Geri Dön

Yetişkin bireylerin kültürel değerleri ile çevre tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi

Examining the relationship between cultural values of adult individuals and environmental attitudes

  1. Tez No: 898927
  2. Yazar: SİNEM ÖZDAMAR
  3. Danışmanlar: PROF. DR. SÜHEYLA ÖZSOY
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Halk Sağlığı, Public Health
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ege Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Halk Sağlığı Hemşireliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Halk Sağlığı Hemşireliği Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 89

Özet

Giriş: Kültürel değerler, bir toplumun veya grubun benimsediği, önemsediği ve paylaştığı inançlar, normlar ve ideallerdir. Dil, din, gelenekler, sanat, ahlak ve sosyal ilişkiler gibi çeşitli alanlarda kendini gösteren kültürel değerler, toplumun bir bütün olarak nasıl hareket ettiğini ve iç dinamiklerini yansıtır. Kültürler arasındaki farklılıkları anlamak için birçok çalışma yapılmış ve bu çalışmalarda farklı kültürel boyutlar tanımlanmıştır. Bu konuda yapılan önemli çalışmalardan biri Hofstede'in (1980) Kültürel Boyutlar Teorisi'dir. Hofstede'ye göre kültürel boyutlar arasında bireycilik ve kolektivizm, maskülenlik ve feminenlik, belirsizlikten kaçınma, güç mesafesi, uzun ve kısa süreli yönelim, hoşgörü ile kısıtlama“ yer almaktadır. Her kültür, bireylerin doğayla kurduğu ilişkiyi de şekillendirmektedir. İnsanların hem gelecek kaygısı duyması hem de doğayı tahrip etmesinin nedeni incelendiğinde, bireylerin kültürel farklılıklarının anlaşılması önem kazanmaktadır. Doğup büyüdükleri çevre, aldıkları eğitim ve cinsiyet gibi özellikler çevreye karşı tutumlarını etkileyebilmekte, bireylerin farkında olmadan taşıdıkları kültürel boyutlar da çevreye karşı tutumlarında belirleyici olabilmektedir. Amaç: Bu çalışmanın amacı, yetişkin bireylerin kültürel değerlerinden olan bireycilik ve kolektivizm boyutlarının çevre tutumları ile ilişkisini incelemektir. Yöntem: Kesitsel araştırma, Haziran 2023-Temmuz 2024 tarihleri arasında, Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi bahçesinde bulunan rastgele seçilmiş 18 yaş ve üzeri 310 kişi ile gerçekleştirilmiştir. Veriler, Sosyodemografik Form, Genç Bireylerde Bireycilik ve Kolektivizm Ölçeği, Çevre Sorunlarına Yönelik Tutum Ölçeği'yle yüz yüze görüşme yöntemi kullanılarak toplanmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılanların yaş ortalaması 43,7± 14,4 olup, bireycilik puan ortalaması 55,847,81, kolektivizm puan ortalaması 37,337,01 ve çevre tutum düzeyi puan ortalaması 84,4716,40 olarak bulunmuştur. Araştırmada, bireycilik boyutu ile çevresel tutumların ilişkili olmadığı saptanmıştır. Fakat, kolektivizm boyutuyla çevre tutumunun anlamlı bir ilişki içinde olduğu bulunmuştur. Katılımcıların ”yaş, cinsiyet, medeni hal, meslek, öğrenim seviyesi, en uzun ikamet edilen yer, çevre kuruluşuna üye olma durumları" ve çevreyle ilgili eğitim alma durumları ile bireycilik puanları karşılaştırıldığında anlamlı olarak belirgin bir fark saptanmamıştır. Ancak cinsiyet, yaş ve kolektivizm puanları arasında anlamlı olarak fark bulunmuştur. Bu fark, 18-45 ve 46-59 yaş grubundaki bireyler arasındaki farklılıktan kaynaklanmaktadır. Eğitim durumu ve mesleğin, çevre tutumunu anlamlı olarak etkilediği bulunmuştur. Eğitim durumundaki farkın, ortaokul ve yüksek lisans mezunu bireyler arasındaki farklılaşmadan kaynaklandığı, meslekteki farkın ise ev hanımı ve emekli bireyler arasındaki farklılaşmadan kaynaklandığı saptanmıştır. Sonuç: Çalışmada bireyciliğin kolektivizmden yüksek olduğunu ve bu farkın anlamlı olduğunu, bireylerin genel olarak yüksek bir çevresel duyarlılık ve farkındalığa sahip olduklarını göstermektedir. Bireylerin kolektivizm puanları yükseldikçe çevre tutumlarının da arttığı sonucuna ulaşılmıştır. Bu çalışma, bireycilik ve kolektivizm boyutlarının çevre tutumları üzerindeki etkilerini incelerken, mevcut literatürle genel olarak uyumlu sonuçlar ortaya koymaktadır. Türkiye'deki bireycilik ve kolektivizm eğilimlerinin dinamik ve değişken doğası, bu araştırmanın literatüre yeni katkılar sağlamasına olanak tanımaktadır. Ayrıca, çevre eğitiminin yaygınlaştırılması, çevre kuruluşlarına katılımın teşvik edilmesi ve büyükşehirlerde çevre bilincini artırmaya yönelik özel programların geliştirilmesi gerektiği önerilmektedir. Bu öneriler, çevre bilincini artırma ve sürdürülebilir çevre davranışlarını teşvik etme çabalarına önemli katkılar sağlamayı amaçlamaktadır.

Özet (Çeviri)

Introduction: Cultural values are the beliefs, norms, and ideals that a society or group adopts, prioritizes, and shares. Cultural values, which manifest in various areas such as language, religion, traditions, art, morality, and social relationships, reflect how a society as a whole behaves and its internal dynamics. Numerous studies have been conducted to understand the differences between cultures. These studies have revealed distinct cultural dimensions. One significant study in this field is Hofstede's (1980) Cultural Dimensions Theory. According to“Hofstede, cultural dimensions consist of authority distance, risk aversion, individualism versus collectivism, masculinity versus femininity, long-term versus short-term outlook, and indulgence versus self-control. Every ethos also defines the framework of the relationship between individuals and society with nature. Understanding why people both worry about the future and simultaneously destroy nature requires understanding their cultural differences. The environment they were born and raised in, their education, and gender can influence their perspectives on the environment and the cultural dimensions they inherently possess can also be important. Aim: This research seeks to explore the relationship between individualism-collectivism dimensions and environmental attitudes among adults. Method: This cross-sectional research was carried out with a randomly selected group of individuals aged 18 and above in the garden of Ege University Medical Faculty Hospital between June 2023 and July 2024. Records were gathered through face-to-face interviews using the Sociodemographic Form, Individualism-Collectivism Scale in Young Adults, and Environmental Attitudes Scale. Findings: Average age of volunteers was 43.7 ± 14.4 years, with an average individualism score of 55.84 ± 7.81, an average collectivism score of 37.33 ± 7.01, and an average environmental attitude score of 84.47 ± 16.40. In the research, ”no significant relationship was found between the dimension of individualism and environmental“ attitude. However, ”a significant positive relationship was identified between the collectivism dimension with environmental" attitude. This indicates that as individuals collectivism scores increase, their favorable attitudes towards the environment also increase. Significant statistical shifts were absent in the comparison of individualism scores by participants age, sex, relationship status, employment, academic qualifications, place of living they have lived the longest, membership in any environmental organization, and whether they have received environmental education. Significant differences were found between gender, age with collectivism scores. This discrepancy was identified as due to the differences between individuals in the 18-45 and 46-59 age groups. Education level and occupation significantly affected the environmental attitude level. The variation in education level was determined to be due to the differentiation between middle school and master's degree graduates, while the difference in occupation was caused by the differentiation among housewives and retired individuals. Result: The study shows that individualism is higher than collectivism, and this difference is significant, with individuals generally exhibiting high environmental sensitivity and awareness. It was concluded that as individuals' collectivism scores increase, their environmental attitudes also improve. This study, while examining the effects of individualism and collectivism dimensions on environmental attitudes, presents results generally consistent with existing literature. The dynamic and variable nature of individualism and collectivism tendencies in Turkey allows this research to contribute new insights to the literature. Furthermore, it is recommended to expand environmental education, encourage participation in environmental organizations, and develop special programs to increase environmental awareness in metropolitan areas. These recommendations aim to make significant contributions to efforts to increase environmental awareness and promote sustainable environmental behaviors.

Benzer Tezler

  1. Жож студенттеринин никеге жана гендердик ролдорго болгон мамилесин изилдөөислам марлен

    Üniversite öğrencilerinin evilik ve toplumsal cinsiyet rollerine ilişkin tutumlarının incelenmesi

    ISLAM MARLEN UULU

    Yüksek Lisans

    Kırgızca

    Kırgızca

    2024

    Eğitim ve ÖğretimKırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi

    Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AKMATALİ ALİMBEKOV

  2. Yetişkin bireylerin androjenlik özellikleri ileçevre tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi

    Investigation of the Relationship Between Androgenic Characteristics and Environmental Attitudes in Adult Individuals

    DUYGU GÜNGÖR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Halk SağlığıEge Üniversitesi

    Halk Sağlığı Hemşireliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SÜHEYLA ÖZSOY

  3. Evaluation on techno-functional, fatty acids and in vitro antioxidant activity of edible house cricket (Acheta domesticus)

    Yenilebilir ev cırcır böceğinin (Acheta domesticus) tekno-fonksiyonel, yağ asitleri ve in vitro antioksidan aktiviteleri üzerine bir değerlendirme

    FURKAN EDİZ HACIHASANOĞLU

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2022

    Gıda Mühendisliğiİstanbul Teknik Üniversitesi

    Gıda Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BERAAT ÖZÇELİK

  4. Kişisel projelerin organizasyonu ve örüntüsü açısından yaşam doyumu

    Başlık çevirisi yok

    ÜNSAL YETİM

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1991

    PsikolojiEge Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. ŞEFİK UYSAL