Geri Dön

Üç yıldan uzun süredir nükleoz(T)ID analoğu ile tedavi altında olan HBeAg negatif kronik hepatit B hastalarında tedavinin sonlandırılmasının HBsAg negatifleşmesi üzerine etkisi

The effect of treatment discontinuation on HBsAg negativity in HBeAg-negative chronic hepatitis B patients treated with nucleos(T)ID analogue for more than three years

  1. Tez No: 905731
  2. Yazar: AYDENİZ ŞENOL YILMAZ
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. NESRİN TÜRKER
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji, Infectious Diseases and Clinical Microbiology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İzmir Katip Çelebi Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Enfeksiyon ve Klinik Mikrobiyoloji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 64

Özet

Amaç: Kronik hepatit B (KHB) tedavisinde nükleoz(t)id analogları (NA) uzun süredir etkin bir şekilde kullanılmaktadır. Ancak antiviral tedavinin ne kadar süreyle kullanılacağı ve hangi hastalarda güvenli bir şekilde sonlandırılabileceği halen netlik kazanmamıştır. Bu çalışmada, uzun süredir KHB nedeniyle tedavi gören HBeAg negatif, non-sirotik hastalarda tedavi sonlandırılarak HBsAg kaybı gelişme oranını ve tedavisiz izlem yapabileceğimiz hasta oranlarını belirlemeyi amaçladık. Yöntem: Çalışmaya 04/2022-08/2024 tarihleri arasında İzmir Katip Çelebi Atatürk Eğitim Araştırma Hastanesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji polikliniğinde KHB nedeniyle takipli, siroz olmayan, HBeAg negatif, üç yıldan daha uzun süredir NA tedavisi almakta olup, en az üç yıldır HBV DNA'sı negatif,koenfeksiyonu olmayan 46 hasta dahil edildi. Bu hastalardan 23'ünde tedavi sonlandırıldı. Tedavisi devam eden 23 hasta ise kontrol grubu olarak alındı. Tedavisi sonlandırılan hastalar ilk altı ay aylık, sonrasında üç ayda bir olmak üzere 24 ay takip edildi. Kontrol grubu ise üç ayda bir olmak üzere 24 ay takip edildi. Takiplerde rutin karaciğer hasar ve fonksiyon testleri (trombosit sayısı, ALT, AST, bilirubin, albümin, globulin, INR), HBV DNA düzeylerine ve HBsAg serolojisine bakıldı. Bulgular: Çalışmaya alınan tüm hastaların yaş ortalaması 47,91±11,37 yıl ve 23'ü erkek, 23'ü kadın idi. Konsolidasyon süresi medyan 96 ay idi. Tedavisi sonlandırılan ve tedavisi devam edilen (kontrol grubu) gruplar arasında yaş, cinsiyet, karaciğer histopatolojisi, çalışmaya dahil edildiği zamanda kullanmakta oldukları NA, konsolidasyon süresi, daha önce almış olduğu tedaviler ve tedavi başlangıcındaki HBV DNA düzeyleri açısından istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (p>0.05). Takip süresince tedavisi sonlandırılan 23 hastadan 7 (%30,4)'sine yeniden tedavi başlandı. Antiviral tedavi sonlandırılması sonrası tedavisiz izleme devam edilen ve yeniden tedavi başlanan hastalar karşılaştırıldığında yeniden tedavi gereksinimini öngördürecek anlamlı bir değişken bulunmadı (p>0.05). Tedavi sonlandırımı öncesi tenofovir kullanan hastalarda tedavi sonlandırımı sonrası ilk 3 aylık dönemde virolojik relaps anlamlı olarak daha yüksek bulundu (p

Özet (Çeviri)

Aim: Nucleos(t)id analogues (NA) have long been used effectively in the treatment of chronic hepatitis B (CHB). However, it is still unclear how long antiviral treatment should be used and in which patients it can be safely discontinued. In this study, we aimed to determine the rate of HBsAg loss after discontinuation of treatment in HBeAg-negative, non-cirrhotic patients who have been treated for a long time for CHB and the rate of patients who can be followed up without treatment. Methods: This study included 46 non-cirrhotic, HBeAg-negative CHB patients followed in the Infectious Diseases and Clinical Microbiology outpatient clinic of Izmir Katip Çelebi Atatürk Training and Research Hospital between April 2022 and August 2024. All patients had received NA therapy for more than three years, had maintained negative HBV DNA levels for at least three years, and had no co-infections. Of these patients, 23 discontinued treatment, while 23 continued treatment and were included as the control group. Patients who discontinued treatment were followed monthly for the first six months and then quarterly for 24 months. The control group was monitored every three months for 24 months. Routine liver function and damage markers (platelet count, ALT, AST, bilirubin, albumin, globulin, INR), HBV DNA levels, and HBsAg serology were regularly assessed. Results: The mean age of all patients included in the study was 47.91±11.37 years and 23 were male and 23 were female. The median consolidation period was 96 months. There was no statistically significant difference between the groups whose treatment was discontinued and whose treatment was continued (control group) in terms of age, gender, liver histopathology, the NA they were using at the time of inclusion,consolidation period, previous treatments, and HBV DNA levels at the beginning of treatment (p>0.05). Treatment was restarted in 7 (30.4%) of 23 patients whose treatment had discontinued during follow-up. No significant variable was found to predict the need for re-treatment after comparing the patients who continued to be followed up without treatment after antiviral treatment discontinuation and the patients who started re-treatment (p>0.05). Virological relapse was significantly higher in patients who used tenofovir before treatment discontinuation in the first 3 months after treatment discontinuation (p

Benzer Tezler

  1. Multiple sklerozlu hastalarda hastalığa uyum ve öz bakım gücü arasındaki ilişki

    The relationship between adaptation to illness and self-care agency of patients with multiple sclerosis

    AYSUN BAYRAM

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    HemşirelikAtatürk Üniversitesi

    Hemşirelik Esasları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AFİFE YURTTAŞ

  2. Irak-Kerkük ili hemodiyaliz hastalarında Hepatit C virus enfeksiyonlarının serolojik ve moleküler yöntemlerle araştırılması

    Investigation of Hepatitis C virus infections by serological and molecular methods in hemodialysis patients in Kirkuk city-Iraq

    NAZHAN BAKR MAHMOOD ALBAYATI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    BiyolojiÇankırı Karatekin Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SERHAT SİREKBASAN

  3. Sürekli olarak medikal cihaz desteği ile yaşayan çocukların primer bakım verenlerinin bakıcı yükü ve yaşam kalitesi çalışması

    Caregiver burden and quality of life study of primary caregivers of children living continuously with medical device support

    ALİ KILINÇ

    Tıpta Uzmanlık

    İngilizce

    İngilizce

    2018

    Aile HekimliğiAkdeniz Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MELAHAT AKDENİZ

    DOÇ. DR. NİLGÜN ERKEK

  4. Genetik kaynak olarak muhafaza edilen ipekböceği saf hatları ve hibritlerinin üretici koşullarında yaşama gücü, koza, ipek verim ve kalitelerinin incelenmesi

    Evaluation of survival rate, cocoon, silk yield and quality of stored silkworm pure lines and their hybrids as genetic resources under producers conditions

    MERVE GÜNDÜZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    ZiraatBursa Uludağ Üniversitesi

    Zootekni Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÜMRAN ŞAHAN

  5. Kronik böbrek yetmezliği olan hastalarda hemodiyalize girme süresinin kardiyovasküler risk belirteçleri üzerine etkisi

    The Effect of hemodialysis duration on cardiovascular risk markers on patients with chronic renal failure

    GÜL AKAR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    BiyokimyaSelçuk Üniversitesi

    Biyokimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SADIK BÜYÜKBAŞ