Sinir iyileşmesinde lezyon proksimal ve distalinden yapılan sinirsupercharge'ının sinir iyileşmesine etkisi
The effect of nerve supercharge from proximal and distal lesions on nerve regeneration
- Tez No: 910675
- Danışmanlar: PROF. DR. BAHATTİN KEREM AYDIN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
- Anahtar Kelimeler: supercharge, sinir transferi, periferik sinir iyileşmesi, supercharge, nerve transfer, peripheral nerve regeneration
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Selçuk Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 71
Özet
Amaç: Yaralanma sahasında defekt olması,yaralanmanın kronik olması vs durumlarda uç uca onarıma engel olabilmektedir. Böyle durumlarda sinirin devamlılığını sağlamak için bir başka sinirden uç yan onarım tekniğiyle(supercharge) reinnervasyon sağlanmaya çalışılmaktadır. Supercharge işlemi defektin distalinden uygulanmaktadır. Ancak bazı uç yan onarımlarda dönor sinir alıcı sinir distaline uzanamamaktadır..Çalışmanın birinci amacı rat modellerinde siyatik sinir kesisi sonrası diğer siyatik sinirden supercharge yöntemiyle bir grupta lezyon proksimali diğer grupta lezyon distali koaptasyon yapılarak sonuçları karşılaştırmak. Çalışmanın ikinci amacı ise benzer boyutlardaki insan sinirlerine yapılan supercharge uygulamaları adına fikir sahibi olmaktır. Böylece hem ideal supercharge yöntemi bulunacak hem de literatüre katkıda bulunulacaktır. Gereç ve yöntem: Toplam 30 adet Wistar Albino rat üç adet cerrahi grubu oluşturacak şekilde 3 gruba randomize olarak ayrıldı. Tüm gruplarda ratların bilateral siyatik sinirleri kesildi. Ardından a grubunda sol taraf siyatik sinirleri mikrocerrahi tekniklere uygun olarak primer onarım yapıldıktan sonra sağ taraf siyatik sinir kesi proksimalinden ters uç yan transfer edildi. İkinci grupta (B) sol taraf siyatik sinir kesi seviyesinden mikrocerrahi tekniklere uygun olarak primer onarımı gerçekleştirildi. Ardından sağ taraf siyatik distaline(postlezyoner) olacak şekilde alıcı sinirde uç yan koaptasyon ile transfer edildi. Üçüncü grupta sağ taraf siyatik sinirleri iyileşmeye olanak tanımaması için 10 mm defekt oluşturuldu. Sol taraf siyatik sinirler mikrocerrahi tekniklere uygun olarak onarıldı. 12 hafta takip sonrası ratlara fonksiyonel testler, gastrokinemius ağırlık ölçümleri, histopatolojik,İimünfloresan, immün histokimyasal incelemeleri yapıldı. Bulgular: İtme kuvveti açısından distal süpercharge üstün gelirken proksimal süpercharge uc uca onarıma üstün geldi. Pinprick, sıcak zemin testi, gastrokinemius ağırlıkları açısından gruplar arası anlamlı farklılık saptanmadı. Histolojik incelemelerde akson sayısı değişim indeksi distal süpercharge da en üstün gelirken, proksimal süpercharge'ın uc uca onarıma göre anlamlı farklı olduu görüldü. Diğer histolojik,immünfloresan, immünhistokimya incelemelerde gruplar arası farklılık gözlenmedi. Sonuç: Daha önceki çalışmalarda denerve hedeflerin fonksiyonel iyileşmesinin, ters uçyan nörorafi kullanılarak distalden yapılan aksonal güçlendirme yoluyla desteklendiğini göstermiştir. Bu çalışmanın sonucunda aksonal güçlendirmede proksimalden yapılan ters uç yan nörorafi(süperşarjın) distalde bulunan sinir yaralanmalarında kullanımının yararlı olduğunu düşündürmektedir, ancak klinik uygulanabilirliği henüz araştırılmamıştır.
Özet (Çeviri)
Aim: In cases of defects or chronicity in injury sites, it may impede end-to-end repair. In such instances, to ensure nerve continuity, a technique called supercharge, involving innervation from another nerve, is attempted using a side-to-side repair method. The supercharge process is applied distally to the defect. However, in some side-to-side repairs, the donor nerve may not reach the distal recipient nerve. The primary aim of this study is to compare the outcomes of proximal lesion coaptation with the use of the supercharge technique from another sciatic nerve after sciatic nerve injury in rat models. The secondary aim is to gain insights into supercharge applications on human nerves of similar sizes, thereby potentially finding an ideal supercharge method and contributing to the literature. Materials and Methods: Thirty Wistar Albino rats were divided randomly into three surgical groups. All groups underwent bilateral sciatic nerve transection. In Group A, after microsurgical primary repair of the left side sciatic nerves, the right side sciatic nerve was transferred in a reversed end-to-side manner proximally. In Group B, microsurgical primary repair was performed on the left side sciatic nerve transection, followed by end-to-side transfer to the distal (post-lesion) side of the recipient nerve. In Group C, a 10 mm defect was created in the right side sciatic nerves to prevent healing, while the left side sciatic nerves were repaired using microsurgical techniques. Functional tests, gastrocnemius weight measurements, histopathological, immunofluorescence, and immunohistochemical examinations were conducted after a 12-week follow-up. Results: In terms of pushing force, distal supercharge was superior, whereas proximal supercharge prevailed in end-to-end repair. No significant differences were observed among the groups in pinprick, hotplate tests, or gastrocnemius weights. Regarding histological examinations, the axon count change index was superior in distal supercharge, showing significant differences compared to proximal supercharge in end-to-end repair. No differences were observed among groups in other histological, immunofluorescence, or immunohistochemical examinations. Conclusion: Previous studies have shown that functional recovery of denervated targets is supported through distal axonal reinforcement using reverse end-to-side neurorrhaphy. This study suggests that using proximal reverse end-to-side neurorrhaphy (supercharge) for axonal reinforcement in distal nerve injuries might be beneficial. However, its clinical applicability remains unexplored.
Benzer Tezler
- Hasarlı sinir dokusu ve kırık iyileşmesinde uygulanan NGF ve III tedavisinin etkilerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi
Comparative analysis of the effects of NGF and III therapy on damaged nerve tissue and fracture healing
ESENGÜL BEKAR
Doktora
Türkçe
2015
Diş HekimliğiOndokuz Mayıs ÜniversitesiAğız, Diş, Çene Hastalıkları ve Cerrahisi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. NİLÜFER ÖZKAN
- Ratlarda spinal kord yaralanmasında bevacizumabın etkilerinin araştırılması
An investigation of the effects of bevacizumab in spinal cord injury in rats
ALİ SAMET TOPSAKAL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
NöroşirürjiKaradeniz Teknik ÜniversitesiNöroşirürji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ERTUĞRUL ÇAKIR
- Deneysel omurilik basısında riluzol ve magnezyum sülfat tedavisinin etkinliğinin mrg ve patolojik inceleme ile araştırılması
The study of the activity of riluzole and magnezium sulfate treatment on experimental spinal cord compression whit MRI and pathological examination
ORHAN YILDIZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2008
NöroşirürjiCumhuriyet ÜniversitesiBeyin ve Sinir Cerrahisi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÖZEN KARADAĞ
- Tavşan diz kıkırdak defekti modelinde statik manyetik alanın kıkırdak iyileşmesi üzerine etkisi
The effect of static magnetic field on cartilage healing in the rabbit knee cartilage defect model
KADİR TATLISU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Ortopedi ve TravmatolojiSağlık Bilimleri ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FIRAT OZAN
- Radyolojik yöntemlerle saptanan ve histopatolojik olarak tanılandırılan meme kitlelerinde elastografi bulgularının ayırıcı tanıya katkısı
The contribution of elastography to differential diagnosis of breast lesions that have been determined by radiological methods and identified histopatologically
SENA HAS ÜNVERDİ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2013
Radyoloji ve Nükleer TıpGaziantep ÜniversitesiRadyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEHMET METİN BAYRAM