termination of overseas military assets”. In this sense, this research was to examine the technical and political aims of the military bases, how the aims have changed over time, how it is possible to use a base without any problems between the parties, and where the bases are located in the strategies of the party actors in the context of the three monarchies in the Persian Gulf (Saudi Arabia, Bahrain, Qatar). In the research, firstly, the general lines of the base politics theory were addressed. Further, six different hypotheses about the political interactions created by overseas military bases were tested in the region, by contributing to the construction of the theory. Unlike previous studies, how the base politics is shaped in authoritarian governments and how it creates an interaction between the party actors has been unearthed through case studies. According to the findings of the research, it can be concluded that the base politics theory mainly focuses on the developments among the main actors. Accordingly, it can be argued that indirect actors do not sufficiently take their effects into account.
Benzer Tezler
- Almanya'nın İngiltere ile Osmanlı Devleti üzerindeki nüfuz mücadelesi (1890-1914)
Germany's struggle with England for gaining influence in the Ottoman Empire (1890-1914)
HACI BAYRAM SOY
- 2000'li yıllarda ABD dış politikasında İran
Iran in US foreign policy in the 2000s
UĞUR ZENGİNER
Doktora
Türkçe
2024
Uluslararası İlişkilerTrakya ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SİBEL KAVUNCU
- A neorealist analysis of Iran-Russia relations: Tajik and Syrian civil wars
İran-Rusya ilişkilerinin neorealist bir analizi: Tacik ve Suriye iç savaşları
ESRA YANIK
Yüksek Lisans
İngilizce
2019
Uluslararası İlişkilerOrta Doğu Teknik ÜniversitesiOrtadoğu Araştırmaları Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ DERYA GÖÇER AKDER
DR. ZELAL ÖZDEMİR
- 8. Cumhurbaşkanı Turgut Özal'ın siyasi biyografisi
8th President Turgut Özal's political biography
SAMİ ORÇUN ERSAY
Doktora
Türkçe
2024
Siyasal BilimlerGalatasaray ÜniversitesiSiyaset Bilimi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HÜSEYİN ÖZGÜR ADADAĞ
- Basra Körfezi'nde İngiliz – Amerikan rekabeti: Bureymi ihtilafı örneği (1950 – 1960)
Anglo-American rivalry in the Basra Gulf: The case of Buraimi dispute, 1950-1960
CAFER TALHA ŞEKER
Doktora
Türkçe
2018
Uluslararası İlişkilerMarmara ÜniversitesiOrtadoğu Siyasi Tarihi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ZEKERİYYA KURŞUN