Geri Dön

Böbrek nakil hastalarında humoral rejeksiyon tedavilerinin etkinliğinin değerlendirilmesi

Evaluation of the effectiveness of humoral rejection treatments in kidney transplant patients

PDF İndir

  1. Tez No: 894153
  2. Yazar: MERT ÖZDEMİR
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. MURAT TUĞCU
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Nefroloji, Nephrology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Marmara Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 41

Özet

Amaç: Renal transplant yapılmış hastalarda akut humoral rejeksiyon (AMR) önemli bir greft kaybı sebebi olarak görülmektedir. Çeşitli tedavi protokolleri geliştirilmiş olsa da uygulanan yöntemler uzman önerilerine dayanmaktadır. Ayrıca yapılan çalışmalarda biyopsi bulguları ile hastaların AMR tedavilerinden fayda görmesi arasında bazı korelasyonlar olduğu görülmüştür. Biz bu çalışmamızda; AMR tedavi protokollerinin tedavi etkinliklerini kıyaslarken aynı zamanda tedavinin etkinliğini belirleyen diğer klinik parametreleri saptamayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde Ocak 2015 ve Aralık 2022 tarihleri arasında ilk akut antikor aracılı rejeksiyonu geçiren ve tedavisini hastanemizde alan 70 hasta alınmıştır. Rejeksiyon tedavileri olarak plazmaferez + IVIG + rituksimab tedavisi alanlar“Protokol 1”ve plazmaferez + IVIG alanlar“Protokol 2”olarak belirlenmiştir. Hastalar en az 12 ay takip edilmiştir. Rejeksiyon tedavisi sonrası 1. yıl eGFR değerlerinin rejeksiyon tedavisi aldığı sıradaki eGFR değerlerine göre %30'dan az düşüş yaşanan hastalar tedaviden fayda gördü olarak kabul edilmiştir. Demografik ve klinik veriler kaydedilerek tedavi sonucuna etkilerinin istatiksel analizleri Statistical Package of Social Science for Windows software version 26 (SPSS Inc; Chicago, USA) kullanılarak yapılmıştır. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 70 hastanın %57,1'i erkektir (n=40). Erkek hastaların ortanca nakil yaşı 37.68±11.77, kadın hastaların ortanca nakil yaşı 35.20±13.87 olarak saptanmıştır. Protokol 1 ve Protokol 2 tedavileri karşılaştırıldığında sonlanım noktaları açısından istatistiksel anlamlı bir fark bulunmamıştır. Başlangıçta her iki grubun da eGFR düzeyleri benzer iken, takipler sırasında hastaların 1. yıl sonunda eGFR değişimini baz alıp fayda görenler ve fayda görmeyenler olarak sınıflandırılarak yaptığımız analizlerde ise nakilden sonra daha erken rejeksiyon tanısı alan hastaların rejeksiyon tedavisinden daha çok fayda gördüğü saptanmıştır. Biyopsi bulgularından interstisyel inflamasyon (i), interstisyel fibrozis (ci), vasküler fibröz kalınlaşma (cv), kronik transplant glomerulopati (cg) ve bunların iki ya da daha fazlasının sonuçlarının toplamı ile elde edilen parametrelerden histolojik parametreler (ci+ct) ve kronik inflamasyon (ci+ct+ti) skorları iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık göstermiştir. Sonuç: AMR tedavisinde rituksimab etkinliği literatürde çelişkili sonuçlarla karşımıza çıkmaktadır. Bizim serimizde rejeksiyon tedavisine rituksimab eklenmesi tedavi etkinliğini değiştirmemiştir. Ancak hastalar tedaviden fayda gören ve görmeyenler olarak gruplandırıldığında AMR tanısının daha erken konulması olumlu bir faktör olarak saptanırken, biyopside fibrotik değişim bulgularının görülmesi negatif bir faktör olarak belirlenmiştir. Ayrıca biyopsi verilerinin gruplandırması ile elde edilen skorlama sistemlerinin tedavi etkinliği öngörmede yardımcı bir parametre olarak kullanılabileceği ortaya konulmuştur.

Özet (Çeviri)

Objective: Acute humoral rejection (AMR) is a significant cause of graft loss in renal transplant patients. Although various treatment protocols have been developed, the methods applied are based on expert recommendations. Furthermore, studies have shown some correlations between biopsy findings and the patients' benefit from AMR treatments. In this study, we aimed to compare the efficacy of AMR treatment protocols and identify other clinical parameters determining the effectiveness of the treatment. Materials and Methods: Seventy patients who had their first acute antibody-mediated rejection between January 2015 and December 2022 at Marmara University Pendik Training and Research Hospital and received treatment at our hospital were included in the study. Patients receiving plasmapheresis + IVIG + rituximab treatment were designated as Protocol 1; and those receiving plasmapheresis + IVIG were designated as Protocol 2. Patients were followed up for at least 12 months. A less than 30% decline in eGFR values at the end of the first year compared to the eGFR values at the time of rejection treatment was considered a benefit from the treatment. Demographic and clinical data were recorded, and their effects on treatment outcomes were statistically analyzed using Statistical Package for Social Science for Windows software version 26 (SPSS Inc; Chicago, USA). Results: Among the 70 patients included in the study, 57.1% were male (n=40). The median age at transplantation for male patients was 37.68±11.77, and for female patients, it was 35.20±13.87. When comparing Protocol 1 and Protocol 2 treatments, no statistically significant difference was found in terms of endpoints. While the initial eGFR levels of both groups were similar, analyses based on the change in eGFR at the end of the 1st year post-transplant classified patients into those who benefited and those who did not. It was found that patients who were diagnosed with rejection earlier after transplantation benefited more from rejection treatment. Histological parameters, such as interstitial inflammation (i), interstitial fibrosis (ci), vascular fibrous thickening (cv), chronic transplant glomerulopathy (cg), and the sum of two or more of these results (ci+ct) and chronic inflammation (ci+ct+ti) scores, showed statistically significant differences between the two groups. Conclusion: The efficacy of rituximab in AMR treatment shows conflicting results in the literature. In our series, adding rituximab to the rejection treatment did not change the treatment efficacy. However, when patients were grouped as benefiting or not benefiting from the treatment, an earlier diagnosis of AMR was identified as a positive factor, while the presence of fibrotic changes in the biopsy was determined as a negative factor. Additionally, it was demonstrated that scoring systems obtained by grouping biopsy data could be used as a helpful parameter in predicting treatment efficacy.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    665108

    Böbrek naklinde greft survini etkileyen risk faktörlerinin incelenmesi

    Examination of risk factors affecting graft survival in kidney transplantation

    MÜCAHİT ERGÜL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    NefrolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. EBRU GÖK OĞUZ

  2. Tez No

    525571

    Böbrek nakli yapılan hastalarda böbrek biyopsi sonuçlarının prognoza etkisi

    Prognostic significance of renal allograft biopsies in renal transplant recipients

    İLKER BOĞA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    NefrolojiHacettepe Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. TOLGA YILDIRIM

  3. Tez No

    527445

    Renal transplantlı hastalarda D vitamini düzeyinin rejeksiyonlar ve allograft fonksiyonu üzerine etkisi

    The effect of vitamin D level on rejections and allograft function in patients with renal transplantation

    SEMİH BÜYÜKDEMİRCİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    NefrolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. EBRU GÖK OĞUZ

  4. Tez No

    650179

    Böbrek nakli hastalarında akut ve kronik rejeksiyon ile HLA-G geni 3' utr 14 baz çiftlik polimorfizminin ve SHLA-g seviyesinin ilişkisi

    The relationship of acute and chronic rejection and hla-g geni 3 'utr 14 base polymorphism and SHLA-g level in renal transplant patients

    ŞULE DARBAŞ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    GenetikAkdeniz Üniversitesi

    Tıbbi Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı

    PROF. FAHRİ UÇAR

  5. Tez No

    817587

    Böbrek nakli yapılan çocuk hastalarda hipertansiyon ve kardiyovasküler komplikasyon sıklığının araştırılması

    Investigation of the frequency of hypertension and cardiovascular complications in pediatric kidney transplant recipients

    AHMET SELİM BAŞKAYA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAkdeniz Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GÜLŞAH KAYA AKSOY

Geri Dön