Geri Dön

Hepatit C ve hepatit B'ye bağlı hepatosellülerkarsinoma gelişen hastalarda karaciğer parankimive kitle demir yükünün M-dıxon quant sekans MRG ileölçümü ve kanser gelişimi ile ilişkisinindeğerlendirilmesi

Evaluation of liver parenchyma and hepatocellular carcinoma iron load using M-dixon quant sequence mri in patients with chronic hepatitis C and hepatitis B with or without hepatocellular carcinoma and its relationship with the development of hepatocellular carcinoma

PDF İndir

  1. Tez No: 910022
  2. Yazar: UMUT DİŞİBÜYÜK
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. FEYZA GELEBEK
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Radyoloji ve Nükleer Tıp, Radiology and Nuclear Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: T2* Magnetik Rezonans görüntüleme, Hepatosellüler Karsinoma, Hepatit C virüs, Hepatit B virüs, T2* Magnetik Rezonans Imaging, Hepatosellüler Carsinoma, Hepatitis C Virüs, Hepatitis B Virüs
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Gaziantep Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Radyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 73

Özet

Amaç: Çalışmamızda Hepatosellüler Karsinomanın (HSK) eşlik ettiği ya da etmediği Hepatit C virüs (HCV) ve Hepatit B virüs (HBV) ile enfekte hastalarda karaciğer parankiminde ve HSK kitlelerinde demir birikimini T2* Magnetik Rezonans görüntüleme (MRG) ile değerlendirerek; HBV ve HCV'li hastaları karaciğer parankimlerindeki demir birikimi açısından ve kitle-parankim demir birikimi açısından karşılaştırıp aralarındaki ilişkiyi incelemek ve erken tanıya katkı sağlamak hedeflenmiştir. Ayrıca karaciğerde kitle demir ölçümü ile radyolojik olarak HSK dışındaki diğer malign veya benign kitlelerin ayırıcı tanısına katkı sağlamasını hedeflemekteyiz. Materyal Metot: Çalışmamızda retrospektif olarak Ocak 2019-Ağustos 2024 tarihleri arasında hastanemiz Gastroenteroloji bölümü tarafından sistemde üst abdomen MR tetkiki bulunan kronik HBV ve HCV ile enfekte HSK tanısı olan ve olmayan toplam 117 hasta dahil edildi. HBV ve HCV tanılı hastalarda HSK mevcut olmayan 26 erkek, 31 kadın olmak üzere toplam 57 hasta ve HBV veya HCV'ye eşlik eden HSK olan 47 erkek, 13 kadın olmak üzere toplam 60 hasta dahil edilmiştir. Hastaların yaş aralığı 36-72 yıl arasında olup çalışmamızın yaş ortalaması 59,5 yıldır. Olguların karaciğer görüntülenmesi 3 Tesla (T) (Philips İngenia, Netherlands) cihazında, demir yükü ölçümü ise T2* relaksometri (multi TE gradient eko) yöntemi olan m-DİXON QUANT sekans görüntülerinden ölçülmüş olup ölçümler 2 radyolog tarafından birbirlerinden bağımsız olarak gerçekleştirildi. T2* görüntülerinden; mümkün olduğunca vasküler yapılardan ve artefaktlardan uzak alanlar seçilerek; parankimde segment 5- 8' den toplam 10 adet, 3 cm ve üzerindeki kitlelerde hemorajik komponentlerden uzak homojen alanlardan 3-5 adet ve 3 cm altında kitlelerde ise 3 adet Region of interest (ROI) çizilip ölçümlerin ortalama değerleri çalışmada kullanıldı. T2* ölçüm sonuçları HBV veya HCV pozitif, kitlesi olan veya olmayan şeklinde sınıflandırıldı. Çalışmadan elde edilen verilerin tanımlayıcı istatistikleri sayısal değişkenler için ortalama, standart sapma, medyan, 1.çeyreklik (Q1), 3.çeyreklik (Q3) ile kategorik değişkenler için frekans ve yüzde analizi ile verilmiştir. Sayısal değişkenlerin normal dağılıma uygunluğu ShapiroWilk testi ile incelenmiştir. Bu değişkenlerin çalışma gruplarına göre karşılaştırılmasında bağımsız örneklemler t testi (student t testi), Kruskal Wallis H testi kullanılmıştır. Gözlemciler arasındaki uyum ise sınıf içi korelasyon katsayısı ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Kronik HBV veya HCV öykülü HSK'sı olan veya olmayan çalışmamızdaki tüm hastaların MRG ile yapılan kitle ve parankim T2* değeri ölçümlerinde; gözlemci 1 ve gözlemci 2 arasındaki ICC >0,9 olup mükemmel uyumu göstermektedir. Karaciğer parankim ve kitle demir birikimi 3T MR demir birikim referans değerlerine göre değerlendirildiğinde; 177 ölçümden 5 ölçümde hafif şiddette demir birikimi saptanmış olup orta ve ağır demir birikimi olan hastamız yoktu. Kalan 172 ölçümde ise kitle ve parankim demir yükleri normal sınırlar v içerisinde idi. Ortalama normal parankim T2* değeri ise Kronik HBV ve HSK'lu + 30 hastada 20,73 ± 2,62 ms , Kronik HBV ve HSK'u olmayan 29 hastada 20,68 ± 5,24 ms, Kronik HCV ve HSK'lu 30 hastada 20,82 ± 5,14 ms, Kronik HCV ve HSK'u olmayan 28 hastada 21,39 ± 3,17 ms olarak hesaplanmıştır (p =0,857). HSK kitlesi olsun ya da olmasın, HBV ile enfekte hastaların parankim demir yükü ile HSK kitlesi olsun ya da olmasın, HCV ile enfekte hastaların parankim demir yükü arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmamıştır. HSK kitlesi olan HBV ve HCV'li hastaların parankim demir yükü ile, HSK kitlesi olmayan HBV ve HCV'li hastaların parankim demir yükü arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmamıştır. HBV, HCV ve kitle varlığından bağımsız olarak yapılan total parankim T2* değerleri ile sağlıklı popülasyon T2* değerleri karşılaştırıldığında; çalışma grubundaki parankim T2* değerleri ile normal sağlıklı bireylerdeki T2* değerinin benzer olduğu tespit edilmiştir. HSK'sı olan Kronik HBV'li 30 hastada ortalama kitle T2* değeri 42,51 ± 15,73 ms, Kronik HCV'li 30 hastada ortalama kitle T2* değeri 40,21 ± 17,43 ms'dır (p = 0,593). Kronik HBV ile Kronik HCV li hastalar arasında kitle ortalama demir yükü açısından anlamlı bir farklılık saptanmamıştır. HBV ve HCV varlığından bağımsız olarak yapılan total kitle T2* değerleri ile sağlıklı popülasyon T2* değerleri karşılaştırıldığında; HSK kitle T2* değerlerinin, normal popülasyon T2* değerlerinden belirgin yüksek olduğunu tespit edilmiştir. Sonuç: Çalışmamızda, HSK açısından risk faktörü bulunan, HBV ve HCV ile enfekte hastaların kronik karaciğer yetmezliği sürecine girdikten sonra HSK gelişim riski açısından demir yükü ölçümünün anlamlı bir katkısı olmadığı gösterilmiştir. Ancak yapılacak çalışmalarla; henüz kronikleşmemiş, erken dönem yada fibrozis gelişim aşamalarında olan hasta grublarında yapılacak çalışmalarla, HSK gelişme riski açısından anlamlı sonuçlar bulunabileceğini düşünmekteyiz. Ayrıca HBV ve HCV'den bağımsız olarak kitle T2* değerlerinin parankime oranla belirgin yüksek çıkması sonucu doğrultusunda; karaciğerdeki kitleleri demir yükünün hesaplanmasının HSK ile diğer karaciğer kitlelerinin ayırıcı tanısına katkı sağlayacağı düşünülmüştür.

Özet (Çeviri)

Purpose: In our study, we aimed to evaluate iron overload in the liver parenchyma and masses in patients infected with Hepatitis B Virus (HBV) and Hepatitis C Virus (HCV), with or without Hepatocellular Carcinoma (HCC), using T2* Magnetic Resonance Imaging (MRI). We compared HBV and HCV patients in terms of iron overload in liver parenchyma and HCC iron overload, examining the relationship between them to contribute to early diagnosis. Additionally, we aimed to provide insight into the differential diagnosis of malign or benign masses other than HCC through iron measurement in liver masses. Materials and Methods: Our study included a total of 117 patients with HCC diagnosis or not, infected with HBV and HCV, who underwent upper abdominal MRI at our Gastroenterology department from January 2019 to August 2024. Among the chronic HBV and HCV patients without HCC, there were 26 men and 31 women (total 57 patients), and among those with HCC associated with HBV or HCV, there were 47 men and 13 women (total 60 patients). The age range of the patients was 36- 72 years, with a mean age of 59.5 years in our study. The imaging was performed using a 3 Tesla (T) MRI (Philips Ingenia, Netherlands). Iron overload in the liver was measured using multi TE gradient echo (T2*) method from m-DIXON quant sequence images, and measurements were conducted independently by two radiologists. For parenchyma, ten regions of interest (ROI) were selected from segments 5-8, avoiding vascular structures and artifacts, and three to five homogeneous areas were measured from masses larger than 3 cm, and three areas were measured for masses smaller than 3 cm. The T2* MR measurement results were classified as HBV or HCV positive, with or without masses. Descriptive statistics of the data obtained from the study were provided for numerical variables (mean, standard deviation, median, 1st quartile (Q1), 3rd quartile (Q3)) and categorical variables (frequency and percentage analysis). The normality of numerical variables was assessed using the Shapiro-Wilk test. Independent samples t-test (Student's t-test) and Kruskal-Wallis H test were used for comparisons among study groups. The agreement between observers was evaluated using the intra-class correlation (ICC) coefficient. Findings: In our study, measurements of HCC mass and parenchyma T2* values obtained through MRI in all patients with chronic HBV or HCV history, regardless of HCC, showed an ICC > 0.9 between Observer 1 and Observer 2, indicating excellent agreement. When liver parenchyma and HCC mass iron accumulation were evaluated according to 3T MRI iron accumulation reference values, mild iron accumulation was detected in 5 out of 177 measurements, and there were no patients with moderate or severe iron accumulation. In the remaining 172 measurements, the iron loads of masses and parenchyma were within normal limits. The average normal vii parenchyma T2* values were calculated as follows: for 30 patients with chronic HBV and HCC, 20.73 ± 2.62 ms; for 29 patients with chronic HBV without HCC, 20.68 ± 5.24 ms; for 30 patients with chronic HCV and HCC, 20.82 ± 5.14 ms; and for 28 patients with chronic HCV without HCC, 21.39 ± 3.17 ms (p = 0.857). There was no statistically significant difference in parenchyma iron load between HBVinfected patients with or without HCC masses and HCV-infected patients with or without HCC masses. There was also no statistically significant difference in parenchyma iron load between HBV and HCV patients with HCC masses and those without. When total parenchyma T2* values, independent of HBV, HCV, and mass presence, were compared with T2* values in a healthy population, it was found that the parenchyma T2* values in the study group were similar to those in healthy individuals. In 30 patients with chronic HBV and HCC, the average mass T2* value was 42.51 ± 15.73 ms, while in 30 patients with chronic HCV and HCC, it was 40.21 ± 17.43 ms (p = 0.593). No significant difference was found in average HCC mass iron load between patients with chronic HBV with HCC and those with chronic HCV with HCC. When total mass T2* values, independent of HBV and HCV presence, were compared with T2* values in a healthy population, it was determined that the T2* values of HCC masses were significantly higher than those of the normal population. Conclusion: In our study, it was demonstrated that measuring iron load does not significantly contribute to the risk of developing hepatocellular carcinoma (HCC) in patients infected with HBV and HCV after they enter the process of chronic liver failure. However, we believe that studies conducted on the group of early-stage fibrosis that didn't enter the process of chronic liver failure may yield significant results regarding the risk of HCC development. Additionally, due to the significant increase in the T2* values of HCC masses compared to the parenchyma, calculating the iron load of masses in the liver may contribute to the differential diagnosis of HCC and other liver masses, independent of HBV and HCV.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    581001

    Kronik HDV enfeksiyonunda hepatosellüler karsinoma riski: Propensity skor analizi

    Risk of hepatocellular carcinoma in chronic HDV infection: Propensity score analysis

    AYKUT ULUSAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Gastroenterolojiİzmir Katip Çelebi Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SEZGİN VATANSEVER

  2. Tez No

    435462

    Farklı etyolojilere bağlı hepatosellüler kanserli hastaların epidemiyolojik, klinik, virolojik ve tümör özelliklerinin karşılaştırılması

    Comprasi̇on of epi̇demi̇ology,tumor characteri̇sti̇cs cli̇ni̇cal and vi̇rologi̇c parameters of pati̇ents di̇agnosed wi̇th hepatocellular carci̇noma from vari̇ous eti̇ologi̇es

    MURAT BARDAKÇI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    GastroenterolojiDicle Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. KENDAL YALÇIN

  3. Tez No

    711736

    Kronik HBV ve kronik HCV enfeksiyonuna bağlı siroz gelişen hastalarda portal ven trombozu sıklığı ve iki enfeksiyonun portal ven trombozu gelişimindeki etkisi nasıldır?

    HOW is the frequency of portal vein thrombosis and the effectof the two infections on the development of portal veinthrombosis in patients with cirosis due to chronic HBV orchronic HCV infection?

    EVRİM GÜMÜŞTEKİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    GastroenterolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Dahiliye Ana Bilim Dalı

    PROF. ALİYE SOYLU

  4. Tez No

    665339

    Hepatit B ve hepatit C'ye bağlı gelişmiş hepatosellüler karsinom olgularında tümörün manyetik rezonans görüntüleme özelliklerinin karşılaştırılması

    Comparison of magnetic resonance imaging features of the tumors in hepatitis B and hepatitis C-related hepatocellular carcinoma cases

    FATMA BÜŞRA ÇELİK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Radyoloji ve Nükleer TıpZonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi

    Radyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BANU ALICIOĞLU

  5. Tez No

    118564

    Kronik hepatit B infeksiyonunda P21 proteininin hepatosit proliferasyonu, hepatit B virüs replikasyonu ve hepatit aktivitesi ile ilişkisinin saptanması

    Investigation of the relationship between the P21 protein and hepatocyte proliferation, hepatitis B virus replication and the disease activity in chronic B hepatitis

    MURAT VARLI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    GastroenterolojiAnkara Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. HAKAN BOZKAYA

Geri Dön