Geri Dön

Nasreddin Hoca ve İncili Çavuş fıkralarının karşılaştırmalı incelemesi

Comparative analysis of Nasreddin Hodja and İncili Çavuş jokes

  1. Tez No: 881949
  2. Yazar: CEYHUN KAÇMAZ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. IŞIL ALTUN
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Türk Dili ve Edebiyatı, Turkish Language and Literature
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Kocaeli Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Türk Dili ve Edebiyatı Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 528

Özet

Nasreddin Hoca, Türk halk kültüründe zekâsı, nüktedanlığı ve toplumsal meselelere ironik yaklaşımı ile tanınan bir nüktedandır. Fıkralarındaki bilgelik dolu espriler, insan doğasının paradokslarını ve toplumun çelişkilerini gözler önüne serer. Hoca hem bir eğitimci hem de bir halk filozofu olarak sıradan insanların sorunlarına pratik ve esprili çözümler sunar. Bu özellikleriyle, o, Türk mizahının yanı sıra toplumsal ve kültürel eleştirinin de özgün bir temsilcisidir. İncili Çavuş da Osmanlı döneminde yaşamış ve kendi adıyla anılan fıkralar dizisi ile tanınan bir tiptir. İncili Çavuş fıkraları, Osmanlı toplumunun geleneksel yapısını, bürokrasiyi ve günlük yaşam işleyişini konu alır. İncili Çavuş, halk arasında bilinçlenme ve eğitim yoluyla toplumsal değişime vurgu yapan bir figür olarak görülmektedir. O, toplumun geleneksel yapısı içindeki çelişkileri ve absürtlükleri dile getirirken özellikle devlet mekanizması ve toplumsal hiyerarşi üzerinden eleştirel bir tutum sergiler. Bu çalışmada, Türk fıkra geleneğinin iki önemli temsilcisi olan Nasreddin Hoca ve İncili Çavuş'un hayatları etrafında şekillenen fıkraları karşılaştırmalı bir yaklaşımla incelenmiştir. Yapılan analizler sonucunda, bu iki nüktedanın fıkralarının Türk fıkra kültürünün anlaşılması ve geliştirilmesinde önemli bir rol oynadığı tespit edilmiştir. Ayrıca, söz konusu fıkraların Türk kültürünün zenginliğini ve çeşitliliğini yansıttığı bulgularına ulaşılmıştır. Bu bağlamda, Türk mizahının evrimindeki roller, kullanılan anlatı teknikleri ve iletilmek istenen mesajlar detaylı bir şekilde ele alınmıştır. Fıkraların toplumsal ve kültürel bağlamları göz önünde bulundurularak dönemin sosyal dinamikleri üzerine çıkarımlar yapılmıştır. Bu çalışma, Nasreddin Hoca ve İncili Çavuş fıkralarının Türk kültürü ve mizahındaki önemini vurgulayarak gelecekteki araştırmalar için bir temel oluşturmayı amaçlamıştır.

Özet (Çeviri)

Nasreddin Hodja is a wit in Turkish folk culture, known for his wit, wit and ironic approach to social issues. The wisdom-filled jokes in his jokes reveal the paradoxes of human nature and the contradictions of society. As both an educator and a folk philosopher, Hodja offers practical and humorous solutions to the problems of ordinary people. With these characteristics, he is a unique representative of Turkish humour as well as social and cultural criticism. İncili Çavuş is a character who lived in the Ottoman period and is known for his series of jokes. İncili Çavuş's jokes are about the traditional structure of Ottoman society, bureaucracy and daily life. İncili Çavuş is seen as a figure who emphasises social change through public awareness and education. While expressing the contradictions and absurdities within the traditional structure of the society, he exhibits a critical attitude especially on the state mechanism and social hierarchy. In this study, the jokes shaped around the lives of Nasreddin Hodja and İncili Çavuş, two important representatives of the Turkish joke tradition, are analysed with a comparative approach. As a result of the analyses, it has been determined that the jokes of these two witty people play an important role in the understanding and development of Turkish joke culture. In addition, it was found that these jokes reflect the richness and diversity of Turkish culture. In this context, the roles in the evolution of Turkish humour, the narrative techniques used and the messages intended to be conveyed are discussed in detail. Considering the social and cultural contexts of the jokes, inferences were made on the social dynamics of the period. This study aims to create a basis for future research by emphasising the importance of Nasreddin Hodja and İncili Çavuş jokes in Turkish culture and humour.

Benzer Tezler

  1. Değerler eğitimi ve söz varlığı açısından Bektaşi fıkraları

    Bektashi anecdotes in terms of values education and vocabulary

    MİNE DUMAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Eğitim ve Öğretimİnönü Üniversitesi

    Türkçe ve Sosyal Bilimler Eğitimi Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ RAMAZAN ÇİFTLİKÇİ

  2. Nasreddin Hoca fıkralarında insan kadrosu

    Characterization in Nasraddin Hodja's anecdotes

    GÖKHAN TARIMAN CENİKOĞLU

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1998

    Halk Bilimi (Folklor)Selçuk Üniversitesi

    Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SAİM SAKAOĞLU

  3. Kırgız mizahı ve mizah tipleri

    Kyrgyz humor and humour types

    GÜLNARA İSMAİLOVA

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2001

    Türk Dili ve EdebiyatıEge Üniversitesi

    Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. FİKRET TÜRKMEN

  4. Nasreddin Hoca ve Till Eulenspiegel fıkralarında kültürlerarası iletişim olgusu üzerine karşılaştırmalı bir inceleme

    A comparative analysis on the intercultural communication phenomenon in the jokes of Nasreddin Hodja and Till Eeulenspiegel / Eine komparative analyse von phänomenen interkultureller kommunikation in den witzen von Nasreddin Hodscha und Till Eulenspiegel

    YUNUS KINALI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Alman Dili ve EdebiyatıSelçuk Üniversitesi

    Alman Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ELİF ERDOĞAN

  5. Türk sineması ve televizyon dizilerinde Nasreddin Hoca

    Nasreddin Hodja in Turkish cinema and television series

    AYDIN GÖKTAŞ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Radyo-TelevizyonSelçuk Üniversitesi

    Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SİNAN GÖNEN