On ikinci ay kontrolünde demir eksikliği veya demir eksikliği anemisi saptanmış olguların etiyolojik olarak değerlendirilmesi
Etiological evaluation of cases diagnosed with iron deficiency or iron deficiency anemia at the twelfth-month check-up
- Tez No: 907501
- Danışmanlar: PROF. DR. SERDAR ÜMİT SARICI
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ufuk Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 87
Özet
Amaç: Demir eksikliğ (DE) ve demir eksikliği anemisi (DEA) dünya genelinde sorun olmaya devam etmektedir. Çalışmamızın amacı 12 aylık infantların DE/DEA nedenleri açısından incelenmesi ve önlenmesi amacıyla kullanılan profilaktik demir uygulamasının ve beslenme önerilerinin etkinliklerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Bu calışma retrospektif olarak tasarlandı. 01.01.2019-29.02.2024 tarihleri arasında on iki aylıkken rutin kontrol için başvurmuş olan infantlar arasından dahil etme ve dahil etmeme kriterlerine uygun olan 263 infant çalışmaya dahil edildi. Hastanemizde yapılan kan tetkikinde başlıca tam kan sayımındaki hemoglobin (Hb), ortalama eritrosit hacmi (MCV), eritrosit dağılım genişliği (RDW) değerlerinin ve serumda ferritin değeri taranarak DE/DEA saptandı. Ayrıca diğer demir parametreleri ve 25-hidroksivitamin D seviyeleri de incelendi. Anne ile ilgili faktörler, doğum bilgileri, beslenme, büyüme, ek gıda ve profilaktik demir kullanımı gibi faktörlerin değerlendirilmesi için değerlendirme formu her hasta için dolduruldu. DE'de kullanılan en önemli parametre olan ferritin 12 ng/ml'nin altı DE olarak, Hb değeri 11 g/dL'nin altı anemi için alt sınır olarak kabul edildi. Bulgular: Çalışmamızda 263 infant incelenmiş olup toplam sayı eksik veriler olduğundan bazı değişkenlerde 263 değildir. Çalışmamıza dahil edilen infantların %47.1 kız ve %52.9'u erkektir. On ikinci ayda bebeklerin %34.2'sinde DE, %6.82'inde DEA tespit edilmiştir. DE/DEA olan bebeklerin annelerinin ortalama gebelik sayısının daha fazla, doğum ağırlığının ve haftasının daha düşük, formula kullanma sürelerinin daha kısa, ikinci 6. Ay kilo alma hızının daha düşük, 6. Ay Pİ'nin daha yüksek olduğu bulunmuştur. DE olan annelerin bebeklerinin RDW değerinin daha yüksek, TDBK daha yüksek,ferritin değerinin daha düşük olduğu bulunmuştur. Cinsiyete göre DE/DEA sıklığı değişmezken kız bebeklerde MCV'nin daha yüksek, RDW değerinin daha düşük, ferritin daha yüksek olduğu bulunmuştur. DE/DEA olan bebeklerde ilk 12 ay anne sütü alanların, DE olmayanlarda ilk 6 aydan az ve ilk 6 ay alanların oranının daha yüksek olduğu bulunmuştur. DE/DEA varlığına göre ek gıda, et kıyma ve baklagil başlama zamanları karşılaştırıldığında istatistiksel olarak önemli düzeyde farklılık olmadığı bulunmuştur. DE/DEA varlığına göre ilk, ikinci 6 ay ve ilk 12 ay kilo alma hızı karşılaştırıldığında istatistiksel olarak önemli düzeyde farklılık olmadığı bulunmuştur. İlk 6 ayda az kilo alanlarda ferritin değerlerinin daha yüksek olduğu, ikinci 6 ayda kilo az kilo alanlarda ferritin değerlerinin daha düşük olduğu bulunmuştur. İkinci 6 ay kilo alma hızı (SDS) DE/DEA olan grupta demir eksikliği olmayan gruba göre daha düşük olduğu bulunmuştur. Ayrıca ilk 6 ay kilo alma hızı (SDS), 6. ay kilosu, 6. ay VKİ (SDS) ve 6.ay Pİ ile ferritin arasında negatif yönde zayıf korelasyon olduğu bulunmuştur. İkinci 6 ayda normal kilo alan bebeklerde ilk 6 ayda normal kilo alanların daha fazla olduğu, ikinci 6 ayda fazla kilo alan bebeklerde ilk 6 ayda az kilo alanların daha fazla olduğu bulunmuştur. İkinci 6 ay az kilo alan bebeklerin 6. ay kiloları fazla kilo alan bebeklerden daha fazla olarak bulunmuştur. Demir takviyesine 6.ayda başlananlarda hb değerlerinin daha yüksek olduğu bulunmuştur. DE/DEA varlığına göre demir takviyesi başlama zamanı ve göre demir preparatı türü karşılaştırıldığında istatistiksel olarak önemli farklılık olmadığı bulunmuştur. DE olanlarda 10 mg az olanların daha fazla, DE/DEA olanlarda hiç kullanmamış olanların istatistiksel olarak önemli düzeyde daha fazla olduğu bulunmuştur. 10 mg'dan fazla verenlerde MCV ve TS daha düşük, TDBK daha yüksek bulunmuştur. DE olmayanlarda düzenli verenlerin istatistiksel olarak önemli düzeyde daha fazla olduğu bulunmuştur. Ayrıca düzensiz demir takviyesi verilenlerde DE oranının ve hiç takviye kullanmayanlarda DEA oranın daha yüksek olduğu bulunmuştur. 25-OHD değerinin demir eksikliği olmayan grupta demir eksikliği olan gruba göre daha yüksek olduğu bulunmuştur. Sonuç: Gebelik sayısı ve anne yaşı fazla olan annelerin bebeklerinde DE/DEA açısından dikkatli olunmalıdır. Düşük doğum ağırlığı ve haftası DE/DEA için risk faktörüdür. İlk 6 ayda kilo hızlı kilo alıp ikinci 6 ayda az kilo alan bebeklerin demir profilaksisi ve beslenme açısıdan yakın takip edilmesi önerilir. 6 aydan fazla anne sütü alıp formula desteği almayan bebeklerde DE/DEA gelişme riski fazladır. Demir takviyesi DE/DEA'nın önlenmesinde etkilidir. 10 mg/gün dozu profilakside ideal dozdur. Demir takviyesine demir formu fark etmeksizin, 10 mg/gün dozunda başlanmalı ve düzenli kullanılmalıdır. Demir profilaksisine DE riski olmayan süt çocuklarında 6. ayda başlanabileceği düşünülmektedir. DE/DEA saptanan bebeklerde vitamin D eksikliği açısından dikkatli olunmalıdır.
Özet (Çeviri)
Objective: Iron deficiency (ID) and iron deficiency anemia (IDA) continue to be global issues. The aim of our study is to investigate the causes of ID/IDA in infants aged 12 months and to evaluate the effectiveness of prophylactic iron applications and dietary recommendations used for prevention. Materials and Methods: This study was designed retrospectively. A total of 263 infants who presented for routine check-ups at twelve months of age between 01.01.2019 and 29.02.2024 were included based on inclusion and exclusion criteria. Blood tests performed at our hospital primarily assessed hemoglobin (Hb), mean corpuscular volume (MCV), red cell distribution width (RDW), and serum ferritin levels to identify ID/IDA. Also other iron parameters and 25- hydroxyvitamin D (25-OHD) levels were also examined. A questionnaire was filled out for each patient to evaluate maternal factors, birth information, nutrition, growth, complementary food, and prophylactic iron usage. In this study, ferritin levels
Benzer Tezler
- Günlük ve günaşırı oral demir dozlarının etkinlik ve yan etki karşılaştırılması
A comparison of activity and side effects of daily and alternate day oral doses of iron
İBRAHİM NAHİT ŞENDUR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
HematolojiSağlık Bilimleri Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÜMİT YAVUZ MALKAN
- Bebeklikte yapılan demir profilaksisinin demir eksikliği gelişimini önleme ve psikomotor gelişim üzerine etkisi
The effects of iron supplementation in infancy on prevention of iron deficiency and psychomotor development
ÇİĞDEM SEHER KASAPKARA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2009
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıGazi ÜniversitesiDahili Tıp Bilimleri Bölümü
DOÇ. DR. FİGEN ŞAHİN
- Obez bireylerde vücut ağırlık kontrolünün antropometrik ölçümler ve bazı biyokimyasal parametreler üzerine etkisi
The effects of the body inculuding mass control on anthropometric measurements and some blood parameters on obese individuals
ÖZLEM ÖZER ALTUNDAĞ
Doktora
Türkçe
2016
Beslenme ve DiyetetikBaşkent ÜniversitesiBeslenme ve Diyetetik Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MUHİTTİN TAYFUR
- Avrupa para sisteminin incelenmesi ve Maastricht Anlaşması'nın etkileri
An Analysis of the european monetory system and the effects of the Maastricht Treaty
SEDA SAYINALTIN
- BI-RADS kategori 3 olarak tanımlanan lezyonların uzun dönem takipte negatif ön görü değerinin belirlenmesi ve hastaya ait karakteristik özelliklerin BI-RADS kategori 3 değerlendirmesindeki olası etkilerinin araştırılması
The negative predictive value of BI-RADS category 3 assesment after a long term follow-up and the possible effects of patient related factors on BI-RADS category 3 assessment
HİLAL ALTAŞ AYDIN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2013
Radyoloji ve Nükleer TıpMarmara ÜniversitesiRadyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. M. ERKİN ARIBAL