Doğum indüksiyonu uygulanan term gebelerde vajinal misoprostol (cytotec) ve vajina dinoproston (propess) kullanımının servikal olgunlaşma başarısının karşılaştırılması

Comparison of cervical ripening success of vaginal misoprostol (cytotec) and vaginal dinoprostone (propess) in term pregnant women undergoing labor induction

PDF İndir

Tez No: 882489
Yazar: PELİN FULYA BÜYÜKGÖZ
Danışmanlar: DOÇ. DR. ORHAN ŞAHİN
Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
Konular: Kadın Hastalıkları ve Doğum, Obstetrics and Gynecology
Anahtar Kelimeler: misoprostol, dinoproston, doğum indüksiyonu, servikal olgunlaşma, misoprostol, dinoprostone, cervical ripening, labor, induced
Yıl: 2024
Dil: Türkçe
Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
Enstitü: İstanbul Şişli Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi
Ana Bilim Dalı: Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı
Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
Sayfa Sayısı: 65

Özet

Amaç: Term ( gestasyonel yaş 37 ile 42 hafta arasında olan) gebe grubunda doğum indüksiyonu amacıyla servikal olgunlaştırma için kullanılmış olan prostaglandin analogları misoprostol ve dinoprostonu, etkililik, güvenlik ve yan etki açısından karşılaştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda 2021 ile 2024 yılları arasında Sağlık Bilimleri Üniversitesi Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği'nde doğum indüksiyonu endikasyonu almış ve bishop skoru 6 altında olan, membranları intakt, 18-45 yaş aralığındaki term gebeler araştırma grubu olarak belirlenmiştir. Hariç tutma kriterleri dışında kalan dinoproston grubu 50 hasta ve misoprostol grubu 50 hasta olmak üzere toplam 100 hastanın verilerine hastane elektronik veri ortamından ve hasta ve arşiv dosyalarından ulaşılmıştır. Misoprostol grubunda, 200 mcg'lik misoprostol tabletler sekize bölünmüş ve gerektiğinde 2 ila 6 saat arasında değişen doz aralıklarıyla maksimum 3 doz olarak tekrarlanmış olduğu, 24 saat üzerinde aktif travaya girmeyen veya aktif fazala ulaşamayan hastaların hastaların, başarısız indüksiyon endikasyonuyla sezaryen ile doğuma alındığı görülmüştür. Dinoproston grubundaki gebelerin verileri incelendiğinde, bir 10 mg yavaş salınımlı dinoproston vajinal insertinin posterior fornikse yerleştirildiği, 24 saat sonra aktif travaya girmeyen veya serviksi uygunsuz olarak değerlendirilen hastalarda maksimum 2 doz olmak üzere uygulamanın tekrarlandığı veya hastaların sezaryen ile doğuma alındığı görülmüştür. Hastaların gebelik haftası son adet tarihine göre ve erken hafta gebelik dönemindeki ultrasonografik ölçümlere göre belirlenmiştir. Her gebe için yaş, parite, gestasyonel hafta, indüksiyon endikasyonu, geliş bishop skoru ve kullanılan servikal olgunlaştırma yöntemi incelenmiştir. Her iki grupta aktif ağrıların başlama süresi, aktif faza geçiş süresi, 12. Saat bishop skorları, doğum şekli ve süresi, oksitosin ile ogmentasyon ihtiyacı, müdahaleli doğum endikasyonları incelenmiş ve karşılaştırılmıştır. Her iki grup gebeden doğan yenidoğanların 1. Ve 5. Dakika APGAR (yenidoğanın cilt rengi, nabız, nazogastrik sondaya gırtlak refleksi , kas tonusu, solunumu) skor değerleri ve yoğun bakım yatışı olup olmadığı incelenip karşılaştırılmıştır. Bulgular: Misoprostol grubundaki gebelerden 35 (%70)'inin, dinoproston grubundaki gebelerin ise 28 (%56)'inin vajinal doğum yaptığı izlenmiştir. Vajinal doğum oranı misoprostol grubunda daha yüksek olsa da, bu fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır (p=0,147). İki grup arasında; 12 saat içindeki Bishop skoru değişimi, aktif ağrıların başlama süresi ve aktif faza geliş süresi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı (sırasıyla p=0,461, (p=0,924), p=0,641). Doğum şeklinden bağımsız olarak, indüksiyon başlangıcından doğuma kadar geçen sürelere bakıldığında; misoprostol grubunda ortalama 15,5±9,7 ve medyan 12,9 saat olarak görülmüştür. Dinoproston grubunda ise ortlama 17,5±12,3 saat ve medyan13,9 saat olarak görülmüştür. Doğum süresi açısından iki ilaç grubu arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır (p=0,581). Yenidoğanların 1. ve 5. Dakika Apgar skorları karşılaştırıldığında iki grup arasında anlamlı bir fark saptanmamıştır (p=0,147, p=0,057). Dinoproston ile doğum indüksiyonu yapılan gebelerin bebeklerinde yoğun bakım yatış oranı, misoprostol grubundaki gebelerin bebeklerine göre anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur (p=0,006). Sonuç: Doğum indüksiyonu öncesi servikal olgunlaşma her iki prostaglandin analogu ajan birbirinin alternatifi olarak kullanılabilir. Kaynakları sınırlı olan ülkelerde kullanım kolaylığı ve düşük maliyet göz önüne alındığında misoprostol tercih edilebilir ancak lisanslı düşük doz, güvenilir bir formulasyonun geliştirilmesi için daha fazla kanıt düzeyi yüksek çalışmaya ihtiyaç vardır. Kullanılacak yöntemin seçimi, hastanın ve takibini yapacak olan hekimin tercihine, maliyete ve yöntemin erişilebilirliğine göre değişebilir. Hangi ajan tercih edilirse edilsin, doğum indüksiyonu amacıyla prostaglandin kullanmanın yan etkileri ve riskleri olabileceği akılda tutulmalı, gebeler yakın gözlem altında tutulmalı ve fetüs kardiotokografik olarak monitorize edilmelidir.

Özet (Çeviri)

ABSTRACT Objective: To compare the efficacy, safety and side effects of the prostaglandin analogs misoprostol and dinoprostone used for cervical ripening for induction of labor in a group of term (gestational age between 37 and 42 weeks) pregnant women. Material and Methods: In our study, term pregnant women between the ages of 18-45 years with intact membranes, with a Bishop score below 6, who received labor induction in our center between 2021 and 2024 were determined as the research group. The data of a total of 100 patients, 50 patients in the dinoprostone group and 50 patients in the misoprostol group, who were excluded from the exclusion criteria, were obtained from the hospital electronic data environment and patient and archive files. In the misoprostol group, 200 mcg misoprostol tablets were divided into eight and repeated as a maximum of 3 doses with dose intervals ranging from 2 to 6 hours when necessary, and patients who did not enter active labor over 24 hours or who could not reach active phase were taken to delivery by cesarean section with the indication of failed induction. In the dinoprostone group, a 10 mg slow-release dinoprostone vaginal insert was inserted into the posterior fornix, and the administration was repeated with a maximum of 2 doses in patients who did not enter active labor after 24 hours or whose cervix was evaluated as inappropriate, or the patients were delivered by cesarean section. The gestational week of the patients was determined according to the date of the last menstrual period and ultrasonographic measurements in the early pregnancy. For each pregnant woman, age, parity, gestational week, indication for induction, arrival bishop score and cervical ripening method used were analyzed. In both groups, the time of onset of active contractions, the time of transition to the active phase of labor, 12th hour Bishop scores, mode of delivery, induction to delivery interval and the need for augmentation with oxytocin, and indications for intervention delivery were examined and compared. The 1st and 5th minute APGAR (appearence pulse, grimace, activity, respiration) scores and the presence of neonatal intensive care unit admissions were examined and compared in newborns born to both groups of pregnant women. Results: It was observed that 35 (70%) of the pregnant women in the misoprostol group and 28 (56%) of the pregnant women in the dinoprostone group delivered vaginally. Although vaginal delivery rate was higher in the misoprostol group, this difference was not statistically significant (p=0.147). There was no statistically significant difference between the two groups in the change in Bishop score within 12 hours, onset of active contractions and interval to active phase of labor (p=0.461, (p=0.924), p=0.641, respectively). Regardless of the mode of delivery, the mean time from induction to delivery was 15.5±9.7 and median 12.9 hours in the misoprostol group. In the dinoprostone group, the mean was 17.5±12.3 hours and the median was 13.9 hours. There was no statistically significant difference between the two drug groups in terms of induction to delivery interval (p=0.581). When the 1st and 5th minute Apgar scores of newborns were compared, no significant difference was found between the two groups (p=0.147, p=0.057). The rate of neonatal intensive care unit admission was found to be significantly higher in infants of women in the dinoprostone than in the misoprostol group (p=0.006). Conclusion: Both prostaglandin analogs can be used alternatively for cervical ripening before induction of labor. In countries with limited resources, misoprostol may be preferable given its ease of use and low cost, but more studies with a high quality of evidence are needed to develop a licensed low-dose, safe formulation. The choice of the method to be used may vary according to the preference of the patient and the physician who will follow up, cost and accessibility of the method. Whichever agent is preferred, it should be kept in mind that the use of prostaglandins for induction of labor may have side effects and risks, and patients should be kept under close observation and the fetus should be monitored cardiotocographically.

Benzer Tezler

Tez No
627335
Postterm gebelikte doğum indüksiyonunda oral misoprostol (pge1-cytotec®) ve vajinal dinoproston (pge2-propess®) kullanımının karşılaştırılması
The comparison of oral misoprostol (pge1-cytotec®) and vaginal dinoprostone (PGE2-propess®) uses in labour induction in post-term pregnancy
DİLRUBA KARACA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Kadın Hastalıkları ve Doğum Sağlık Bilimleri Üniversitesi
Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SÜLEYMAN SALMAN
Tez No
911598
Term gebelerde servikal olgunlaşma ve doğum indüksiyonu amaciyla dinoprostone (PGE2) vajinal ovül kullaniminin doğum süreci ve obstetrik sonuçlarina etkisinin değerlendirilmesi
Evaluation of the effects of dinoprostone (PGE2) vaginal ovule use for cervical ripening and labor induction on labor progression and obstetric outcomes in term pregnancies
EBRU YASİN GÜL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Kadın Hastalıkları ve Doğum Sağlık Bilimleri Üniversitesi
Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ÜMMÜGÜLSÜM ESENKAYA
Tez No
638418
Sezaryen operasyonlarında kullanılan farklı uterin insizyon kapatma yöntemlerin postoperatif sezaryen insizyon skar kalınlığı ve istmosel oluşumu açısından karşılaştırılması
Comparison of different uterine incision closure methods used in cesarean section in terms of postoperative cesarean incision scar thickness and istmosel formation
ANIL İNCEDERE
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Kadın Hastalıkları ve Doğum Dokuz Eylül Üniversitesi
Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ÖMER ERBİL DOĞAN
Tez No
808230
Gün aşımı gebeler ile term erken membran rüptürü olan gebelere doğum indüksiyonu için kullanılan propess (Dinoproston 10 mg)'ın başarı oranının ve ek yöntemlere gereksinimin değerlendirilmesi
Evaluation of the success rate of propess (Dinoproston 10 mg) used for induction of labor in pregnants with postterm, pregnant women and pregnants with term premature membrane rupture and the need for additional methods
ANAR PANAHLI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Kadın Hastalıkları ve Doğum Sağlık Bilimleri Üniversitesi
Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SEFA ARLIER
Tez No
833347
Vajinal yol ile doğumda indüksiyon amacıyla kullanılansentetik oksitosin analoğu ve prostaglandin e2'ninpostpartum ve neonatal sonuçlarının karşılaştırılması
Used for induction in birth via vaginalsynthetic oxytocin analogue and prostaglandin e2comparison of postnatal and newborn results
İSMAİL AKİF TÜFEKCİOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Kadın Hastalıkları ve Doğum Sağlık Bilimleri Üniversitesi
Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı
DOÇ. CENGİZ ANDAN

Geri Dön