Tip 2 diabetes mellitus hastalarında dürtüsellik ve yeme bağımlılığının HBA1C ve beden kitle indeksi ile ilişkisi
The relationship between impulsivity and food addiction with HBA1C and bmi in patients with type 2 diabetes mellitus
- Tez No: 903497
- Danışmanlar: PROF. DR. BAŞAK YÜCEL
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Psikiyatri, Psychiatry
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 106
Özet
Amaçlar: Tip 2 Diabetes Mellitus (DM), ülkemizde ve dünyada sıklığı hızla artmaya devam eden; tıp alanındaki ilerlemelere rağmen yüksek morbidite, mortalite oranlarına sahip kronik metabolik hastalıktır. Tedavinin ana basamaklarından biri yaşam tarzı iyileştirmeleridir. Fakat hastaların önemli bir kısmı önerilen beslenme tedavisine uymakta güçlük yaşamaktadır. Son yıllarda dürtüsellik, yeme bağımlılığı çeşitli örneklemlerde aşırı yeme ile ilişkilendirilmektedir. Mevcut literatürde diyabet hastalarında bu iki kavramı birlikte ele alan oldukça az sayıda yayın olmakla birlikte kontrol grubu ile karşılaştırılan çalışmaya rastlanılmamıştır. Çalışmamızda Tip 2 DM hastalarında dürtüsellik, yeme bağımlılığının incelenmesi; HbA1c ve BKİ üzerindeki etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmamız kontrol grubunun varlığı ve erkek katılımcı oranının fazla olması ile bu alandaki araştırmalardan farklılık göstermektedir Örneklem ve Yöntem: Çalışmamız İstanbul Tıp Fakültesi'ne başvuran 75 Tip 2 DM tanılı hasta ile hastaların yaş, cinsiyet, BKİ dikkate alınarak eşleştirilmiş 66 kişilik kontrol grubu ile gerçekleştirilmiştir. Katılımcılara klinik değerlendirme sonrasında Sosyodemografik ve Klinik Veri Formu, Barratt Dürtüsellik Ölçeği (BDÖ-11), Yeme Bağımlılığı Değerlendirme Ölçeği (YBDÖ), Bağımlılık Benzeri Yeme Davranışı Ölçeği (BBYDÖ), Üç Faktörlü Yeme Ölçeği (ÜFYÖ-R21) uygulanmıştır. Veriler ile karşılaştırmalı analizler ve korelasyon analizi yapılmıştır. Bulgular: Tip 2 DM hastalarında kontrol grubuna göre yeme bağımlığı sıklığı (sırasıyla %50,7; %24,2), YBDÖ semptom sayısı; BDÖ motor dürtüsellik, ÜFYÖ kontrolsüz yeme alt ölçek puanları daha yüksek saptandı. DM hastaları yeme bağımlılığı varlığına göre gruplandırıldığında ise yeme bağımlılığı olan grupta BKİ, BDÖ dikkat alt ölçeği; BBYDÖ iştah dürtüsü, düşük diyet kontrolü alt ölçek ve toplam puanları; ÜFYÖ alt ölçek puanlarından ise kontrolsüz yeme daha yüksek, bilinçli yeme daha düşük saptandı. Yeme bağımlılığı olan ve olmayan gruplar arasında HbA1c düzeyi, diyabet komplikasyonlarının varlığı; BDÖ motor, planlama alt ölçek ve toplam puanları; ÜFYÖ duygusal yeme alt ölçek puanları yönünden anlamlı farklılık bulunamadı. DM hastalarında BKİ ve HbA1c ile YBDÖ semptom sayısı; BBYDÖ iştah dürtüsü, düşük diyet kontrolü, toplam; YBDÖ kontrolsüz yeme puanları arasında pozitif yönde ilişki saptandı. Ayrıca DM hastalarında YFAS semptom sayısı ile BDÖ dikkat alt ölçek puanları arasında pozitif yönlü ilişki görülürken kontrol grubunda ilişki saptanmamıştır. Sonuç: Tip 2 DM hastalarında dürtüsellik ve yeme bağımlılığı kontrol grubuna göre farklılık göstermektedir. Diyabet hastalarında dikkat dürtüselliği ve yeme bağımlılığı semptomları arasında ilişki olduğu gösterilmiş, yeme bağımlılığı olan diyabet hastalarında dikkat dürtüselliği daha yüksek saptanmıştır. Dürtüsellik ile HbA1c, BKİ arasında ilişki bulunamamış; yeme bağımlılığı semptomları arttıkça HbA1c, BKİ değerlerinde artış olduğu gösterilmiştir. Çalışmamız, Tip 2 DM hastalarının yönetiminde, daha olumlu sonuçların elde edilmesi için klinisyenlere ve gelecekte bu alanda yapılacak olan çalışmalara yol gösterici olabilir.
Özet (Çeviri)
Objectives: Type 2 Diabetes Mellitus (DM), the prevalence of which continues to increase rapidly in our country and worldwide, is a chronic metabolic disease with high morbidity and mortality rates despite advancements in the medical field. One of the main steps of treatment is lifestyle improvements. However, a significant portion of patients have difficulty adhering to the recommended dietary treatment. In recent years, impulsivity and food addiction have been associated with overeating in various samples. There are very few publications in the current literature that address these two concepts together in diabetic patients. Furthermore, no study has been found that compares them with a control group. In our study, it was aimed to investigate impulsivity and food addiction in Type 2 DM patients and to research their effects on HbA1c and BMI. Our study differs from the research in this field with the presence of a control group and a high proportion of male participants. Method: Our study was conducted with 75 Type 2 DM diagnosed patients who applied to the Istanbul Faculty of Medicine and a control group of 66 people matched considering the age, gender, and BMI of the patients. After the clinical evaluation, the participants were applied the Sociodemographic and Clinical Data Form, Barratt Impulsiveness Scale (BIS-11), Yale Food Addiction Scale (YFAS), Addiction-like Eating Behavior Scale (ALEBS), Three-Factor Eating Questionnaire (TFEQ-R21). Comparative analyses and correlation analysis were made with the data. Results: In Type 2 DM patients, the frequency of food addiction (respectively 50.7%; 24.2%), YFAS symptom number; BIS-11 motor impulsivity, TFEQ uncontrolled eating subscale scores were found to be higher compared to the control group. When DM patients were grouped according to the presence of food addiction, in the group with food addiction, BMI, BIS attention subscale; ALEBS appetite drive, low diet control subscale and total scores; TFEQ uncontrolled eating subscale score were found to be higher; TFEQ conscious eating subscale score was found to be lower. There was no significant difference between the groups with and without eating addiction in terms of HbA1c level, presence of diabetes complications; BIS motor, planning subscale and total scores; and TEFQ emotional eating subscale scores. BMI and HbA1c levels were positively correlated with the number of symptoms of the YFAS; appetite drive, low diet control subscale and total scores of the ALEBS; and uncontrolled eating subscale scores of the TFEQ in DM patients. In addition, there was a positive correlation between the number of symptoms of the YFAS and the scores of the attention subscale of the BIS in DM patients, whereas no correlation was found in the control group. Conclusion: Impulsivity and food addiction in Type 2 DM patients show a difference compared to the control group. It has been shown that there is a relationship between attention impulsivity and food addiction symptoms in diabetic patients, and attention impulsivity is found to be higher in diabetic patients with food addiction. No relationship was found between impulsivity and HbA1c, BMI; it has been shown that as food addiction symptoms increase, there is an increase in HbA1c, BMI values. Our study may guide clinicians and future studies in this field to achieve more favourable results in the management of type 2 DM patients.
Benzer Tezler
- Tip 1 diabetes mellitus tanısı almış çocuk ve ergenlerde dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu belirtileri, anne sütü alımı ilişkisi ve otoimmünite
Association between attention deficit and hyperactivity disorder (ADHD) symptoms, breastfeeding and autoimmunity in children and adolescents with type 1 diabetes mellitus
FERDA VOLKAN GÖNÜLLÜ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
PsikiyatriMarmara ÜniversitesiÇocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. OSMAN SABUNCUOĞLU
- Tip 2 diabetes mellitus hastalarında sulfanilüre kullanımının biguanid kombinasyonu ile karşılaştırılması
Başlık çevirisi yok
CEM KÖYLÜOĞLU
- Tip 2 diabetes mellitus hastalarında, nöropati ve eritrosit membran Na+-K+ ATPase aktivitesi arasındaki ilişki
Başlık çevirisi yok
N. VEDAT ERTEN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1999
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıGATAİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. BAYRAM KOÇ
- Tip 2 diabetes mellitus hastalarında insülin direncinin kas kütlesi ve kas gücü ile ilişkisinin değerlendirilmesi
Evaluation of the relationship of insulin resistance with muscle mass and muscle strength in type 2 diabetes mellitus patients
ESRA YILMAZ KURT
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Aile HekimliğiSağlık Bilimleri ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SABAH TÜZÜN
- Tip 2 diabetes mellitus hastalarında aile desteği ile tedaviye uyumun değerlendirilmesi
Evaluation of adaptation to treatment with family support in patients with TYPE 2 diabetes mellitus
AYŞEGÜL YILDIZ ÇARIK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Aile HekimliğiSağlık Bilimleri ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ENGİN ERSİN ŞİMŞEK
DOÇ. DR. SABAH TÜZÜN