Geri Dön

Dyslexia in English language education: A study on primary school EFL teachers' awareness

İngilizce eğitiminde disleksi: İlkokul İngilizce öğretmenlerinin disleksi farkındalığı üzerine bir çalışma

  1. Tez No: 885810
  2. Yazar: LALE GÖKÇE GENÇ
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. CİHAT ATAR
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Eğitim ve Öğretim, Education and Training
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Sakarya Üniversitesi
  10. Enstitü: Eğitim Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Yabancı Diller Eğitimi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: İngiliz Dili Eğitimi Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 159

Özet

Disleksi, bilgi işleme ve kod çözme arasındaki yanlış iletişim nedeniyle okuma yeteneğini etkileyen spesifik bir öğrenme farklılığıdır. Bu farklılığın dünyanın yüzde 10'luk kesiminde daha baskın olduğu tahmin edilmektedir ve bu da her sınıfta en az bir dislektik öğrenciyle karşılaşma olasılığının yüksek olduğu anlamına gelmektedir. Yabancı dil sınıfları bağlamında, ana dil gelişimlerinde zaten gerideyken yabancı bir dilde bilgiyi işlemek ve kodunu çözmek dislektik öğrenciler için kafa karıştırıcı olabilmektedir. Bu durumda, yabancı dil öğretmenleri, disleksinin ve dislektik öğrencilerinin varlığının farkında olmadan onları yanlış yorumlayabilir; onlara kötü davranabilmekte ve öğrencilerin hedef dil öğrenme süreci üzerinde olumsuz etki bırakabilmektedir. Bu tür öğrencilerin İngilizce gelişimlerinde mümkün olduğunca önceden minimum düzeyde başarısızlık ve destekten yoksun kalma riskine sahip olmalarını sağlamak amacıyla, bu çalışma Türkiye'deki ilkokul İngilizce öğretmenlerinin disleksi konusunda ne kadar bilinçli olduklarını ölçmektedir. Bağlamı itibarıyla ilgili literatürdeki boşluğu kapatmak için katkıda bulunmayı hedefleyen bu çalışma, yakın gelecekte disleksik yabancı dil öğrencilerine sağlanacak fırsatların sayısını en üst düzeye çıkarmak için Türk eğitim sisteminde neler yapılması gerektiğine dair öneriler sunmaktadır. Bu nihai amacın ışığında, bu çalışma, bilgi eksikliği yaşadıkları noktaları tespit etmek ve bu durumun nedenlerini ortaya çıkarmak için İngilizce öğretmenlerinin disleksi hakkındaki bilgileri ve kaynaştırma sınıflarında dislektik öğrencilerine nasıl eğitim verileceği üzerine derinlemesine bir araştırma yapmaktadır. Açıklayıcı bir karma yöntem tasarımına sahip olan bu çalışma, Soriano-Ferrer ve Echegaray-Bengoa (2014) tarafından geliştirilen 36 maddelik üçlü Likert ölçek ve araştırmacı tarafından geliştirilen yedi sorudan oluşan yapılandırılmış görüşme olmak üzere iki veri aracını içermektedir. Buna göre, Marmara Bölgesi'ndeki Balıkesir, Bursa, İstanbul, Kocaeli ve Sakarya illeri olmak üzere beş ilden 288 ilkokul İngilizce öğretmeninin katılımıyla veriler çevrimiçi olarak toplanmıştır. Toplanan nicel veriler betimsel analiz ile analiz edilirken, nitel veriler için tümevarımsal içerik analizi kullanılmıştır. Çalışmanın bulgularına bakıldığında, Türkiye'deki ilkokul İngilizce öğretmenlerinin disleksinin gerçekte ne olduğu konusunda çoğunlukla bilgisiz oldukları özetle ifade edilebilir. Katılımcıların, disleksi ile okuma becerileri arasındaki ilişkiye dair yalnızca temel bir anlayışa sahip oldukları görülmektedir. Bununla birlikte, disleksinin yaygınlığı, fonolojik süreç üzerindeki etkisi, disleksinin bireylerin özgüveni üzerindeki etkileri, kalıtsal doğası, tedavi edilemezliği, dislektik öğrencilere İngilizceyi yabancı dil olarak öğretme yöntemleri gibi spesifik ayrıntılar söz konusu olduğunda, farkındalık düzeyleri en alt kademeye düşmektedir. Bunun yanı sıra, katılımcılar, disleksiyi yanlış bir şekilde harf ve kelimeleri tersten veya yansımalı olarak algılanması ile ilişkilendirmektedir. Dolayısıyla bu çalışma; dislektik öğrencilerin hedef dil gelişimi sürecinde gerçekten görüldüğü, anlaşıldığı ve öğrenme ihtiyaçlarına yönelik destek sağlandığı bir geleceğe adım atmak için dislektik öğrencilere okuma ve yazma becerilerini öğretmeye yönelik İngilizce öğretmen adaylarını hazırlayan yükseköğretim içeriğinin sağlanması, hizmet içi İngilizce öğretmenleri için ilgili eğitim programları ve disleksi dostu ilkokul müfredatının İngilizce ek bireyselleştirilmiş eğitim programları ile uyarlanması gerektiğini işaret etmektedir.

Özet (Çeviri)

Dyslexia is a specific learning difference affecting reading ability due to a miscommunication between information processing and decoding. This difference is estimated to be predominant towards the 10% of the world, connoting a high possibility of encountering at least one dyslexic student in each classroom. In the context of foreign language classrooms, processing and decoding information in an additional language when they already are behind in their native language development might be confusing for dyslexic students. That being the case, without being aware of dyslexia and the presence of their dyslexic students, EFL teachers might misinterpret and mistreat them and leave a negative impact on the students' target language learning progress. With the aim of enabling such students to have the minimum risk of failure and being destitute of support in their EFL development as far in advance as possible, the present study measures how aware Turkish primary school EFL teachers are of dyslexia in Türkiye, which is a gap in the related literature in terms of its context, and suggests what should be done in the Turkish education system in order to maximize the number of opportunities to be provided for dyslexic EFL students in the near future. In light of this ultimate aim, the present study makes an in-depth investigation of EFL teachers' knowledge of dyslexia and how to teach dyslexic EFL students in inclusive classrooms to identify the points where they lack knowledge and to reveal the reasons behind this situation. With a mixed-method design that is explanatory in nature, the present study included two data tools, which were a three-point scale with 36 items developed by Soriano-Ferrer and Echegaray-Bengoa (2014), namely, the Knowledge and Beliefs about Developmental Dyslexia Scale (See Appendix A), and a structured-interview with seven questions developed by the researcher (See Appendix B). Accordingly, with the participation of 288 Turkish primary school EFL teachers from five cities in the Marmara Region of Türkiye, namely Balıkesir, Bursa, İstanbul, Kocaeli, and Sakarya, the data were collected online. Following this step, the quantitative data were analyzed through descriptive analysis, whereas what was conducted for the qualitative data was inductive content analysis. Regarding the findings, it could be put in a nutshell that the Turkish primary school EFL teachers are mostly unaware of what dyslexia actually is. They only have a basic understanding of the connection between dyslexia and reading skills. However, when it comes to specific details such as the prevalence of dyslexia, its impact on phonological processing, the effects on self-confidence in individuals with dyslexia, its hereditary nature and incurability, or methods for teaching EFL to dyslexic students, and so on, their level of unawareness reaches a peak. Moreover, the participants wrongly associate dyslexia with the visual perception of reversed or mirrored letters and words. In spite of all those, what is promising is that the primary school EFL teachers are aware of their unawareness and would like to help their dyslexic students by maximizing their dyslexia awareness and improving their teaching skills. In order to take a step towards such a future when dyslexic students are actually seen, understood, and provided with support for their learning needs in the process of their target language development, the present study suggests that content preparing EFL teacher candidates for teaching reading and writing skills to students with dyslexia, related training programs for in-service EFL teachers, and the adjustment of dyslexia-friendly primary school curricula with additional individualized education programs on English should be provided.

Benzer Tezler

  1. Oyunlaştırma temelli mobil aplikasyonlar ve özel eğitim alanına yönelik bir uygulama

    Gamification-based mobile applications and an application proposal for the special education field

    GÖRKEM TILIÇ

    Sanatta Yeterlik

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Güzel SanatlarHacettepe Üniversitesi

    Grafik Ana Sanat Dalı

    PROF. ÖZDEN PEKTAŞ TURGUT

  2. 7-12 yaş arası bireylerin gelişiminde grafik tasarımın yeri

    The role of graphic design as a creative element in the development of individuals with dyslexia (Reading disorder) and studies on learning

    EMİNE BAŞAR GÖZÜTOK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Eğitim ve ÖğretimGazi Üniversitesi

    Uygulamalı Sanatlar Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜLTEKİN AKENGİN

  3. Bilişsel sinirbilim ve matematik eğitimi üzerine bir sistematik derleme çalışması

    A systematic review study on cognitive neuroscience and mathematics education

    EFE OKYAY

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Eğitim ve ÖğretimDokuz Eylül Üniversitesi

    Matematik ve Fen Bilimleri Eğitimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ESRA BUKOVA GÜZEL

  4. Disleksili çocukların akıcı okuma becerisini geliştirmede makamsal çeşni ve usullerle desteklenmiş çevrimiçi ve/veya yüz yüze uygulanabilen müdahale programının etkililiği

    The effectiveness of an intervention programme supported by maqam pitches and rhythmic patterns (Usul) in improving reading fluency of children with dyslexia through online and/or face to face application

    ŞÜKRAN BAŞAR

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Eğitim ve ÖğretimMarmara Üniversitesi

    İslam Tarihi ve Sanatları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET SAFA YEPREM

    PROF. DR. ŞÜKRÜ TORUN

  5. A critical review of dyslexia in foreign language teaching: A guide for elt classrooms in Turkey

    Yabancı dil öğretiminde disleksi üzerine sistematik bir derleme: Türkiye'de İngiliz dili öğretimi sınıfları için kılavuz

    ESRA DÖNÜŞ

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2022

    Eğitim ve ÖğretimAkdeniz Üniversitesi

    Yabancı Diller Eğitimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BİNNUR İLTER