Dekspantenolün sıçanlardakı̇ mcfarlaneflep beslenmesı̇ üzerı̇ne etkı̇lerı̇
Dekspantenolün siçanlardaki̇ mcfarlaneflep beslenmesi̇ üzeri̇ne etki̇leri̇
- Tez No: 880735
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ İLKER ÜSÇETİN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi, Plastic and Reconstructive Surgery
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: Prof. Dr. Cemil Taşcıoğlu Şehir Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 62
Özet
Plastik cerrahide çeşitli yaralanmalar, malignite ve malformasyonların ekstirpasyonu sonrası flepler sıklıkla kullanılmakta ve birçok klinik durumda en iyi rekonstrüktif seçeneği oluşturmaktadır. İskemik nekroz fleplerin kullanılmasında başlıca korkulan komplikasyondur. Bu komplikasyonun önlenmesi için fleplerin ilk kullanılmaya başladığı periyoddan itibaren altında yatan mekanizma çözülmeye böylece etkili önleyici ve tedavi edici modaliteler geliştirilmeye çalışılmıştır ancak şimdiye kadar en öngörülebilir ve en etkili faydayı gösteren flep geciktirme (delay) yöntemine eş etkinlikte bir farmakolojik tedavi modalitesi bulunamamıştır. Bu maddenin arayışı yolunda dekspentanol, PA, karbonhidrat, kolesterol, steroid ve ilaç metabolizmasında kofaktör görevi gören koenzim A'nın sentezini arttırır. Pantotenik asit, piruvat dehidrojenaz ve sitrat sentaz enzimleri tarafından katalize edilen reaksiyonlarda yer aldığından çoğunlukla doku rejenerasyonu ve yara iyileşmesi ile ilişkilendirilmiştir. Ek olarak, indirgenmiş glutatyon (GSH) ve hücre içi ATP düzeylerinde artışa aracılık ettiği için antioksidan ve antiinflamatuar etkileri bilindiğinden gözümüze çarpmış olup, flep nekrozundaki patofizyolojik mekanizmlarla birlikte ele alındığında flep yaşayabilirliği üzerine olumlu etkileri olacağı düşünülmüştür. Çalışmada McFarlane tarafından tanımlanmış rat dorsal flep modeli kullanıldı. Hayvanlar her bir grupta 8 hayvan olacak şekilde kontrol, topikal, intraperitoneal ve T+İP olacak şekilde 4 grup olarak çalışma planlandı. İlaç grubundaki hayvanlara postoperatif dönemde topikal ilaç uygulnan gruplara günde 2 defa flep üzerine krem uygulması intraperitoneal ilaç verilen gruplara ise günde bir defa 500 mg/kg intraperitoneal olarak ilaç uygulması yapıldı. Kontrol grubuna ise aynı hacimde serum fizyolojik oral gavaj verildi. Post operatif 7. günde nekroze flep alanı makroskobik olarak milimetrik asetat kağıdına aktarıldı ve fotoğraflandı. Nekroze alan yüzdeleri image-J programı kullanılarak dijital olarak hesaplandı ve karşılaştırıldı. Flep yaşayan alan oranı makroskopik incelemede istatistiksel olarak anlamlı sonuçlar alınmasada dekspentanol uygulanan gruplarda kontrol grubuna göre daha az nekroz saptandı. Yine 7. günde genel anestezi altında flep tüm hayvanlarda flep tüm fleplerin proksimal ix kısmının distal 1x3 cm'lik kısımları patolojik değerlendirmeye örnekler alınarak hemotoksilen-eosin boyamasında nötrofil yoğunluğu, ödem, fibrozis, kalsifikasyon, apopitotik hücre, mikrovasküler yoğunluk ve granülasyon parametreleri değerlendirildi. Her bir parametre için gruplar arasında ortalamalar istatistiksel olarak anlamlı farklılık açısından karşılaştırıldı ve nötrofil infiltrasyonu, granülasyon, kalsifikasyon, mikrovasküler yoğunluk ve apopitotik hücre nekroz paremetlerinde özellikle intraperitoneal ilaç uygulanan grupta kontrol grubuna kıyasla flep yaşayabilirliği üzerine olumlu etkisi olduğunu gösterecek şekilde istatiksel olarak anlamlı sonuçlar elde edilmiştir (p
Özet (Çeviri)
In plastic surgery, flaps are frequently used for reconstruction following excision of various injuries, malignancies, and malformations, often representing the optimal reconstructive option in many clinical scenarios. Ischemic necrosis remains a major concern with flap usage. Efforts have been made to elucidate the underlying mechanisms since the early use of flaps, aiming to develop effective preventive and therapeutic modalities. However, to date, no pharmacological treatment modality has shown efficacy comparable to flap delay, which has demonstrated the most predictable and effective benefit. In this pursuit, dexpentanol enhances the synthesis of pantothenic acid, pyruvate dehydrogenase, and coenzyme A, which are primarily associated with tissue regeneration and wound healing. Additionally, it is noted for its antioxidant and anti- inflammatory effects by mediating increases in reduced glutathione (GSH) and intracellular ATP levels. Considering the pathophysiological mechanisms of flap necrosis, these properties suggest potential positive effects on flap viability. The study utilized the rat dorsal flap model as described by McFarlane. Animals were divided into four groups: control, topical application, intraperitoneal administration, and combined topical plus intraperitoneal administration (T+IP). Animals in the drug groups received either topical cream twice daily or intraperitoneal administration of 500 mg/kg daily postoperatively, while the control group received equivalent volumes of saline orally. On postoperative day 7, necrotic flap areas were transferred to acetate paper, photographed, and digitally analyzed using Image-J software to calculate necrotic area percentages. Although statistically significant results were not obtained in macroscopic examination of flap survival rates, less necrosis was observed in groups treated with dexpentanol compared to the control group. Furthermore, histopathological evaluation of proximal and distal 1x3 cm sections of all flaps revealed statistically significant differences among groups in parameters including neutrophil density, edema, fibrosis, calcification, apoptotic cells, microvascular density, and granulation. Particularly, intraperitoneal drug administration showed statistically significant improvements in neutrophil infiltration, granulation, xi calcification, microvascular density, and apoptotic cell necrosis parameters, indicating a positive effect on flap viability (p
Benzer Tezler
- Erkek sıçanlarda siklofosfamidin neden olduğu reprodüktif hasara karşı dekspantenolün etkileri
Effects of dexpanthenol against cyclophosphamide-induced reproductive damage in male rats
CEMRE ZEYNEP HARMAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Histoloji ve Embriyolojiİnönü ÜniversitesiHistoloji ve Embriyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ASLI TAŞLIDERE
- Sıçanlarda deneysel intestinal iskemi reperfüzyon hasarında dekspantenolün etkileri
The effects of dexpanthenol on experimental intestinal ischemia reperfusion injury in rats
HAKAN ÖZKAYRAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2009
Eczacılık ve FarmakolojiAdnan Menderes ÜniversitesiFarmakoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MUSTAFA BİRİNCİOĞLU
- Sıçanlarda karbon tetraklorürün (CCl4) böbrekte oluşturduğu hasara karşı dekspantenolün (provitamin B5) koruyucu etkisinin biyokimyasal açıdan araştırılması
Biochemical investigation of the protective effect of dexpanthenol (provitamin B5) against renal damage caused by carbon tetrachloride (CCl4) in rats
TUĞBA DEMİRALP
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
Biyokimyaİnönü ÜniversitesiTıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ELİF GÜREL
- Doksorubisine bağlı kardiyotoksisitede dekspantenolün kardiyoprotektif etkisinin araştırılması
Investigation of the cardioprotective effect of dexpanthenol in doxorubicin-induced cardiotoxicity
HÜLYA METE ARICAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
BiyokimyaSüleyman Demirel ÜniversitesiTıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. İLTER İLHAN
- Sıçanlarda oluşturulan deneysel karaciğer iskemi reperfüzyon hasarında dekspantenol'ün koruyucu etkisinin araştırılması
Investigation of the protective effect of dexpanthenol on experimental liver ischemia reperfusion injury in rats
ALTAN SİPAHİ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Genel CerrahiEskişehir Osmangazi ÜniversitesiGenel Cerrahi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ADNAN ŞAHİN