Geri Dön

T.C. Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Deri ve Zührevi Hastalıkları Anabilim Dalı Mersin Üniversitesi Dermatoloji Anabilimdalı'na başvuran dermoskopik muayene ile tanısı doğrulanmış uyuz hastalarında 0.2 mg/kg oral ivermektin, permetrin %5 krem ve sülfür %10 merhem preparatları tedavilerin hastalık üzerine ve kaşıntı vizuel analog skalasına göre etkilerinin retrospektif olarak karşılaştırılması.

A retrospective comparison of the effects of 0.2 mg/kg oral ivermectin, permethrin 5% cream and sulfur 10% ointment preparations on the disease and itching according to the visual analog scale in scabies patients whose diagnosis was confirmed by dermoscopic examination admitted to the Mersin University Dermatology Department

PDF İndir

  1. Tez No: 906162
  2. Yazar: ÜMİT YILMAZ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ÜMİT TÜRSEN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Dermatoloji, Dermatology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Mersin Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Deri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 81

Özet

Giriş: Uyuz insan cildindeki parazitik bir akar olan ^^ Sarcoptes scabiei var. hominis^^ neden olduğu bulaşıcı bir cilt hastalığıdır. Bu parazit cildin üst tabakasında tüneller açarak kaşıntı, kızarıklık ve kabuklanmalara yol açabilir. Uyuzun iki ana klinik varyantı, klasik uyuz ve krutlu uyuzdur. En yaygın görülme biçimi olan klasik uyuz, nispeten düşük bir akar yükü ile ilişkilidir. Klasik uyuzların belirgin klinik özelliği kaşıntıdır. Genellikle şiddetlidir ve geceleri daha fazladır. Krutlu uyuz genellikle yaşlı erişkinlerde veya bağışıklığı baskılanmış bireylerde görülür ve çok daha yüksek bir akar yüküyle ilişkilidir. Uyuz bulaşı genellikle doğrudan ve uzun süreli cilt-cilt teması yoluyla gerçekleşir ve uyuz her yaş ve sosyoekonomik düzeydeki bireyleri etkileyebilen yaygın bir hastalıktır. Dünya genelindeki prevalansın 200 milyon kişi olduğu tahmin edilmektedir. Amaç: 0,2 mg/kg oral ivermektin, %10 sülfür merhem ve 5% permetrin krem tedavilerinin dermoskopik muayeneyle doğrulanmış uyuz tanılı hastalarda, başlangıç ve tedavinin 14. gündeki muayenelerinde hastalık şiddetine ve kaşıntı vizuel analog skalasına (KVAS) etkilerini belirlemektir. Yöntem: Dahil edilme ve dışlanma kriterlerine uyan 141 hasta eşit gruplara bölünmüş şekilde 0,2 mg/kg oral ivermektin, %10 sülfür merhem ve 5% permetrin krem tedavileri almışlardır. Hastaların tedaviden önce ve tedavi sonrası 14. Günde yapılan muayenelerindeki akar saptanan bölgeleri işaretlenmiş olup KVAS skorları kaydedilmiştir. Sülfür %10 karışım grubuna, tedaviyi üç gün üst üste boyundan aşağıya bütün vücuda uygulayıp dördüncü gün yıkanan ve onuncu gün aynı şekilde tedaviyi tekrar uygulayan hastalar dahil edilmiştir. Permetrin %5 krem tedavi grubuna ise, yaşa göre ilaç kullanım kılavuzunda belirtilen miktarlarda kremi boyundan aşağıya tüm vücuda bir kere sürüp on sekiz saat bekleyip yıkanan ve onuncu gün aynı şekilde tedaviyi tekrar uygulayan hastalar dahil edilmiştir. Oral ivermektin 0,2 mg/kg tedavisine çalışmanın birinci gününde yemekten 2 saat sonra tek seferde 0,2 mg/kg ivermektin kullanan ve onuncu gün aynı tedaviyi tekrar uygulayan hastalar dahil edilmiştir. Hastaların tedaviden önce ve tedaviden sonra uyuz saptanan bölgeleri kaydedilmiş olup tedavi başarıları karşılaştırılmıştır. Bulgular: Permetrin grubundaki 47 hastanın 12'si(%25,5), sülfür grubundaki 47 hastanın 31'i(%66), ivermektin grubundaki 47 hastanın 30'u(%63,8 ) tamamen iyileşmiş olarak tespit edilmiştir. Yapılan dermoskopik muayenelerde sarkopt saptanmış bölgelerin toplam sayıları permetrin grubunda 167 sülfür grubunda 164 ivermektin grubunda 166 olarak saptandı. Tutulan toplam bölgelerin iyileşme oranları ise permetrin grubunda 61 (%36,5) olarak saptanırken bu oran sülfür grubunda 137 (%83,5), ivermektin grubunda 136 (%81,9) olarak tespit edilmiştir. Tedavilerin kaşıntı şikâyeti üzerine etkileri incelendiğinde ise tedaviden önce kaşıntı şikayeti ortalaması permetrin ve sülfür grubunda 7 iken tedaviden sonra permetrin grubunda 4'e sülfür grubunda 2'e inmiştir, sülfür grubunda. İvermektin grubunda ise ortalama kaşıntı 8 iken tedaviden sonra 3'e inmiştir. Sonuç: Sonuç olarak permetrin, sülfür ve oral ivermektin tedavilerinin etkinliklerini karşılaştırdığımız çalışmada tamamen iyileşen hasta sayısı göz önüne alındığında sülfür ve oral ivermektin tedavisinin etkinlikleri birbirine yakın bulunmuş olup ikisi de permetrine göre anlamlı derecede yüksek tespit edilmiştir ve aralarındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Tedavide hastaların uyuz saptanan bölgeleri kıyaslandığında yine benzer sonuçlar elde edilmiştir. Hastalarda hastalık şiddetini azaltmada sülfür; oral ivermektinden daha etkili olup aralarındaki fark istatiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. Her iki tedavinin hastalık şiddeti üzerine etkileri permetrin ile karşılaştırıldığında daha etkili ve istatiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Tedavilerin kaşıntı şikâyeti üzerine etkileri incelendiğinde ise tedaviden önce kaşıntı şikayeti ortalaması permetrin ve sülfür grubunda 7 iken tedaviden sonra permetrin grubunda 4'e sülfür grubunda 2'e inmiştir. İvermektin grubunda ise ortalama kaşıntı 8 iken tedaviden sonra 3'e inmiştir. Kaşıntı şikâyetinde gerileme sülfür ve ivermektin grubunda permetrine oranla daha yüksek olması tedavilerin başarı oranlarına bağlandı. Çalışmamız permetrin direncine vurgu yapmakta ve son yıllarda yapılan çalışmalara benzer sonuçlar elde edilmiştir. Literatürdeki eski çalışmalarla kıyaslandığında ise permetrinin etkisinin anlamlı derecede düşük bulunması hem direnci hem dermoskopi ile takibin iyileşmemiş hastayı saptamada etkili olduğu düşünülmüştür. Benzer sonuçların oral ivermektin ve sülfür tedavisi alan hastalarda da saptanması uyuz tanısında ve takibinde dermoskopinin önemini vurgulamaktadır.

Özet (Çeviri)

Introduction: Scabies is an infectious skin disease caused by ^^ Sarcoptes scabiei var. hominis^^, a parasitic mite on human skin. This parasite can tunnel through the upper layer of the skin, causing itching, redness and scaling. The two main clinical variants of scabies are classical scabies and crusted scabies. Classical scabies, the most common form, is associated with a relatively low mite burden. The prominent clinical feature of classical scabies is itching. It is usually severe and worse at night. Crusted scabies usually occurs in older adults or immunocompromised individuals and is associated with a much higher mite burden. Scabies usually occurs through direct and prolonged skin-to-skin contact and is a common disease that can affect individuals of all ages and socioeconomic levels. The worldwide prevalence is estimated at 200 million people. Method: 141 patients who met the inclusion and exclusion criteria were divided into equal groups and received 0.2 mg/kg oral ivermectin, 10% sulfur ointment and 5% permethrin cream. The mite areas of the patients before and on the 14th day after the treatment were marked and their CVAS scores were recorded. In the sulfur 10% mixture group, patients who applied the treatment to the whole body from the neck down for three consecutive days, washed on the fourth day and applied the treatment again in the same way on the tenth day were included. In the permethrin 5% cream treatment group, patients who applied the cream once to the whole body from the neck downwards, waited for eighteen hours, washed and reapplied the treatment in the same way on the tenth day were included. Oral ivermectin 0.2 mg/kg treatment included patients who received ivermectin 0.2 mg/kg 2 hours after a meal on the first day of the study and received the same treatment on the tenth day. The scabies sites of the patients before and after treatment were recorded and treatment success was compared. Results: Twelve (25.5%) of 47 patients in the permethrin group, 31 (66%) of 47 patients in the sulfur group, and 30 (63.8%) of 47 patients in the ivermectin group were completely healed. In the dermoscopic examinations, the total number of sarcopt regions was 167 in the permethrin group and 164 in the sulfur group and 166 in the ivermectin group. The healing rates of the total involved areas were 61 (36.5%) in the permethrin group, 137 (83.5%) in the sulfur group and 136 (81.9%) in the ivermectin group. When the effects of the treatments on the complaint of itching were analyzed, while the mean complaint of itching was 7 in the permethrin and sulfur group before the treatment, it decreased to 4 in the permethrin group and 2 in the sulfur group after the treatment. In the ivermectin group, while the average itching was 8, it decreased to 3 after treatment. Conclusion: In conclusion, in the study in which we compared the efficacy of permethrin, sulfur and oral ivermectin treatments, the efficacy of sulfur and oral ivermectin treatment was found to be close to each other considering the number of patients who completely recovered, and both were found to be significantly higher than permethrin and the difference between them was statistically significant. Similar results were obtained when the scabies areas of the patients were compared. Sulfur was more effective than oral ivermectin in reducing disease severity in patients, but the difference was not statistically significant. The effects of both treatments on disease severity were more effective and statistically significant when compared with permethrin. When the effects of the treatments on pruritus complaints were analyzed, while the mean pruritus complaint was 7 in the permethrin and sulfur group before the treatment, it decreased to 4 in the permethrin group and 2 in the sulfur group after the treatment. In the ivermectin group, while the average itching was 8, it decreased to 3 after treatment. The fact that the regression in itching complaint was higher in the sulfur and ivermectin groups compared to permethrin was attributed to the success rates of the treatments. Our study emphasizes the resistance to permethrin and similar results were obtained to recent studies. Compared to previous studies in the literature, the significantly lower effect of permethrin emphasizes permethrin resistance and suggests that follow-up with dermoscopy is effective in detecting unhealed patients. The fact that similar results were found in patients receiving oral ivermectin and sulfur therapy emphasizes the importance of dermoscopy in the diagnosis and follow-up of scabies.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    417386

    Adam12, GDF5 ve TIMP4 gen polimorfizmlerinin diz osteoartriti ile ilişkisinin araştırılması

    The investigation of ADAM12, GDF5 and TİMP4 gene polymorphisms association with knee osteoarthritis

    NESLİHAN PINAR ÖZATEŞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Tıbbi BiyolojiMersin Üniversitesi

    Tıbbi Biyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. İBRAHİM ÖMER BARLAS

  2. Tez No

    749230

    Kronik hepatit B hastalarında, hepatit B virüsü (HBV) S gen bölgesi mutasyonlarının karakterizasyonu

    Characterization of hepatitis B virus (HBV) S gene region mutations in patients with chronic hepatitis B

    MUSLIFATU TAGOE

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    MikrobiyolojiMersin Üniversitesi

    Tıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEDA TEZCAN ÜLGER

  3. Tez No

    301275

    Koroner arter hastalarında VEGF -2578(c/a), -1154(g/a), HIF-1? p582s (c/t), epo promoter rs1617640 gen polimorfizmleri ve serum düzeylerinin araştırılması

    VEGF-2578(c/a), -1154(g/a), HIF-1? p582s (c/t) and epo promoter rs1617640 gene polymorphisms and serum levels ınvestigation in coronary artery disease

    FATMA KARAZİNDİYANOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    BiyokimyaMersin Üniversitesi

    Tıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜRBÜZ POLAT

  4. Tez No

    248381

    Hepatit C enfeksiyonunun doğal seyrinde düşük dansiteli Lipoprotein ve Çöpçü Reseptör Class B Tip 1'in polimorfizmlerinin etkisi

    The impact of low density Lipoprotein, and Scaveger Receptor Class Type 1 polymorphisms in the course of hepatit C infection

    EBRU KELEBEK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    GastroenterolojiMersin Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ENGİN ALTINTAŞ

  5. Tez No

    622401

    Konjenital Pitozisli hastalarda PHOX2A ve TUBB3 gen mutasyonlarının araştırılması

    Investigation of PHOX2A and TUBB3 gene mutations in patients with Congenital Ptosis

    FEYYAZ ASLAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Göz HastalıklarıMersin Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET ATİLA ARGIN

Geri Dön