Geri Dön

Müzikte mizahın göstergebilimsel incelemesi

The semiotic analysis of humor in music

  1. Tez No: 909525
  2. Yazar: İPEK AKANAY
  3. Danışmanlar: PROF. DR. KIVILCIM YILDIZ ACAR
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Müzik, Music
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi
  10. Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Müzikoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Genel Müzikoloji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 131

Özet

Bu çalışmada kimi yapıtın mizahi içerikli, kimisinin de mizahi içerik barındırmadığı ön kabulüyle müzikte mizahın nasıl şekillendiği ve yapısal özelliklerinin neler olduğunu araştırmak amaçlanmıştır. İlk olarak müzikte anlam konusuna değinilmiş ardından müziksel göstergebilim hakkında bilgiler verilmiştir. Müzikte beklenti ve sürpriz olguları açıklanmıştır. Müzikte mizah nasıl oluşturulur sorusundan yola çıkılarak müziksel mizaha göstergebilimsel bir yaklaşım önerilmiştir. Bu yaklaşım mizah ve göstergebilim teorileriyle desteklemiştir. Müziksel mizaha göstergebilimsel yaklaşım, Kofi Agawu'nun“içe referanslı”ve“dışa referanslı”kavramları göz önünde bulundurularak iki ana kategoriye ayrılmıştır. İçe referanslı müziksel mizah ile kastedilen salt müziksel, ses, ritim ve formel öğelerle şekillenen süreçlerdir. Dışa referanslı müziksel mizah dış dünyaya yapılan referanslarını içerir. Tezde incelenmek üzere seçilen yapıtlar çalgısal müziklerle sınırlandırılmış, vokal/söz unsuru olmadan mizahın nasıl şekillerde oluşturulduğunu incelemek hedeflenmiştir. Belli başlı müziksel mizah kavramlarının (müziksel şaka, müziksel ironi, müziksel parodi, müziksel espri) tanımlamaları yapılmıştır. Müziksel mizah üzerine yaklaşımı sunarken Uyuşmazlık Teorisi, Herbert Paul Grice'in İşbirliği İlkeleri, Eero Tarasti'nin Algirdas Julien Greimas'tan etkilenerek müziksel göstergebilime kazandırdığı izotop terimi, David Huron'ın sürpriz kavramı, metinlerarasılık ve Jean Jacques Nattiez'nin poietik-estezik düzey analizlerinden faydalanılmıştır. Sonuç olarak sesli mizahın sözel, görsel ve fiziksel mizah türlerinde de görüldüğü üzere uyuşmazlık, aykırılık, sürpriz gibi kavramlarla ilişkili olabileceği saptanmıştır. Müzikte mizahi anlatım tarzının bestecilerin kullanımlarıyla konvansiyonelleştiği ve birtakım ortak uygulamaların oluştuğu tespit edilmiştir. Kuralların ihlali, beklentileri bozma ve şaşırtma, dışsal referanslar ya da düşünsel arka plan eklenmesi vs. başlıca mizahi ifade yollarıdır.

Özet (Çeviri)

This study aims to explore how musical humor is shaped and to identify its structural characteristics. From the question of how humor is created in music, a semiotic approach to musical humor is proposed, supported by humor and semiotic theories. This semiotic approach to musical humor is divided into two main categories, based on Kofi Agawu's concepts of“introversive”and“extraversive”semiosis. Introversive musical humor refers to processes shaped purely by musical, sound, rhythmic, and formal elements. Extraversive musical humor includes references to the external world. The selected works for analysis are limited to instrumental music, aiming to examine how humor is created without vocal or verbal elements. Key concepts of musical humor, including musical joke, musical irony, musical parody, and musical wit, are defined. The approach to musical humor is presented with reference to theories such as Incongruity Theory, Herbert Paul Grice's Cooperative Principles, the concept of isotopy that Eero Tarasti brought to musical semiotics inspired by Algirdas Julien Greimas, David Huron's concept of surprise, intertextuality, and Jean Jacques Nattiez's poietic-esthesic level analyses. In conclusion, it has been determined that auditory humor can be associated with concepts such as incongruity, contradiction, and surprise. It has been concluded that the humorous narrative style in music has become conventionalized through the uses of composers, leading to the formation of certain common practices. Violating rules, disrupting expectations and surprising the audience, adding external references or intellectual backgrounds, etc., are the main means of humorous expression.

Benzer Tezler

  1. Müzikte, XIX. yüzyıldan XX. yüzyıla geçiş (Tonal-atonal arası yapıtlar)

    The Transition from 19. century to 20. century in music

    ÖMER TURKAY

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1998

    MüzikMimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi

    Müzik Ana Sanat Dalı

    PROF. AHMET YÜRÜR

  2. Mathematical aspects of harmony in music

    Müzikte armoninin matematiksel yönleri

    ALPER GÖNEN

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    1998

    Matematikİstanbul Teknik Üniversitesi

    Matematik Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. EMANULLAH HIZAL

  3. Graduate Violin Resital

    Yüksek Lisans keman resitali

    ERMAN TÜRKİLİ

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2007

    MüzikPittsburg State University

    Müzikte Yorumculuk Ana Sanat Dalı

    DOÇ. DR. SELİM GİRAY

  4. Müzikte klasik dönemin keman repertuvarına yansıması

    Reflection of the classical period in music to the violin repertoire

    KEREM CAN TEOMETE

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    MüzikÇukurova Üniversitesi

    Müzik Ana Sanat Dalı

    PROF. ÜLVİYYE GÜLER

  5. Müzik algısı, müzik tercihi ve sosyal kimlik bağlamında müzikte önyargı ve kalıpyargı

    Music prejudice and stereotypes in a context of music perceptions, preference and social identity

    ONUR ŞENEL

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    MüzikDokuz Eylül Üniversitesi

    Müzik Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET FIRAT KUTLUK